Uznanie, że czynności polegające na otrzymaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości dokonywane pomiędzy Spółką, a podmiotem powiązanym nie stanowią czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że czynności polegające na otrzymaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości dokonywane pomiędzy Spółką, a podmiotem powiązanym nie stanowią czynności opodatkowanych VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2023 r. (wpływ 12 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka jest podmiotem zależnym w stosunku do spółki F. (dalej: „Spółka dominująca”) w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 4) KSH, oraz jednostką zależną w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 39 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 1994 r. Nr 121 poz. 591), z tym zastrzeżeniem, że przez jednostki rozumie się też podmioty i osoby określone w art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości mające siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka oraz Spółka dominująca wchodzą w skład grupy kapitałowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy o rachunkowości, oraz stanowią podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej Grupę Kapitałową (dalej: „Grupa”). Spółka dominująca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r., uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i art. 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.).

Grupę Kapitałową S. tworzą podmioty działające na rynku farb i lakierów. Mając na względzie strategię Grupy, efektywne wykorzystania zasobów i kompetencji posiadanych przez poszczególne spółki, oraz dążąc do maksymalizacji zysków i ograniczenia ryzyk związanych z działalnością całej Grupy i jej członków, spółki współpracują ze sobą. Współpraca ta obejmować może w szczególności specjalizację wybranych podmiotów w określonych obszarach i powierzenie im, przez pozostałe podmioty należące do Grupy, realizacji czynności wchodzących w ten zakres.

Podmioty działające w Grupie blisko ze sobą współpracują, dążąc do optymalnego wykorzystania zasobów i kompetencji każdego z nich. Spółka dysponuje zasobami, środkami oraz potencjałem umożliwiającym w szczególności prowadzenie działalności produkcyjnej.

Spółka dominująca pełni w Grupie w szczególności rolę producenta, jak i centrum zakupowego. W ramach współpracy Spółki i Spółki dominującej Spółka dokonuje na rzecz Spółki dominującej sprzedaży swoich wyrobów, celem ich dalszej odsprzedaży.

Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Spółka i Spółka dominująca stosują zasady mające na celu ustalanie cen wyrobów na zasadach rynkowych.

Sprzedaż wyrobów odbywa się w oparciu o określony odpowiedni cennik Spółki. Cena wyrobów wskazana w cenniku kalkulowana jest z uwzględnieniem wszystkich kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z produkcją i sprzedażą tych wyrobów, powiększonych o ustalony narzut zysku. Biorąc pod uwagę to, że ustalenie cenników poprzedza realizację sprzedaży i produkcji wyrobów, cenniki te bazują na szacowanych kosztach produkcji alokowanych do danego wyrobu, zgodnie z założeniami wynikającymi z receptur i przebiegu procesu technologicznego. Jeżeli ceny, określone według planowanych kosztów, odbiegają od zaplanowanych narzutów dochodzi do aktualizacji cenników.

Po upływie ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego (którym może być miesiąc, kwartał lub inny okres rozliczeniowy, jednakże nie dłuższy niż rok), Spółka dokonuje kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą wyrobów na rzecz Spółki dominującej oraz faktycznie uzyskanego poziomu narzutu. W oparciu o tą kalkulację strony weryfikują rynkowy charakter wynagrodzenia.

Zgodnie z umową o współpracy w ramach Grupy, w przypadku osiągnięcia przez Spółkę w danym roku obowiązywania umowy, w związku ze sprzedażą wyrobów do Spółki dominującej, rentowności na poziomie niższym niż ustalony zgodnie z zasadami zgodnymi z zasadami określania cen transferowych, strony dokonają korekty rentowności in plus za dany rok obowiązywania niniejszej Umowy, w ten sposób, że Spółka wystawia na Spółkę dominującą dokument korygujący in plus i Spółka dominująca dokonuje na rzecz Spółki zapłaty kwot wskazanych w tym dokumencie, przy czym dokumenty korygujące mogą być wystawione również w trakcie roku oraz na koniec roku. Spółka dokonując powyższych korekt nie koryguje pierwotnej ceny dostarczonych wyrobów. Korekta nie będzie bowiem obejmowała weryfikacji faktycznych kosztów związanych z produkcją poszczególnych wyrobów, a w konsekwencji uzyskanych na ich sprzedaży narzutów, ale wyniku całej sprzedaży wyrobów w określonym przedziale czasowym. Korekty te nie służą więc podwyższeniu cen za wcześniejsze transakcje, a nakierowane są na dostosowanie poziomu zysku osiąganego przez Spółkę w ramach całej sprzedaży wyrobów na rzecz Spółki dominującej, do ustalonego przez strony rynkowego poziomu rentowności. W praktyce, korekty nie odwołują się do konkretnych faktur wystawionych w ciągu okresu rozliczeniowego przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej, jak również nie będą odnosiły się wprost do cen i ilości dostarczonych wyrobów. Celem korekty rentowności nie jest również skorygowanie jakichkolwiek błędów we wcześniejszych rozliczeniach, jak również podwyższenie ceny.

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Korekty rentowności nie będą wiązały się z żadnym dodatkowym świadczeniem ze strony Spółki na rzecz Spółki dominującej.

2.W przypadku osiągnięcia przez Spółkę w danym roku obowiązywania umowy rentowności na poziomie niższym niż ustalony, Spółka wystawia na rzecz Spółki dominującej dokument korygujący in plus, tj. notę księgową.

3.Wystawiana przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej nota księgowa nie będzie korygować ani ceny dostarczonych towarów, ani wartości świadczonych usług – korekta będzie dotyczyć wyniku całej sprzedaży wyrobów w określonym przedziale czasowym dokonywanej przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej, tj. będzie stanowić korektę dochodowości.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż czynności polegające na otrzymaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości dokonywane pomiędzy Spółką, a podmiotem powiązanym nie stanowią czynności opodatkowanych VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności polegające na otrzymywaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości, dokonywane pomiędzy Spółką a Spółką dominującą z tytułu dostarczonych uprzednio wyrobów, nie stanowią czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej; ustawa o VAT), opodatkowaniu podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wskazać, że art. 5 ust. 1 ustawy o VAT stanowi zamknięty katalog zdarzeń, które podlegają opodatkowaniu VAT.

Wobec przytoczonych wyżej przepisów, w ocenie Wnioskodawcy, opisane korekty dochodowości (rentowności), nie stanowią czynności opodatkowanych VAT, gdyż nie mieszczą się w katalogu czynności opodatkowanych, określonych w art. 5 ustawy o VAT. Dokonywane przez Spółkę rozliczenia w ramach Grupy nie stanowią bowiem ani dostawy towarów, ani też świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, korekty dochodowości dokonywanej w ramach Grupy nie należy kwalifikować jako korekty cen towarów czy też świadczenia usługi. Wyrównanie dochodowości nie wynika bowiem w żadnym przypadku z przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, a kwoty otrzymane z tytułu takiego wyrównania nie stanowią wyrównania czy korekty należnej zapłaty za wyrób. Korekty dochodowości nie odnoszą się przy tym również do konkretnych faktur wystawionych w trakcie trwania okresu rozliczeniowego z tytułu dokonanej sprzedaży, jak również nie odwołują się do ceny czy ilości dostarczonych towarów, a wyłącznie do okresowej wartości sprzedaży wyrobów Spółki. Korekty dochodowości nie wynikają ponadto ze zmiany warunków handlowych poszczególnych transakcji i nie stanowią podwyższenia ceny. W związku z powyższym, korekty dochodowości nie mogą stanowić o korekcie podstawy opodatkowania dla poszczególnych zrealizowanych już transakcji, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach dokonywanej korekty dochodowości nie dochodzi także do świadczenia usług. Zgodnie ze stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 388/13 „(...) za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

-istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne;

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy;

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi;

-odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem;

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego”.

Ponadto, w wyroku z 10 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1493/13, NSA wskazał, że: „dychotomiczny podział na gruncie ustawy o VAT na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być przyporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów”.

Stanowisko NSA jest zgodne z linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (poprzednio Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, dalej: „TSUE”).

Zatem dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. Dokonanie korekty dochodowości opisanej w stanie faktycznym nie spełnia warunków wskazanych powyżej. Należy podkreślić, że korekta dochodowości Spółki (w górę) jest dokonywana na podstawie art. 11e ustawy o CIT, a jej wartość kalkulowana jest jako różnica pomiędzy rzeczywistą rentownością Spółki a docelowym, zgodnym z rynkowym, poziomem rentowności. Korekta dochodowości nie ma więc wprost bezpośredniego związku z żadną dostawą czy świadczeniem usług, które potencjalnie mogłoby podlegać opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku korekty cen transferowych nie mają wpływu na zmianę podstawy opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy stronami, w ramach Grupy w trakcie danego okresu rozliczeniowego. Korekty te nie będą bowiem bezpośrednio związane z wysokością wynagrodzenia za poszczególne świadczenia realizowane pomiędzy Spółką a Spółką dominującą. Korekcie podlegać będzie wyłącznie dochodowość Spółki, bez przyporządkowania korekt do poszczególnych transakcji.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych potwierdzają stanowisko, iż tzw. korekty cen transferowych nie stanowią wynagrodzenia za usługi. Przykładowo, tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji z 10 września 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.409.2019.1.AW:

„Należy zauważyć, że planowana korekta cen transferowych nie będzie wiązała się również z jakąkolwiek czynnością wzajemną (np. działaniem/zaniechaniem) ze strony X (czy też Spółki). Korekty te będą wynikały wyłącznie z regulacji dotyczących cen transferowych, jak również przyjętej przez Spółki polityki cen transferowych, i będą służyły konieczności zapewnienia Spółce stabilnego poziomu zysku i zgodności rozliczeń Spółek z zasadą ceny rynkowej (ang. the arms length principle). Tym samym kwoty wyrównania wynikające z korekt opisanych we wniosku nie można traktować jako odpłatności (tj. wynagrodzenia) za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z 3 stycznia 2020 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.754. 2019.1.KO:

„Jednocześnie korekta wzajemnych rozliczeń polegająca na wyrównaniu (w górę lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości nie będzie wiązała się z czynnością wzajemną. Wyrównanie dochodowości do ustalonego między Spółką a Jednostką Dystrybucyjną poziomu dochodowości nie będzie wiązało się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Tym samym nie będzie stanowiło wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy i nie będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Korekta dochodowości nie będzie również stanowiła wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT”.

W interpretacji indywidualnej z 7 września 2022 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.284.2022.2. MAZ: „Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, iż wyrównanie poziomu rentowności zarówno w górę, jak i w dół, nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Wyrównanie zyskowności za dany okres lub jego obniżenie będzie dążyło jedynie do zapewnienia osiągnięcia przez Spółkę uzgodnionego poziomu zyskowności. Równocześnie wyrównanie nie jest wypłacane pod warunkiem określonych zachowań lub czynności, czy jakichkolwiek innych świadczeń ze strony odbiorcy kwoty korekty zyskowności.

Podstawą do jego dokonania pozostają wyłącznie regulacje dotyczące cen transferowych, jak również przyjęta w ramach Grupy polityka cen transferowych, i będą służyły konieczności zapewnienia Spółce stabilnego poziomu zysku i zgodności rozliczeń spółek z zasadą ceny rynkowej”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone także w interpretacji indywidualnej z 8 lutego 2022 r., nr 0114-KDIP4-3.4012.767.2021.1.IG, wydanej w sprawie analogicznych rozliczeń prowadzonych w ramach Grupy przez inne podmioty.

W ocenie Spółki, brak jest podstaw do uznania, że korekta dochodowości powinna stanowić wynagrodzenie za dostawę towaru, bądź wykonanie usługi. Korekta dochodowości skutkująca przekazaniem środków pomiędzy członkami Grupy nie jest uzależniona od wykonania jakichkolwiek działań, lecz należy ją rozumieć jako formę zagwarantowania określonego poziomu dochodowości i prawa do przejęcia nadwyżki dochodu określonego poziomu dochodowości każdej ze stron.

Na Spółce ciąży obowiązek przeprowadzania transakcji z podmiotami powiązanymi na warunkach rynkowych, co oznacza, iż dochodowość Spółki z tytułu transakcji z podmiotami powiązanymi musi pozostawać na ustalonym poziomie, mieszczącym się w przedziale wyznaczonym na podstawie analizy dochodowości osiąganej przez porównywalne niepowiązane przedsiębiorstwa, pełniące analogiczne role, ponoszące analogiczne ryzyka oraz angażujące analogiczne aktywa (benchmark). Zgodnie ze stosowanymi w Grupie zasadami określania cen transferowych, z upływem danego okresu rozliczeniowego dokonywana jest weryfikacja dochodowości osiągnięta w wyniku transakcji przeprowadzanych w ramach jej działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej w tym danym zamkniętym okresie. W przypadku, w którym dochodowość mieści się w określonym przedziale (wyznaczonym przez benchmark), nie będą podejmowane dodatkowe działania skutkujące przekazaniem środków. Jeżeli jednak wskaźnik dochodowości wykroczy poza określony przedział, dokonywane będą korekty dochodowości o charakterze wyrównawczym, mające na celu doprowadzenie dochodowości Spółki do ustalonego w Grupie poziomu dochodowości, zgodnego z wymogami wynikającymi z przeprowadzonych benchmarków, w oparciu o przepisy cen transferowych, polegające na wystawieniu przez Spółkę dokumentu (noty) korygującego.

Podsumowując:

-    korekta dochodowości nie spowoduje podwyższenia cen sprzedaży, lecz zmierza do osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonej rentowności, zgodnie z analizami danych porównawczych;

-    korekta dochodowości nie zakłada korekty pierwotnej ceny wyrobów dostarczonych przez Wnioskodawcę (nie dochodzi w tym przypadku do zwiększenia ceny dostarczanych wyrobów), lecz zmierza do osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonej rentowności, zgodnie z analizami danych porównawczych (benchmark);

-    korekta dochodowości nie dotyczy kwot należnych Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży konkretnych wyrobów z konkretnego okresu rozliczeniowego i nie odnosi się do konkretnych faktur sprzedaży (pozycji tych faktur);

-    korekta dochodowości nie skutkuje dokonaniem dopłaty wyrównawczej pomiędzy innymi niż Spółka i Spółka zależna nabywcami lub dostawcami towarów lub wyrobów;

-    korekta dochodowości ma na celu jedynie doprowadzenie do osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonej rentowności z tytułu prowadzenia opisanej działalności i nie jest związana z dodatkowymi czynnościami.

W ramach Grupy przyjęto zasadę, zgodnie z którą, ceny za wyroby i usługi stosowane w ramach transakcji wewnątrz Grupy są ustalane na podstawie szacowanych kosztów. W przypadku transakcji, w których uczestniczy Spółka, ceny te są ustalane w taki sposób, aby w perspektywie czasowej (w danym okresie rozliczeniowym) zapewniły one podmiotom w Grupie, określoną dochodowość, zgodną z analizami danych porównawczych. Przy ustalaniu cennika uwzględnia się przede wszystkim prognozowane koszty niezbędne do poniesienia przez Wnioskodawcę, w związku z działalnością produkcyjną, jak również prognozowaną zyskowność Wnioskodawcy z tytułu tej działalności. Ostateczna rentowność może być ustalona dopiero po upływie danego okresu rozliczeniowego, kiedy znane będą wartości ostatecznie poniesionych kosztów (tj. ceny od dostawców, ilość zużytych materiałów, koszty transportu itp.), jak również wartość ostatecznej sprzedaży.

Wnioskodawca w tym miejscu wskazał, że zagadnienie korekty dochodowości było również przedmiotem raportu z 18 kwietnia 2018 r. (VEG no 71 rev.2) przygotowanego przez Grupę Ekspercką ds. VAT, działającą przy Komisji Europejskiej (VAT Expert Group). Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym we wskazanym raporcie, korekty cen transferowych (dochodowości) powinny być traktowane poza zakresem opodatkowania VAT w przypadkach transakcji między podatnikami (B2B), w których obie strony posiadają pełne prawo do odliczenia podatku VAT.

W opinii Grupy Eksperckiej ds. VAT, korekty cen transferowych nie prowadzą do „nowej” transakcji podlegającej opodatkowaniu, ani też nie mają związku z transakcjami dokonanymi w przeszłości.

Korekty cen, z uwagi na ilość zmiennych będących przedmiotem analiz cen transferowych, nie powinny być i ogólnie nie mogą być w sposób bezpośredni powiązane z dokonywaną transakcją. Mając na uwadze treść raportu, Grupa Ekspertów postuluje, iż w przypadkach braku ustaleń umownych, które zmieniałyby wynagrodzenie, to nawet jeśli można bezpośrednio powiązać korektę cen transferowych z konkretną transakcją, w praktyce powinna ona (korekta dochodowości) być uznana za zdarzenie poza zakresem opodatkowania VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że czynność wyrównania poziomu dochodowości (korekta dochodowości) oraz dokonania z tego tytułu płatności wyrównawczych pomiędzy Spółką a Spółką dominującą nie stanowi zdarzenia mającego wpływ na wysokość podstawy opodatkowania z tytułu wykonanych wcześniej transakcji. Korekta dochodowości stanowi więc czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Spółka wnosi zatem o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miało miejsce świadczenie usług podlegające opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy czynności polegające na otrzymaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości dokonywane pomiędzy Spółką, a Spółką dominującą nie stanowią czynności opodatkowanych VAT.

Dokonując analizy przedstawionego opisu sprawy należy ustalić, czy zachodzi/zajdzie związek pomiędzy korektą rentowności (rozliczeniem ze Spółką dominującą) a kwotą należną za sprzedawane przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej wyroby.

W opisie sprawy Spółka wskazała, że w ramach współpracy dokonuje na rzecz Spółki dominującej sprzedaży swoich wyrobów, celem ich dalszej odsprzedaży. Spółka i Spółka dominująca stosują zasady mające na celu ustalanie cen wyrobów na zasadach rynkowych. Sprzedaż wyrobów odbywa się w oparciu o określony odpowiedni cennik Spółki. Cena wyrobów wskazana w cenniku kalkulowana jest z uwzględnieniem wszystkich kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z produkcją i sprzedażą tych wyrobów powiększonych o ustalony narzut zysku. Biorąc pod uwagę to, że ustalenie cenników poprzedza realizację sprzedaży i produkcji wyrobów, cenniki te bazują na szacowanych kosztach produkcji alokowanych do danego wyrobu, zgodnie z założeniami wynikającymi z receptur i przebiegu procesu technologicznego. Jeżeli ceny określone według planowanych kosztów odbiegają od zaplanowanych narzutów dochodzi do aktualizacji cenników. Po upływie ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego, Spółka dokonuje kalkulacji rzeczywistych kosztów związanych z produkcją i sprzedażą wyrobów na rzecz Spółki dominującej oraz faktycznie uzyskanego poziomu narzutu. W oparciu o tą kalkulację strony weryfikują rynkowy charakter wynagrodzenia.

W analizowanej sprawie Spółka wskazała, że w przypadku osiągnięcia w danym roku obowiązywania umowy rentowności na poziomie niższym niż ustalony, Spółka wystawia na rzecz Spółki dominującej dokument korygujący in plus, tj. notę księgową. Korekta ta nie służy podwyższeniu cen za wcześniejsze transakcje, a nakierowana jest na dostosowanie poziomu zysku osiąganego przez Spółkę w ramach całej sprzedaży wyrobów na rzecz Spółki dominującej, do ustalonego przez strony rynkowego poziomu rentowności. Wystawiana nota księgowa nie będzie więc korygować ani ceny dostarczonych towarów, ani wartości świadczonych usług – korekta będzie dotyczyć wyniku całej sprzedaży wyrobów w określonym przedziale czasowym dokonywanej przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej, tj. będzie stanowić korektę dochodowości. Korekty te nie odwołują się do konkretnych faktur wystawionych w ciągu okresu rozliczeniowego przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej, jak również nie będą odnosiły się wprost do cen i ilości dostarczonych wyrobów. Korekty nie korygują błędów we wcześniejszych rozliczeniach, jak również podwyższenia ceny. Otrzymane przez Spółkę kwoty pieniężne stanowiące wartość wyrównawczą mają na celu doprowadzenie dochodowości Spółki do ustalonego w Grupie poziomu dochodowości.

Należy zatem stwierdzić, że skoro wystawiona przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej nota korygująca in plus nie koryguje/nie będzie korygować ceny i ilości dostarczonych wyrobów oraz nie odwołuje/nie będzie odwoływać się do konkretnych faktur a dotyczy/będzie dotyczyć wyniku całej sprzedaży wyrobów w określonym przedziale czasowym dokonywanej przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej, to otrzymane przez Spółkę kwoty pieniężne stanowiące wartość wyrównawczą stanowią/będą stanowić zdarzenie niemające wpływu na rozliczenie podatku VAT.

Dodatkowo wskazali Państwo, że korekty dochodowości nie będą wiązały się z żadnym dodatkowym świadczeniem ze strony Spółki na rzecz Spółki dominującej. Wystawiana przez Spółkę na rzecz Spółki dominującej nota księgowa nie będzie korygować wartości świadczonych usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej przesłanki niezbędne dla uznania, że dane zdarzenie gospodarcze stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, nie zostaną spełnione – nie występuje bowiem element aktywności gospodarczej jednej ze stron, odpłatności ani wzajemności.

Tym samym ww. korekta rentowności nie stanowi/nie będzie stanowić wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, jak również nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, czynności polegające na otrzymaniu kwot pieniężnych stanowiących płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu dochodowości dokonywane pomiędzy Spółką, a podmiotem powiązanym (Spółką dominującą) nie stanowią/nie będą stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).