
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:
-przekazanie Nieruchomości A do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe,
-przekazanie Nieruchomości B do majątku prywatnego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe,
-w wyniku wycofania Nieruchomości B po roku (…) do majątku prywatnego Podatnik nie będzie miał obowiązku korekty odliczonego podatku naliczonego powiązanego z ww. środkiem trwałym, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT jest nieprawidłowe,
-przeznaczenie Nieruchomości B na cele prywatne a następnie wykorzystywanie na najem prywatny nie będzie spełniało przesłanki świadczącej, iż nieruchomość będzie wycofana z opodatkowanej działalności gospodarczej jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 14 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie czy:
-przekazanie Nieruchomości A do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
-przekazanie Nieruchomości B do majątku prywatnego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
-w wyniku wycofania Nieruchomości B po roku (…) do majątku prywatnego Podatnik nie będzie miał obowiązku korekty odliczonego podatku naliczonego powiązanego z ww. środkiem trwałym, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT,
-przeznaczenie Nieruchomości B na cele prywatne a następnie wykorzystywanie na najem prywatny nie będzie spełniało przesłanki świadczącej, iż nieruchomość będzie wycofana z opodatkowanej działalności gospodarczej, wpłynął 17 lipca 2025 r. Uzupełnił go Pan pismem z 21 sierpnia 2025 r. (wpływ 26 sierpnia 2025 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: (…), jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie Podatkowej Księgi Przychodów Rozchodów, opodatkowanie podatkiem liniowym.
Przedmiotem przeważającej działalności Firmy jest (…).
Po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej w roku (…), nieruchomość będąca majątkiem prywatnym, została wprowadzona do ewidencji środków trwałych jako lokal warsztatowy i jest nadal amortyzowana. Nieruchomość była wybudowana i przebudowana przed rozpoczęciem prowadzenia działalności więc Podatnikowi od tych transakcji nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nieruchomość jest w 100% wykorzystywana na cele działalności gospodarczej. Lokalizacja to województwo (…), gmina (…), miejscowość (…). Dalej: Nieruchomość A.
Następnie w marcu roku (…) oddano do użytku wybudowaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej drugą nieruchomość, wprowadzoną do ewidencji środków trwałych jako Hala produkcyjna. W roku (…) przeprowadzono remont polegający na wzmocnieniu konstrukcji, jednak wartość przeprowadzonej modernizacji była znacznie niższa niż 30% wartości początkowej. Modernizacja z roku (…) nie stanowiła przebudowy ani ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych i nie wpłynęła na sposób użytkowania/wykorzystania budynku. Z uwagi, że nieruchomość jest w 100% wykorzystywana na cele działalności gospodarczej od całości zakupów, stanowiących wartość początkową nieruchomości oraz przypadających na przeprowadzoną modernizację, przysługiwało Podatnikowi prawo do odliczenia podatku. Hala jest nadal amortyzowana. Lokalizacja to województwo (…), miasto (…). Dalej: Nieruchomość B.
Obecnie Wnioskodawca rozważa wycofanie jednej lub obu nieruchomości z działalności do majątku prywatnego i przeznaczenie na usługi najmu jako lokale użytkowe. Możliwe jest że najemcą będzie Spółka handlowa, w której Wnioskodawca będzie udziałowcem.
Nie wykluczone jest również przekazanie lokali na rzecz najbliższej rodziny.
W celu potwierdzenia prawa do zastosowania zwolnienia w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, jak i zachowania ostrożności podatkowej przy planowanych transakcjach, Wnioskodawca uważa za zasadne wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.
W uzupełnieniu wyjaśnił Pan, że zarówno Nieruchomość A jak i Nieruchomość B, po przekazaniu ze środków trwałych do majątku prywatnego, zamierza Pan przeznaczyć na usługi najmu.
Pytania
1.Czy wskazane w opisie zdarzenie przyszłe, tj. przekazanie Nieruchomości A i do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.
2.Czy wskazane w opisie zdarzenie przyszłe, tj. przekazanie Nieruchomości B do majątku prywatnego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług?
3.Czy w wyniku zdarzenia przyszłego dotyczącego wycofania Nieruchomości B po roku (…) do majątku prywatnego Podatnik nie będzie miał obowiązku korekty odliczonego podatku naliczonego powiązanego z ww. środkiem trwałym, zgodnie z art. 91 ust. 2 UVAT?
4.Czy przyszłe zdarzenie gospodarcze wskazane w opisie tj., przeznaczenie Nieruchomości B na cele prywatne a następnie wykorzystywanie na najem prywatny nie będzie spełniało przesłanki świadczącej, iż nieruchomość będzie wycofana z opodatkowanej działalności gospodarczej.
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Przekazanie składników majątku na cele prywatne w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, niewątpliwe, stanowi dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu. Ponadto brzmienie art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT dostawę towarów, o której mowa ww. przepisie, rozumie szerzej, miedzy innymi jako nieodpłatnie przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele osobiste podatnika lub wspólników, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika może zostać uznane za odpłatną dostawy towarów, jeśli łącznie spełnione zostaną dwie przesłanki, tj.:
- przekazanie nastąpi na cele osobiste m.in. podatnika,
- z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W opisanej sytuacji, w konsekwencji, że Podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wycofanie Nieruchomości A do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie stworzy obowiązku opodatkowania, nie dojdzie bowiem do spełnienia jednej z wymienionych w art. 7 ust. 2 Ustawy VAT przesłanek uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT.
Ad. 2
Podobnie jak wyżej, przy przekazaniu Nieruchomości B do majątku prywatnego mają zastosowanie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT. Jednak, że przy wytworzeniu środka trwałego tj. Nieruchomości B, Podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Ustawodawca w takich przypadkach też umożliwił zastosowanie preferencji w opodatkowaniu takich zdarzeń. Wprowadzając art. 43 ust. 1 określił zakres zwolnień, które dotyczą wybranych nieruchomości. Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części/w przypadku Wnioskodawcy rozumianej jako przekazanie na potrzeby prywatne/, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, ok b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem pierwsze zasiedlenie budynku mieszkalno usługowego ma miejsce w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części. W przypadku Wnioskodawcy są spełnione zapisy punku a, bowiem pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku (…) po oddaniu hali do użytkowania. Późniejsze modernizacje wartościowo nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, więc punkt b przepisu w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania.
W sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, spełniony jest warunek pierwszego zasiedlenie, z uwagi, że upłynął okres znacząco dłuższy niż przewidziane w ustawie dwa lata.
Zatem wycofanie przez Podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego przedmiotowej Nieruchomości B, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa wart. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy: w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Ogłoszenie. 3
Artykuł 91 ust. 2 UVAT stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a przedmiotowa nieruchomość jest w 100% wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym z tytułu wydatków na wytworzenie Nieruchomości B, przysługiwało pełne prawo odliczenie podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 91. ust. 2 UVAT, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości może powodować obowiązek skorygowania odliczonego VAT (tzw. korekty In minus). Korekta dokonywana jest jeżeli wycofanie nastąpi w tzw. okresie korekty. Okres korekty dla nieruchomości (stanowiących środki trwałe) wynosi 10 lat, licząc od roku, w którym nieruchomość została oddana do użytkowania.
Korekty takiej dokonuje się jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (lub wycofanie z działalności gospodarczej). Stanowi o tym art. 91 ust. 5 UVAT.
Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przypadku Nieruchomości B, okres korekty upłynie w lutym (…) roku. Nakłady poniesione na remonty nie stanowiły ulepszenia, więc nie należy uwzględniać zapisów ustawy zobowiązujących do korekty odliczonego VAT w stosunku do ulepszeń, których wartość przekracza 15.000 zł:
W tym przypadku jeśli wycofanie przedmiotowego środka trwałego nastąpi przed rokiem (…) Podatnik zobowiązany będzie do korekty 1/10 kwoty VAT odliczonej od kosztu wytworzenia Nieruchomości B.
Natomiast jeśli wycofanie ww. środka trwałego nastąpi po roku (…) okres korekty minie.
Ad. 4
Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktywnie prowadzi działalność gospodarczą.
Zdarzenie mające na celu wycofanie jednej bądź dwóch nieruchomości wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczenie tychże nieruchomości na najem prywatny, nie spowoduje ustania prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia.
W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości nie stanowi czynności zdefiniowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 7 ust. 2 pkt 1 podatku VAT, jako nieodpłatne przekazanie na cele osobistego podatnika i nie zaskutkuje obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od wydatków poniesionych na ww. Nieruchomości, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:
-przekazanie Nieruchomości A do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe,
-przekazanie Nieruchomości B do majątku prywatnego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe,
-w wyniku wycofania Nieruchomości B po roku (…) do majątku prywatnego Podatnik nie będzie miał obowiązku korekty odliczonego podatku naliczonego powiązanego z ww. środkiem trwałym, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT jest nieprawidłowe,
-przeznaczenie Nieruchomości B na cele prywatne a następnie wykorzystywanie na najem prywatny nie będzie spełniało przesłanki świadczącej, iż nieruchomość będzie wycofana z opodatkowanej działalności gospodarczej jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.z2025r. poz. 775, ze zm.) zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Uznanie danego świadczenia za odpłatne wymaga, aby istniał stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2016, str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi:
1)suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
Stosownie do przywołanego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – wciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie zart.14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami opodatkowanymi na czynności nie dające prawa do odliczenia), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem przeważającej działalności Pana Firmy jest (…).
W zakresie Nieruchomość A należy wskazać, że: po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej w roku (…), nieruchomość będąca majątkiem prywatnym, została wprowadzona do ewidencji środków trwałych jako Lokal warsztatowy i jest nadal amortyzowana. Nieruchomość była wybudowana i przebudowana przed rozpoczęciem prowadzenia działalności więc od tych transakcji nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nieruchomość jest w 100% wykorzystywana na cele działalności gospodarczej. Lokalizacja to województwo (…), gmina (…), miejscowość (…).
Z kolei w zakresie Nieruchomość B należy wskazać, że: w marcu roku (…) oddano do użytku wybudowaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej drugą nieruchomość, wprowadzoną do ewidencji środków trwałych jako Hala produkcyjna. W roku (…) przeprowadzono remont polegający na wzmocnieniu konstrukcji, jednak wartość przeprowadzonej modernizacji była znacznie niższa niż 30% wartości początkowej. Modernizacja z roku (…) nie stanowiła przebudowy ani ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych i nie wpłynęła na sposób użytkowania/wykorzystania budynku. Z uwagi, że nieruchomość jest w 100% wykorzystywana na cele działalności gospodarczej od całości zakupów, stanowiących wartość początkową nieruchomości oraz przypadających na przeprowadzoną modernizację, przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku. Hala jest nadal amortyzowana. Lokalizacja to województwo (…), miasto (…).
Obecnie rozważa Pan wycofanie jednej lub obu nieruchomości z działalności do majątku prywatnego i przeznaczenie na usługi najmu jako lokale użytkowe. Możliwe jest że najemcą będzie Spółka handlowa, w której Pan będzie udziałowcem. Zarówno Nieruchomość A jak i Nieruchomość B, po przekazaniu ze środków trwałych do majątku prywatnego, zamierza Pan przeznaczyć na usługi najmu.
W pierwszej kolejności Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą kwestii czy:
-przekazanie Nieruchomości A do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
-przekazanie Nieruchomości B do majątku prywatnego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie neutralne w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
-w wyniku wycofania Nieruchomości B po roku (…) do majątku prywatnego Podatnik nie będzie miał obowiązku korekty odliczonego podatku naliczonego powiązanego z ww. środkiem trwałym, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.
Odnosząc się do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Nieruchomości A oraz Nieruchomości B z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, które następnie zamierza Pan wynajmować, w ramach majątku prywatnego, pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi wycofanie majątku z działalności gospodarczej.
Oddając w najem Nieruchomość A oraz nieruchomość B, nie utraci Pan statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowej Nieruchomości A oraz Nieruchomości B w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie ww. Nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W konsekwencji czynność polegająca na, przekazaniu Nieruchomości A oraz Nieruchomości B z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, z przeznaczeniem do prowadzenia działalności opodatkowanej w zakresie wynajmu tych ww. Nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W istocie nie będzie to bowiem przekazanie Nieruchomości na cele prywatne (osobiste) w rozumieniu ustawy o VAT. Nieruchomości będą bowiem nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu.
Zatem, w odniesieniu do czynności przekazania Nieruchomości A oraz Nieruchomości B (które Pan jako osoba fizyczna będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, ww. czynność przekazaniu Nieruchomości A oraz Nieruchomości B z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem skoro Nieruchomość B nie będzie podlegała opodatkowaniu to nie będzie miał zastosowania w sprawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w odniesieniu do Nieruchomości B, ponieważ przekazanie opisanej we wniosku Nieruchomości B z działalności gospodarczej do Pana „majątku prywatnego”, w celu jej wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania bowiem przedmiotowa Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.
W świetle powyższych okoliczności przekazanie z działalności gospodarczej Nieruchomości B – w przypadku, gdy w związku z wydatkami na jej wybudowanie lub ulepszenie Wnioskodawca odliczył podatek VAT – nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od przekazanego majątku. W związku z tym nie będzie Pan musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten wynajem Nieruchomości B będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Podsumowując – przekazanie Nieruchomości B z działalności gospodarczej i przekazanie jej do Pana majątku prywatnego po (…) r. w celu wykonywania działalności w zakresie jej wynajmu, nie spowoduje obowiązku – wynikającego z art. 91 ust. 2 ustawy – skorygowania podatku VAT naliczonego, związanego z wydatkami poniesionymi na Nieruchomości B.
W związku z powyższym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1, 2 i 3 należało uznać za nieprawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą także kwestii, że przeznaczenie Nieruchomości B na cele prywatne a następnie wykorzystywanie na najem prywatny nie będzie spełniało przesłanki świadczącej, iż nieruchomość będzie wycofana z opodatkowanej działalności gospodarczej.
Jak wskazano wyżej, oddając w najem Nieruchomość B, nie utraci Pan statusu czynnego podatnika podatku VAT, ww. Nieruchomości dalej będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych w zakresie najmu, który wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, co oznacza że nie dojdzie do zmiany przeznaczenia tej nieruchomości.
Zatem powołując się na przywołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy wskazać, że Pana stanowisko, w którym wskazał Pan, że wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości nie stanowi czynności zdefiniowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 7 ust. 2 pkt 1 podatku VAT i nie za skutkuje obowiązkiem dokonania korekty na podstawie art. 91 ust. 2 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanych pytań, stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku a nieobjęte pytaniem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 iart.54§ 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57aPPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
