Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.199.2023.1.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.199.2023.1.MC

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 28 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, z faktur wystawionych przez dostawcę.  Uzupełniła go Pani pismem z 5 kwietnia 2023 r. (wpływ 11 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie sprzedaży obuwia. Nabywa Pani większość swojego asortymentu poprzez platformę (…). Sprzedaż przez Panią jest dokonywana na terytorium kraju, jak również do odbiorców w innych krajach, a nabywane towary służą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Występuje Pani w transakcjach handlowych z dostawcą towaru jako nabywca  w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą – we wszelkich transakcjach handlowych identyfikuje się Pani jako przedsiębiorca, podając m.in. swój numer NIP. Dostawca sprzedając towary, często traktuje taką sprzedaż nie identyfikując jej jako sprzedaż na rzecz podatnika, lecz dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej (konsumenta). Podczas zawierania transakcji z dostawcą, bardzo wyraźnie zaznacza Pani chęć uczestnictwa w danej transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą – zamieszczając swój numer NIP podczas procesu składania zamówienia.

Na początkowym etapie transakcji dostawca wystawia dokument o nazwie „rachunek”.  W momencie dokonywania płatności za zamówione produkty nie dysponuje Pani fakturą VAT. Po tym jak wysyłany przez dostawcę przedmiot zostanie odebrany przez kupującą  w systemie sprzedającego aktualizuje się możliwość pobrania faktury VAT, która zawiera dane firmowe nabywcy (w tym NIP nabywcy), stawkę podatku VAT, kwotę podatku VAT, wartość sprzedaży netto oraz inne elementy składowe faktury wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 931 ze zm. „ustawa o VAT”).

Na fakturze wskazane są również następujące dane sprzedającego: (…). (…) SE dokonało cesji wierzytelności wynikających z wyżej wymienionego zakupu na (…) zatem na fakturze wskazana jest nazwa sprzedawcy i jego siedziba w Niemczech.

Faktura pozwala jednoznacznie zidentyfikować sprzedawcę. Wskazany jest również NIP sprzedawcy (…), który figuruje w Polskim rejestrze VAT jako podatnik VAT czynny  z adresem siedziby (…), i z podanymi numerami rachunków rozliczeniowych.

Towar przysyłany jest z terytorium Polski. Adres nadania paczki to (…). W regulaminie (…) wskazane jest, iż „(…)”. Ponadto w regulaminie wskazane jest, iż „(…)”.

Dostawca, dokonując sprzedaży na Pani rzecz, ma pełną świadomość tego, że Pani chce wystąpić w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez dostawcę?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przysługuje Pani pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów od dostawcy zgodnie z zasadą ogólną, wyrażoną  w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje w takim zakresie w jakim nabywane towary służą czynnościom opodatkowanym.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów  i usług. Jak wynika z przytoczonych przepisów zasadniczą przesłanką o charakterze materialnym, warunkującą powstanie u nabywcy będącego podatnikiem prawa do odliczenia, jest związek danego zakupu z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną. Pani bezsprzecznie identyfikuje się w transakcjach z dostawcą jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, wskazując numer NIP w procesie składania zamówienia.

Na fakturze wskazane są natomiast pełne dane nabywcy, a pod rubryką „adres odbiorcy rachunku” wskazany jest również NIP nabywcy. Faktura wystawiona przez sprzedawcę pozwala jednoznacznie zidentyfikować sprzedawcę i zawiera NIP sprzedawcy (…), który figuruje w polskim rejestrze VAT jako podatnik VAT czynny z adresem siedziby (…) i podanymi numerami rachunków rozliczeniowych.

Podkreśliła Pani, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego.

W ocenie Pani, warto również wskazać, że w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, został wymieniony katalog elementów obligatoryjnych jakie powinny znaleźć się na fakturze. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie  z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują że faktura nie odpowiada wymogom określonym  w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Jak wyżej wskazano, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy,  a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis  art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanej we wniosku sytuacji, w której nabywca (Pani) traktowany jest przez sprzedawcę nieprawidłowo jako konsument pomimo, że bardzo wyraźnie zaznacza Pani chęć uczestnictwa w danej transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą – zamieszczając swój numer NIP podczas procesu składania zamówienia.

Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, iż strona dokonująca zakupu, nie może utracić prawa do odliczenia podatku naliczonego ze względu na błędy po stronie kontrahenta. Pani zrobiła wszystko, aby zachować prawo do odliczenia, gdyż zgłosiła dostawcy, iż kupuje towar jako przedsiębiorca oraz podała swoje dane firmowe, a także zażądała wystawienia faktury, zawierającej wszystkie elementy zawarte w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Dostawca traktuje nabywcę jako konsumenta, gdyż zgodnie z regulaminem sklepu sprzedaż następuje wyłącznie na rzecz konsumentów. Nie ma to jednak wpływu na prawa i obowiązki podatkowe, nabywca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, a ostatecznie, po Pani prośbach, sprzedawca wystawia fakturę zawierającą wszystkie elementy zawarte  w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro towar został nabyty na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz jak wskazała Pani – zakupiony towar wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to – przy założeniu, że nie wystąpią okoliczności wymienione w art. 88 ustawy – Pani zdaniem, przysługuje Pani prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów od dostawcy.

Analogiczna koncepcja znajduje również potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo:

0112-KDIL1-1.4012.303.2019.1.AK;

0114-KDIP1-3.4012.42.2022.1.KP;

0112-KDIL1-2.4012.287.2021.2.DS.

Podsumowując, uważa Pani że, przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez dostawcę. Zapisy w regulaminie sklepu nie mają wpływu na możliwość odliczenia podatku VAT przez Panią.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje  w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący;

b)(uchylona)

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony)

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony)

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem (…).

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem, jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie sprzedaży obuwia. Nabywa Pani większość swojego asortymentu poprzez platformę (…). Sprzedaż przez Panią jest dokonywana na terytorium kraju, jak również do odbiorców w innych krajach,  a nabywane towary służą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Występuje Pani w transakcjach handlowych z dostawcą towaru jako nabywca w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą – we wszelkich transakcjach handlowych identyfikuje się Pani jako przedsiębiorca, podając m.in. swój numer NIP. Na początkowym etapie transakcji dostawca wystawia dokument o nazwie „rachunek”. W momencie dokonywania płatności za zamówione produkty nie dysponuje Pani fakturą VAT. Po tym jak wysyłany przez dostawcę przedmiot zostanie odebrany przez kupującą w systemie sprzedającego aktualizuje się możliwość pobrania faktury VAT, która zawiera dane firmowe nabywcy (w tym NIP nabywcy), stawkę podatku VAT, kwotę podatku VAT, wartość sprzedaży netto oraz inne elementy składowe faktury wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 931 ze zm. „ustawa  o VAT”). W regulaminie (…) wskazane jest, iż „(…)”. Ponadto w regulaminie wskazane jest, iż „(…)”. Dostawca, dokonując sprzedaży na Pani rzecz, ma pełną świadomość tego, że Pani chce wystąpić w transakcji  w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

W analizowanej sprawie Pani wątpliwości dotyczą, prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie faktury wystawionej przez dostawcę.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego stanowi faktura, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, jak wskazano w opisie sprawy, wystawiana faktura zawiera dane firmowe nabywcy (w tym NIP nabywcy), stawkę podatku VAT, kwotę podatku VAT, wartość sprzedaży netto oraz inne elementy składowe faktury wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy. Na fakturze wskazane są również dane sprzedającego: wskazana jest nazwa sprzedawcy.  Faktura pozwala jednoznacznie zidentyfikować sprzedawcę. Wskazany jest również NIP sprzedawcy (...), który figuruje w Polskim rejestrze VAT jako podatnik VAT czynny  z adresem siedziby i z podanymi numerami rachunków rozliczeniowych. Towar przysyłany jest z terytorium Polski. Dostawca, dokonując sprzedaży na Pani rzecz, ma pełną świadomość tego, że Pani chce wystąpić w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie Pani nabywała – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – towar, który każdorazowo będzie przedmiotem dokonywanej przez Pani dostawy oraz będzie Pani rozliczała należny podatek VAT według obowiązujących stawek, to będzie Pani przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w otrzymanej fakturze, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony  w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z opodatkowaną podatkiem VAT Pani działalnością gospodarczą. Jednocześnie nie znajduje tu zastosowania art. 88 ust. 3a  pkt. 2 ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur wystawionych przez Dostawcę, dokumentujących nabycie przez Panią towaru.

Podsumowując, przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Dostawcę.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy wskazać, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawcę, jak i przez nabywcę.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pani w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych  i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).