Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.177.2023.1.BS
Temat interpretacji
Brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla dostawy nieruchomości gruntowej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla dostawy nieruchomości gruntowej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina dokonała sprzedaży w drodze bezprzetargowej, na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 1, położonej w obrębie (…), o powierzchni (…) m2. Dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, wskazana powyżej działka, posiada oznaczenie użytku jako: pastwiska trwałe (symbol PsV).
Nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem (…) – mieszkalnictwo letniskowe (rekreacyjne tzw. „(…)”) mieszkalnictwo zbiorowe (hotel pracowniczy, sanatorium), uchwalonego uchwałą nr (…) Rady Miejskiej (…) z dnia (…) 1996 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta (…).
W związku z tym, że działka jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że jest przeznaczona pod zabudowę, stąd też Gmina, uznała, że odpłatna dostawa tej działki będzie objęta 23% stawką VAT.
Z tą interpretacją nie zgodził się nabywca, który uważa, że działka powinna być zwolniona z podatku VAT, z uwagi na zawarte dla tego terenu ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Zapis dotyczący zabudowy zawarty w planie zagospodarowania dla strefy A i B. w odniesieniu do ustaleń dla terenu (…), w którym znajduje się opisywana działka posiada następujące brzmienie:
(…) Ustalenia przestrzenne: ogranicza się wielkość proj. kubatur do wielkości kubatur sąsiednich lub do 500 m3; lokalizacja nowych kubatur możliwa wyłącznie na istn. ruinach (odtworzenie historycznej zabudowy); dopuszcza się wyłącznie dachy strome o pochyleniu połaci – minimum 50 %; dopuszcza się rozbudowę hotelu pracowniczego oraz remonty i przebudowy istn. budynków z wymogiem uprzedniej realizacji ustaleń zawartych w punktach (…) – ustalenia szczegółowe i (…) ustalenia dot. infrastr. techn. i komunikacji.
(…).
Nabywca stwierdził, że skoro plan zagospodarowania dopuszcza tylko lokalizację nowych kubatur wyłącznie na istniejących ruinach – polegającej na odtworzeniu historycznej zabudowy, to w przypadku omawianej nieruchomości, na której nie występują istniejące historyczne ruiny nie może być mowy o sprzedaży działki z przeznaczeniem w planie pod mieszkalnictwo letniskowe (rekreacyjne tzw. „(…)”), mieszkalnictwo zbiorowe (hotel pracowniczy sanatorium) i w związku z tym faktem powinna być zastosowana stawka podatku VAT zw.
Pytanie
Czy sprzedana przez Gminę opisana nieruchomość powinna, skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, zgodnie z art. 43 ust. 1 punkt 9?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i usług i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a taką dostawą jest bezprzetargowa sprzedaż przedmiotowej działki na poprawę zagospodarowania nieruchomości przyległej.
Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, które stanowią tereny budowlane, a przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Gmina uważa, że jeżeli niezabudowana działka nr 1, przeznaczona pod zabudowę w planie zagospodarowania przestrzennego jest sprzedawana na poprawę warunków zagospodarowania zabudowanej nieruchomości przyległej, to dostawa tej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe Gmina stoi na stanowisku, że sprzedaż przedmiotowej działki powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,
przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy,
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy wskazać, że nieruchomość gruntowa, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy jednak podkreślić, że odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jest wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,
podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy,
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy,
nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla dostawy nieruchomości gruntowej, położonej na terenie oznaczonym w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem (…) – mieszkalnictwo letniskowe (rekreacyjne tzw. „(…)”) mieszkalnictwo zbiorowe (hotel pracowniczy, sanatorium).
W analizowanej sprawie dokonali Państwo czynności cywilnoprawnej – sprzedaży nieruchomości, występując dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Tym samym, powyższa czynność zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,
zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy,
ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977),
kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Ponadto, stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
1.ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
2.W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza dla nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem sprzedaży (działki) możliwość zabudowy: mieszkalnictwo letniskowe (rekreacyjne tzw. „(…)”) mieszkalnictwo zbiorowe (hotel pracowniczy, sanatorium).
Zatem w świetle powołanych powyżej przepisów, nieruchomość gruntowa – działka będąca przedmiotem sprzedaży, stanowi teren budowlany, a jej dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa, a nie wywiera skutku prawnego dla nabywcy działki.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zaznaczam, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona tylko i wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).