Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.562.2025.2.JSU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.562.2025.2.JSU

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wymienionych dokumentów za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i możliwości zastosowania stawki 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w poszczególnych wariantach wpłynął 11 września 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 15 października 2025 r. (data wpływu: 15 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem jego przeważającej działalności jest produkcja (...). Należy do grupy producentów (...). Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, i sprzedaje towary zarówno odbiorcom krajowym, jak i zagranicznym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany w tym kraju dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki (dalej jako: „Kontrahenci”).

W związku z tym, będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”) w rozumieniu art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT. Kontrahenci posiadać będą ważne numery identyfikacyjne VAT nadane przez państwa członkowskie Unii Europejskiej. W każdym przypadku miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Dostawy będą odbywać się w oparciu o różne reguły INCOTERMS, w tym przede wszystkim DAP, DDP, EXW, FCA.

W związku z każdą przeprowadzoną transakcją Spółka będzie dysponować co najmniej kopią faktury, a także specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (dalej: „dokument WZ”), specyfikacje mogą występować zarówno w formie osobnego dokumentu, jak i stanowić element treści faktury. Ponadto Spółka dysponować będzie innymi dokumentami, zaś przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie, czy te dodatkowe dokumenty wraz z kopią faktury oraz dokumentem WZ (w różnych konfiguracjach wymienionych poniżej) będą wystarczające, dla celów udokumentowania WDT zgodnie z przepisem art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, w taki sposób, aby Spółka mogła zastosować przy nich stawkę 0% VAT.

Powyższe wyjaśnienia dotyczą wszystkich wykazanych niżej wariantów (od A do J).

Dokumentacja, o której mowa powyżej może występować w następujących wariantach:

Wariant A - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika”), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie potwierdzenia odbioru towarów w formie elektronicznej (np. jako dokument w formacie PDF) zawierające wykaz dostaw dokonanych na rzecz kontrahenta. Zestawienie będzie obejmowało konkretny okres, oraz oświadczenie, że lista dostaw w nim wykazana została zaksięgowana w systemie kontrahenta i stanowi dowód odbioru towaru. Dokument ten nie będzie w żaden sposób podpisany, strony transakcji jednak zgodnie uznają, że mimo to pozostaje on ważny.

Wariant B - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - wydruk ze strony internetowej kontrahenta (czy też wewnętrznego systemu) pobrany przez Spółkę dla celów dowodowych potwierdzający rejestrację faktury, przy czym dostęp do portalu ograniczony będzie do kilku miesięcy po rejestracji;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant C - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ); dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika”), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant D - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant E - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ); dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie, zestawienie to: będzie przesyłane kontrahentowi drogą elektroniczną po okresie, którego dotyczy (okresy zazwyczaj obejmują miesiąc, zaś zestawienia przesyłane będą do około 10. Dnia następnego miesiąca). Zgodnie z informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie);

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant F - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - Kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie, zestawienie to będzie przesyłane kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (okresy zazwyczaj obejmują miesiąc, zestawienia przesyłane będą około 10. Dnia następnego miesiąca), następnie zaś odesłane przez Kontrahenta wraz z jego podpisem.

Wariant G - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - dokument kontrahenta, z którego wynikać będzie data wysyłki towarów (tożsama z datą rozpoczęcia transportu towarów, oraz data potwierdzenia odbioru towarów w miejscu jego przeznaczenia), a także data płatności za zakupiony towar;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant H- Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - oświadczenie przewoźnika (przewoźnik zorganizowany przez kontrahenta) z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów, wraz z m.in.: pieczątką przewoźnika, miejscem rozładunku, datą dostawy, nr przewozowym;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Wariant I - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek wysyłki i jej status, w tym datę doręczenia.

Wariant J - Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru.

Mimo, że może dojść do sytuacji, w której Spółka będzie dysponować dokumentami innymi niż wyżej wymienione, należy podkreślić, że przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie dokumenty opisane w Wariantach A-J powyżej i wyłącznie tymi dokumentami zamierza posługiwać się dla udowodnienia WDT. W związku z tym kluczowym założeniem opisu zdarzenia przyszłego jest, że Spółka będzie dysponować wyłącznie wylistowaną wyżej dokumentacją w opisanych konfiguracjach.

Wnioskodawca podkreśla, że w przypadkach, gdy w skład dokumentów potwierdzających dostawę wchodzić będą potwierdzenia zapłaty (warianty B, C, D, E, G, H), będą one świadczyć o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami. Terminy płatności są bowiem ustalane (w różnych formach; czy to w umowie o współpracę, czy w korespondencji handlowej) przed rozpoczęciem współpracy, zaś same płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta. W praktyce handlowej Wnioskodawcy nie występują bowiem i nie będą występować przypadki przedpłat przy dostawach towarów na rzecz kontrahentów z innych niż Polska państw Unii Europejskiej.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie:

 1. czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Państwa Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy (Kontrahenta) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - odpowiedzieli Państwo:

W opinii Spółki, będzie ona przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy (Kontrahenta) na terytorium państwa członkowskiego. Do tego sprowadza się też stanowisko własne Spółki przedstawione we wniosku. Wniosek o uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy właśnie potwierdzenia tego stanowiska - że w przypadku posiadania przez Spółkę zestawów dokumentów opisanych w wariantach A - J przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka uprawniona będzie do zastosowania stawki 0% względem dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

 2. czy składają/będą Państwo składali terminowo informacje podsumowujące, dotyczące sprzedaży towarów, zawierające prawidłowe dane, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.) a w przypadku uchybień, należycie na piśmie wyjaśnili/wyjaśnią Państwo te uchybienia naczelnikowi urzędu skarbowego - odpowiedzieli Państwo:

Spółka będzie składać terminowo informacje podsumowujące dotyczące sprzedaży towarów, zawierające prawidłowe dane, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.) a w przypadku uchybień, wyjaśni należycie na piśmie te uchybienia naczelnikowi urzędu skarbowego.

 3. czy podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru (o którym mowa w Wariancie J), będzie potwierdzał otrzymanie towaru w kraju czy w Państwie kontrahenta? Co będzie świadczyło o tym, że towar został otrzymany w Państwie kontrahenta - odpowiedzieli Państwo:

Jeżeli wysyłamy jest do klienta dokument WZ w celu potwierdzenia dostawy, klient podpisuje go w polu „Podpis odbiorcy”, co uznawane jest za otrzymanie towaru w Państwie kontrahenta. Dlatego podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru, o którym mowa w Wariancie J, każdorazowo będzie potwierdzał otrzymanie towaru w państwie kontrahenta.

Pytania

   1) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie A zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   2) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie B zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   3) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie C zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   4) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie D zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   5) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie E zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   6) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie F zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   7) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie G zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   8) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie H zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

   9) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie I zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

 10) Czy w przypadku dysponowania przez Spółkę dokumentami wymienionymi w Wariancie J zostaną one uznane za dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będzie ona mogła zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

   1) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie A będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   2) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie B będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   3) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie C będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   4) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie D będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   5) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie E będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   6) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie F będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   7) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie G będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć; 

   8) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie H będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

   9) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie I będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć;

 10) Dokumenty, którymi będzie on dysponował w Wariancie J będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów została uregulowana w art. 13 Ustawy VAT. Zgodnie z jego treścią, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Co do zasady WDT opodatkowane jest stawką 0% podatku. Aby jednak zastosowanie jej było możliwe, należy dopełnić warunków wskazanych w art. 42 ust. 1 Ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, o ile:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (tzw. nr VAT-UE)

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju

3) podatnik składając deklarację podatkową w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Zgodnie brzmieniem art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT, dowodami potwierdzającymi WDT są dokumenty wywozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Warto mieć na uwadze, że stawka VAT 0% przy WDT nie stanowi wyjątku od standardowego, krajowego poziomu opodatkowania, lecz regułę. Stanowisko takie wyrażono już m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r, sygn. akt. III SA/Wa 1220/11, gdzie wskazano, że: „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Z powyższego wprost wynika, że to stawka 0%, nie zaś 23% winna być stosowana co do zasady przy WDT, zaś zastosowanie stawki krajowej stanowić powinno wyjątek, który wystąpić może w uzasadnionych przypadkach.

Jeżeli zaś z dokumentów wymienionych w przepisie przywołanym wyżej nie wynika fakt dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska, to zgodnie z treścią art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, dowodami mogą być inne dokumenty wskazujące, że doszło do dostawy wewnątrzwspólnotowej, w szczególności:

    - korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

    - dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

    - dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

    - dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy w tym miejscu podkreślić, że określenie „w szczególności” użyte przez Ustawodawcę wyraźnie wskazuje na charakter otwarty przytoczonego w przepisie art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT katalogu dokumentów. A zatem podatnik, mający zamiar udowodnić dokonanie WDT może posłużyć się również innymi dokumentami, z których wynika fakt dostarczenia towarów do odbiorcy zagranicznego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Stanowisko takie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wielokrotnie przywoływanej w orzecznictwie uchwale z dnia 11 października 2010 r. sygn. akt I FPS 1/10, zwracając uwagę, że zgodnie z art. 180 §1 Ordynacji Podatkowej katalog środków dowodowych ma charakter otwarty, oraz stwierdzając jednocześnie że jedyne ograniczenie co do charakteru środków dowodowych służących do uzasadnienia rzeczywistości WDT (wynikłe z treści art. 2 ust. 3, 4 i 11 Ustawy o VAT) polega na ograniczeniu ich do dokumentów - nie zawężając jednak katalogu tych dokumentów do konkretnych rodzajów.

W ocenie Spółki forma dokumentów nie wpływa w żaden sposób na wartość dowodową dokumentów w kontekście możliwości zastosowania przez nią stawki 0% przy WDT. Przepisy art. 42 ust. 3, 4 i 11 Ustawy o VAT, jak i przywołanego już art. 180 § 1 Ordynacji Podatkowej nie ograniczają dopuszczalnych dowodów z dokumentów wyłącznie do tradycyjnej formy papierowej. Możliwość potwierdzania WDT za pomocą dokumentów w formie elektronicznej (np. w formacie PDF) wielokrotnie została potwierdzona w orzecznictwie oraz praktyce interpretacyjnej. Przykładowo, w interpretacji z dnia 2 lutego 2021 sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.54.2021.3.AM wskazano, że:

„(…) Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki VAT 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona”.

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacjach z 23 lutego 2021 sygn. 0111-KDIB3-3. 4012.718.2020.2.JS, z 10 czerwca 2021 sygn. 0112-KDIL1-3.4012.165.2021.1.KK, z 8 stycznia 2022 0112-KDIL1-3.4012.626.2021.1.JK, czy z 13 grudnia 2024 0114-KDIP1-2.4012.594.2024.1.GK.

Również w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się na możliwość posługiwania się dokumentami potwierdzającymi WDT przechowywanymi w dowolnej formie. W wyroku WSA w Poznaniu z 23 kwietnia 2024 r., sygn. akt I SA/Po 168/24, wskazano:

„Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. w dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.”

W świetle przytoczonych argumentów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że niezależnie od formy dokumentów otrzymywanych przez niego w Wariantach A-J (czy to w formie skanu, faksu, pliku PDF, papierowej, bądź dowolnej innej), będą one spełniać przesłanki dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 3, 4 i 11 Ustawy o VAT.

Jak wskazano, Spółka w związku z każdą transakcją posiadać będzie kopie faktur sprzedażowych, oraz specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ). W świetle wskazanych już przepisów Ustawy o VAT, dokumenty te, nieuzupełnione o inne, nie mogą stanowić dostatecznego dowodu na dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej. Wnioskodawca dysponować będzie w toku transakcji szeregiem innych dokumentów, które w jego ocenie, razem z kopiami faktur i dokumentami WZ składać się będą na taki dowód. Poniżej Wnioskodawca przedstawia analizy poszczególnych konfiguracji dokumentów, które będą w jego posiadaniu w związku z dostawami.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie A

Wnioskodawca będzie dysponował kopią faktury (w formie elektronicznej lub papierowej), oraz dokumentem WZ (jako osobnym dokumentem, bądź zawartym w treści faktury). Ponadto w posiadaniu Spółki będą znajdowały się dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych) niepodpisane przez osobę odbierającą towar. Ponadto Wnioskodawca będzie w posiadaniu elektronicznego zbiorczego zestawienia potwierdzenia odbioru towarów zawierającego wykaz dostaw dokonanych na rzecz kontrahenta w danym okresie z oświadczeniem, iż lista dostaw wykazana w załączniku została zaksięgowana w systemie kontrahenta i stanowi dowód odbioru towaru. Dokument ten będzie generowany automatycznie, zaś jego ważność nie będzie zależna od złożenia na nim podpisu przez przedstawiciela Kontrahenta, autentyczność pochodzenia zbiorczego zestawienia będzie gwarantowana przez stosowane przez strony procedury.

Wnioskodawca podkreśla, że w skład zbiorczego zestawienia wchodzić będzie oświadczenie Kontrahenta, że towary w nim widniejące zostały przez niego odebrane i zostały zaksięgowane w jego systemie elektronicznym. Mimo iż dokument ten nie będzie podpisany i zostanie wygenerowany automatycznie, to jednocześnie nie będzie możliwości, aby doszło do jego wygenerowania bez faktycznego dokonania dostaw towarów w nim wykazanych. W ocenie Spółki zatem informacja zawarta w zbiorczym zestawieniu stanowić będzie oświadczenie odbiorcy jednoznacznie potwierdzające, że towary zawarte w zestawieniu zostały dostarczone do nabywcy, zaś tym samym spełnione są przesłanki uznania go za dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w dotychczasowej praktyce organów interpretacyjnych. Przykładowo, w interpretacji z 3 września 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.314.2021.2.RM wskazano:

„Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wskazane zbiorcze potwierdzenie dostawy oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku umożliwiająca identyfikację towaru będącego przedmiotem dostaw znajdująca się na wystawionej fakturze stanowią dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

Podkreślenia wymaga, że w przedmiotowej sprawie zestawienie również nie zawierało podpisów osób reprezentujących Kontrahenta.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2025 r. o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.943. 2024.1.SM wskazano, że automatycznie generowany i automatycznie wysyłany w formie elektronicznej bez opatrywania podpisem, zawierający potwierdzenie odbioru towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw zgodnie z wyszczególnionymi numerami faktur, stanowić będzie dowód dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT.

Ze względu na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zespół dokumentów w postaci faktury wraz z dokumentem WZ, oraz elektronicznego zbiorczego potwierdzenia dostaw niezawierającego podpisu stanowić będzie dowód na faktyczne wykonanie WDT i uprawniać go będą do zastosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do transakcji, której będą dotyczyć.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie B

Wnioskodawca dysponował będzie kopią faktury oraz dokumentem WZ (jako osobnym dokumentem, bądź zawartym w treści faktury). Oprócz tego w jego dyspozycji znajdą się dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika, oraz wydruk ze strony internetowej kontrahenta, wygenerowany przez wewnętrzny system klienta, potwierdzający rejestrację faktury - przy czym dostęp do portalu ograniczony będzie do kilku miesięcy, po tym okresie nie będzie możliwości sprawdzenia zgodności danych z wydruku z zawartością systemu. Spółka będzie ponadto dysponować potwierdzeniem otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

W ocenie Wnioskodawcy dostęp do elektronicznego portalu Kontrahenta, w którym wykazane będą wyłącznie zarejestrowane faktury, wraz z potwierdzeniami dokonania zapłaty przez Kontrahenta w sposób dostateczny dokumentować będą dostarczenie towaru. Rejestracja bowiem faktur w systemie Kontrahenta następować będzie z chwilą dokonania dostawy, zaś dokonanie przez niego płatności będzie równoznaczne z oświadczeniem o otrzymaniu dostawy, w formie dorozumianej. Zgodnie z przyjętą praktyką handlową, w działalności Wnioskodawcy nie uzyskuje on przedpłat, lecz kwoty należne mu za zrealizowanie dostaw towarów są uiszczane na jego rzecz już po faktycznym ich dokonaniu.

Wydruk ze strony internetowej Kontrahenta, wraz z potwierdzeniem otrzymania zapłaty od Kontrahenta za dostarczony towar będą stanowić dowód o którym mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, faktura z dokumentem WZ, uzupełniona o wydruk z wewnętrznego systemu Kontrahenta potwierdzający rejestrację faktury, oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty od Kontrahenta za dany towar będą świadczyć o dokonaniu WDT, w związku z czym Spółka dysponując takim zespołem dokumentów uprawniona będzie do zastosowania stawki 0% VAT przy sprzedaży.

Należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie ograniczają katalogu dowodów pomocniczych z art. 42 ust. 11 do dowodów w nim wymienionych wprost. W interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.419.2023.3.GK wskazano, że: „Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika czy udostępniony za pośrednictwem określonych aplikacji, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

Wnioskodawca podkreśla, że, jak już wyjaśniono wyżej, wydruk z systemu informatycznego Kontrahenta będzie stanowił potwierdzenie odbioru towarów. W zbliżonych sytuacjach organy podatkowe w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej wyrażały aprobatę dla takiego stanowiska. Przykładowo, w interpretacji z dnia 24 września 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.298.2020.1.TKU, wskazano: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: (...) Wariancie II, tj. kopie faktur zawierające dane Kontrahenta oraz specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku wraz z potwierdzeniem odbioru towarów pobranym z portalu Kontrahenta (...) stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

Również w interpretacji z 17 marca 2022 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.23.2022.1.KK wskazano w odniesieniu do elektronicznych potwierdzeń odbioru: „W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonane WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz podpisany przez przewoźnika oraz odbiorcę międzynarodowy list przewozowy (CMR).

Dodatkowo Spółka będzie również gromadzić potwierdzenie odbioru towarów przesłane przez Kontrahenta w wiadomości e-mail. Na podstawie tego potwierdzenia będzie możliwe zidentyfikowanie konkretnej dostawy. Co za tym idzie na podstawie tych danych Spółka przyporządkuje dostawy do numerów faktur. Dodatkowo takie potwierdzenie będzie zawierało datę dostawy. (…) Podsumowując, należy uznać, że (…) dostawy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie I powinny być opodatkowane stawką 0% VAT”.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie C

W przedstawionym wariancie Wnioskodawca będzie w posiadaniu kopii faktury wraz z dokumentem WZ, oraz dokumentów przewozowych (m.in. w formie listów przewozowych CMR z podpisem, lub podpisem i pieczątką w polu podpis i stempel przewoźnika) na których nie widnieje podpis osoby odbierającej towar, oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.

W ocenie Wnioskodawcy potwierdzenie otrzymania zapłaty od Kontrahenta za dostarczony towar, w połączeniu z kopią faktury z dokumentem WZ, a także listami przewozowymi świadczyć będzie o faktycznym dokonaniu WDT. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z treścią art. 42 ust. 11 pkt 3, jeżeli dokumenty o których mowa w ust. 3-5 tego przepisu nie potwierdzają jednoznacznie WDT, dowodem na taką okoliczność może być również dokument potwierdzający zapłatę za towar, mając na uwadze okoliczności transakcji zawieranych przez Wnioskodawcę, tj. brak występowania w jego działalności przedpłat i praktykę zapłaty ceny przez Kontrahentów po dokonaniu na ich rzecz WDT.

Podobne stanowisko wyrażane było w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych - m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-2. 4012.187.2019.1.WH), w której wskazano: „Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie posiadał zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I, tj. faktura VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dokument przewozowy, na którym brak jest potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę oraz co najmniej jeden z następujących dokumentów: elektroniczne (e-mailowe) potwierdzenie przyjęcia przez nabywcę towaru na terytorium innego kraju UE, potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie) (…) Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, iż skoro zestaw dokumentów, na który składają się dokumenty wymienione w opisie Przypadku I (…) potwierdza jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE Wnioskodawca na podstawie tych dokumentów może do transakcji stanowiących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy”.

Podobnie w interpretacjach indywidualnych: z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012. 35.2024.3.GK, z dnia 27 grudnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.649.2024.1.GK, czy z dnia 12 lutego 2025 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.676.2024.1.RM.

Wnioskodawca stoi w świetle powyższego na stanowisku, że faktura wraz z dokumentem WZ, dokumentami przewozowymi oraz potwierdzeniem otrzymania zapłaty za dostawę towaru stanowić będą dowód na wykonanie WDT w rozumieniu art. 42 ust. 3,4 i 11 Ustawy o VAT, a tym samym będą uprawniać Spółkę do zastosowania stawki 0% VAT w stosunku do transakcji której będą dotyczyć.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie D

W omawianym wariancie Wnioskodawca będzie w posiadaniu kopii faktury oraz dokumentu WZ, a także potwierdzenia otrzymania zapłaty od Kontrahenta za dostarczony towar.

W ocenie Wnioskodawcy dokumenty wyżej wymienione dokumenty w sposób jednoznaczny potwierdzać będą dokonanie dostawy towarów, ponieważ będzie on dysponował zespołem dokumentów, który pozwoli na indywidualną identyfikację każdej transakcji, zarówno pod względem Kontrahenta, jego siedziby, oraz poszczególnych towarów objętych dostawą. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że chociaż żaden z wymienionych dokumentów nie będzie posiadał podpisu odbiorcy, to jednak będą one stwierdzać jednoznacznie, że towary zostały wywiezione z Polski, a następnie dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego. W ocenie Wnioskodawcy dokumentacja taka spełni przesłanki dowodu o którym mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT.

Zgodność takiego podejścia z przepisami Ustawy o VAT została potwierdzona w szeregu interpretacji indywidualnych, m.in. z 13 czerwca 2017 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP, w której wskazano, że potwierdzeniem dostarczenia towaru do Nabywcy jest kopia faktury VAT wraz z dokumentem WZ, a także potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy płatności po dostawie, co będzie mieć miejsce w opisywanym zdarzeniu przyszłym).

W interpretacji z dnia 4 stycznia 2016 r., sygn. IBPP2/4512-890/15/KO z kolei wskazano: „Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę zawierającą ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ - przypis Wnioskodawcy) oraz jeden z wymienionych dokumentów tj.: (…) potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie), (…) , przy czym dokumenty te łącznie będą uprawdopodobniać przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, wówczas Spółka na podstawie tych dokumentów będzie miała prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

Podobne stanowisko przyjęto m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 12.07.2018 r. 0113-KDIPT1-2.4012.388.2018.1.KT, jak również interpretacjach indywidualnych: z dnia 24 kwietnia 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK, z dnia 27 grudnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.649. 2024.1.GK, czy z dnia 12 lutego 2025 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.676.2024.1.RM.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zespół dokumentów w postaci faktury wraz z dokumentem WZ i potwierdzeniem otrzymania płatności za dostawę towarów od Kontrahenta stanowić będzie dowód o którym mowa w art. 42 ust. 3,4 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka będzie mogła na jego podstawie zastosować do transakcji go dotyczących stawkę 0% VAT.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie E

W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą wraz z dokumentem WZ, dokumentami przewozowymi niezawierającymi podpisu osoby odbierającej towar, oraz zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Zestawienie takie będzie przesyłane kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zwykle okresy takie obejmują miesiąc, zaś zestawienia przesyłane będą do 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, dojdzie do uznania, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do zestawienia i nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie, co poskutkuje uznaniem, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia.

W ocenie Wnioskodawcy zestawienie opisane powyżej będzie spełniać przesłanki uznania go za dokument w rozumieniu art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do państwa członkowskiego innego niż Polska, nawet, gdy Kontrahenci nie odeślą do Spółki informacji zwrotnej w zakresie zatwierdzenia zestawienia, ponieważ wynikać to będzie z treści ustaleń wewnętrznych pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami.

W związku z tym, zdaniem Spółki dokument taki będzie mieć taką samą moc dowodową jak zbiorcze potwierdzenie odbioru towarów podpisane przez Kontrahenta, ponieważ ustalony przez strony termin daje Kontrahentom możliwość ustosunkowania się do treści zestawienia i złożenia zastrzeżeń oraz uwag do jego treści, a także weryfikacji danych w nim zawartych. Ponadto należy zauważyć, że racjonalnie działający podmiot dokonałby zgłoszenia do Spółki braków w dostawach towarów wykonanych na jego rzecz, szczególnie mając na uwadze relatywnie długi, 20-dniowy termin na dokonanie takiego zgłoszenia.

Niezgłoszenie przez Kontrahenta zastrzeżeń do zestawienia stanowić będzie oświadczenie woli, zgodnie z ustaleniami stron oraz informacją zawartą w zestawieniu. W doktrynie prawa cywilnego wskazuje się bowiem, że bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014, podobnie J. Gudowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna cz. 2, WKP 2021).

Ponadto należy zaznaczyć, że w opisywanym wariancie oprócz zestawienia, Wnioskodawca będzie dysponował również potwierdzeniem uiszczenia ceny dostawy towarów przez Kontrahenta. W związku z okolicznością, że płatności te w toku praktyki handlowej Spółki uzyskiwane będą dopiero po dokonaniu dostaw (w wykonaniu ustaleń umownych, bądź wynikających z bieżącej korespondencji handlowej pomiędzy stronami), potwierdzać będą one dokonanie dostawy - w braku dostawy bowiem Kontrahent żadnej płatności nie dokona.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyżej przedstawiona argumentacja świadczy o tym, że zespół dokumentów, jakim posługiwał się on będzie w ramach realizacji transakcji w Wariancie E, tj. faktury wraz z dokumentami WZ, zestawienia, co do których brak sprzeciwu skutkował będzie uznaniem ich za zatwierdzone przez Kontrahenta, oraz potwierdzeniami zapłaty otrzymanymi od kontrahentów, będzie stanowić dowód w rozumieniu art. 42 ust. 3,4 i 11 Ustawy o VAT, który uprawniać będzie Spółkę do zastosowania stawki 0% do transakcji, których dokumenty wyżej wymienione będą dotyczyć.

Wnioskodawca podkreśla, że jego ocena odpowiada dotychczasowej praktyce organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK, wskazano, że dokumenty zawierające kopię faktury, wraz z dokumentami WZ, oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy, co do którego uznaje się je za zaakceptowane, w przypadku braku złożenia zastrzeżeń bądź dokonania potwierdzenia w przeciągu upływu 20 dni, będą stanowiły odpowiednie dowody, które w świetle art. 42 ust. 3 i ust. 11 Ustawy o VAT potwierdzają WDT i dają podstawę do zastosowania stawki 0% VAT.

Podobnie w interpretacji z 16 marca 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.634.2021.3.PJ wnioskodawca wskazał, że dysponuje kopią faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, oraz zbiorczym zestawieniem faktur, co do których nie wniesiono zastrzeżeń w ustalonym okresie. Organ stwierdził zaś, że dokumenty te stanowią dowody z art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, w związku z czym wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT przy WDT udokumentowanych w ten sposób.

Analogiczne stanowisko zajęto również w interpretacjach indywidualnych: z dnia 24 października 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.463.2024.1.GK, z dnia 27 grudnia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012. 649.2024.1.GK, czy z dnia 12 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.649.2024.1.GK.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie F

Zgodnie z założeniami Wariantu F, Wnioskodawca będzie dysponował kopią faktury wraz z dokumentem WZ, dokumentami przewozowymi wystawionymi przez przewoźnika, na których nie widnieje podpis osoby odbierającej towar, a także zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, przy czym zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną przez Spółkę, po zakończeniu okresu, którego dotyczyć (zazwyczaj okres miesięcy, zaś zestawienie przesyłane będzie do 10 dnia następnego miesiąca). Zestawienie takie będzie następnie podpisane przez Kontrahenta oraz odesłane Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, zestawienie przez nią sporządzone, zawierające spis faktur dotyczących danego okresu rozliczeniowego względem konkretnego Kontrahenta, a następnie przez niego podpisane spełni definicję dowodu w rozumieniu art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT. Kontrahent będzie miał bowiem możliwość zapoznać się z treścią zestawienia i złożyć uwagi, bądź też odmówić podpisania dokumentu, w sytuacji, w której miałby on nie odpowiadać rzeczywistości. w ocenie Spółki podpisane zestawienie będzie zawierać oświadczenie Kontrahenta w formie podpisu, który będzie stanowił aprobatę i potwierdzenie dla prawdziwości wykazanych w zestawieniu danych, a tym samym zamknie Kontrahentowi drogę do żądania uzupełnienia ewentualnych braków w dostawach. Podmiot działający w sposób racjonalny i zgodnie z zasadami prowadzenia biznesu z pewnością nie podpisałby zestawienia, które zamykałoby mu drogę do roszczeń o wykonanie niezrealizowanych dostaw.

Należy zwrócić uwagę, nawiązując do Wariantu G powyżej, że skoro w sytuacji, kiedy aprobata dla treści zestawienia wyrażona jest w sposób dorozumiany można mówić o wystąpieniu dowodu z art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, to tym bardziej dokument jest podpisany i wysyłany dobrowolnie przez Kontrahenta konstytuuje taki dowód.

Organy podatkowe wskazywały w dotychczasowej praktyce, że zespół dokumentów zawierający m.in. zbiorcze zestawienie faktur podpisanych przez Kontrahenta będą stanowić dowód na dokonanie WDT (np. w interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012. 470.2019.1.MK).

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że komplet dokumentów z Wariantu F obejmujący fakturę wraz z dokumentem WZ, dokumentami przewozowymi bez podpisu osoby odbierającej towar, oraz podpisanym przez Kontrahenta zbiorczym zestawieniem faktur za dany okres rozliczeniowy stanowić będzie dowód o którym mowa w art. 42 ust 3 i 11 Ustawy o VAT, który w dostateczny sposób dokumentować będzie dokonanie przez Wnioskodawcę dostawy wewnątrzwspólnotowej i w konsekwencji umożliwią Wnioskodawcy zastosowanie do związanych z nimi transakcji stawki 0% VAT.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie G

W ramach omawianego przypadku, Wnioskodawca dysponować będzie kopią faktury oraz dokumentem WZ, dokumentami przewozowymi wystawionymi przez przewoźnika, nieopatrzonymi podpisem odbiorcy towaru, a także dokumentem kontrahenta, z którego wynikać będzie data wysyłki towarów (tożsama z datą rozpoczęcia transportu towarów oraz data potwierdzenia odbioru towarów w miejscu jego przeznaczenia, a także data płatności za zakupiony towar). Ponadto do dyspozycji Wnioskodawcy będzie również potwierdzenie otrzymania zapłaty od Kontrahenta za dostarczony towar.

Wnioskodawca jest zdania, że dokumenty powyżej opisane będą stanowić dowód dokonania dostawy towarów. W szczególności dowodem pomocniczym, o którym mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT, będzie dokument kontrahenta, zawierający datę potwierdzenia odbioru towarów w miejscu jego przeznaczenia. Dokument ten będzie dowodem z art. 42 ust. 11 pkt 4 Ustawy o VAT, ze względu na fakt, że będzie zawierał datę potwierdzenia odbioru towarów, co wprost odpowiada treści przywołanego przepisu. Z tego względu wnioskodawca stoi na stanowisku, że zespół dokumentów, którymi będzie dysponował w Wariancie G będzie dokumentować WDT i uprawni go do zastosowania stawki 0% VAT.

Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca będzie dysponował w Wariancie G również potwierdzeniem zapłaty za towar, który wprost odpowiada dokumentowi, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 3 Ustawy o VAT.

Podobnie wypowiadały się organy podatkowej w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej. W interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2024 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.47.2024.1.AW wnioskodawca wskazał: „W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta”, zaś Dyrektor KIS w odniesieniu do tego odpisu wskazał, że: „Należy zauważyć, że przedstawione przez Państwa dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację towarów), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, również w przypadku gdy jest inny niż adres Kontrahenta, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do Kontrahenta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w Wariantach I-III będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie H

Wnioskodawca w opisywanym Wariancie będzie w posiadaniu kopii faktury wraz z dokumentem WZ, oświadczenia przewoźnika (przewoźnika kontrahenta) z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy. Oświadczenie to zawierać będzie między innymi informację o odebraniu przez przewoźnika towarów wraz z pieczątką przewoźnika, miejsce rozładunku, datę dostawy oraz numer przewozowy.

Wnioskodawca jest zdania, że oświadczenie o którym mowa powyżej spełniać będzie przesłankę do uznania go za dowód o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 Ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W dokumencie tym bowiem to przewoźnik deklaruje, że towary zostały dostarczone do nabywcy.

Z tego powodu Spółka stoi na stanowisku, że dokument ten stanowi dowód świadczący o tym, że doszło do faktycznej dostawy towarów na rzecz Kontrahenta na terenie państwa członkowskiego innego niż Polska, zaś w połączeniu z fakturą i dokumentem WZ jednoznacznie pozwalają rozpoznać, że doszło do rzeczywistej dostawy towarów na rzecz odbiorcy.

Takie podejście reprezentowane jest również w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji z dnia 25.10.2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ potwierdzono, że dostawy dokumentowane przez podatnika w opisany wyżej sposób powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Z kolei w interpretacji z 12 stycznia 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.706.2020.2.KW stwierdzono, że: „(…) należy stwierdzić, że dokumenty, na które składać się będą faktura, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie przesyłek pozyskane od przewoźnika/firmy kurierskiej, zawierające numery przesyłek wraz z datami ich nadania i doręczenia, nazwami i adresami odbiorców, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS w interpretacjach indywidualnych: z dnia 10 sierpnia 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.265.2021.1.PC, z dn. 24 kwietnia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35. 2024.3.GK, z dnia 27 grudnia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.649.2024.1.GK, czy z dnia 12 lutego 2025 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.676.2024.1.RM.

W świetle powyższej argumentacji, w ocenie Spółki dokumenty zebrane w Wariancie I, tj., kopia faktury wraz z dokumentem WZ, a także oświadczeniem przewoźnika, że wywiózł on towary do odbiorcy, stanowić będą dowód na wykonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej, o którym mowa w art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT i będą uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% VAT co do dokumentowanych takim dowodem dostaw.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie I

W analizowanym wariancie Wnioskodawca oprócz kopii faktury wraz z dokumentem WZ dysponował będzie informacją z wewnętrznego systemu elektronicznego spedytora, bądź przewoźnika, gdzie będzie mógł sprawdzić kierunek przesyłki oraz jej status, w tym również status doręczenia.

Spółka uważa, że informacja o kierunku przesyłki jak również status doręczenia stanowią formę oświadczenia przewoźnika o etapie dostawy, miejscu, w którym przesyłane towary się znajdują, oraz o fakcie doręczenia. W związku z tym, dochodzi do jednoznacznego stwierdzenia, czy towary będące przedmiotem dostawy zostały faktycznie dostarczone. Informacja taka stanowi w ocenie Wnioskodawcy dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, o którym mowa w art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych, m.in.:

W interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK), DKIS stwierdził, że dostawy udokumentowane zgodnie z wariantem IV powinny być opodatkowane stawką 0% VAT, zgodnie z art. 42 ustawy. Autor wniosku w wariancie IV zaznaczył, że Spółka dysponuje fakturą z danymi kontrahenta oraz specyfikacją ładunku, a także dokumentami potwierdzającymi doręczenie towaru przez firmę kurierską, w tym elektronicznym dokumentem XML oraz oświadczeniem o dostarczeniu towaru.

Analiza dokumentacji posiadanej w Wariancie J

W opisywanym wariancie Wnioskodawca będzie dysponował kopią faktury wraz z dokumentem WZ, oraz podpisanym przez kontrahenta dokumentem WZ, potwierdzającym otrzymanie towaru.

W ocenie Wnioskodawcy niniejsze dokumenty będą wystarczające dla uznania, że dokonywał on faktycznych dostaw towarów na rzecz Kontrahenta. W szczególności podpisany przez Kontrahenta dokument WZ będzie stanowić dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4, tj. dowód potwierdzający przejęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Podpisany dokument WZ będzie bowiem fizycznym dowodem odebrania przez Kontrahenta towarów będących przedmiotem dostawy. Podpis Kontrahenta złożony na dokumencie WZ stanowić będzie jego oświadczenie o tym, że towar faktycznie odebrał. Kontrahent nie podpisałby bowiem dokumentu, którego rzeczywiście nie otrzymał, zaś otrzymać mógł go wyłącznie w sytuacji, kiedy faktycznie dokonana zostanie dostawa towarów.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zespoły dokumentów, którymi będzie on dysponował w Wariantach A-J będą stanowić dowody w rozumieniu art. 42 ust. 3 i 11 Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie on mógł zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, których dokumenty te będą dotyczyć.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

1) Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

4) Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

 1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

 4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

  1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

  a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

  b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

  (i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

 (ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

  a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

  b) następujące dokumenty:

  (i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

 (ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

 1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

 2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

         - chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

 1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

 2) (uchylony)

 3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

 4) (uchylony)

      - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

 2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

 3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

 4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stosownie do art. 42 ust. 12 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

 1) okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

 2) okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Przepis art. 42 ust. 12 ustawy odnosi się do jednego z warunków zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Warunek ten dotyczy jedynie udokumentowania wywozu z kraju towarów będących przedmiotem dostawy i dostarczenia ich na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis art. 42 ust. 12 ustawy reguluje sytuację, gdy powyższy warunek nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres.

Jak wynika z art. 42 ust. 12a ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania przez niego tej dostawy, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, i sprzedaje towary zarówno odbiorcom krajowym, jak i zagranicznym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach UE, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej, posiadającymi ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany w tym kraju dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, który każdorazowo przekazywany jest do informacji Spółki.

W związku z każdą przeprowadzoną transakcją Spółka będzie dysponować co najmniej kopią faktury, a także specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ), które mogą występować zarówno w formie osobnego dokumentu, jak i stanowić element treści faktury. Ponadto Spółka dysponować będzie innymi, dodatkowymi dokumentami.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest potwierdzenie, czy dodatkowe dokumenty wymienione w poszczególnych wariantach wraz z kopią faktury oraz dokumentem WZ będą wystarczające, dla celów udokumentowania WDT zgodnie z przepisem art. 42 ust. 3, i 11 Ustawy o VAT, w taki sposób, aby Spółka mogła zastosować przy nich stawkę 0% VAT.

Rozpatrując Państwa wątpliwości należy odnieść się do poszczególnych wariantów (zestawów dokumentów) przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego.

W wariancie A Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika”), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie potwierdzenia odbioru towarów w formie elektronicznej (np. jako dokument w formacie PDF) zawierające wykaz dostaw dokonanych na rzecz kontrahenta. Zestawienie będzie obejmowało konkretny okres, oraz oświadczenie, że lista dostaw w nim wykazana została zaksięgowana w systemie kontrahenta i stanowi dowód odbioru towaru. Dokument ten nie będzie w żaden sposób podpisany, strony transakcji jednak zgodnie uznają, że mimo to pozostaje on ważny.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast zbiorcze zestawienie potwierdzenia odbioru zawierające wykaz dostaw dokonanych na rzecz kontrahenta oraz oświadczenie, że lista dostaw w nim wykazana została zaksięgowana w systemie kontrahenta, stanowi inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mający zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W wariancie B Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - wydruk ze strony internetowej kontrahenta (czy też wewnętrznego systemu) pobrany przez Spółkę dla celów dowodowych potwierdzający rejestrację faktury, przy czym dostęp do portalu ograniczony będzie do kilku miesięcy po rejestracji;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast wydruk ze strony internetowej kontrahenta (czy też wewnętrznego systemu) pobrany przez Spółkę dla celów dowodowych potwierdzający rejestrację faktury oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar stanowią inne dowody, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mające zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty świadczą o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami - płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta i z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

W wariancie C Wnioskodawca będzie posiadał: 

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ); dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika”), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar stanowi inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mający zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty, będą świadczyć o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami. Terminy płatności są bowiem ustalane (w różnych formach; czy to w umowie o współpracę, czy w korespondencji handlowej) przed rozpoczęciem współpracy, zaś same płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta. Z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

W wariancie D Wnioskodawca będzie posiadał:

kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE.

Jest wśród nich specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ), wymieniona w art. 42 ust. 3 ustawy, przy czym sama specyfikacja nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jednocześnie będą jednak posiadać Państwo potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar, które stanowi inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mający zastosowanie z uwagi na to, że nie posiadają Państwo listów przewozowych, które potwierdzałyby jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty świadczą o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami - płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta i z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

W wariancie E Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ); dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie, zestawienie to: będzie przesyłane kontrahentowi drogą elektroniczną po okresie, którego dotyczy (okresy zazwyczaj obejmują miesiąc, zaś zestawienia przesyłane będą do około 10. Dnia następnego miesiąca). Zgodnie z informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie);

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar stanowią inne dowody, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mające zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty świadczą o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami - płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta i z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta. Jednocześnie jak Państwo wskazali, zgodnie z informacją zawartą w przesyłanym kontrahentowi drogą elektroniczną zestawieniu faktur dokumentujących dostawy - w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

W wariancie F Wnioskodawca będzie posiadał:

  - Kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie, zestawienie to będzie przesyłane kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (okresy zazwyczaj obejmują miesiąc, zestawienia przesyłane będą około 10. Dnia następnego miesiąca), następnie zaś odesłane przez Kontrahenta wraz z jego podpisem.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz kontrahenta w danym okresie odesłane przez Kontrahenta wraz z jego podpisem stanowi inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mający zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

W wariancie G Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika (listy przewozowe CMR podpisane, bądź podpisane i z pieczątką w polu „podpis i stempel przewoźnika), na których jednak nie będzie podpisu osoby odbierającej towar;

  - dokument kontrahenta, z którego wynikać będzie data wysyłki towarów (tożsama z datą rozpoczęcia transportu towarów, oraz data potwierdzenia odbioru towarów w miejscu jego przeznaczenia), a także data płatności za zakupiony towar;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich zarówno specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, jak i dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Dokument kontrahenta, z którego wynikać będzie data wysyłki towarów (tożsama z datą rozpoczęcia transportu towarów, oraz data potwierdzenia odbioru towarów w miejscu jego przeznaczenia), a także data płatności za zakupiony towar oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar stanowią inne dowody, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, mające zastosowanie z uwagi na to, że listy przewozowe (wobec braku podpisu osoby odbierającej towar) nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty świadczą o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami - płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta i z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 jest prawidłowe.

W wariancie H Wnioskodawca będzie posiadał:

  - kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

  - oświadczenie przewoźnika (przewoźnik zorganizowany przez kontrahenta) z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów, wraz z m.in.: pieczątką przewoźnika, miejscem rozładunku, datą dostawy, nr przewozowym;

  - potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE. Jest wśród nich specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ), wymieniona w art. 42 ust. 3 ustawy, przy czym sama specyfikacja nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jednocześnie będą jednak posiadać Państwo oświadczenie przewoźnika (przewoźnik zorganizowany przez kontrahenta) z którego wynika, że wywiózł towary do odbiorcy, zawierającego m.in. informację o odebraniu przez przewoźnika towarów, wraz z m.in.: pieczątką przewoźnika, miejscem rozładunku, datą dostawy, nr przewozowym oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty za dostarczony towar, które inne dowody, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy. Zgodnie z opisem sprawy potwierdzenia zapłaty świadczą o dokonaniu dostawy ze względu na ustalenia dotyczące terminów płatności, jakie obowiązują w relacjach Wnioskodawcy z Kontrahentami - płatności dokonywane będą już po otrzymaniu towaru przez Kontrahenta i z tego względu dokonanie płatności jest utożsamione z otrzymaniem towaru przez Kontrahenta.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 8 jest prawidłowe.

W wariancie I Wnioskodawca będzie posiadał:

kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek wysyłki i jej status, w tym datę doręczenia.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE.

Jest wśród nich specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ), wymieniona w art. 42 ust. 3 ustawy, przy czym sama specyfikacja nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jednocześnie będą Państwo jednak posiadać również informację z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek wysyłki i jej status, w tym datę doręczenia, które stanowi inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty te łącznie pozwalają na jednoznaczne uznanie, że towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu przewoźnika.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tym samym w Wariancie I posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 9 jest prawidłowe.

W wariancie J Wnioskodawca będzie posiadał:

kopię faktury oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ);

podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru.

Ponadto, wyjaśnili Państwo, że jeżeli wysyłany jest do klienta dokument WZ w celu potwierdzenia dostawy, klient podpisuje go w polu „Podpis odbiorcy”, co uznawane jest za otrzymanie towaru w Państwie kontrahenta. Dlatego podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru, o którym mowa w Wariancie J, każdorazowo będzie potwierdzał otrzymanie towaru w państwie kontrahenta.

Analiza przedstawionego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że posiadane przez Wnioskodawcę łącznie ww. dokumenty stanowią dowody w rozumieniu w art. 42 ust. 3 i 11, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE.

Jest wśród nich specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (dokument WZ), wymieniona w art. 42 ust. 3 ustawy, przy czym sama specyfikacja nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jednocześnie będą jednak posiadać Państwo podpisany przez kontrahenta dokument WZ potwierdzający otrzymanie towaru, który będzie stanowił inny dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy.

Tym samym posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, które przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach, uprawniają do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 10 jest prawidłowe.

Końcowo należy zwrócić uwagę na to, że zgodnie z przywołanymi przepisami art. 42 ust. 1 i 1a zastosowanie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki 0% wiąże się z szeregiem obowiązków podatnika dokonującego takich dostaw, m.in. w zakresie rejestracji na potrzeby podatku transakcji wewnątrzwspólnotowych, składania informacji podsumowujących, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, oraz wykazywania w nich wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów objętych stawką 0% wraz ze szczegółowymi danymi wskazanymi w art. 100 ust. 8 ustawy.

Sformułowane przez Państwa pytania dotyczyły możliwości objęcia dostaw wewnątrzwspólnotowych stawką 0% ze względu na uznanie posiadanych przez Państwa w poszczególnych wariantach dokumentów za dowody wymienione w art. 42 ust. 3 i 11. Wobec tego spełnienie ww. pozostałych wymogów zastosowanie tej stawki nie było przedmiotem analizy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zadanych pytań) w zakresie podatku od towarów i usług, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego, zatem inne zagadnienia niebędące przedmiotem pytań - w tym spełnienie pozostałych wymogów do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - nie mogły być przedmiotem interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych osadzonych w określonym stanie prawnym. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Należy także zauważyć, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji 

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.