Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją operacji. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.82.2023.1.NF

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.82.2023.1.NF

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją operacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją operacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

27 października 2022 r. Gmina A (dalej: Gmina, Wnioskodawca), (…) złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji pn. „(…)”.

Operacja będzie współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach podziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wniosek został oceniony pozytywnie i (…) została podpisana umowa o przyznaniu pomocy (…).

Przedmiotem operacji jest montaż urządzeń placu zabaw w A. Operacja obejmuje montaż urządzeń gimnastycznych wraz z ławkami i ogrodzeniem. (…). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego teren planowanej inwestycji oznaczony jest jako (...) – zieleń osiedlowa – adaptowana i projektowana. Na terenie oznaczonym literą „A” należy przewidzieć urządzenia zabaw dla dzieci starszych, oraz miejsca odpoczynku dla osób w podeszłym wieku. Teren działki, na którym zostaną zamontowane urządzenia obejmuje zachodnią część działki. Na dzień dzisiejszy nie jest zagospodarowany. Od strony zachodniej graniczy z terenem zielonym, natomiast od strony północnej, wschodniej i południowej z terenami zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Dojście do terenu inwestycji z ulicy (…) poprzez działkę sąsiednią nr 2. Teren projektowanej inwestycji jest stosunkowo płaski, zadrzewiony, przeznaczony do wykarczowania przed przystąpieniem do montażu urządzeń placu zabaw. Od strony południowej inwestycji znajdują się liczne zadrzewienia, które zostaną uporządkowane. Teren całej działki jest nieogrodzony. Teren nie jest objęty ochroną konserwatorską. Przed zamontowaniem wyposażenia teren przeznaczony pod montaż urządzeń zabawowych zostanie przygotowany poprzez niezbędne zniwelowanie. W miejscach zamontowania urządzeń placu zabaw wewnątrz ogrodzenia których wysokość swobodnego upadku przewyższa 1,0 m zostanie wykonana nawierzchnię o grubości 30 cm z piasku. Materiałem do wykonania nawierzchni piaszczystej jest piasek o ziarnie 0,2-2 mm, zgodnie z wymaganiami normy PN-S-06102. Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny. Do wykonania nawierzchni piaszczystej należy stosować: walce stalowe gładkie wibracyjne lub statyczne, zagęszczarki płytowe, ubijaki mechaniczne lub małe walce wibracyjne do stosowania w miejscach trudnodostępnych. Podłoże pod warstwę piasku stabilizowanego stanowi warstwa zagęszczonego podłoża rodzimego. Przewidywana grubość warstwy piasku wynosi 30 cm. Piasek powinien być rozkładany w warstwach grubości takiej, aby ostateczna grubość każdej warstwy po zagęszczeniu była równa 15 cm. Piasek powinien być zagęszczany warstwami co 15 cm. Wskaźnik zagęszczenia nawierzchni wg BN-77/8931.

Dla projektowanego montażu urządzeń placu zabaw: powierzchnia nawierzchni z piasku wynosić będzie około 120 m2; powierzchnia do wykarczowania pod planowaną inwestycję około 620 m2; powierzchnia terenów zielonych do uporządkowania – około 560 m2; ogrodzenie o długości 65 m z jedną furtką o szerokości 1 m.

W ramach operacji planuje się zakup i montaż: tablica z regulaminem – 1 szt., ławka z oparciem – 2 szt., kosz na śmieci – 3 szt., ławka bez oparcia – 2 szt., huśtawka wagowa – 1 szt., bujak motor – 1 szt., karuzela – 1 szt., urządzenie gimnastyczne – 1 kpl., huśtawka pojedyncza i bocianie gniazdo – 1 szt., metalowe urządzenie zabawowe – 1 kpl. Realizacja tej operacji przyczyni się do rozwoju w tym zakresie. Dzieci i osoby starsze znajdą urządzenia dla różnych grup wiekowych, a ławki pozwolą osobom starszym na odpoczynek i pooglądanie młodszych dzieci.

Obiekt będzie użytkowany co najmniej 5 lat. Operacja ma pozytywny wpływ na poprawę atrakcyjności turystycznej obszaru. Dzięki realizacji operacji, zwiększy się oferta turystyczna miejscowości.

Stanowisko: Gmina w żaden sposób nie może odliczyć naliczonego podatku VAT – nie będzie prowadzona działalność opodatkowana, wydarzenia będą ogólnodostępne, działalność niekomercyjna.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, realizując powyższą operację, wykonuje zadania zapisane w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, które obejmują sprawy:

·ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

·gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

·kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

·zieleni gminnej i zadrzewień.

Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie jest spełniony. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Efekty realizacji wymienionej operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podatek VAT zaliczany jest do kosztów kwalifikowanych projektu pod warunkiem, że gmina nie może go odzyskać. W takiej sytuacji VAT naliczony przy fakturach zakupowych, dotyczących operacji, będzie w całości kosztem kwalifikowanym.

Pytanie

Czy podatnik – Gmina – ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług w systemie tego podatku realizując opisaną wyżej operację pn. „(…)”, poprzez realizację działań zapisanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, które obejmują sprawy (art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 2, pkt 10 i pkt 12):

·ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

·gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

·kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

·zieleni gminnej i zadrzewień?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Przedmiotowa operacja pn. „(…)”, służy realizacji zadań własnych Gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 10, 12 ustawy o samorządzie gminnym.

Wobec powyższego, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług niezbędnych do realizacji zadania.

Operacja będzie służyła całej społeczności, nie przynosząc Gminie dochodów. Tym samym wydatki poniesione na realizację projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Zatem, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie będzie jej przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że według art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 2, pkt 10 i pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

·ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

·gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

·kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

·zieleni gminnej i zadrzewień.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji pn. „(…)”. Przedmiotem operacji jest montaż urządzeń placu zabaw w A. Operacja obejmuje montaż urządzeń gimnastycznych wraz z ławkami i ogrodzeniem. Operacja ma pozytywny wpływ na poprawę atrakcyjności turystycznej obszaru. Dzięki realizacji operacji, zwiększy się oferta turystyczna miejscowości. Realizując powyższą operację, Gmina wykonuje zadania zapisane w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Efekty realizacji wymienionej operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją operacją pn. „(…)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – realizacja operacji służyć będzie realizacji zadań własnych Gminy, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym. Efekty realizacji wymienionej operacji nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na realizację projektu, gdyż nie są spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Gmina realizując operację pn. „(…)” nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii zadanego pytania. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).