Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG pod nr NIP: ..., prowadzącym działalność w zakresie usług budowlanych od dnia ... r. (przeważająca działalność gospodarcza PKD 43.39.Z). Nie jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności związanej z profesjonalnym obrotem i zarządzaniem nieruchomościami.

Wnioskodawca zadaje pytanie jako podmiot prywatny, ponieważ zakres pytania nie dotyczy sfery jego działalności gospodarczej, a majątku prywatnego. Pytanie dotyczy majątku w postaci nieruchomości gruntowych, których Wnioskodawca jest właścicielem, a których nabycie następowało na przestrzeni 10 lat z zamiarem po pierwsze powiększenia stanu posiadania, ale przede wszystkim w celu zapewnienia drogi dojazdowej do posesji rodzinnej.

Dnia ... r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od rodziców nieruchomość zabudowaną (działka nr 7, położona w gminie ..., dalej zwana „posesją rodzinną”). Położenie tej nieruchomości było od początku dosyć niefortunne pod względem dojazdu. Rodzice mieli ustanowioną służebność gruntową, a więc prawo przejazdu przez cudzą nieruchomość, ale droga ta była wąska, często zaorywana przez rolników, nieutwardzona. Nie było też żadnej możliwości wpływania na stan drogi. Z tego też powodu Wnioskodawca rozpoczął starania, aby poszerzyć i poprawić dojazd do posesji rodzinnej. W tym celu zakupił działkę znajdującą się po drugiej stronie drogi od posesji rodzinnej (zakup w dniu ... r. - działka nr 8 o pow. ... ha). Była to nieruchomość gruntowa o przeznaczeniu rolnym. Dzięki temu Wnioskodawca stał się współwłaścicielem udziału w drodze dojazdowej.

Niestety w dniu ... r. z powodu zdarzeń losowych Wnioskodawca zmuszony był sprzedać posesję rodzinną, ale pomimo tego, Wnioskodawca przez kolejne kilka lat (…) przebywał i faktycznie zamieszkiwał na posesji rodzinnej - korzystając z nieodpłatnego użyczenia. W ... r. droga stała się własnością gminną, która wykupiła udziały w drodze od wszystkich właścicieli nieruchomości położonych przy drodze, w celu przeprowadzenia rur do wodociągów. Ciągle jednak droga była wąska (niespełna … m), nieutwardzona i bez szans na jej poszerzenie. Gmina nie miała możliwości poszerzenia tej drogi.

W latach … Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą w zakresie uprawy ... na terenie posesji rodzinnej (wtedy użytkowanej nieodpłatnie). W tym czasie fatalna droga dojazdowa do posesji stała się ogromnym problemem. Samochody ciężarowe przywożące podłoże do ... z trudem przejeżdżały przez drogę w porze suchej, a w porze deszczowej było to już ogromne wyzwanie, często stawało się niemożliwe. Taki stan rzeczy uniemożliwiał normalne funkcjonowanie i prowadzenie działalności. W okresie … (z krótkimi przerwami) Wnioskodawca przebywał i pracował za granicą. W tym czasie posesja rodzinna była zamieszkiwana przez inną osobę, która również toczyła boje z gminą o poszerzenie drogi, bądź alternatywne wytyczenie innego, dobrego dojazdu do posesji. Pojawiały się bowiem problemy z dojazdem straży pożarnej czy też karetki pogotowia, co było organom samorządowym zgłaszane pisemnie, także przez Wnioskodawcę, za pośrednictwem wynajętej kancelarii adwokackiej (w roku …). Wnioskodawca wnosił m.in. o przekształcenie przedmiotowej wewnętrznej drogi dojazdowej, w drogę publiczną, na co jednak organ samorządowy nie wyraził zgody. W odpowiedzi na pismo Kancelarii Adwokackiej wnoszące o ustanowienie drogi publicznej z dnia … Urząd Miejski … odpowiada pismem z dnia … roku i informuje, że przedmiotowa droga nie spełnia żadnych kryteriów, aby zaliczyć ją do kategorii dróg gminnych, ponieważ nie spełnia określonych parametrów technicznych jak szerokość jezdni, szerokość pasa drogowego, połączenie z innymi drogami publicznymi.

Po powrocie z zagranicy w roku … Wnioskodawca postanowił odkupić posesję rodzinną, co jednak okazało się niełatwe, z uwagi na problemy związane z hipoteką ustanowioną na nieruchomości, które wykluczały bezpieczny dla Wnioskodawcy zakup. Jednakże jesienią roku …doszło do zawarcia umowy przedwstępnej pomiędzy Wnioskodawcą, a właścicielem posesji rodzinnej, na mocy której strony ustaliły, iż dojdzie do sprzedaży tej posesji na rzecz Wnioskodawcy, jak tylko jej właściciel wyczyści hipotekę. Wnioskodawca wpłacił również zadatek. Umowa ta została zawarta po to, aby zagwarantować Wnioskodawcy możliwość odkupienia posesji rodzinnej w przyszłości. Krótko po tym, w … r., za zgodą właściciela posesji rodzinnej, Wnioskodawca wystąpił do starostwa z wnioskiem o rozbudowę budynku mieszkalnego wraz z garażem. Celem Wnioskodawcy było takie powiększenie budynku, aby móc otworzyć działalność gospodarczą w zakresie naprawy pojazdów (warsztat). Wniosek zatwierdzony został dopiero w roku ….

Problem drogi nadal był poruszany przez Wnioskodawcę przed włodarzami gminy i starostwa. Rozmowy z urbanistą w starostwie doprowadziły do następującej konkluzji: drogę będzie można poszerzyć, jeśli właściciele wszystkich posiadłości poświęcą część swych nieruchomości w pasie przydrogowym. To okazało się problematyczne, ponieważ przy drodze znajdowały się wyłącznie grunty rolne. Wnioskodawca po ustaleniu z urbanistą różnych wariantów i możliwości prawno-budowlanych postanowił więc skupić te nieruchomości, co poczynił w dwóch krokach. Najpierw w … r. zakupił 4 nieruchomości gruntowe (działka nr 9 o pow. … ha; działka nr 10 o pow. … ha; działka nr 11 o pow. … ha; działka nr 12 o pow. ... ha), natomiast … r. Wnioskodawca nabył działkę nr 13 o pow. … ha, która nie graniczyła z drogą, którą zamierzał poszerzyć, ale była działką sąsiednią do działek 10, 11 i 12 i dawała możliwość wytyczenia przez nią drogi i połączenia problematycznej drogi z ul. ..., która jest drogą utwardzoną i prowadzi do drogi asfaltowej (do ul. …). Działania te były wynikiem konsultacji z p. urbanistką ze starostwa. W roku … Wnioskodawca postanawia wytyczyć drogę do ul. … (przez działkę o nr 13), co wymaga podziału nieruchomości i przeznaczenie znacznej jej części na pas drogowy.

Przy okazji, po konsultacjach z urzędnikami, Wnioskodawca postanawia dokonać podziału pozostałych nieruchomości na mniejsze działki, aby przy jednych formalnościach urzędniczych załatwić sprawy, które teoretycznie nie są konieczne na tym etapie, ale być może w przyszłości będą przydatne.

W … Wnioskodawca składa wniosek o warunki zabudowy dla działek 13, 8, 9, 10 i 11 (dla budowy 9 budynków mieszkalnych jednorodzinnych). Jednak wcześniej musiał dokonać innych niezbędnych formalności, a mianowicie - wystąpił z wnioskiem o zapewnienie dostawy wody i odbioru ścieków do tych działek (…) oraz do energetyki z wnioskiem o zapewnienie dostawy energii elektrycznej.

Decyzja odnośnie warunków zabudowy wydana została …, natomiast … r. pozytywnie zaopiniowano projekt podziału nieruchomości. W ten sposób powstało 11 działek o przeznaczeniu budowlanym, wyodrębniono część działek w celu poszerzenia drogi gminnej (pasy o nr 14, 15, 16, 17), oraz wytyczono drogę dojazdową przez działki do ul. …: (nowo powstałe działki nr 18, 19). Jedyne koszty poniesione przez Wnioskodawcę, to koszty usług geodezyjnych, wynoszących łącznie ok … zł.

Wnioskodawca nadal planuje odkupić posesję rodzinną i prowadzić na niej działalność gospodarczą. W tym celu będzie jednak musiał dokonać sprzedaży niektórych działek powstałych po podziale, by pozyskać środki na ten zakup. Wnioskodawca zakupując działki w roku … oraz w latach … nie działał w celu ich późniejszego spieniężania, aczkolwiek nie wykluczał takiej możliwości, co więcej - działki te oprócz tego, że miały się przyczynić do poszerzenia drogi gminnej, jak i wytyczenia nowej drogi dojazdowej - spełniały rolę inwestycji na przyszłość. Wnioskodawca nie zamierzał, ani nie działał w sposób zorganizowany. Kluczową rolę w działaniach Wnioskodawcy odgrywała sprawa drogi, która przed organami administracji samorządowej (gmina oraz starostwo), toczyła się prze wiele lat. Punktem wyjścia do podziału nieruchomości na mniejsze, była konieczność wydzielenia pasów drogowych. Należy wskazać, że podział na mniejsze działki wystąpił niejako przy okazji wydzielania pasów gruntowych. Nie doszło do uzbrojenia terenu, ani ogrodzenia działek. Poza ich podziałem nie doszło do innego ich uatrakcyjnienia dla potencjalnego nabywcy, ani do żadnych działań marketingowych, ani też Wnioskodawca nie ma ich w planach. Wnioskodawca podejmował jedynie działania racjonalne, związane z zarządem majątkiem prywatnym.

1.Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedać 6 (sześć) działek, o następujących numerach geodezyjnych: 1 (działka nr 1), 2 (działka nr 2), 3 (działka nr 3), 4 (działka nr 4), 5 (jako działka nr 5), 6 (działka nr 6). Trzy działki będą sprzedane jednemu kupcowi, który jest znajomym Wnioskodawcy, tak więc Wnioskodawca nie podejmował żadnych zabiegów w celu pozyskania klientów, nie umieszczał żadnych ogłoszeń w prasie czy w Internecie. Można określić, że kupiec znalazł się przy okazji rozmów prywatnych. Pieniądze z tej sprzedaży będą przeznaczone na zakup posesji rodzinnej.

2.Jednakże Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych. Wszystkie dotychczasowe działania Wnioskodawca podejmował w ramach zarządu majątkiem prywatnym i tak też pozostanie. Z pewnością jednak działki te nie będą uatrakcyjnianie przed sprzedażą, nie będą przedmiotem nakładów, nie będą ogradzane ani uzbrajane, nie będą wobec nich prowadzone działania marketingowe. Sprzedaż działek, jeśli nastąpi w przyszłości, będzie dokonana w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie będą to działania w zakresie prowadzonej już działalności gospodarczej.

3.Nabycie ww. działek było dokonane od rolników prowadzących działalność rolniczą. Czynności te nie były udokumentowane fakturą, a jedynie aktem notarialnym. Zgodnie z oświadczeniami zbywców złożonymi w akcie notarialnym, nie byli oni z tytułu sprzedaży wskazanych nieruchomości podatnikami podatku VAT, a więc były to czynności niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

4.Z tytułu nabycia ww. działek nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5.Żadna z działek o nr geodezyjnych: 2, 3, 4, 5, 6, nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani do działalności zwolnionej, ani opodatkowanej podatkiem VAT, ani do czynności niepodlegających podatkowi VAT. W przyszłości, do chwili sprzedaży podatnik nie planuje też wykorzystywać tych działek ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ani do czynności zwolnionych z podatku VAT, ani do czynności niepodlegających podatkowi VAT. Działka nr 1 o nr geodezyjnym 1 jest nieodpłatnie używana przez osobę trzecią (rolnika), który na mocy uzgodnień z poprzednimi właścicielami wykorzystuje tę działkę do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie otrzymuje z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, gdyż jest to bezczynszowe korzystanie z gruntów rolnych.

6.Każda z działek była zakupiona wyłącznie na cele prywatne, tj. nie były tam wykonywane żadne czynności związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ani innej osoby. Wnioskodawca po prostu posiada ww. działki i nie wykonuje na nich żadnych czynności, poza czynnościami związanymi z zarządzaniem działkami, wypełnianiem obowiązków administracyjnych czy też podatkowych. Działki nie są obecnie wykorzystywane na żadne konkretnie cele prywatne, poza samym celem posiadania działek jako właściciel, odpowiedź dotyczy działek o nr geodezyjnym nr 2, 3, 4, 5, 6. Działka nr 1 (nr geodezyjny 1) jest uprawiana przez osobę trzecią na podstawie bezczynszowego korzystania z gruntów rolnych.

7.Wszystkie wymienione działki, tj. działki o numerach ewidencyjnych 1 (działka nr 1), 2 (działka nr 2), 3 (działka nr 3), 4 (działka nr 4), 5 (jako działka nr 5), 6 (działka nr 6), nigdy nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. nigdy ani nie były wciągnięte do ewidencji środków trwałych działalności Wnioskodawcy, ani też w jakikolwiek inny sposób nie były wykorzystywane do tej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza została założona w …, obejmuje usługi budowlane i na chwilę obecną Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

8.Dla działki nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3) ustanowiony był plan zagospodarowania przestrzennego jeszcze przed ich zakupem przez Wnioskodawcę - uchwała Rady Miejskiej ... z … r. Ówcześnie była to jedna działka geodezyjna jeszcze przed podziałem na dwie działki i drogę). Zgodnie z tą uchwałą podstawowym przeznaczeniem terenu jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, a więc dopuszczalne jest posadowienie na tych działkach budynków mieszkaniowych. Z kolei dla działki nr 1 (nr geodezyjny 1), działki nr 4 (nr geodezyjny 4). działki nr 5 (nr geodezyjny 5), działki nr 6 (nr geodezyjny 6) nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i plan taki nie powstanie, ponieważ dla tych działek jest wydana decyzja o warunkach zabudowy.

9.Wnioskodawca nie ma wiedzy co do tego, kto konkretnie wystąpił o wydanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 2 i 3 w roku … (nr geodezyjne 2 i 3), ponieważ miało to miejsce kilkanaście lat przed zakupem tej działki przez Wnioskodawcę. Natomiast w odniesieniu do działek nr 1 (nr geodezyjny 1), działki nr 4 (nr geodezyjny 4), działki nr 5 (nr geodezyjny 5), działki nr 6 (nr geodezyjny 6) - z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy wystąpił Wnioskodawca w dniu … r.

10.Nigdy Pan nie udostępniał osobom trzecim odpłatnie żadnej z działek o nr geodezyjnych: 2, 3, 1, 4, 5, 6.

11.W stosunku do działek były wykonywane następujące czynności:

Z działki nr 1 (nr geodezyjny 1) wyodrębniono drogę dojazdową, która przechodzi również pomiędzy działkami nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3). Droga ta jednak powstała, jako droga dojazdowa do posesji rodzinnej (nr geodezyjny: 7), która obecnie nie jest jeszcze w posiadaniu Wnioskodawcy. Działki nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3) powstały przez podzielenie, a jednocześnie wyodrębnienie pomiędzy tymi działkami drogi, o której mowa w zdaniu powyżej. Działka nr 5 powstała przez podzielenie działki o nr geodezyjnym 10 - w wyniku tego powstała działka 6 (aktualna działka nr 5 ) oraz działka 5 - część działki nr 4. Druga część działki nr 4 to działka 4. Ten podział miał na celu powstanie działek o podobnej powierzchni. Wyżej wskazane podziały i wyodrębnienia miały miejsce pod koniec … r. Dokonane podziały działek, o którym mowa powyżej były wykonane, aby ułatwić ewentualną sprzedaż działek w przyszłości. Zamiarem nie było uatrakcyjnianie działek, ale ułatwienie ewentualnej sprzedaży. Na działce nr 6 (nr geodezyjny 6) jest posadowiony domek letniskowy (postawiony został przez poprzednich właścicieli) a działka jest wyposażona w prąd i wodę. Media te zostały jednak dociągnięte przez poprzednich właścicieli, a więc Wnioskodawca nie czynił żadnych nakładów w celu dociągnięcia tych mediów do działki. Działki nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3) oraz nr 1 (nr geodezyjny 1), nr 4 (nr geodezyjny 4) i działka nr 5 (nr geodezyjny 5) nie są wyposażone w media i Wnioskodawca nie planuje żadnych nakładów ani starań administracyjnych, aby tego dokonać.

12.Wnioskodawca nie wykorzystuje działek o następujących numerach geodezyjnych 2, 3, 1, 4, 5, 6 do żadnych czynności, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie wykonuje więc ani czynności opodatkowanych, ani zwolnionych od podatku VAT.

13.Potencjalnemu Kupującemu nie zostało udzielone żadne pełnomocnictwo.

14.Posadowiony budynek letniskowy znajdujący się na działce nr 6 jest trwale z gruntem związany, ma fundamenty. Wobec tego jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Budynek letniskowy został wybudowany przez poprzedniego właściciela.

15.Od momentu nabycia działki nr 6 budynek letniskowy nie był przez Pana w żaden sposób wykorzystywany, ani też nigdy nie był przez Pana udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

16.Nie ponosił Pan żadnych wydatków na ulepszenie lub przebudowę domku letniskowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie dokonał Pan żadnych zmian w celu zmiany wykorzystania tego budynku ani w celu zmiany warunków jego zasiedlenia.

17.Domek letniskowy nigdy nie był ulepszany, ani też nigdy nie był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

18.Domek letniskowy nigdy nie był w żadnym zakresie wykorzystywany do działalności gospodarczej.

19.Wnioskodawca potwierdza, że tylko działka 6 z posadowionym budynkiem letniskowym jest wyposażona w prąd i wodę (załatwiał to poprzedni właściciel), natomiast pozostałe działki nie są wyposażone w media. Wnioskodawca składał jedynie wnioski o zapewnienie dostawy wody, odbioru ścieków i dostawy energii elektrycznej (wniosek dotyczył działek 13, 8, 9 – numery sprzed podziału), jednakże chodziło jedynie o otrzymanie od dostawców mediów zapewnienia, że do tych działek są oni w stanie te media dociągnąć. Zapewnienie (oświadczenie) dostawców mediów było wymagane przy dokonywaniu podziału działek. Natomiast wnioskodawca nie kontynuował działań mających na celu fizyczne dociągnięcie mediów do tych działek.

Podsumowując:

Dla działki 6 media były dociągnięcie przez poprzedniego właściciela.

Dla działki 1 oraz działek 20 i 9 (wniosek o interpretację nie obejmuje tych działek) wystąpił Pan z wnioskiem o zapewnienie mediów, jednak wyłącznie w zakresie otrzymania oświadczenia dostawców, że te media mogą być do tych działek dociągnięte. Działka 1 i działki 20 oraz 9 nie są wyposażone w media.

Pozostałe działki będące przedmiotem niniejszego wniosku: 2, 3, 4, 5 nie były objęte wnioskiem o zapewnienie mediów (w celu uzyskania oświadczenia dostawców o możliwości zapewnienia tych mediów w przyszłości) i nie są w media wyposażone. Do dnia zbycia działek Wnioskodawca nie planuje doprowadzać mediów do żadnej z działek o następujących nr geodezyjnych: 1, 2, 3, 4, 5.

20.Działka o nr 1 (działka nr 1) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane. Działka o nr 2 (działka nr 2) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane. Działka o nr 3 (działka nr 3) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane. Działka o nr 4 (działka nr 4) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane. Działka o nr 5 (działka nr 5) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane. Działka o nr 6 (działka nr 6) nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania jej w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, która została założona w ... r. i obejmuje usługi budowlane.

Pytanie

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie uznany za podatnika VAT z tytułu sprzedaży niezabudowanych działek z przeznaczeniem na cele budowlane, stanowiących jego majątek prywatny, a więc czy sprzedaż działek będzie objęta podatkiem od towarów i usług?

Przedmiotem zapytania jest opodatkowanie sprzedaży niezabudowanych działek o nr geodezyjnych 1, 2, 3, 4, 5 oraz działki 6 z posadowionym budynkiem letniskowym.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż niezabudowanych działek (z przeznaczeniem na cele budowlane) nabytych w ostatnich latach do majątku prywatnego, nie będzie stanowiła czynności podlegającej podatkowi od towarów i usług, a więc Wnioskodawca nie będzie zobligowany uwzględnić w cenie podatku VAT, wystawić faktury VAT, ani rozliczać tej czynności na deklaracji JPK_V7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalnością gospodarczą obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, (dalej: TSUE) w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180 i 181/10 Słaby oraz Kuć i Jeziorska-Kuć:

„Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. (...). Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.”

TSUE dokonał rozgraniczenia sprzedaży okazjonalnej oraz profesjonalnej. W wyroku tym TSUE przyjął, że nie mogą być uznawane za dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z wyroku powyższego wynika również i to, że liczba i zakres dokonanych transakcji sprzedaży, okoliczność, iż przed sprzedażą Zainteresowany podzielił grunt na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, długość okresu, w jakim te transakcje następowały oraz wysokość osiągniętych z nich przychodów, same w sobie nie są okolicznościami przesądzającymi o działaniu w charakterze podatnika. Elementy te mogą bowiem wiązać się z zarządem majątkiem prywatnym.

Jeżeli osoba w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Trybunał wskazał jedynie przykładowo okoliczności, które mogą świadczyć o tym, że dana osoba sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, zwracając uwagę, że podział nieruchomości w celu uzyskania lepszej ceny, liczba transakcji, odstępy pomiędzy transakcjami i wysokość osiągniętych przychodów, nie są decydujące przy kwalifikacji poszczególnych transakcji jako dokonanych w ramach działalności gospodarczej i nie są czynnościami, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym. To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga bowiem oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec.

Podobny pogląd wyraził NSA w wyroku z dnia 21 października 2021 r. (sygn. akt I FSK 102/18) gdzie stwierdzono, że istotny jest stopień aktywności sprzedającego w zakresie wyprzedaży swojego majątku. Zdaniem składu orzekającego aktywności, na które się składały czynności zmierzające do uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego, przekształcenia i podziału gruntu oraz działania o charakterze marketingowym podjęte na niewielką skalę, nie były wystarczające, aby uznać tę aktywność za przesądzającą o gospodarczym charakterze działalności. Działki, których właścicielem jest Wnioskodawca, były nabyte przez Wnioskodawcę na przestrzeni kilku lat … (działka o nr ewidencyjnym 8, z której wydzielono później 3 działki + pas drogowy - działki te nie są objęte zakresem wniosku), … (4 działki, z których powstało w sumie 8 działek plus pasy drogowe + droga wydzielona z działki 12 - w tym są działki, których dotyczy zakres wniosku) oraz w roku … (jedna działka, z której wydzielono drogę - obecna działka 1). Przy czym Wnioskodawca zaznacza, że nadrzędnym celem skupowania tych nieruchomości, była kwestia drogi dojazdowej do działki zakupionej w roku … oraz do posesji rodzinnej, którą Wnioskodawca zamierza odkupić. Nigdy bezpośrednim zamiarem działań Wnioskodawcy nie był zakup nieruchomości w celach handlowych, aczkolwiek Wnioskodawca nigdy tej możliwości nie wykluczał.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że zgodnie z orzecznictwem unijnym, jak i wyrokami sądów administracyjnych, sam zamiar zakupu nieruchomości nie ma znaczenia odnośnie ustalania powstania obowiązku w podatku VAT przy ewentualnej sprzedaży działek. Jednakże sądy podkreślają, że istotny jest całokształt okoliczności oraz podejmowana przez daną osobę aktywność. Dlatego też w niniejszej sprawie istotne znaczenie ma fakt, iż podejmowane przez Wnioskodawcę czynności zmierzały przede wszystkim do poszerzenia drogi dojazdowej do posesji rodzinnej, a w dalszej kolejności wytyczenia drogi przejazdowej przez działki do ul. .... Działania podejmowane w roku … doprowadzające do podziału działek na mniejsze, do wydzielenia pasów drogowych, a także do uzyskania warunków zabudowy dla działek, w żaden sposób nie przekraczają powszechnie przyjętej praktyki wśród osób niebędących przedsiębiorcami. Od zakupu działek do ich podziału minęło odpowiednio … lat, … lata i … lata. W efekcie nie można mówić o jakichkolwiek cechach ciągłości lub stałości pomiędzy nabyciem, a planowanym lub finalnym zbyciem poszczególnych działek. Działania Wnioskodawcy były rozciągnięte w czasie, ponieważ nie było jego zamiarem handlowanie zakupionymi działkami. Działanie tego rodzaju należy zatem uznawać za powszechne w obrocie gospodarczym i z całą pewnością niebędące zarezerwowanym wyłącznie dla podmiotów profesjonalnie zajmujących się obrotem nieruchomościami. Fakt, iż do transakcji sprzedaży może dochodzić na przestrzeni dłuższego okresu czasu nie stanowi braku okazjonalnego charakteru takich działań. Rozciągnięcie w czasie transakcji sprzedaży podyktowane będzie bowiem wyłącznie ilością nieruchomości podlegających sprzedaży i tym, że Wnioskodawca nie ma zamiaru stałego zajmowania się obrotem nieruchomościami, a będą one zbywane, gdy finanse Wnioskodawcy będą tego wymagały lub gdy pojawi się okazjonalny kupiec. Zyski ze sprzedaży mają zostać skonsumowane na cele prywatne (bieżące wydatki lub cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, bądź też zabezpieczenie Wnioskodawcy na starość), a nie na finansowanie dalszej działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie, w celu dokonania sprzedaży gruntów sprzedający podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania Sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest opodatkowanie sprzedaży niezabudowanych działek o nr geodezyjnych 1, 2, 3, 4, 5 oraz działki 6 z posadowionym budynkiem letniskowym.

Zgodnie z opisem sprawy prowadzi Pan działalność w zakresie usług budowlanych, natomiast działki, będące przedmiotem pytania nigdy nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. nigdy ani nie były wciągnięte do ewidencji środków trwałych, ani też w jakikolwiek inny sposób nie były wykorzystywane do tej działalności gospodarczej. Trzy działki będą sprzedane jednemu kupcowi, który jest Pana znajomym, tak więc nie podejmował Pan żadnych zabiegów w celu pozyskania klientów, nie umieszczał żadnych ogłoszeń w prasie czy w Internecie. Nie zamierza Pan podejmować żadnych działań marketingowych. Pieniądze z tej sprzedaży będą przeznaczone na zakup posesji rodzinnej. Działki nie będą uatrakcyjnianie przed sprzedażą, nie będą przedmiotem nakładów, nie będą ogradzane ani uzbrajane, nie będą wobec nich prowadzone działania marketingowe. Działki nie są obecnie wykorzystywane na żadne konkretnie cele prywatne, poza samym celem posiadania działek jako właściciel. Działka nr 1 jest uprawiana przez osobę trzecią na podstawie bezczynszowego korzystania z gruntów rolnych. Nigdy Pan nie udostępniał osobom trzecim odpłatnie żadnej z działek o nr geodezyjnych: 2, 3, 1, 4, 5, 6. Z działki nr 1 (nr geodezyjny 1) wyodrębniono drogę dojazdową, która przechodzi również pomiędzy działkami nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3). Droga ta jednak powstała, jako droga dojazdowa do posesji rodzinnej (nr geodezyjny: 7), która obecnie nie jest jeszcze w posiadaniu Wnioskodawcy. Działki nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3) powstały przez podzielenie, a jednocześnie wyodrębnienie pomiędzy tymi działkami drogi, o której mowa w zdaniu powyżej. Działka nr 5 powstała przez podzielenie działki o nr geodezyjnym 10 - w wyniku tego powstała działka 6 (aktualna działka nr 5) oraz działka 5 - część działki nr 4. Druga część działki nr 4 to działka 4. Ten podział miał na celu powstanie działek o podobnej powierzchni. Wyżej wskazane podziały i wyodrębnienia miały miejsce pod koniec … r. Dokonane podziały działek, o którym mowa powyżej były wykonane, aby ułatwić ewentualną sprzedaż działek w przyszłości. Zamiarem nie było uatrakcyjnianie działek, ale ułatwienie ewentualnej sprzedaży. Na działce nr 6 (nr geodezyjny 6) jest posadowiony domek letniskowy (postawiony został przez poprzednich właścicieli) a działka jest wyposażona w prąd i wodę. Media te zostały jednak dociągnięte przez poprzednich właścicieli, a więc nie czynił Pan żadnych nakładów w celu dociągnięcia tych mediów do działki. Od momentu nabycia działki nr 6 budynek letniskowy nie był przez Pana w żaden sposób wykorzystywany, ani też nigdy nie był przez Pana udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie ponosił Pan żadnych wydatków na ulepszenie lub przebudowę domku letniskowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie dokonał Pan żadnych zmian w celu zmiany wykorzystania tego budynku ani w celu zmiany warunków jego zasiedlenia. Działki nr 2 i 3 (nr geodezyjne 2 i 3) oraz nr 1 (nr geodezyjny 1), nr 4 (nr geodezyjny 4) i działka nr 5 (nr geodezyjny 5) nie są wyposażone w media i Wnioskodawca nie planuje żadnych nakładów ani starań administracyjnych, aby tego dokonać. Potencjalnemu Kupującemu nie zostało udzielone żadne pełnomocnictwo. Wskazał Pan, że tylko działka 6 z posadowionym budynkiem letniskowym jest wyposażona w prąd i wodę (załatwiał to poprzedni właściciel), natomiast pozostałe działki nie są wyposażone w media oraz nie były objęte wnioskiem o zapewnienie mediów (w celu uzyskania oświadczenia dostawców o możliwości zapewnienia tych mediów w przyszłości).

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Pana działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5 oraz działki nr 6 z posadowionym na niej domkiem letniskowym nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Bez wpływu na powyższe, w zakresie odnoszącym się do działki nr 1, pozostaje okoliczność, że działka nr 1 jest nieodpłatnie używana przez osobę trzecią (rolnika), który na mocy uzgodnień z poprzednimi właścicielami wykorzystuje tę działkę do działalności rolniczej. Wskazał Pan, że nie otrzymuje Pan z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, gdyż jest to bezczynszowe korzystanie z gruntów rolnych. Zatem okoliczność ta nie przesądza o tym, że zbycie tej działki podlegać będzie opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że sprzedając działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5 oraz działkę nr 6 z posadowionym na niej domkiem letniskowym wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż przez Pana działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5 i działki nr 6 z posadowionym na niej domkiem letniskowym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż w związku z ich sprzedażą nie będzie Pan działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi Pan się zastosować do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

–Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).