Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.787.2025.1.KAB

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 21 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.787.2025.1.KAB

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od 1 stycznia 2026 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 4 listopada 2019 r. pod firmą A., pod adresem województwo (…), powiat (…), gmina (...), miejscowość (...), ul. (...) zarejestrowana w CEiDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…).

W ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej świadczy Pan usługi (...). W ramach świadczonych usług (...).

Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 lutego 2022 r. o znaku 0114-KDIP1-3.4012.762.2021.2.AMA jest Pan uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Przekroczył Pan w 2025 r. wartość sprzedaży w wysokości 200 000 zł, ale wysokość sprzedaży nie przekroczy w 2025 r. 240 000 zł.

Złożył Pan w październiku 2025 r. VAT-R. Tym samym zarejestrował się Pan do VAT z mocą wsteczną (od sierpnia 2025 r.) oraz złożył JPK_V7M i czynny żal.

Zastanawia się Pan, czy w związku z przekroczeniem limitu sprzedaży 200 000 zł i nieprzekroczeniem 240 000 zł w 2025 r. będzie Pan mógł wrócić do zwolnienia podmiotowego w 2026 r. w rozumieniu art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm. - dalej: ustawa o VAT).

Pana wątpliwości wynikają z nowelizacji ustawy z 24 czerwca br. (Dz. U. poz. 896), która od 2026 r. podwyższy limit zwolnienia podmiotowego w VAT z 200 000 zł do 240 000 zł.

Pytanie

Czy w związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług będzie Pan miał prawo do skorzystania ze zwolnienia w 2026 r., o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, będzie miał Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których wartość sprzedaży w 2025 r. była wyższa niż 200 000 zł i nie przekroczyła 240 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Pana wątpliwości wynikają z treści art. 113 ust. 11 ustawy o VAT zgodnie, z którym podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie więc z obowiązującymi przepisami, gdyby przekroczył Pan limit zwolnienia podmiotowego (200 000 zł), to powrócić Pan może na zwolnienie po roku karencji, co przeczy zapisie w art. 2 ustawie o zmianie ustawy o VAT, który stanowi o tym, że w przypadku braku przekroczenia 240 000 zł w 2025 r. możliwy będzie powrót do zwolnienia z początkiem 2026 r.

Niemniej, jak wynika z nieoficjalnego stanowiska Ministra Finansów, podatnicy będą mogli skorzystać ze zwolnienia z VAT już od 1 stycznia 2026 r., jeżeli ich sprzedaż w 2025 r. przekroczyła 200 000 zł, a nie przekroczyła 240 000 zł.

Stanowisko takie zostało wyrażone w artykule opublikowanym przez Dziennik Gazeta Prawna 18 lipca 2025 r. (...):

Dzięki zastosowanej (w obecnej i poprzednich nowelach ustawy o VAT) konstrukcji przepisów przejściowych podatnicy VAT, u których łączna wartość sprzedaży przekroczy w 2025 r. 200 tys. zł (lub wartość obliczona w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli w 2025 r. rozpoczęli wykonywanie działalności gospodarczej), lecz nie przekroczy 240 tys. zł, będą mogli skorzystać ze zwolnienia od 1 stycznia 2026 r.

Zatem w związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług będzie miał Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć również, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z art. 113 ust. 13 ustawy wynika, że:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu.

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą od 4 listopada 2019 r. w zakresie usług (...). Przekroczył Pan w 2025 r. wartość sprzedaży w wysokości 200 000 zł, ale wysokość sprzedaży nie przekroczy w 2025 r. 240 000 zł. Złożył Pan w październiku 2025 r. VAT-R. Tym samym zarejestrował się Pan do VAT z mocą wsteczną (od sierpnia 2025 r.) oraz złożył JPK_V7M i czynny żal. Zastanawia się Pan, czy w związku z przekroczeniem limitu sprzedaży 200 000 zł i nieprzekroczeniem 240 000 zł w 2025 r. będzie Pan mógł wrócić do zwolnienia podmiotowego w 2026 r. w rozumieniu art. 113 ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy będzie miał Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia w 2026 r., o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 896):

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2025 r. poz. 775 i 894) w art. 113 w ust. 1 wyrazy „kwoty 200 000 zł” zastępuje się wyrazami „kwoty 240 000 zł”.

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy:

Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których wartość sprzedaży w 2025 r. była wyższa niż 200 000 zł i nie przekroczyła 240 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, którzy rozpoczęli w 2025 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 200 000 zł i nie przekroczyła 240 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku sprzedaży dokonywanej przez podatników, o których mowa w art. 113a ustawy zmienianej w art. 1.

Natomiast art. 3 cytowanej ustawy wskazuje, że:

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2026 r.

W związku ze zmianą kwoty limitu do zwolnienia podmiotowego od 1 stycznia 2026 r. do kwoty 240.000 zł, wprowadzono przepis przejściowy (art. 2 ustawy nowelizującej), zgodnie z którym podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których łączna wartość sprzedaży w 2025 r. będzie wyższa niż 200.000 zł i nie przekroczy 240.000 zł, również będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że jeśli wartość sprzedaży w roku 2025 będzie wyższa niż 200.000 zł i nie przekroczy 240.000 zł, to może Pan skorzystać od 1 stycznia 2026 r. ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy kwotę 240.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że utraci Pan prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.