Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.791.2025.1.JG

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.791.2025.1.JG

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego w pytaniu nr 2 wniosku stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zaliczkowych dotyczących nabycia Lokalu.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni posiada stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, nie jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni nie korzysta ze zwolnienia w VAT na podstawie art. 113a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług t. j. Dz. U. 2025. 775 z dnia 16 marca 2025 r. (dalej: Ustawa o VAT).

Wnioskodawczyni podjęła decyzję o zakupie lokalu niemieszkalnego, tj. apartamentu hotelowego nr 1 w budynku hotelowo-apartamentowym położonym w miejscowości (…) (dalej: Lokal, Apartament lub Nieruchomość) z zamiarem jego wynajmowania.

23 sierpnia 2024 r. została wystawiona i doręczona Wnioskodawczyni faktura zaliczkowa nr (…) w związku z zawartą umową nabycia Lokalu. Faktura została opłacona w dniu 23 sierpnia 2024 r. Faktura końcowa została wystawiona i doręczona Wnioskodawczyni 28 maja 2025 r. i w tym samym dniu w całości zapłacona. Przeniesienie własności Nieruchomości nastąpiło 28 maja 2025 r., akt notarialny Repertorium A nr (…).

Od sierpnia 2025 r., na podstawie zawartej umowy, Lokal jest przez Wnioskodawczynię wynajmowany na rzecz podmiotu prowadzącego działalność najmu krótkoterminowego.

Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. ww. usługi najmu.

27 maja 2025 r. Wnioskodawczyni samodzielnie złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Zadeklarowała w nim rezygnację ze zwolnienia w VAT o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT od (...) roku z dniem 1 czerwca 2025 r. Jako adres zamieszkania wskazany został adres wynajmowanego Apartamentu. W części dotyczącej informacji o składanych deklaracjach wskazała, iż pierwszym okres za jaki będą składane deklaracje jest maj 2025 r.

28 maja 2025 r. została złożona aktualizacja zgłoszenie rejestracyjnego VAT-R, w którym poprawiono pierwotnie popełnione błędy: jako adres zamieszkania podano adres zamieszkania Wnioskodawczyni w Niemczech. Poprawiono również informację o okresie za który będzie składana pierwsza deklaracja, tj. czerwiec 2025 r.

Wnioskodawczyni zgłosiła się następnie do biura rachunkowego z prośbą o złożenie deklaracji VAT i rozliczenie podatku wykazanego w otrzymanych i wyżej i opisanych fakturach związanych z nabyciem Nieruchomości. Wnioskodawczyni nie była świadoma, iż w deklaracji za czerwiec 2025 r. nie jest uprawniona do rozliczenia faktury zaliczkowej wystawionej w dniu 23 sierpnia 2024 r. Pozostawała w błędnym przekonaniu, iż prawo takie uzyska z chwilą ostatecznego nabycia Lokalu.

W tej sytuacji, aby nie pozbawiać Wnioskodawczyni prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturze zaliczkowej, 24 lipca 2025 r. ponownie została złożona aktualizacja zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w której zaktualizowano adres zamieszkania – ponownie wskazano adres zakupionej i przeznaczonej do wynajmu Nieruchomości. Dodatkowo skorygowano datę od której Wnioskodawczyni rezygnuje z prawa do zwolnienia w VAT, tj. wskazano dzień 22 sierpnia 2024 r., oraz pierwszy okres za który będą złożone deklaracje tj. wskazano sierpień 2024 r.

25 lipca 2025 r. została złożona deklaracja JPK_VAT za sierpień 2024 . w której po stronie podatku naliczonego ujęta została faktura zaliczkowa z 23 sierpnia 2024 r. związana z uiszczeniem zaliczki na zakup Lokalu. Równocześnie za pozostałe okresy rozliczeniowe tj. do czerwca 2025 r. zostały złożone zaległe deklaracje podatkowe JPK_VAT. W deklaracji za czerwiec 2025 r. został ujęta faktura końcowa za zakup Lokalu. Kolejne deklaracje JPK_VAT były składane w wymaganych przepisami terminach.

26 sierpnia 2025 r. urząd skarbowy, do którego wpłynęły zgłoszenia rejestracyjne VAT-R i kolejne aktualizacje (tj. Pierwszy Urząd Skarbowy w (…)) przeprowadził czynności sprawdzające, wezwał do skorygowania złożonej aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w zakresie wskazanego adresu zamieszkania oraz daty od której Wnioskodawczyni rezygnuje ze zwolnienia z VAT. Powołał się na art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W wyniku ww. wezwania 15 września 2025 r. została złożona ponownie aktualizacja zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w której skorygowano wyłącznie adres zamieszkania, tj. został wskazany ponownie niemiecki adres Wnioskodawczyni.

3 października 2025 r. została złożona kolejna aktualizacja zgłoszenia rejestracyjnego, w której w części C1 wskazano jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy „podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy” (pole 28 w wersji 18 formularza VAT-R), wskazano również właściwy urząd skarbowy tj. (…).

Zakupiony Lokal jest przeznaczony wyłącznie do wynajmu na rzecz podmiotu prowadzącego działalność hotelową. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są usługami opodatkowanymi VAT, objęte podstawową stawką VAT 23%. Lokal znajduje się w budynku hotelowo-apartamentowym.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury zaliczkowej związanej z nabyciem Lokalu?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanej faktury zaliczkowej związanej z zakupem Lokalu przeznaczonego do wynajmu.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego, na co wskazuje art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, stanowi suma kwot

podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy nabyte towary i usługi, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotne jest jednak aby już w okresie ponoszenia wydatku, związany był on z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawczyni nabyła Lokal, z zamiarem wykorzystania go do czynności opodatkowanych, tj. z zamiarem jego wynajmu. Skoro towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawczyni, co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT).

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy o VAT).

Dodatkowo, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Wnioskodawczyni otrzymała fakturę zaliczkową 23 sierpnia 2024 r. Wpłata zaliczki była dokonana w tym samym dniu, zatem w odniesieniu do otrzymanej zaliczki powstał u sprzedawcy obowiązek podatkowy. Zatem pierwszym okresem kiedy Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymanej faktury zaliczkowej był sierpień 2024 r.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ww. przepis nie wskazuje wprost, w jakim momencie brak posiadania statusu podatnika VAT czynnego uniemożliwia obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego.

W szczególności z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury.

Co do zasady podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, o ile u sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Analiza obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

W tym celu konieczne jest dokonanie odpowiedniego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R i wskazanie okresu rozliczeniowego, od którego podatnik VAT czynny będzie rozliczać podatek od towarów i usług i składać deklaracje dla potrzeb tego podatku.

Zatem skoro w aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego Wnioskodawczyni wskazała jako pierwszy miesiąc, za który będzie złożona deklaracja podatkowa dla potrzeb podatku od towarów i usług okres sierpień 2024 r., to uwzględniając zapisy wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 88 ww. ustawy, Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na otrzymanej fakturze zaliczkowej z dnia 23 sierpnia 2024 r. które dotyczą wydatków poniesionych na poczet zakupu Nieruchomości, a związane są z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury zaliczkowej dotyczącej nabycia Nieruchomości otrzymanej przed dniem złożenia formularza rejestracyjnego VAT-R i dokonaniu rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT z datą wsteczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b) usługobiorcą jest:

- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Na mocy art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Od powyższej zasady określania miejsca świadczenia usług, ustawodawca przewidział szereg wyjątków, także w przypadku, gdy świadczone usługi związane są z nieruchomościami.

Stosownie do art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z treści art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje ich otwarty katalog, zamieszczony w tym przepisie. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Wskazała Pani, że posiada stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, nie jest polskim rezydentem podatkowym, nie korzysta ze zwolnienia w VAT na podstawie art. 113a ustawy. Zakupiła Pani Lokal w Polsce z zamiarem świadczenia usług najmu opodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy, że w związku z powołanymi powyżej przepisami miejscem opodatkowania usługi najmu Lokalu, jako usługi związanej z nieruchomością, będzie miejsce położenia nieruchomości, z którą usługa najmu jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy (Pani). Zatem, w tym przypadku miejscem opodatkowania usługi najmu Lokalu będzie Polska.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta, wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W art. 86 ust. 13 ustawy przewidziano, że:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy po otrzymaniu faktury lub dokumentu celnego, będącego podstawą odliczenia lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Analiza obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Z opisu sprawy wynika, że zakupiła Pani Lokal, z zamiarem jego wynajmowania. Nie korzysta Pani ze zwolnienia w VAT na podstawie art. 113a ustawy. 23 sierpnia 2024 r. została wystawiona i doręczona Pani faktura zaliczkowa w związku z zawartą umową nabycia Lokalu. Faktura została w tym samym dniu opłacona. Faktura końcowa została wystawiona i doręczona Pani 28 maja 2025 r. i w tym samym dniu w całości zapłacona. Przeniesienie własności Nieruchomości nastąpiło 28 maja 2025 r. Od sierpnia 2025 r. Lokal jest przez Panią wynajmowany na rzecz podmiotu prowadzącego działalność najmu krótkoterminowego. Wykonuje Pani wyłącznie usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. ww. usługi najmu.  24 lipca 2025 r. została złożona aktualizacja zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w której skorygowano datę od której rezygnuje Pani z prawa do zwolnienia w VAT, tj. wskazano 22 sierpnia 2024 r., oraz pierwszy okres za który będą złożone deklaracje tj. sierpień 2024 r. 25 lipca 2025 r. została złożona deklaracja JPK_VAT za sierpień 2024 . w której po stronie podatku naliczonego ujęta została faktura zaliczkowa z 23 sierpnia 2024 r. związana z uiszczeniem zaliczki na zakup Lokalu. Równocześnie za pozostałe okresy rozliczeniowe tj. do czerwca 2025 r. zostały złożone zaległe deklaracje podatkowe JPK_VAT. W deklaracji za czerwiec 2025 r. został ujęta faktura końcowa za zakup Lokalu. Kolejne deklaracje JPK_VAT były składane w wymaganych przepisami terminach. 3 października 2025 r. została złożona kolejna aktualizacja zgłoszenia rejestracyjnego, w której wskazano jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy „podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy”. Świadczone przez Panią usługi są usługami opodatkowanymi VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości w zakresie pytania nr 2 wniosku dotyczą odliczenia podatku VAT z faktury zaliczkowej dotyczącej nabycia Lokalu.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Przy czym, co również istotne, jak wynika z ww. art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wskazano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzeczenia TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Aby podatnik mógł skorzystać z ww. prawa do odliczenia, musi spełnić warunki formalne,  tj. usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie podatnika.

W tym celu konieczne jest uprzednie dokonanie przez podatnika odpowiedniego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R dla potrzeb podatku od towarów i usług i wskazanie okresu rozliczeniowego, od którego podatnik mógł rozliczać podatek od towarów i usług i składać deklaracje dla potrzeb tego podatku.

Dopiero dopełnienie wymogów formalnych umożliwia podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Jednakże o rejestracji podatnika jako „podatnika VAT czynnego” każdorazowo decyduje urząd skarbowy.

Analiza okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej dotyczącej nabycia Lokalu, otrzymanej przed dniem złożenia formularza VAT-R i rejestracją jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W analizowanym przypadku spełnione są bowiem, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zakupiony Lokal jest wykorzystany przez Panią do czynności opodatkowanych, Lokal od sierpnia 2025 r. jest wynajmowany na rzecz podmiotu prowadzącego działalność najmu krótkoterminowego. Usługa wynajmu Lokalu opodatkowana jest stawką 23% VAT. Ponadto, z wniosku wynika, że dopełniła Pani obowiązku i złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R z datą 22 sierpnia 2024 r., tym samym jeżeli urząd skarbowy zarejestrował Panią jako podatnika VAT czynnego, wówczas ma Pani prawo do odliczenia podatku VAT z faktury zaliczkowej związanej z nabyciem 23 sierpnia 2024 r. Lokalu.

Należy zauważyć, że to organ podatkowy właściwy dla podatnika decyduje ostatecznie o sposobie rejestracji podatnika jako podatnik VAT czynny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję ponadto, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zaś w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.