Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na budowę infrastruktury kanalizacyjnej (pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego w związku z budową infrastruktury kanalizacyjnej, przekazanej Spółce na podstawie umowy dzierżawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 maja 2023 r. (wpływ 25 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług ponosi wydatki na budowę urządzeń i instalacji służących do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy.

Gmina realizując projekt „(…)” wykonała inwestycję budowy kanalizacji sanitarnej zlokalizowanej w pasie drogowym (…).

Umowę na realizację zadania zawarto z wykonawcą 20 października 2021 r., gdzie wartość całej umowy z podpisanym aneksem wyniosła (…) netto, wraz podatkiem VAT (…) brutto. Natomiast wartość prac związanych z budową kanalizacji sanitarnej wyniosła (…) netto, podatek VAT (…), brutto (…).

W ramach prac związanych z budową kanalizacji sanitarnej wykonano odcinek sieci o długości około 195 metrów bieżących o przekroju Ø 200 wraz ze studniami rewizyjnymi/rozdzielczymi i przyłączami.

Przedmiotowe zadanie zostało zakończone, na początku marca 2023 r., zrealizowano ostatnią płatność. Aktualnie trwają prace zmierzające do przyjęcia wytworzonej instalacji w poczet środków trwałych – po uprzednim uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie wybudowanej infrastruktury kanalizacyjnej.

Budowa kanalizacji sanitarnej zrealizowana została w zakresie wynikającym z warunków technicznych operatora miejskich sieci jakim jest (…) Sp. z o.o. Zrealizowana budowa sieci kanalizacji sanitarnej – grawitacyjnej będzie obsługiwała tereny okolicznej zabudowy. Po wybudowaniu ścieki z tych nieruchomości będą poprzez sieć istniejących kanałów odprowadzone do Miejskiej Oczyszczalni Ścieków (…) i poddane technologicznemu oczyszczeniu. Efektem końcowym inwestycji będzie uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej w tym rejonie miasta (…).

Niezwłocznie po otrzymaniu pozwolenia na użytkowanie powstały majątek będzie przekazany w odpłatną dzierżawę (…) Sp. z o.o. Przewiduje się czynsz dzierżawny w wysokości 2,5% rocznie od wartości zadania. Planowana amortyzacja 2,5% przyjętej wartości netto środka trwałego w skali roku. Użytkownikiem tej sieci i urządzeń służących do odprowadzenia ścieków będzie Spółka. Przedmiotowa Spółka prawa handlowego prowadzi działalność pod (…) i jest czynnym podatnikiem VAT, z tytułu świadczonych usług dostawy wody i odbioru ścieków odprowadza podatek należny. Wybudowana infrastruktura będzie zatem wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Umowa dzierżawy zostanie podpisana na czas nieokreślony. Zgodnie z umową Spółce będą przysługiwać pożytki z przedmiotu dzierżawy. Usługa odbioru nieczystości przez Spółkę zostanie opodatkowana właściwą stawką podatku od towarów i usług. Sposób kalkulowania czynszu uwzględnia realia rynkowe, w okresie użytkowania przewiduje się zwrot poniesionych kosztów na wytworzenie kanalizacji, a Spółce stworzy możliwość wygenerowania zysku. Ustanowiony czynsz pozwoli na zwrot nakładów w okresie około 40 lat, natomiast trwałość sieci kalkuluje się na okres 100 lat. Spółka ponosić będzie wszystkie nakłady na konserwacje oraz bieżące utrzymanie sieci. Czynsz dzierżawny będzie płatny przez Spółkę w okresach miesięcznych 10 dnia każdego miesiąca. Płatność będzie następowała na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur VAT, dokumentujących odpłatną usługę dzierżawy nieruchomości.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Towary i usługi nabyte w związku z budową infrastruktury kanalizacyjnej są i będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na budowę przedmiotowej infrastruktury kanalizacyjnej, przekazanej Spółce na podstawie umowy dzierżawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na infrastrukturę i urządzenia, które następnie odpłatnie zostały przekazane Spółce na podstawie umowy dzierżawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności innych niż związane z wykonywaną działalnością gospodarczą. W rezultacie w przypadku oddania majątku trwałego za wynagrodzeniem innemu podmiotowi Wnioskodawca działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. bowiem działalność podejmuje na podstawie umowy cywilnoprawnej. Co więcej, Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast stosownie do dodanego z 1 stycznia 2016 r. ust. 2a w tym artykule: w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stanowi, że sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Punktem wyjścia do zastosowania wskazanego powyżej „sposobu określenia proporcji” jest zatem ustalenie, że podatnik podatku od towarów i usług poza działalnością gospodarczą określoną w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu – czyli wykonuje aktywność, która nie jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Jeżeli podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (odpłatne i nieodpłatne) wówczas przepisy dotyczące „sposobu określenia proporcji” nie mają do niego zastosowania, a co za tym idzie nie jest on obowiązany do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego. Ponadto powyższe przepisy nie mają zastosowania w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jak i niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem, jeżeli dokonuje zakupów, które są bezpośrednio związane z konkretnym rodzajem działalności. Innymi słowy, jeśli podatnik dokonuje zakupu, który bezpośrednio jest związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wówczas przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, a co za tym idzie nie jest on obowiązany do stosowania pre-wskaźnika, a zatem odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Przepis art. 86 ust. 2a ustawy, wprowadzający proporcjonalne odliczenia stosuje się wyłącznie do takich zakupów, których nie da się bezpośrednio przypisać do konkretnego rodzaju działalności – są one zatem związane z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jak i działalnością niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Aby ustalić czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz czy prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. należy dokonać analizy art. 15 tej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalnością gospodarczą (art. 15 ust. 2 ustawy) jest działalność gospodarcza obejmująca wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy podkreślić, że w ramach definicji działalności gospodarczej występują również czynności, które same w sobie nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak ich charakter powoduje, że nie sposób ich wyłączyć z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie działalności dającej prawo do odliczenia podatku naliczonego. W działalności gospodarczej nie mieszczą się natomiast działania wykonywane w charakterze organu władzy publicznej oraz działalność na cele prywatne, która nie jest opodatkowana.

Należy zwrócić uwagę, że art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przewidują uznanie, w przypadkach tam określonych, za czynność odpłatną określonych działań nieodpłatnych.

W stanie faktycznym niniejszego wniosku znaczenie ma treść art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

a)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

b)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza powyższej regulacji prowadzi do wniosku, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega świadczenie usług na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą, m.in. na cele prywatne. Przepis ten zatem stanowi, że czynności:

a)niezwiązane z działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie usług – a co za tym idzie w tym zakresie podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego bowiem czynność taką musi opodatkować;

b)związane z działalnością gospodarczą (a zatem niepodlegające opodatkowaniu na podstawie wskazanego przepisu) mieszczą się w zakresie działalności gospodarczej dającej prawo do odliczenia podatku naliczonego poprzez sam fakt związania z działalnością gospodarczą.

Jak wskazano w stanie faktycznym niniejszego wniosku, Wnioskodawca już w momencie rozpoczęcia planowania inwestycji wiedział, że wybudowana infrastruktura po zaliczeniu do środków trwałych będzie wykorzystywana do odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (poprzez oddanie w odpłatną dzierżawę Spółce).

Wybudowana infrastruktura, o której mowa w stanie faktycznym wniosku będzie służyła Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania odpłatnie usług dzierżawy sieci na rzecz Spółki, co oznacza, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji mają bezpośredni związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy i nie będą miały związku z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (infrastruktura nie będzie służyła jednostkom organizacyjnym Wnioskodawcy, ani Urzędowi obsługującymi Gminę do wykonywania nieodpłatnych zadań własnych). Wnioskodawca zamierza wykorzystywać wykonaną infrastrukturę w opisany sposób przez okres dłuższy niż 10 lat od daty oddania infrastruktury w umowę dzierżawy, a okres trwałości inwestycji szacowany jest na 100 lat.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie zachodzą przesłanki określonej w art. 5 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Aby wskazane przepisy mogły mieć zastosowanie zamierzonym skutkiem czynności winna być korzyść podatkowa, czyli osiągnięcie rezultatu, który nie byłby osiągalny bez dokonania planowanej czynności – przedmiotowy warunek nie jest spełniony w niniejszym przypadku bowiem planowanym celem transakcji nie jest osiągnięcie korzyści podatkowej. Celem transakcji jest wyodrębnienie w strukturze Wnioskodawcy wyspecjalizowanego podmiotu, który będzie wykonywał usługi dla bezpośrednich potrzeb mieszkańców. W tym przypadku takim podmiotem jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym właścicielem wszystkich udziałów w spółce jest Gmina.

Analiza przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. prowadzi do jednoznacznego wniosku, że gdyby Wnioskodawca nie przeprowadził planowanej operacji (wydzierżawienie infrastruktury podmiotowi zależnemu) wówczas czynności opodatkowane na rzecz mieszkańców wykonywałby samodzielnie, a co za tym idzie miałby prawo do odliczenia poprzez związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi.

Drugim warunkiem zastosowania wspomnianej regulacji jest uznanie, że osiągnięcie korzyści podatkowej stanowi zasadniczy cel działania podatnika – podobnie jak powyżej – osiągnięcie korzyści podatkowej nie jest zasadniczym celem planowanej operacji, jak i nie jest w ogóle celem podejmowanych przez Wnioskodawcę działań. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w sytuacji rozpoczęcia wykorzystywania wybudowanej infrastruktury do wykonywania czynności opodatkowanych wiązałoby się to również z prawem do odliczenia podatku naliczonego.

Tak więc, zamierzona transakcja wskazywana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie powoduje powstania prawa do odliczenia, bowiem prawo to powstało niezależnie ze względu na cele, do którego infrastruktura byłaby wykorzystywana (odpłatne świadczenie usług bezpośrednio na rzecz mieszkańców Gminy, wydzierżawienie Spółce zależnej celem odpłatnego świadczenia usług).

W ramach pojętych przez Wnioskodawcę inwestycji mających na celu poprawę gospodarki wodno-ściekowej, Wnioskodawca występował już z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych w tożsamym stanie faktycznym dotyczącym innych inwestycji tego rodzaju – uzyskując interpretacje potwierdzające prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego VAT od wydatków na przedmiotowe inwestycje. Uzyskane indywidualne interpretacje: (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez te organy umów cywilnoprawnych.

Realizacja zadań własnych następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług, w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług ponosi wydatki na budowę urządzeń i instalacji służących do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy. Gmina wykonała inwestycję budowy kanalizacji sanitarnej. Towary i usługi nabyte w związku z budową infrastruktury kanalizacyjnej są i będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy przysługuje mu w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na budowę przedmiotowej infrastruktury kanalizacyjnej, przekazanej Spółce na podstawie umowy dzierżawy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a towary i usługi nabyte w związku z budową infrastruktury kanalizacyjnej są i będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na budowę przedmiotowej infrastruktury kanalizacyjnej. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).