Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.706.2025.2.AB

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT planowanego aportu Nieruchomości – jest prawidłowe,

-określenia podstawy opodatkowania VAT dla czynności wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki – jest prawidłowe,

-obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT planowanego aportu Nieruchomości,

-określenia podstawy opodatkowania VAT dla czynności wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki,

-obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 września 2025 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką, której głównym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Spółka obecnie jest w trakcie przygotowania projektu deweloperskiego. Wnioskodawca realizuje także działalność o charakterze pobocznym (handel samochodami).

Przedmiotem planowanej transakcji jest nieruchomość gruntowa położona w (…) przy ul. (…), dla której Sąd Rejonowy w (…), V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…), która zabudowana jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni użytkowej wynoszącej 269,57 m2 (dalej jako „Nieruchomość”). Posadowiony na Nieruchomości budynek mieszkalny został wybudowany i oddany do użytkowania poprzednim właścicielom wiele lat temu (przed 2011 rokiem).

Wnioskodawca nabył Nieruchomość na podstawie aktu notarialnego z dnia 31.07.2024 r. rep. A nr (…) od małżeństwa osób fizycznych. Sprzedawcy z tytułu sprzedaży nie byli podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”).

Nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w wykonaniu umowy przedwstępnej sprzedaży zawartej pod warunkiem z dnia 22.02.2011 r. pomiędzy sprzedawcami (małżeństwem osób fizycznych) a (…), na podstawie której sprzedawcy zobowiązali się do sprzedaży Nieruchomości na rzecz (…), a (…) zobowiązał się do jej zakupu – a w odniesieniu do której to umowy, w dniu 29.08.2019 r. Wnioskodawca wstąpił w ogół praw i obowiązków (…).

Dodatkowo, w okresie od 22.02.2011 r. Nieruchomość pozostawała oddana w najem na rzecz (…), w prawa którego na mocy ww. umowy z 29.08.2019 r. także wstąpił Wnioskodawca (jako najemca).

W okresie trwania umowy najmu (od 29.08.2019 r. do 31.07.2024 r.) Wnioskodawca ponosił liczne nakłady na modernizację Nieruchomości (w kwocie przekraczającej 15 000 PLN netto). Dodatkowo, Wnioskodawca poniósł także nakłady modernizacyjne już w okresie władania Nieruchomością jako właściciel (od 31.07.2024 r.), w kwocie również przekraczającej 15 000 PLN netto, lecz nieprzekraczającej 30% wartości początkowej Nieruchomości (rozumianej jako ceny nabycia). Od dnia rozpoczęcia inwestycji przez Wnioskodawcę, Nieruchomość niezmiennie pozostaje w trakcie modernizacji i nie została do dnia złożenia niniejszego wniosku przyjęta do użytkowania (a tym samym nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych dla celów podatku dochodowego).

Dla celów bilansowych, wydatki na modernizację Nieruchomości poniesione w okresie, gdy Wnioskodawca był jej najemcą ujmowano w księgach rachunkowych jako inwestycję w obcym środku trwałym. Z kolei wydatki tego rodzaju poniesione po nabyciu prawa własności Nieruchomości ujmowano w księgach rachunkowych jako wydatki powiększające wartość środka trwałego w budowie.

Zarówno nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę, jak i jej modernizacja związane były z działalnością gospodarczą Spółki – były to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie w przyszłości zysku (i przychodu podatkowego) ze sprzedaży Nieruchomości lub jej najmu (stanowiących czynności opodatkowane podatkiem VAT).

Od momentu zarejestrowania Wnioskodawcy jako podatnika VAT (01.09.2021 r.), odliczano podatek VAT naliczony od wydatków ponoszonych na modernizację Nieruchomości.

Planowane działanie obejmuje wniesienie prawa własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę do innego podmiotu – spółki celowej w formie aportu, tj. wniesienia wkładu niepieniężnego w zamian za objęcie udziałów w kapitale zakładowym spółki celowej. Wnioskodawca planuje, by nadwyżka wartości rynkowej wnoszonej aportem Nieruchomości ponad nominalną wartość obejmowanych udziałów zasiliła kapitał zapasowy spółki celowej.

Spółka dokonuje rozliczeń podatku VAT w okresach miesięcznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż:

1.Czy są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Tak, Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

2.Kiedy planują Państwo dokonać aportu do Spółki nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, objętej zakresem wniosku?

Spółka planuje dokonać aportu Nieruchomości do spółki celowej w 2025 roku.

3.Czy przedmiotowy budynek jest trwale związany z gruntem?

Tak, budynek mieszkalny jednorodzinny posadowiony na przedmiotowej nieruchomości gruntowej jest trwale związany z gruntem.

4.Czy przedmiotowy budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994  r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418)?

Tak, przedmiotowy budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

5.Czy przedmiotem aportu do Spółki będzie również grunt, na którym budynek jest posadowiony?

Przedmiotem aportu będzie zdefiniowana w opisie zdarzenia przyszłego Nieruchomość, na którą zatem zgodnie z zasadą superficies solo cedit, składa się zarówno grunt, jak i budynek na nim posadowiony.

6.Jaki jest numer działki będącej przedmiotem aportu, w zakresie której oczekują Państwo wydania interpretacji indywidualnej.

Nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w (…), V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) obejmuje działkę numer 1 obrębu (…).

7.Czy Państwo oraz Spółka, do której będą wnosić Państwo aport, są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.). Jeżeli tak, to proszę wskazać jakiego rodzaju są to powiązania.

Wnioskodawca planuje wnieść aport do spółki celowej, która będzie podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

8.W jaki sposób nieruchomość, objęta zakresem wniosku była/jest/będzie wykorzystywana przez Państwa od momentu jej nabycia do momentu jej wniesienia do Spółki w drodze aportu?

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość od momentu jej nabycia przez Wnioskodawcę była poddawana modernizacji celem zwiększenia jej wartości inwestycyjnej. Modernizacja Nieruchomości będzie kontynuowana do momentu wniesienia jej aportem do spółki celowej.

9.W jaki sposób nieruchomość, objęta zakresem wniosku będzie wykorzystywana przez Spółkę?

Wnioskodawca do momentu aportu będzie wykorzystywał Nieruchomość w dalszym ciągu poprzez jej modernizację celem zwiększenia jej wartości inwestycyjnej. Spółka celowa natomiast także będzie kontynuować modernizację i przeznaczy Nieruchomość pod najem.

10. Do jakich czynności od momentu nabycia do momentu aportu wykorzystywali Państwo nieruchomość, objętą zakresem wniosku, tj. do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (proszę również wskazać jakich);

b)zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (proszę również wskazać jakich oraz na jakiej podstawie prawnej czynności te korzystają ze zwolnienia);

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (proszę również wskazać jakich)?

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość w okresie od nabycia jej przez Wnioskodawcę do momentu aportu podlega w dalszym ciągu modernizacji - były to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie w przyszłości zysku ze sprzedaży Nieruchomości lub jej najmu (stanowiących czynności opodatkowane podatkiem VAT). Przy czym, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, obecnie Wnioskodawca planuje wniesienie Nieruchomości aportem do spółki celowej (a opodatkowanie tej czynności lub jej zwolnienie od podatku jest przedmiotem pytania Wnioskodawcy w ramach niniejszego wniosku).

11. W ramach jakich czynności została nabyta przez Państwa nieruchomość, objęta zakresem wniosku tj. czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabył Nieruchomość w ramach umowy sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (Sprzedawcy z tytułu sprzedaży nie byli podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy).

12. Czy do momentu planowanego aportu będą ponosili Państwo wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a)w jakim okresie będą ponoszone te wydatki?

b)czy w stosunku do tych wydatków będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

c)do jakich czynności będzie wykorzystywany ulepszony budynek, tj. czy do czynności:

i.opodatkowanych podatkiem VAT,

ii.czynności zwolnionych od podatku VAT,

iii.czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

d) czy po zakończonych ulepszeniach do momentu planowanego aportu wystąpi pierwsze zasiedlenie tego budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy? Jeśli tak, to należy wskazać:

i.dzień, miesiąc i rok,

ii.kto dokona pierwszego zasiedlenia budynku po jego ulepszeniu?

iii.czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ulepszonego budynku a momentem planowanego aportu upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

iv.w jaki sposób budynek będzie użytkowany po dokonaniu ulepszeń?

Wnioskodawca w okresie od nabycia Nieruchomości do momentu planowanego aportu ponosił i będzie ponosił wydatki na modernizację Nieruchomości. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nieruchomość obecnie stanowi dla Wnioskodawcy środek trwały w budowie, a nie środek trwały (nie wypełnia definicji z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, nie została przyjęta do używania). Tym samym, obecnie nie jest znana jeszcze wartość początkowa budynku (stale się ona zwiększa), a więc wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę nie stanowią ulepszenia środka trwałego w rozumieniu przepisu art. 16g ust. 13 ustawy o CIT.

13. Z opisu sprawy wynika, iż: Planowane działanie obejmuje wniesienie prawa własności Nieruchomości przez Wnioskodawcę do innego podmiotu – spółki celowej w formie aportu, tj. wniesienia wkładu niepieniężnego w zamian za objęcie udziałów w kapitale zakładowym spółki celowej. Wnioskodawca planuje, by nadwyżka wartości rynkowej wnoszonej aportem Nieruchomości ponad nominalną wartość obejmowanych udziałów zasiliła kapitał zapasowy spółki celowej. Proszę wskazać:

a) Czy ww. wartość udziałów zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych?

Wartość nominalna udziałów wydanych Wnioskodawcy w zamian za wniesienie aportu będzie niższa niż wartość rynkowa przedmiotu aportu (Wnioskodawca zamierza wykorzystać dopuszczalny przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych mechanizm objęcia udziałów po cenie wyższej niż ich wartość nominalna - działanie to zakłada wystąpienie agio, tj. nadwyżki ceny objęcia udziałów ponad ich wartość nominalną).

b) Jakie dokładnie świadczenie zwrotne – poza objęciem udziałów w kapitale zakładowym spółki celowej – otrzymają Państwo od Spółki za dokonanie wniesienia aportu nieruchomości? Wnioskodawca w zamian za wniesienie aportu otrzyma wyłącznie udziały w kapitale zakładowym spółki celowej.

c)Czy Spółka, do której planują Państwo wnieść aport w postaci ww. nieruchomości będzie zobligowana do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia względem Państwa (poza wydaniem udziałów), np. dopłaty w gotówce kwoty podatku?

Nie, nie jest planowane by spółka celowa była zobligowana do jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Wnioskodawcy poza wydaniem udziałów.

d)Jaka będzie wartość rynkowa aportu?

Wnioskodawca szacuje wartość rynkową Nieruchomości będącej przedmiotem aportu na ok. 3 500 000 PLN

e)Jaka będzie wartość nominalna udziałów?

Planuje się, by wartość nominalna udziałów wydanych Wnioskodawcy w zamian za wniesienie aportu wynosiła 50 000 PLN.

f)Ile udziałów zostanie Państwu wydane?

Planuje się, by Wnioskodawcy w zamian za wniesienie aportu zostało wydane 50 udziałów o jednostkowej wartości nominalnej 1 000 PLN.

g)Jak w umowie zostanie określona zapłata za wniesiony aport? Czy w umowie zostanie określone, że zapłatę za aport będą stanowiły udziały w Spółce?

W umowie zostanie określone, iż Wnioskodawca wniesie do spółki celowej aport mający za przedmiot Nieruchomość, a w zamian otrzyma udziały w kapitale zakładowym spółki celowej.

h)Czy wartość nominalna udziałów będzie zgodna z wartością rynkową aportowanej nieruchomości? Prosimy wskazać jakie dokumenty będą potwierdzały wycenę (np. operat szacunkowy).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wartość nominalna udziałów wydanych Wnioskodawcy będzie niższa niż wartość rynkowa Nieruchomości będącej przedmiotem aportu. Wnioskodawca planuje samodzielnie określić wartość rynkową Nieruchomości.

i)W przypadku różnicy między wartością nominalną udziałów a wartością rynkową nieruchomości, prosimy o wyjaśnienie i uzasadnienie przyjętej wartości do celów VAT?

Wnioskodawca nie określa w opisie zdarzenia przyszłego żadnej wartości dla celów VAT, jako że przedmiotem niniejszego wniosku jest między innymi pytanie o ustalenie podstawy opodatkowania planowanego aportu Nieruchomości. Odpowiadając na to pytanie, Wnioskodawca wyręczyłby więc Organ podatkowy. Wnioskodawca od strony prawnej wskazuje natomiast, że zamierza wykorzystać dopuszczalny przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych mechanizm objęcia udziałów po cenie wyższej niż ich wartość nominalna.

j)Czy wartość nieruchomości wnoszonej do Spółki zostanie określona w umowie aportowej albo innym dokumencie o podobnym charakterze, z którego będzie wynikać sposób kalkulacji wynagrodzenia? Proszę wskazać jaki będzie sposób kalkulacji wynagrodzenia.

Tak, wartość Nieruchomości będącej przedmiotem aportu zostanie określona w umowie dokumentującej wniesienie aportu. Strony określą wartość Nieruchomości z uwzględnieniem jej wartości rynkowej.

14. Z opisu sprawy wynika, iż: Od momentu zarejestrowania Wnioskodawcy jako podatnika VAT (01.09.2021 r.), odliczano podatek VAT naliczony od wydatków ponoszonych na modernizację Nieruchomości. Proszę wskazać jakie to były wydatki, kiedy poniesione, kiedy i w jakiej wysokości (czy odliczenie było pełne, czy w jednym okresie rozliczeniowym) dokonywali Państwo odliczenia podatku naliczonego?

Wydatki na modernizację Nieruchomości ponoszone przez Wnioskodawcę dotyczyły nabywania towarów i usług wykorzystywanych do izolacji fundamentów, odnowienia elewacji zewnętrznej, montażu pompy ciepła oraz zmiany aranżacji wnętrza. Wydatki stanowiące podstawę do odliczenia podatku VAT naliczonego ponoszone były od momentu zarejestrowania Wnioskodawcy jako podatnika VAT (01.09.2021 r.). Podatek VAT naliczony podlegał odliczaniu na zasadach ogólnych, tj. w rozliczeniu za okresy, w których w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstawał obowiązek podatkowy. Wnioskodawca stosował pełne odliczenie VAT. W okresie trwania umowy najmu (od 29.08.2019 r. do 31.07.2024 r.) Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację Nieruchomości w kwocie (…) PLN netto. Dodatkowo, Wnioskodawca ponosił także wydatki modernizacyjne już w okresie władania Nieruchomością jako właściciel (od 31.07.2024 r.) w kwocie (…) PLN netto.

Pytania

1.Czy planowane wniesienie Nieruchomości w formie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki celowej stanowić będzie odpłatną dostawę towaru w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która skorzysta ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

2.Czy podstawę opodatkowania planowanego aportu Nieruchomości wyznacza wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego, pomniejszona o kwotę należnego podatku?

3.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1: Czy (i ewentualnie w deklaracji za jaki okres) w wyniku zastosowania do planowanego aportu Nieruchomości zwolnienia od podatku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Przepisy ustawy o VAT przewidują katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów, przez którą (zg. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) rozumie się między innymi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja odpłatnej dostawy towaru jest więc szersza aniżeli wyłącznie umowa sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, obejmuje bowiem także przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel także na podstawie innych umów, o ile następuje to za odpłatnością.

Wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć organów podatkowych i sądów administracyjnych była kwestia uznania za odpłatną dostawę towarów transakcji podlegającej na wniesieniu do spółki wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za objęcie udziałów tej spółki. Przykładowo zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 13.09.2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.510.2021.1.MSU, Dyrektor KIS przychylił się do stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „Wniesienie Aportu do Spółki przez Wnioskodawcę będzie również spełniać warunki do uznania jej jako odpłatną dostawę towarów, ponieważ odbędzie się za „wynagrodzeniem”. (…) Wskazuje się przy tym, że odpłatność może przybierać różne formy - nie koniecznie w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać, np.: postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa.

Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W orzecznictwie organów podatkowych uznaje się jednolicie, że wniesienie aportu do spółek przez jej wspólników spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem (wniesieniem aportu) a otrzymanym przez wspólnika „wynagrodzeniem”, którym będą objęte udziały o określonej wartości nominalnej.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie Aportu w postaci Nieruchomości do Spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług/dostawą towarów a otrzymanym przez Wnioskodawcę wynagrodzeniem w formie udziałów o określonej wartości nominalnej, których efektem jest przeniesienie na inny podmiot, np. prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel.”

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja wniesienia Nieruchomości aportem do spółki celowej w zamian za objęcie w niej udziałów (w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy), stanowi odpłatną dostawę towarów, tj. czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, planowana dostawa towaru (tj. aport Nieruchomości) skorzysta jednak ze zwolnienia od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT: zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wskazane zwolnienie stosuje się, gdy od pierwszego zasiedlenia nieruchomości do momentu sprzedaży (aportu) upłynął okres co najmniej 2 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednolicie wskazuje się, że pierwsze zasiedlenie może występować wiele razy (tak: NSA w wyroku z 6 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 483/19), a więc najpierw w wyniku oddania nieruchomości do użytkowania po wybudowaniu (pierwotne pierwsze zasiedlenie), a następnie ponownie po jej oddaniu do użytkowania po ulepszeniu, którego wartość przekracza 30% wartości początkowej (wtórne pierwsze zasiedlenie).

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, posadowiony na Nieruchomości budynek został wybudowany i oddany do użytkowania wiele lat temu (przed 2011 rokiem), a zatem w ocenie Wnioskodawcy, pierwotne pierwsze zasiedlenie miało miejsce także wiele lat temu (tj. przy oddaniu do użytkowania budynku po jego wybudowaniu).

Wnioskodawca ponosił istotne kwotowo wydatki na modernizację budynku w okresie, gdy był najemcą Nieruchomości (a jej właścicielami było małżeństwo osób fizycznych), tj. w latach 2019 – 2024.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatków tych nie można traktować jako wydatków na ulepszenie, o których mowa w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT, tj. wpływających na ocenę momentu „wtórnego” pierwszego zasiedlenia. W szczególności należy podnieść, iż wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (tj. w tej sytuacji art. 16g ust. 13 ustawy o CIT) mogą być poniesione wyłącznie przez właściciela nieruchomości. Wydatki ponoszone przez najemcę zaś stanowią w myśl przepisów o podatku dochodowym inwestycję w obcym środku trwałym (por. art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), a nie wydatki na ulepszenie środka trwałego.

Jak wynika z powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na modernizację Nieruchomości w okresie gdy był jej najemcą, pozostają bez wpływu na określenie momentu pierwszego zasiedlenia Nieruchomości.

Podobnie wskazał organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 12.11.2014 r., sygn. IPPP1/443-1011/14-4/MP: „w przedstawionych okolicznościach sprawy wydatki poniesione przez najemców (w tym również wydatki przekraczające 30% wartości początkowej zabudowania) nie mogą stanowić u Wnioskodawcy wydatków na ulepszenie środka trwałego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nie mogą one zatem wpływać na ocenę pierwszego zasiedlenia obiektu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i możliwości zastosowania zwolnienia dla dostawy tego obiektu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT”.

Z kolei, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na modernizację Nieruchomości po jej nabyciu, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, nie przekraczają 30% wartości początkowej Nieruchomości.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji nie doszło do „wtórnego” pierwszego zasiedlenia, a zatem dostawa towaru (aport Nieruchomości) będzie miała miejsce po upływie 2 lat od jej pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W konsekwencji, planowany aport Nieruchomości będzie stanowił czynność zwolnioną od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest świadomy, iż przedmiotowe zwolnienie ma charakter fakultatywny zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania planowanego aportu Nieruchomości wyznacza wartość nominalna udziałów obejmowanych w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

Aport nieruchomości do spółki charakteryzuje się tym, iż świadczeniem wzajemnym („zapłatą”) otrzymywanym przez wnoszącego aport są udziały w tej spółce.

Ugruntowane pozostaje podejście, iż podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku aportu jest nominalna wartość udziałów/akcji wydanych w zamian za wniesienie aportu (por. przykładowo wyrok WSA w Rzeszowie z 19.12.2023 r., sygn. akt I SA/Rz 604/23, wyrok NSA z 29.08.2017 r., sygn. akt I FSK 2326/15).

Podejście to nadal prezentowane jest w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, tak przykładowo Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 24.03.2025 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.665.2024.2.MK: „W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki, nie powstanie kwota należna (cena) w zamian za wnoszony wkład. Ekwiwalentem dla wnoszącego będzie w tym przypadku wartość udziałów w zamian za ten wkład. W analizowanej sprawie, podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o wartość nominalną udziałów”.

Zatem bez wpływu na ustalenie podstawy opodatkowania pozostaje nadwyżka wartości rynkowej wnoszonej aportem Nieruchomości (tj. wartości emisyjnej obejmowanych udziałów) ponad nominalną wartość obejmowanych udziałów.

Tożsame stanowisko niezmiennie prezentuje Dyrektor KIS, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 28.11.2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.388.2024.1.PJ: „W analizowanej sytuacji podstawę opodatkowania należy ustalić zatem w oparciu o wartość nominalną udziałów. Oznacza to, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w nieruchomościach będzie wartość nominalna objętych udziałów w spółce w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę podatku VAT. Na podstawę opodatkowania nie będzie składać się natomiast kwota przekazana na kapitał zapasowy w zamian za to świadczenie, ponieważ nie otrzymają Państwo żadnego świadczenia zwrotnego/przysporzenia majątkowego. (…) Należy zatem uznać, że podstawą opodatkowania VAT dla czynności przeniesienia aportem udziału we własności/prawie użytkowania wieczystego Działek poprzez wniesienie ich do Spółki w formie wkładu niepieniężnego w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki, na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, będzie określona jako wartość nominalna otrzymanych przez Y. udziałów Spółki. Nie będzie się do niej wliczała część wartości Aportu przekazana na kapitał zapasowy Spółki”.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, w wyniku zastosowania do planowanego aportu Nieruchomości zwolnienia od podatku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy był jej najemcą. Jednakże, obowiązek korekty wystąpi w stosunku do podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy był jej właścicielem.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 91 ust. 1 - 10 ustawy o VAT, korekcie związanej ze zmianą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego mogą podlegać wyłącznie:

a)towary i usługi, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł (art. 91 ust. 7 i 7a ustawy o VAT),

b)towary i usługi, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł (art. 91 ust. 7 i 7b ustawy o VAT),

c)towary i usługi inne niż wymienione w pkt a) i b) powyżej, w szczególności towary handlowe lub surowce i materiały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany (art. 91 ust. 7 i 7d ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć „środka trwałego”, lub „amortyzacji”, a zatem zgodnie z wykładnią systemową, pojęcia te należy rozumieć zgodnie z definicjami określonymi przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako „ustawa o CIT”).

Tym samym, zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Dodatkowo, zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych” - zwane także środkami trwałymi;

Wnioskodawca podkreśla więc, iż jedną z cech konstytuujących środek trwały (zarówno w postaci budynku, jak i inwestycji w obcym środku trwałym), jest jego „przyjęcie do używania”. Innymi słowy, budynki oraz inwestycje w obcym środku trwałym, które nie zostały przyjęte do używania, nie stanowią środków trwałych w rozumieniu powołanych przepisów.

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, „od dnia rozpoczęcia inwestycji przez Wnioskodawcę, Nieruchomość niezmiennie pozostaje w trakcie modernizacji i nie została do dnia złożenia niniejszego wniosku przyjęta do użytkowania (a tym samym nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych dla celów podatku dochodowego)”.

Tym samym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ani wydatki poniesione na modernizację Nieruchomości w okresie gdy Wnioskodawca był jej najemcą, ani wydatki poniesione na modernizację Nieruchomości w okresie gdy Wnioskodawca był jej właścicielem, nie konstytuowały środka trwałego, jako że modernizacja Nieruchomości nie została ukończona, a zatem nie nastąpiło przyjęcie inwestycji do używania.

Konsekwencją powyższego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie realizuje się hipoteza norm określonych przepisami art. 91 ust. 7a i 7b ustawy o VAT, które to mają zastosowanie (w relewantnym zakresie) wyłącznie do środków trwałych.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, jedynym przepisem regulującym kwestie korekty VAT, który potencjalnie mógłby mieć zastosowanie w opisanym zdarzeniu przyszłym, jest przepis art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, który obejmuje swym zakresem towary i usługi inne niż środki trwałe, w szczególności towary handlowe lub surowce i materiały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany.

Wedle wykładni dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15.02.2017 r., sygn. akt I FSK 964/15, przepis ten ma zastosowanie do towarów i usług nabytych w związku z wytworzeniem dobra inwestycyjnego (środka trwałego) w sytuacji, gdy jeszcze nie doszło do przyjęcia tego dobra inwestycyjnego do używania i nie podlega on jeszcze amortyzacji. Sąd wskazał bowiem, iż: „Ustawodawca w art. 91 ust. 7d ustawy o VAT wskazał przypadek zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług innych niż wymienione w art. 91 ust. 7a i 7b ustawy o VAT służących do wytwarzania środków trwałych w budowie lub środków trwałych (dóbr inwestycyjnych) już wytworzonych, ale jeszcze nie oddanych do użytkowania i podlegających amortyzacji”.

Biorąc pod uwagę cytowany wyrok, w ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 91 ust 7d ustawy o VAT nie może mieć zastosowania do podatku naliczonego od towarów i usług nabytych w związku modernizacją Nieruchomości w okresie, gdy był jej najemcą. W tamtym okresie bowiem, nie były to ani towary i usługi służące do wytwarzania środka trwałego w budowie, ani towary i usługi nabyte w związku z już wytworzonym, lecz nie oddanym do użytkowania środkiem trwałym, bowiem Nieruchomość nie była własnością Wnioskodawcy.

Jednakże, w ocenie Wnioskodawcy obowiązek korekty wystąpi w stosunku do podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy był jej właścicielem.

Taka sytuacja bowiem wpisuje się w przedstawioną przez NSA wykładnię przepisu art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, jako że Wnioskodawca ponosił wydatki na nabycie towarów i usług służących do wytworzenia środka trwałego w budowie, który jeszcze nie został oddany do użytkowania i nie podlega amortyzacji.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, w wyniku zastosowania do planowanego aportu Nieruchomości zwolnienia od podatku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy był jej właścicielem (tj. od 31.07.2024 r.). Korekty tej Wnioskodawca powinien dokonać w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi dostawa towaru korzystająca ze zwolnienia od podatku (tj. planowany aport Nieruchomości). Nie nastąpi natomiast obowiązek dokonania korekty w związku z podatkiem naliczonym odliczonym uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy Wnioskodawca był jej najemcą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

-zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT planowanego aportu Nieruchomości – jest prawidłowe,

-określenia podstawy opodatkowania VAT dla czynności wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki – jest prawidłowe,

-obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W oparciu o przytoczone powyżej przepisy budynek spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą, usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku Spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którą, wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

·istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

·wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

·związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być, np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93, czy C-154/80).

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci składników majątku do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług/dostawy towarów, zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług/dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie akcji lub udziałów, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot, np. prawa do wartości niematerialnych i prawnych/rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 01.09.2021 r. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Planują Państwo dokonać aportu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. W zamian za wniesienie aportu otrzymają Państwo wyłącznie udziały w kapitale zakładowym spółki celowej. W okresie od 29.08.2019 r. do 31.07.2024 r. wynajmowali Państwo Nieruchomość. Od 31.07.2024 r. są Państwo właścicielami Nieruchomości.

Co ważne, w opisie sprawy wskazali Państwo, że Nieruchomość w okresie od nabycia do momentu aportu podlega w dalszym ciągu modernizacji - były to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie w przyszłości zysku ze sprzedaży Nieruchomości lub jej najmu. Modernizacja Nieruchomości będzie kontynuowana do momentu wniesienia jej aportem do spółki celowej. Spółka celowa będzie kontynuować modernizację i przeznaczy Nieruchomość pod najem.

W rozpatrywanej sprawie – za wniesiony aport – otrzymają Państwo udziały. Zatem, już na moment rozpoczęcia inwestycji, znany był Państwu jej cel, tj. wniesienie nakładów aportem.

Zauważenia wymaga, że aport Nieruchomości do Spółki będzie traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, dla czynności wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki będą działali Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a wniesienie wkładem Nieruchomości do Spółki będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług, w tym dostawy budynków, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)    wybudowaniu lub

b)    ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne podatnika – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku, ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

A zatem ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym wniesienie aportem) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu/prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Jednocześnie wskazania wymaga, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).

I tak, w oparciu o art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku, należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazali Państwo, iż posadowiony na Nieruchomości budynek mieszkalny został wybudowany i oddany do użytkowania poprzednim właścicielom wiele lat temu (przed 2011 rokiem).

Od 29.08.2019 r. do 31.07.2024 r. ponosili Państwo nakłady na inwestycje w obcym środku trwałym. Dodatkowo, ponosili Państwo także nakłady modernizacyjne już w okresie władania Nieruchomością jako właściciel, lecz nieprzekraczające 30% wartości początkowej Nieruchomości.

Analizując zatem okoliczności sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzenia wymaga, że w przedmiotowej sprawie wniesienie aportem nieruchomości do Spółki, będzie mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku. Od pierwszego zasiedlenia budynku jednorodzinnego, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ww. budynku, które przekraczałyby 30% wartości początkowej budynku. Zatem w odniesieniu do planowanej transakcji wniesienia aportem nieruchomości do Spółki zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazałem wyżej, na mocy  art. 29a ust. 8 ustawy, w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu/prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, z którym związany jest budynek jednorodzinny, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Podsumowując, wniesienie aportem  ww. zabudowanej nieruchomości do Spółki będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ustawy.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Państwa gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w zw. z art. 43 ust. 11 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania dla wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi więc wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Przepisy ustawy, co do zasady, nie ograniczają podatnika w ustaleniu ceny. W polskim prawodawstwie obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę decyzji, co do sposobu określenia należności za sprzedawany towar. Ustawa nie reguluje wysokości ceny oraz czy w umowie pomiędzy kontrahentami powinna być uzgodniona jako wartość bez podatku VAT (cena netto), czy też wartość z podatkiem VAT (cena brutto).

Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i Spółką wydającą w zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach). Wnoszący wkład (aport) przenosi na Spółkę, do której dokonują wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku (materialnymi i niematerialnymi). W zamian za to otrzymują pewne uprawnienia (udziały lub akcje), które mają określoną wartość. Ekwiwalentem dla wnoszącego aport będzie w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład. W takich przypadkach, przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna – podstawą opodatkowania będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą podatnik ma otrzymać z tytułu transakcji.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 8 maja 2024 r. zapadł wyrok w sprawie C-241/23, w którym TSUE wskazał, że:

27. z utrwalonego orzecznictwa wynika, że podstawą opodatkowania odpłatnej dostawy towarów jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 44 i przytoczone tam orzecznictwo).

28 Jeżeli wartość ta nie jest kwotą pieniędzy uzgodnioną między stronami, powinna ona, jako wartość subiektywna, odpowiadać wartości, jaką odbiorca dostawy towarów, stanowiącej zapłatę za inną dostawę towarów, przypisuje towarom, które zamierza uzyskać, i musi odpowiadać kwocie, jaką byłby on skłonny za tę usługę zapłacić (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Orfey, C-549/11, EU:C:2012:832, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo).

29 W niniejszej sprawie subiektywna wartość zapłaty za wniesienie aportem nieruchomości odpowiada wartości pieniężnej, jaką W. i B. przyznały akcjom P., gdy przyjęły je w zamian za te wkłady na kapitał tej spółki.

30 Z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający, z umów zawartych pomiędzy W. i B. z jednej strony a P. z drugiej strony wynika, że zapłata za włączenie dotychczas należących do W. i B. nieruchomości do jej kapitału odpowiada przyznaniu liczby akcji, których wartość jednostkowa jest ustalana w zależności od wartości emisyjnej takiej akcji. Wynika z tego, że subiektywna wartość każdej z tych akcji, które W. i B. objęły w ramach tego podwyższenia kapitału, odpowiada cenie emisyjnej tych akcji.

31 Ta cena emisyjna, która wynosi 35 287,19 PLN, czyli około 8123 EUR, odpowiada zatem wartości pieniężnej uzgodnionej i rzeczywiście otrzymanej przez W. i B. za każdą z akcji P.

Podsumowując, we wskazanym wyroku TSUE zaznaczył, że:

W świetle całości powyższych rozważań na pytanie sądu odsyłającego należy odpowiedzieć, iż art. 73 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że podstawę opodatkowania wniesienia aportem nieruchomości przez pierwszą spółkę do kapitału drugiej spółki w zamian za akcje tej ostatniej należy ustalić na podstawie wartości emisyjnej tych akcji, jeżeli spółki te uzgodniły, że zapłatę za ten wkład kapitałowy będzie stanowić ta wartość emisyjna.

Wskazali Państwo, że planowane działanie obejmuje wniesienie prawa własności Nieruchomości do innego podmiotu – spółki celowej w formie aportu, tj. wniesienie wkładu niepieniężnego w zamian za objęcie udziałów w kapitale zakładowym spółki celowej. Planują Państwo, by nadwyżka wartości rynkowej wnoszonej aportem Nieruchomości ponad nominalną wartość obejmowanych udziałów zasiliła kapitał zapasowy spółki celowej. Wartość nominalna udziałów wydanych Państwu w zamian za wniesienie aportu będzie niższa niż wartość rynkowa przedmiotu aportu. W zamian za wniesienie aportu otrzymają Państwo wyłącznie udziały w kapitale zakładowym spółki celowej. Wartość Nieruchomości będącej przedmiotem aportu zostanie określona w umowie dokumentującej wniesienie aportu.

W przedstawionym przez Państwa zdarzeniu przyszłym, wartość wkładu w postaci udziałów w Nieruchomości zostanie określona przez wartość nominalną udziałów.

W analizowanej sytuacji podstawę opodatkowania należy ustalić zatem w oparciu o wartość nominalną udziałów. Należy zatem uznać, że podstawą opodatkowania VAT dla czynności przeniesienia aportem Nieruchomości poprzez wniesienie jej do Spółki w formie wkładu niepieniężnego w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki, na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, będzie określona jako wartość nominalna otrzymanych przez Państwa udziałów Spółki, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawę opodatkowania nie będzie składać się natomiast kwota przekazana przez Państwa na kapitał zapasowy (agio).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, w przypadku, gdy do planowanego aportu Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, czy będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio od wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości.

Zagadnienie korekty związane jest z prawem do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z tego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak stanowi ust. 7b ww. artykułu:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Jak stanowi art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym, związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi, faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia.

Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Przy czym, przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach przyjmuje się, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu, aż do końca okresu korekty. Jednakże w miesiącu dokonania sprzedaży dokonuje się od razu korekty za wszystkie pozostałe okresy.

Jeśli transakcja zbycia składnika majątku została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do końca korekty okres towar ten służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona lub nie podlega opodatkowaniu, wówczas przyjmuje się, że zbywany składnik majątku służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

Należy zauważyć, że przepisy art. 91 ust. 2 ustawy odsyłają do przepisów o podatku dochodowym dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

I tak, zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. 2025 poz. 278 ze zm.), zwana dalej ustawą o CIT:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast w świetle art. 16a ust. 2 ustawy o CIT:

Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1)przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",

2)budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3)składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

-zwane także środkami trwałymi;

4)tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556) w grupowaniu o symbolu ex 30.11 ,,Statki i konstrukcje pływające”, przy czym oznaczenie ,,ex” oznacza, że zakres wyrobów i usług jest węższy niż określony w grupowaniu.

W myśl art. 16g ust. 3 ustawy o CIT:

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT:

Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Stosownie do art. 16g ust. 5 ustawy o CIT:

Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jak stanowi art. 16g ust. 7 ustawy o CIT:

Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3–5.

W myśl art. 16j ust. 4 ww. ustawy o CIT:

Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;

2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

Posiłkując się zapisem art. 16g ust. 3-5 w związku z ust. 7 tego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać, że inwestycją w obcym środku trwałym są działania podatnika odnoszące się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegające na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Suma zaewidencjonowanych wydatków takich inwestycji pod datą ich zakończenia i przyjęcia do używania stanowić będzie wartość początkową środka trwałego, jakim jest w tym przypadku inwestycja w obcym środku trwałym, która zgodnie z przepisami art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega amortyzacji. Stanowi ona u inwestora odrębny od nieruchomości środek trwały i podlega amortyzacji według zasad określonych dla takich środków trwałych (art. 16j ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a nie według zasad odnoszących się do nieruchomości.

Z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że inwestycje w obcych środkach trwałych są traktowane odrębnie od środków trwałych, w których są dokonywane te inwestycje. W konsekwencji nie można uznać, że środek trwały powstały wskutek inwestycji w obcym środku trwałym będącym np. nieruchomością również stanowi nieruchomość.

Z opisu sprawy wynika, że w okresie trwania umowy najmu ponosili Państwo liczne nakłady na modernizację Nieruchomości. Dodatkowo, ponosili Państwo także nakłady modernizacyjne już w okresie władania Nieruchomością jako właściciel. Dla celów bilansowych, wydatki na modernizację Nieruchomości poniesione w okresie, gdy Państwo byli jej najemcą ujmowano w księgach rachunkowych jako inwestycję w obcym środku trwałym. Z kolei wydatki tego rodzaju poniesione po nabyciu prawa własności Nieruchomości ujmowano w księgach rachunkowych jako wydatki powiększające wartość środka trwałego w budowie. Od momentu zarejestrowania się jako podatnik VAT (01.09.2021 r.), odliczali Państwo podatek VAT naliczony od wydatków ponoszonych na modernizację Nieruchomości. Modernizacja Nieruchomości będzie kontynuowana do momentu wniesienia jej aportem do spółki celowej. Nieruchomość obecnie stanowi dla Państwa środek trwały w budowie, a nie środek trwały.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że wydatki poniesione na inwestycje w obcych środkach trwałych, należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. Korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka trwałego o wartości przekraczającej 15.000 zł powinna być dokonywana zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy w ciągu 5-cio letniego okresu.

W okolicznościach tej sprawy inwestycję w obcym środku trwałym rozpoczęli Państwo w roku 2019, a zakończyli w 2024, tj. w roku, którym nabyli Państwo przedmiotową nieruchomość na własność. W związku z czym w roku 2024 zobowiązani byli Państwo oddać do użytkowania ww. środek trwały tj. inwestycję w obcym środku trwałym. Wartość nakładów na inwestycję w obcym środku trwałym przekroczyła 15.000 zł. Podatek naliczony z tytułu wydatków poniesionych w ramach inwestycji w obcym środku trwałym odliczali Państwo od roku 2021 r., tj. od momentu kiedy stali się zarejestrowanymi czynnymi podatnikami.

W związku z planowaną w roku 2025 czynnością aportu Nieruchomości, która jak wyżej wskazano będzie czynnością zwolnioną – to mając na uwadze przepisy art. 91 ust. 5 ustawy w związku z art. 91 ust. 6 ustawy należy przyjąć, że inwestycja w obcym środku trwałym stanowiąca odrębny środek trwały, do końca okresu 5 letniego będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych. Zatem będą Państwo zobowiązani dokonać jednorazowo korekty 4/5 odliczonego podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na inwestycję w obcym środku trwałym. Korekta ta powinna zostać dokonana w deklaracji za okres, w którym nastąpi aport.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację Nieruchomości w okresie, gdy są Państwo właścicielami Nieruchomości, służących do wytworzenia środka trwałego w budowie, który jeszcze nie został oddany do użytkowania, powinni dokonać Państwo korekty odliczonego podatku VAT na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 91 ust. 7d ustawy. Ww. korekty odliczonego podatku naliczonego winni Państwo dokonać w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi planowany aport.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, dotyczy to kwestii czy wartość nominalna udziałów faktycznie odzwierciedla rzeczywistą sytuację gospodarczą i handlową i nie jest wynikiem praktyki stanowiącej nadużycie prawa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.