Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości oraz brak prawa Nabywcy do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem ww. nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz braku prawa Nabywcy do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem ww. nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2023 r. (wpływ 22 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan R.C.

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani D.C.

3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani M.S.

Opis stanu faktycznego

1.Strony Umowy Sprzedaży

16 marca 2023 roku:

• R. C., występujący w niniejszej sprawie w niniejszej sprawie jako zainteresowany będący stroną postępowania (zwany dalej Sprzedającym 1),
• D. C., występująca w niniejszej sprawie jako zainteresowana niebędąca stroną postępowania (zwana dalej Sprzedającą 2), i
• M. S., występująca w niniejszej sprawie jako zainteresowana niebędąca stroną postępowania (zwana dalej Kupującą),

- zawarli umowę sprzedaży (zwanej dalej Umową Sprzedaży).

Przedmiotem umowy sprzedaży była sprzedaż przez Sprzedającego 1 i Sprzedającą 2 (zwanych dalej łącznie Sprzedającymi) na rzecz Kupującej (którą wraz ze Sprzedającymi zwie się dalej łącznie Stronami) nieruchomości niezabudowanej (zwanej dalej Nieruchomością).

Istotne elementy Umowy Sprzedaży podane są poniżej.

2.Sprzedający 1

• Sprzedający 1:
• prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 96 uptu,
• jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (…), której przedmiotem działalności ujawnionym w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, jest:
• 96.01.Z Pranie i czyszczenie wyrobów włókienniczych i futrzarskich,
• 13.30.Z Wykończanie wyrobów włókienniczych,
• 47.75.Z Sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
• 47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet,
• 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami,
• 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,
• 55.30.Z Pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe,
• 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• 70.21.Z Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja,
• 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.
• Sprzedająca 2:
• prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 96 uptu,
• jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…), której przedmiotem działalności ujawnionym w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, jest:
• 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania (przeważająca działalność gospodarcza),
• 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,
• 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,
• 66.19.Z Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych,
• 66.22.Z Działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych,
• 66.29.Z Pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne.

3.Kupująca (zainteresowana niebędąca stroną postępowania)

• Kupująca:
• prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 96 uptu,
• jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (…), której przedmiotem działalności ujawnionym w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, jest:
• 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,
• 14.12.Z Produkcja odzieży roboczej,
• 14.13.Z Produkcja pozostałej odzieży wierzchniej,
• 14.19.Z Produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży,
• 45.11.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek,
• 55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,
• 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne,
• 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• 79.90.C Pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowana,
• 90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych,
• 90.02.Z Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych,
• 90.03.Z Artystyczna i literacka działalność twórcza,
• 93.19.Z Pozostała działalność związana ze sportem.

Głównym przedmiotem działalności Kupującej jest działalność w zakresie obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

4.Sprzedaż Nieruchomości

W treści § 1 Umowy Sprzedaży strony wskazały:

• ust. 1 - Sprzedający są współwłaścicielami w udziałach wynoszących po 1/2 niezabudowanej Nieruchomości, położonej w miejscowości (…), obrębie i ewidencyjnym (…), (…), jednostka ewidencyjna (…), (…), powiat (…) województwo (…) oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka 1, dla której prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy w (…); Sprzedający nabyli prawo własności nieruchomości drodze umowy sprzedaży z 2 września 2016 roku do majątku wspólnego ich małżeństwa, a 12 października 2020 roku zawarli umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową;
• ust. 2 - Sprzedający oświadczyli i zapewnili, że:
• Nieruchomość jest wolna od wszelkich nieujawnionych w księdze wieczystej długów, praw, roszczeń i obciążeń na rzecz osób trzecich, nie jest obciążona prawem dzierżawy i najmu, nie stanowi wkładu do rolniczej spółdzielni produkcyjnej, wszelkie opłaty związane z nieruchomością są uiszczone, Sprzedający nie posiadają żadnych zaległości podatkowych z przedmiotowej Nieruchomości,
• z Nieruchomości nie jest prowadzona egzekucja, osoby trzecie nie wysuwają żadnych roszczeń co do prawa własności powyższej nieruchomości, nie wchodzi w skład masy upadłościowej ani nie wszczęto postępowania na podstawie przepisów ustawy Prawo upadłościowe ani ustawy Prawo restrukturyzacyjne,
• nie zostało wydane przez sąd postanowienie o zabezpieczeniu poprzez zakaz zbycia,
• Sprzedający nie są stroną żadnej niewygasłej lub niewykonanej umowy zawartej w formie aktu notarialnego, ani też innego aktu urzędowego, na mocy postanowień których wykonanie ich zobowiązań, zgodnie z warunkami niniejszej Umowy Sprzedaży, byłoby niedotrzymaniem takiej umowy, zakazane, niemożliwe lub opóźnione i nie posiadają zadłużeń w stosunku do osób trzecich, które umożliwiałyby tym osobom wystąpienie z żądaniem uznania niniejszej Umowy Sprzedaży za bezskuteczną stosunku do nich,
• nie są im znane żadne plany wywłaszczenia prawa własności Nieruchomości w całości lub części i nie ma sporów granicznych z właścicielami sąsiednich nieruchomości,
• Nieruchomość nie jest położona na obszarze rewitalizacji,
• Nieruchomość nie jest objęta uproszczonym planem urządzania lasu i nie jest objęta decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach i nie ma na niej powierzchniowych wód stojących,
• Nieruchomość nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani też na obszarze parku narodowego,
• ust. 3 - Sprzedający oświadczyli, że w ewidencji gruntów i budynków Nieruchomość oznaczona jest jako pastwiska trwałe oraz, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest symbolem MU-1 o przeznaczeniu terenu zabudowy mieszkaniowej, usług nieuciążliwych oraz produkcji rolnej o maksymalnym w.i.z. 0,75, położona jest w polderze, strefa konserwatorska B, oraz że ma dostęp do drogi publicznej zgodnie z ujawnioną w księdze wieczystej służebnością.
• W treści § 4 ust. 1 Strony oświadczyły, że cena sprzedaży ustalona została na łączną kwotę (…) złotych netto i wraz z należnym podatkiem od towarów i usług według stawki 23% wynosi (…) złotych brutto.
• W treści § 6 ust. 1 Sprzedający oświadczyli, że przy powyższej czynności każdy z nich jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz, że z tytułu zawarcia Umowy Sprzedaży są zobowiązani do uiszczenia podatku od towarów i usług.

Poniżej wskazuje się okoliczności zawarcia Umowy Sprzedaży, których nie wskazano w jej treści:

• Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających bez związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• przy nabyciu Nieruchomości Sprzedający nie mieli zamiaru wykorzystywać jej w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych żadnego ze Sprzedających,
• żadne ze Sprzedających nie obniżyło podatku od towarów i usług należnego o podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu Nieruchomości, żadne ze Sprzedających nie wykorzystywało Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu; w szczególności żadne ze Sprzedających:
• nie oddawało Nieruchomości w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług,
• nie oddawało Nieruchomości do odpłatnego używania na rzecz osób trzecich,
• nie wznosiło na Nieruchomości obiektów budowlanych,
• nie składowało na Nieruchomości towarów,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do świadczenia jakichkolwiek usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do dokonywania dostaw towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• Sprzedający nie podejmowali żadnych czynności mających na celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży, w szczególności Sprzedający:
• Nie występowali o wydanie dla Nieruchomości planu zagospodarowania przestrzennego
• Nie występowali o wydanie dla Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy,
• Nie dokonywali podziału geodezyjnego Nieruchomości,
• Nie uzyskiwali jakichkolwiek decyzji, zgód czy zezwoleń dla Nieruchomości;
• treść § 4 i 6 Umowy Sprzedaży w części, w której cena sprzedaży zostaje powiększona o podatek od towarów i usług, jest skutkiem omyłki Stron zawierających Umowę Sprzedaży:
• Sprzedający pozostawali w błędnym przekonaniu, że z uwagi na sam fakt posiadania przez nich statusu czynnych podatników podatku od towarów i usług, sprzedaż Nieruchomości podlega podatkowi od towarów i usług,
• Sprzedający nie zdawali sobie sprawy, że sprzedaż Nieruchomości nie podlega podatkowi od towarów i usług, albowiem Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej,
• sprzedaż Nieruchomości nie była czynnością dokonaną przez Sprzedających w związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
• 12 kwietnia 2023 roku Sprzedający oraz Kupująca podpisali akt notarialny zmieniający treść Umowy Sprzedaży, zwany dalej Umową Zmieniającą, którego istotne elementy podaje się poniżej:
• w treści § 1 ust. 2 Umowy Zmieniającej stawający (tj. Sprzedający 1, Sprzedająca 2 oraz Kupująca) oświadczyli, że przy zawieraniu Umowy Sprzedaży Sprzedający błędnie oświadczyli, że jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia niniejszej umowy są zobowiązani do uiszczenia podatku od towarów i usług i w związku z tym oświadczyli, że cena sprzedaży ustalona została na łączną kwotę (…) zł netto, a wraz z należnym podatkiem od towarów i usług wynosi łącznie (…)zł,
• w treści § 2:
• ust. 1 - stawający oświadczyli, że w związku z tym, że Sprzedający 1 i Sprzedająca 2 nie są zobowiązani do uiszczania podatku od towarów i usług, zmieniają Umowę Sprzedaży z 16 marca 2023 roku, w ten sposób że cena sprzedaży ustalona zostaje na łączną kwotę (…) zł, tj. po (…) zł za udziały wynoszące po 1/2 ,
• ust. 2- stawający oświadczyli, że Sprzedający zwrócą Kupującej po (…) zł uiszczoną jako podatek od towarów i usług w drodze przelewów bankowych na rachunek bankowy kupującej;
• w treści § 7 wskazano, że podatek od czynności cywilnoprawnych ponosi Kupująca.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

Celem nabycia działki 1 przez Sprzedającego 1 i Sprzedającą 2 (Sprzedających) było nabycie nieruchomości, na której w dalszej przyszłości mogliby zrealizować swoje cele mieszkaniowe. Sprzedający jednak nie podjęli nigdy żadnych działań w tym kierunku.

Działka 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Sprzedających. Nie prowadzili oni na działce żadnej aktywności.

W związku ze sprzedażą działki nr 1 Sprzedający nie udzielili Nabywcy lub innym podmiotom pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w imieniu Sprzedających w sprawach dotyczących sprzedaży działki.

Wcześniej, tzn. przed dniem sprzedaży działki 1, Sprzedający nie dokonywali sprzedaży nieruchomości.

Sprzedający nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości, tj. po dniu sprzedaży działki 1, do sprzedaży.

Pytania

1.Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości Sprzedający 1 i Sprzedająca 2 podlegają obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług?

2.Czy w związku z kupnem nieruchomości, Kupującej przysługuje prawo obniżenia podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W związku ze sprzedażą Nieruchomości Sprzedający 1 i Sprzedająca 2 nie podlegają obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W związku z kupnem Nieruchomości Kupującej nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

• Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1) uptu).
• Podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 uptu). Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 uptu).
• Sprzedający oraz Kupująca stoją na stanowisku, że Nieruchomość nie została przez Sprzedających sprzedana w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Sprzedających w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, albowiem stanowiła ona na moment dokonania sprzedaży majątek prywatny Sprzedających.
• Przykładowo, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Za podatnika należy zaś uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
• Same pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 uptu. Zasadnym jest tu odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
• Dla określenia, czy sprzedaż przez Sprzedających Nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu niezbędne jest określenie, czy czynność ta będzie dokonana w ramach zwykłego zarządu przez Sprzedających majątkiem prywatnym. Zdaniem Sprzedających właśnie taka sytuacja miała miejsce:
• Nieruchomość niewątpliwie stanowi majątek prywatny Sprzedających; nie była nabyta z przeznaczeniem na cele prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej i tego rodzaju działalność nie była na Nieruchomości prowadzona;
• Sprzedający przez cały okres posiadania prawa własności Nieruchomości nie wykorzystywali jej w jakikolwiek sposób prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 uptu:
• Nieruchomość została nabyta przez sprzedających bez związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• przy nabyciu Nieruchomości Sprzedający nie mieli zamiaru wykorzystywać jej w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu,
• Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych żadnego ze Sprzedających,
• żadne ze Sprzedających nie obniżyło podatku od towarów i usług należnego o podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu Nieruchomości,
• żadne ze Sprzedających nie wykorzystywało Nieruchomości wyprowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu; w szczególności żadne ze Sprzedających:

• nie oddawało Nieruchomości w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług,
• nie oddawało Nieruchomości do odpłatnego używania na rzecz osób trzecich,
• nie wznosiło na Nieruchomości obiektów budowlanych,
• nie składowało na Nieruchomości towarów,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do świadczenia jakichkolwiek usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do dokonywania dostaw towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

• Sprzedający nie podejmowali żadnych czynności mających na celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży, w szczególności Sprzedający:

• nie występowali o wydanie dla Nieruchomości planów zagospodarowania przestrzennego
• nie występowali o wydanie dla Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy,
• nie dokonywali podziału geodezyjnego Nieruchomości,
• nie uzyskiwali jakichkolwiek decyzji, zgód czy zezwoleń dla Nieruchomości;

• Sprzedający nie podejmowali względem Nieruchomości jakichkolwiek czynności mających cechy aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami oraz angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców jako profesjonalistów w obrocie nieruchomościami.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny, przytoczone wyżej przepisy oraz orzecznictwo sądowe należy stwierdzić, że sprzedaż Nieruchomości przez Sprzedających nastąpiła bez związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, a w konsekwencji:

• w związku ze sprzedażą Nieruchomości Sprzedający 1 i Sprzedająca 2 nie podlegają obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług.
• w związku z kupnem nieruchomości Kupującej nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, gdyż w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady,

państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości bądź udziału w nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady :

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży udziałów w Nieruchomości (działce gruntu nr 1) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. udziałów Sprzedający podejmowali aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedających za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z informacji przedstawionych przez Państwa we wniosku wynika, że:

• 16 marca 2023 roku zawarli Państwo umowę sprzedaży, której przedmiotem była sprzedaż przez Sprzedającego 1 i Sprzedającą 2 na rzecz Kupującej nieruchomości niezabudowanej – działki nr 1. Sprzedający oraz Kupująca prowadzą działalność gospodarczą i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.
• Sprzedający nabyli prawo własności nieruchomości drodze umowy sprzedaży z 2 września 2016 roku do majątku wspólnego ich małżeństwa, a 12 października 2020 roku zawarli umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową.
• Nieruchomość nie jest obciążona prawem dzierżawy i najmu.
• W ewidencji gruntów i budynków Nieruchomość oznaczona jest jako pastwiska trwałe oraz, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest symbolem MU-1 o przeznaczeniu terenu zabudowy mieszkaniowej, usług nieuciążliwych oraz produkcji rolnej o maksymalnym w.i.z. 0,75, położona jest w polderze, strefa konserwatorska B, oraz że ma dostęp do drogi publicznej zgodnie z ujawnioną w księdze wieczystej służebnością.
• Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających bez związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
• Przy nabyciu Nieruchomości Sprzedający nie mieli zamiaru wykorzystywać jej w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
• Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych żadnego ze Sprzedających.
• Żadne ze Sprzedających nie obniżyło podatku od towarów i usług należnego o podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu Nieruchomości, żadne ze Sprzedających nie wykorzystywało Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
• Żadne ze Sprzedających:

• nie oddawało Nieruchomości w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług,
• nie oddawało Nieruchomości do odpłatnego używania na rzecz osób trzecich,
• nie wznosiło na Nieruchomości obiektów budowlanych,
• nie składowało na Nieruchomości towarów,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do świadczenia jakichkolwiek usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• nie wykorzystywało Nieruchomości do dokonywania dostaw towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
• Sprzedający nie podejmowali żadnych czynności mających na celu przygotowania Nieruchomości do sprzedaży, w szczególności Sprzedający:

• Nie występowali o wydanie dla Nieruchomości planu zagospodarowania przestrzennego
• Nie występowali o wydanie dla Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy,
• Nie dokonywali podziału geodezyjnego Nieruchomości,
• Nie uzyskiwali jakichkolwiek decyzji, zgód czy zezwoleń dla Nieruchomości;
• sprzedaż Nieruchomości nie była czynnością dokonaną przez Sprzedających w związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.

• 12 kwietnia 2023 roku Sprzedający oraz Kupująca podpisali akt notarialny zmieniający treść Umowy Sprzedaży, którego istotnym elementem było oświadczenie Sprzedających, że nie są zobowiązani do uiszczania podatku od towarów i usług.
• Celem nabycia działki nr 1 przez Sprzedającego 1 i Sprzedającą 2 (Sprzedających) było nabycie nieruchomości, na której w dalszej przyszłości mogliby zrealizować swoje cele mieszkaniowe. Sprzedający jednak nie podjęli nigdy żadnych działań w tym kierunku.
• Działka nr 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Sprzedających. Nie prowadzili oni na działce żadnej aktywności.
• W związku ze sprzedażą działki nr 1 Sprzedający nie udzielili Nabywcy lub innym podmiotom pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w imieniu Sprzedających w sprawach dotyczących sprzedaży działki.
• Przed dniem sprzedaży działki nr 1, Sprzedający nie dokonywali sprzedaży nieruchomości.
• Sprzedający nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości, tj. po dniu sprzedaży działki nr 1, do sprzedaży.

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w odniesieniu do sprzedaży udziałów w Nieruchomości nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że zbycie swoich udziałów w Nieruchomości przez Sprzedających wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Celem nabycia działki nr 1 przez Sprzedających było nabycie nieruchomości, na której w dalszej przyszłości mogliby zrealizować swoje cele mieszkaniowe. Sprzedający jednak nie podjęli nigdy żadnych działań w tym kierunku. Działka nr 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana przez Sprzedających. Nie prowadzili oni na działce żadnej aktywności. W związku ze sprzedażą działki nr 1 Sprzedający nie udzielili Nabywcy lub innym podmiotom pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w imieniu Sprzedających w sprawach dotyczących sprzedaży działki. Nieruchomość nie była również przedmiotem najmu, dzierżawy oraz nie była wykorzystywana przez Sprzedających w prowadzonych przez nich działalnościach gospodarczych. Żadne ze Sprzedających również nie obniżyło podatku od towarów i usług należnego o podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu Nieruchomości. Ponadto Sprzedający nie występowali o wydanie dla Nieruchomości planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie występowali o wydanie dla Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy, jak również nie dokonywali podziału geodezyjnego Nieruchomości.

Zatem Sprzedający nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Mając na uwadze opis sprawy należy stwierdzić, że Nieruchomość – działka nr 1 w całym okresie jej posiadania stanowiła dla Sprzedających wyłącznie majątek prywatny, służący ich celom własnym/osobistym.

Należy zatem uznać, że dokonując sprzedaży swoich udziałów w Nieruchomości – działce nr 1, Sprzedający korzystają z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Sprzedających cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziałów w ww. działce.

Podsumowując, dokonując sprzedaży udziałów w działce nr 1, Sprzedający 1 i Sprzedający 2 korzystają z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym z tytułu sprzedaży swoich udziałów ww. nieruchomości Sprzedający nie są podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącymi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji w analizowanej sprawie nie powstał po stronie Sprzedających obowiązek podatkowy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących prawa Kupującej do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości, należy zauważyć, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik - nabywca nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Aby przysługiwało Kupującej prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury VAT, faktura musi dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, że – jak ustalono w odpowiedzi na pytanie nr 1 – Sprzedający w związku ze zbyciem swoich udziałów w Nieruchomości nie są podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, to transakcja ta nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, skoro dokonana na rzecz Kupującej dostawa nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, to mając na uwadze wyżej powołany art. 86 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Kupującej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia od Sprzedających udziałów w Nieruchomości.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan R.C. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).