Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku usług o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym czy też z szeregiem jednostkowych usług. Świadczenie o charakterze kompleksowym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Przekładając zaprezentowane stanowiska organów podatkowych i TSUE a także charakter czynności opisanych w części dotyczącej opisu faktycznego planowanego, których podjęcie planuje Wnioskodawca w ramach umów, których zawarcie planuje, należy uznać, że czynności te będą ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym będą tworzyć jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Jak wykazano w planowanym przypadku zleceniodawcy będą zainteresowani nabyciem jednej kompleksowej usługi, a nie czynnościami odrębnymi, jakie wynikają z umowy. Dla zleceniodawców istotny będzie efekt przeniesienia całego obowiązku wykonania opisywanych czynności na jeden podmiot. Zatem, w przypadku planowanych usług wykonywanych przez X na rzecz zleceniodawcy, w ramach umowy o świadczenie usług logistycznych, będziemy mieć do czynienia ze świadczeniami kompleksowymi (złożonymi) stanowiącymi kompleksowe usługi logistyczne.

W odniesieniu do problemu dotyczącego prawidłowości wystawienia przez Wnioskodawcę faktury w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi logistycznej należy zauważyć, że zgodnie z treścią przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania tym podatkiem jest wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu świadczenia usługi lub dostawy towarów. Podstawa opodatkowania obejmuje zatem całość świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Należy zauważyć, że podstawa opodatkowania dotyczy danego konkretnego przedmiotu opodatkowania, tj. np. dostawy towaru lub świadczenia usługi. Dla danej czynności ustalana jest jedna podstawa opodatkowania. W przypadku świadczenia kompleksowego - świadczenie to stanowi jedną usługę lub jedną dostawę towarów, dla której określona jest podstawa opodatkowania.

Uwzględniając opis usług, których świadczenie planuje Wnioskodawca oraz wskazany przepis prawa podatkowego należy stwierdzić, że w ramach planowanych przez Spółkę X. świadczeń złożonych stanowiących kompleksowe usługi logistyczne, będzie mieć miejsce jedna podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług każdej świadczonej usługi kompleksowej. Tym samym w ramach wykonywania przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług kompleksowych będzie on obowiązany do wystawienia za każdym razem jednej faktury dokumentującej ww. świadczenie, na której wykaże jedną podstawę opodatkowania.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że na fakturach dokumentujących zrealizowanie przez Wnioskodawcę świadczenia kompleksowego w związku wykonaniem umów należy jako przedmiot świadczenia wskazać usługę logistyczną, bez jednostkowego wymienienia na fakturze poszczególnych czynności, jakie wchodzą w zakres świadczenia usługi kompleksowej.

Ponieważ usługi logistyczne nie są wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w załącznikach do ww. ustawy podlegają one opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podstawowej.

W związku z doprecyzowaniem stanowiska Wnioskodawca uważa, że opisane w złożonym wniosku usługi logistyczne będą usługami kompleksowymi i będą mogły być dokumentowane każdorazowo pojedynczymi fakturami „za usługi logistyczne" (bez wymieniania części składowych wchodzących w ich skład) wystawianymi na poszczególnych kontrahentów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że odnosi się on do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Stosownie do brzmienia art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 pkt c Dyrektywy 2006/112/WE Rady wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, iż otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Podstawowym warunkiem zastosowania wyłączenia określonego w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy jest działanie podatnika w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Jeśli podatnik działa we własnym imieniu, lecz na rachunek klienta, to ww. przepis nie znajdzie zastosowania. W takiej sytuacji, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, wówczas przyjmuje się, że podatnik ten sam nabył i wyświadczył te usługi.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że w celu dokonania prawidłowej kwalifikacji czynności objętych zakresem zadanego pytania pod kątem określenia skutków podatkowych, rozważenia wymaga kwestia tzw. świadczeń złożonych.

W celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną czynnością kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych czynności, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przy kwalifikacji danych świadczeń, w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter realizowanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W wyroku TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, Trybunał wskazał, że „(...) w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy” oraz „(...) jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

W konsekwencji, w przypadku świadczeń o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Świadczenie o charakterze złożonym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Wnioskodawca – jak wynika z opisu sprawy – będzie świadczyć usługę logistyczną kompleksową. Za każdym razem będzie to usługa, która będzie obejmowała łącznie takie elementy jak: wyszukiwanie mieszkań do wynajęcia po uzyskaniu od kontrahenta zlecenia na organizację usługi w określonych miejscach, w których zleceniodawcy będą realizować swoje zlecenia w stosunku do osób trzecich; negocjowanie i zawieranie stosownych umów najmu z właścicielami mieszkań do realizacji ww. zadania; organizowanie i zarządzanie bazą noclegową mającą zapewnić zapewnienie noclegów dla pracowników zleceniodawców; kontaktowanie się z pracownikami zlecającego zamieszkującymi mieszkania objęte usługą i właścicielami wynajmowanych mieszkań w celu zapewnienia prawidłowych rozliczeń z tytułu najmu, jak i zapewnienie prawidłowej eksploatacji mieszkań; opłacanie czynszów i innych opłat związanych z eksploatacją mieszkań ze środków własnych Wnioskodawcy. Zleceniodawcy będą oczekiwać od Wnioskodawcy kompleksowego rozwiązania problemu dotyczącego organizacji miejsc pobytu dla swoich pracowników. W zawieranej umowie wskaże Wnioskodawcy ile osób, w jakiej miejscowości oraz ile czasu ma mieć zapewnione zakwaterowanie. Wnioskodawca będzie zobowiązany do podjęcia wszystkich działań organizacyjnych zmierzających do realizacji wymagań zleceniodawcy. Zleceniodawca nie będzie musiał szukać dla pracowników mieszkań, zawierać umów z wynajmującymi mieszkania, negocjować z nimi kwot czynszów, kontaktować się z wynajmującymi i zakwaterowanymi osobami w ewentualnych sytuacjach spornych, dokonywać drobnych napraw, zarządzać wynajętymi mieszkaniami, opłacać czynsze za lokale itp. Wszystkie te zadania weźmie na siebie Wnioskodawca. Z punktu widzenia zleceniodawcy najważniejszą cechą świadczonych przez Wnioskodawcę usług będzie to, że – jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy – zatrudnieni przez zleceniodawcę pracownicy będą mieli zorganizowane zakwaterowanie, a zleceniodawca nie będzie musiał wykonywać szeregu czynności aby mieszkania dla pracowników wyszukać, załatwić kwestie najmu, nadzoru itp. Otrzyma za całą tą usługę jedną fakturę, i nie będzie musiał się zajmować wszystkimi ww. działaniami.

Mając na uwadze charakter opisanych czynności dokonywanych przez Państwa w ramach umowy, którą planujecie zawrzeć ze Zleceniodawcą należy uznać, że czynności te są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym będą tworzyć jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Jak wskazali bowiem Państwo we wniosku Zleceniodawca jest zainteresowany nabyciem jednego (złożonego świadczenia), a nie czynnościami odrębnymi, jakie wynikają z umowy. Dla Zleceniodawcy jest istotny efekt przeniesienia całego obowiązku wykonania tych czynności na jeden podmiot. Zatem, w przypadku wykonywanych przez Państwa na rzecz Zleceniodawcy czynności w ramach umowy o świadczenie usługi logistycznej będziemy mieć do czynienia ze świadczeniem kompleksowym (złożonym) stanowiącym kompleksową usługę logistyczną.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania dla świadczenia kompleksowej usługi logistycznej należy zauważyć, że jak wskazuje przepis art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę z tytułu świadczenia usługi lub dostawy towarów. Zatem podstawa opodatkowania obejmuje całość świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Należy zauważyć, że podstawa opodatkowania dotyczy danego konkretnego przedmiotu opodatkowania, tj. np. dostawy towaru lub świadczenia usługi. Dla danej czynności ustalana jest jedna podstawa opodatkowania. W przypadku świadczenia kompleksowego – świadczenie to stanowi jedną usługę lub jedną dostawę towarów, dla której określona jest podstawa opodatkowania. Ma to zastosowanie także w sytuacji, gdy strony umowy zobowiązaniowej ustalą odrębne rozliczanie niektórych dodatkowych kosztów w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług. Pomimo odrębnego rozliczania, koszty takie są składnikiem podstawy opodatkowania jednej czynności. Wyjątkiem jest sytuacja określona w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, kiedy ponoszone wydatki mają zostać zwrócone podatnikowi przez nabywcę towarów bądź usługobiorcę, i które to wydatki są ponoszone w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. Wówczas, po spełnieniu przesłanek określonych w ww. przepisie, istnieje możliwość odrębnego rozliczenia takich kosztów bez wliczania ich do podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia danej usługi.

Z powyższego wynika, iż aby określone wydatki nie stanowiły podstawy opodatkowania usługi głównej, zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy winny być ponoszone w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy oraz księgowane na koncie przejściowym. Z okoliczności sprawy wynika, że będziecie Państwo ponosić koszty w imieniu własnym i na swoją rzecz oraz nie będziecie Państwo dokonywać ewidencjonowania tych wydatków w przejściowej ewidencji VAT. Tym samym w niniejszej sprawie nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w powyższym przepisie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w ramach planowanego przez Państwa świadczenia złożonego stanowiącego kompleksową usługę logistyczną będzie mieć miejsce jedna podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Elementem tej podstawy opodatkowania będą koszty ponoszone przez Państwa we własnym imieniu, którymi będziecie Państwo obciążać Zleceniodawcę wraz z ustaloną kwotą marży, które będziecie Państwo otrzymywać w związku ze świadczeniem ww. usługi.

Tym samym podstawę opodatkowania będzie stanowić wszystko co stanowi zapłatę, którą Państwo otrzymają w związku z świadczeniem ww. usługi logistycznej (w skład której będą wchodzić ww. elementy), pomniejszone o należny podatek od towarów i usług, zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując – w odpowiedzi na zadane pytanie – należy wskazać, że podstawę opodatkowania, w przypadku świadczenia usług logistycznych wskazanych w opisie sprawy, będzie stanowić jedna kwota zawierająca w sobie równowartość usługi głównej i usług pomocniczych (wskazanych w opisie sprawy) wraz z naliczoną marżą, tj. wszystko co będzie stanowić zapłatę, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oceniono jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W szczególności przyjęto, że przedmiotem świadczenia będzie usługa logistyczna (kwestia te nie była przedmiotem oceny tut. Organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania (ostatecznie sformułowanego w piśmie z 9 czerwca 2023 r.) Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności nie analizowano, kwestii sposobu dokumentowania wskazanych w opisie sprawy usług logistycznych.

W niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla świadczonych usług logistycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast w zakresie ustalenia, czy nabywcom usług logistycznych przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostało wydane postanowienie z 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.285.2023.1.HW o umorzeniu postępowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).