Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), będzie czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług, tj. niepodlegającą opodatkowaniu,

-prawidłowe – w zakresie wskazania, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do spółki cywilnej stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 11 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-uznania, że planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), będzie czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług, tj. niepodlegającą opodatkowaniu,

-wskazania, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do spółki cywilnej stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uzupełnili go Państwo pismem z 18 września 2025 r. (wpływ 18 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A (…)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B (…)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. wraz z żoną B. (dalej: Wnioskodawcy) są właścicielami na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej budynku starego młyna wraz ze wskazaną działką, kiedy to nabyli nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej przed notariuszem (…), aktem notarialnym z 2 marca 2007 r. rep. A nr (…).

Zarówno od ceny zakupu nieruchomości (sprzedaż była wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), jak i od poczynionych nakładów na nieruchomość, A. i B nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego od należnego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, jako że były to wydatki ponoszone przez A. i B. prywatnie.

1 listopada 2016 r. nastąpiło przekazanie nabytego przez A. oraz B. budynku starego młyna, lokalu handlowo – usługowego – prywatnego składnika majątku A. i B. – do środków trwałych spółki cywilnej prowadzonej przez A. i B. „C. S.C.”  Spółka w tamtym okresie była, i jest nadal, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka cywilna C. prowadzona przez wspólników spółki cywilnej B. i A., prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest sprzedaż hurtowa (...).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, spółka cywilna korzysta z budynku starego młyna mieszczącego się w (…) na działce nr (…) przy ulicy (…). W przedmiotowym budynku spółka cywilna magazynuje towary (...) oraz prowadzi sprzedaż tych towarów.

Przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana w ramach spółki cywilnej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług w części, w której prowadzona jest działalność gospodarcza. Jedyną częścią budynku młyna, nieprzeznaczoną na prowadzenie działalności gospodarczej podatnika, a tym samym nie są w tej części prowadzone czynności związane z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, to część mieszkalna o powierzchni (…) mkw, przeznaczona na zamieszkanie B. i A. Pozostała część budynku o powierzchni (…) mkw, jak już wspomniano, przeznaczona jest na prowadzenie działalności gospodarczej przez podatnika.

Opisany budynek młyna znajduje się w środkach trwałych przedsiębiorstwa (…) do dnia dzisiejszego, od 1 listopada 2016 r. Od tej daty też wszelkie wydatki związane z budynkiem młyna (za wyjątkiem części mieszkalnej) ponoszone były przez spółkę cywilną i od tej daty następowało odliczanie wszelkich wydatków VAT należnego na budynek młyna od podatku naliczonego.

Po 1 listopada 2016 r., tj. po dniu wniesienia budynku starego młyna jako środka trwałego do spółki cywilnej (…), podatnik, jako spółka cywilna, dokonywał kolejnych nakładów na przedmiotowy budynek, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, a polegających na przeprowadzeniu prac remontowych w budynku.

Przeprowadzone prace polegały na rozbudowie II piętra budynku usługowo-handlowego starego młyna przy ul. (…) w (…). II piętro zostało oddane do użytku od miesiąca kwietnia 2018 r. Następnie zostały przeprowadzone prace budowlane polegające na nadbudowie segmentu C w przedmiotowym budynku. Segment C budynku został oddany do używania od grudnia 2019 r.

W dalszej kolejności została przeprowadzona modernizacja piwnicy budynku starego młyna. Przebudowę pomieszczeń na poziomie piwnic zakończono i przystąpiono do użytkowania 30 kwietnia 2021 r. Wszystkie przedmiotowe prace remontowe, tj. rozbudowa II piętra budynku, nadbudowa segmentu C budynku, modernizacja piwnicy, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki oraz został od przedmiotowych robót budowlanych odliczony podatek VAT naliczony nad należnym. W kosztach uzyskania przychodu Spółki wydatki te zostały rozliczone w postaci odpisu amortyzacyjnego począwszy od miesiąca następnego po dniu oddania danej inwestycji budowlanej do używania.

Wnioskodawcy – A. i B. – wskazują, iż zamierzają przekształcić majątek spółki cywilnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (zamierzają przekształcić spółkę cywilną w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie przepisów art. 551 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych). Konsekwencją ww. przekształcenia będzie sukcesja praw i obowiązków przynależnych do majątku spółki cywilnej na rzecz nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ww. budynek starego młyna wraz ze wskazaną działką pomimo wprowadzenia do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej i wykorzystywania ich do działalności gospodarczej, w tym do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie był wniesiony do majątku spółki cywilnej.

Państwo A. i B. chcą, aby przedmiotowa nieruchomość znalazła się w majątku nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. By do tego doszło, niezbędne jest przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku spółki cywilnej.

Planowana jest czynność zmiany umowy spółki cywilnej (w zakresie dotyczącym zobowiązania do wniesienia wkładów poprzez wniesienie ww. nieruchomości do spółki przez wspólników) oraz następnie w formie aktu notarialnego zawarcie umowy przeniesienia własności – umowa przenosząca własność przedmiotowej nieruchomości tytułem wkładu wspólników do spółki cywilnej.

Nowoutworzona spółka z o.o. prowadzić będzie tożsamą działalność, co obecnie spółka cywilna.

Doprecyzowanie opisu sprawy

W piśmie z dnia 18 września 2025 r. wskazali Państwo następujące informacje:

1.Pan A. z wykształcenia jest (...). Cena młyna była bardzo atrakcyjna, w pierwszym odruchu Pan A. kupił go z zamysłem remontu, uratowania zabytku, bez określonego celu. Jakiś czas po zakupie Państwo A. i B. stwierdzili, iż będą prowadzić w nim działalność gospodarczą (...) oraz w pierwszej części (segment A), ostatnie najwyższe piętro zostanie przeznaczone na mieszkanie Państwa A. i B. Został stworzony projekt: segment A miał być przeznaczony (piwnica, parter i 1 piętro ) pod (...), drugie piętro pod mieszkanie. Segment środkowy B – 4 poziomy miał być przeznaczony pod (...0, jednak zrezygnowano z tego pomysłu i przeprojektowano segment B i kolejny C pod (...). Te funkcje budynku pozostały do dzisiaj.

2.Po nabyciu nieruchomości około 5 lat Państwo A. i B. prowadzili prace remontowe za własne pieniądze i sami wykonywali prace budowlane segmentu A. Po 5 latach udało im się oddać segment A do użytkowania (bez piwnicy). Ostanie piętro segmentu A przeznaczone było na mieszkanie Państwa A. i B., w pozostałej części prowadzona była działalność gospodarcza. W kolejnych latach oddawane były kolejne piętra, segment B i C oraz piwnica, które używane były do prowadzenia działalności.

3.Nieruchomość wykorzystywana była w działalności gospodarczej. Państwo A. i B. prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą C. S.C. A. i B. NIP (…). Budynek nie był wykorzystywany w działalności rolniczej.

4.Nieruchomość nigdy nie była w żaden sposób udostępniana osobom trzecim. I jako osoby prywatne lub spółka cywilna Państwo A. i B. nie czerpali żadnych korzyści na drodze wynajmu.

5.Od momentu nabycia nieruchomości Państwo A. i B. inwestowali w nieruchomość wszystkie zarobione pieniądze. We własnym zakresie (ze środków prywatnych) prowadzili roboty budowlane, poświęcając każdy wolny czas. Prace były prowadzone przez 9 lat od daty nabycia nieruchomości w 2007 r. do 2016 r. Od tego momentu minęło 9 lat. Nie prowadzili oni precyzyjnej listy wydatków inwestycyjnych. Nie są w stanie dokładnie stwierdzić, jaka była dokładna wysokość wydatków poniesionych na nieruchomość, w przybliżeniu wydatki te wyniosły (…) zł. Koszty były ponoszone tylko przez właścicieli A. i B.

6.Pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło z dniem 19 grudnia 2019 r., wówczas to została wydana decyzja przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Powiecie (…) w przedmiocie udzielenia pozwolenia na użytkowanie inwestycji obejmującej nadbudowę „segmentu C” o pomieszczenia usługowe oraz częściową przebudowę „segmentu B” w budynku usługowym (dawny młyn), na terenie działki nr (…) przy ul. (…) w miejscowości (…). Pierwsze zasiedlenie dot. całości nieruchomości, gdyż opisane powyżej ulepszenia (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym), tj. rozbudowa oraz przebudowa przedmiotowej nieruchomości jest konstrukcyjnie i funkcjonalnie związana z całością przedmiotowej nieruchomości. Mając na uwadze wskazaną datę wydania powyższej decyzji należy dojść do wniosku, iż z całą pewnością upłynął okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem omawianej nieruchomości, a ewentualnym uznaniem za dostawę towaru, wniesienia przedmiotowej nieruchomości jako wkładu do spółki cywilnej przez Państwo A. i B.

7.Na przedmiotową nieruchomość były ponoszone nakłady stanowiące ulepszenie, polegające przede wszystkim na rozbudowie przedmiotowej nieruchomości. Wydatki na ww. ulepszenie były ponoszone w okresie od sierpnia 2017 r. do sierpnia 2019 r., wydatki te wyniosły ok. (…) zł. Kwota nakładów z całą pewnością przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budynek po dokonaniu ulepszeń został oddany do użytkowania w związku z prowadzoną przez spółkę cywilną działalnością gospodarczą. Budynek nie był i nie jest obecnie wykorzystywany na cele działalności zwolnionej z VAT. Od przedmiotowych nakładów przysługiwało spółce cywilnej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

8.Spółka cywilna użytkuje przedmiotową Nieruchomość na podstawie umowy użyczenia.

9.Spółka cywilna nie będzie zobowiązana do wykonania żadnych dodatkowych czynności, nieruchomość zostanie wniesiona do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego dotychczasowych wspólników spółki, przy czym z uwagi na to, że nieruchomość stanowi współwłasność wnoszących (uprawnionych w częściach równych) oraz że wnoszący (jako jedyni wspólnicy spółki cywilnej) posiadają aktualnie (przed wniesieniem nieruchomości) udziały w zyskach i stratach spółki cywilnej po 50% każdy, również i w tej materii (udziału w zyskach lub stratach) nie dojdzie do zmiany proporcji %.

10.Państwo A. i B. nie planują rozliczania ze spółką cywilną nakładów poniesionych na przedmiotową nieruchomość.

Pytania

1.Czy planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), która od dnia 1 listopada 2016 r. była wykorzystywana przez spółkę cywilną „C. S.C.” - A. i B. do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a od której to daty ponoszono wydatki eksploatacyjne i inwestycyjne z prawem do odliczenia podatku VAT naliczonego, będzie czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług, tj. niepodlegającą opodatkowaniu, jako niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT)?

2.W przypadku uznania przez Organ, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do spółki cywilnej stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, i że czynność ta podlega opodatkowaniu VAT, czy dostawa ta będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1

W Państwa ocenie, planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), której gospodarcze wykorzystanie rozpoczęło się 1 listopada 2016 r. poprzez jej wprowadzenie do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej oraz rozpoczęcie wykorzystywania jej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „dostawy towarów” na gruncie ustawy o VAT nie pokrywa się z cywilnoprawnym pojęciem przeniesienia własności. Jak jednolicie wskazuje orzecznictwo sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości UE, kluczowe jest nie tyle formalne przeniesienie własności, lecz faktyczne przekazanie możliwości rozporządzania daną rzeczą w sensie gospodarczym – tak jak czyni to właściciel.

W przedstawionym stanie faktycznym taka gospodarcza „dostawa towarów” miała miejsce w dniu 1 listopada 2016 r., kiedy to Wnioskodawcy przekazali przedmiotowy budynek do działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej (…). Od tego dnia nieruchomość:

·została ujęta w ewidencji środków trwałych spółki cywilnej,

·była wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (magazynowanie i sprzedaż odzieży),

·nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych z VAT,

·generowała wydatki eksploatacyjne i inwestycyjne, od których systematycznie dokonywano odliczenia VAT naliczonego,

·była opodatkowana podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla działalności gospodarczej.

Wszystkie powyższe elementy wskazują na faktyczne oddanie nieruchomości do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Planowane obecnie wniesienie tej samej nieruchomości do spółki cywilnej w drodze aktu notarialnego, mające na celu formalne przeniesienie jej własności do majątku spółki, nie powoduje dostawy towarów na gruncie VAT, ponieważ nie dochodzi do zmiany sposobu wykorzystania nieruchomości, ani do przekazania prawa do rozporządzania nią w sensie ekonomicznym – to prawo zostało przekazane już w 2016 r.

Powyższe potwierdza m.in. wyrok NSA z dnia 25 września 2024 r.:

„Rozporządzanie towarami jak właściciel” rozumieć należy szeroko i w oderwaniu od ścisłego rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym, a podstawowe znaczenie dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług ma nie tyle aspekt prawny, co ekonomiczny, sprowadzający się do faktycznej możliwości dysponowania towarem, a nie rozporządzania nim w sensie prawnym”.

W tym miejscu należy podkreślić, iż czynnością mogącą mieć ewentualne skutki na gruncie ustawy o podatków od towarów i usług, było przekazanie przedmiotowej nieruchomości do gospodarczego wykorzystania w ramach spółki cywilnej – wprowadzenie nieruchomości do ewidencji środków trwałych – które nie stanowiło jednak dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Wynika to z tego, iż czynność przekazania nieruchomości do gospodarczego wykorzystania była czynnością niepodlegającą pod ustawę o podatku od towarów i usług, gdyż osoby przekazujące, tj. Państwo A. i B., nie byli wówczas podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Co więcej, nieruchomość stanowiła ich prywatny majątek, zaś zakup tej nieruchomości przez Wnioskodawców także był czynnością niepodlegającą pod przepisy dot. omawianego podatku, gdyż zbywcami były osoby fizyczne, niebędące podatnikami w rozumieniu wspomnianego art. 15 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że planowane wniesienie wkładu z punktu widzenia podatkowego ma charakter techniczny i organizacyjny, ponieważ wynika z potrzeby dostosowania struktury majątkowej do planowanego przekształcenia spółki cywilnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Nieruchomość będzie nadal wykorzystywana do prowadzenia tożsamej działalności gospodarczej przez spółkę przekształconą – nie wystąpi więc ani zmiana przeznaczenia, ani nowa funkcjonalność nieruchomości, ani nowa „gospodarcza dostawa”.

W świetle powyższego, planowana czynność wniesienia wkładu w postaci nieruchomości do spółki cywilnej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Pytanie 2

W przypadku, gdyby Organ uznał, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do spółki cywilnej jako wkładu niepieniężnego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i że czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wskazują Państwo, że będzie ona objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definiuje „pierwsze zasiedlenie” jako oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W analizowanej sprawie nieruchomość została nabyta przez Państwa do majątku prywatnego w 2007 r., a następnie z dniem 1 listopada 2016 r. przekazana do środków trwałych spółki cywilnej i zaczęła być wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT. W kolejnych latach ponoszono nakłady inwestycyjne na budynek, w tym rozbudowę segmentu C, oddanego do użytkowania w grudniu 2019 r., której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT, to ulepszenie skutkowało ponownym pierwszym zasiedleniem w grudniu 2019 r. Od tego momentu nieruchomość była nieprzerwanie wykorzystywana w działalności gospodarczej spółki cywilnej, a planowana dostawa w 2025 r. nastąpi po upływie ponad dwóch lat od tego zasiedlenia.

W konsekwencji spełnione będą przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dodatkowo, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zwolnienie to obejmie również dostawę gruntu, na którym posadowiony jest budynek, ponieważ grunt dzieli byt prawny budynku w zakresie opodatkowania VAT.

Tym samym ewentualne uznanie przekazania nieruchomości jako dostawy towarów będzie wiązało się z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe – w zakresie uznania, że planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), będzie czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług, tj. niepodlegającą opodatkowaniu,

-prawidłowe – w zakresie wskazania, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do spółki cywilnej stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

W świetle art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przepis art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z regulacji art. 211 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza zatem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

·wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,

·w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość.

W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi, a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub odpłatnego świadczenia usług, w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych), a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunt zabudowany oraz niezabudowany, a także budynki, budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich dostawa traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że aport nieruchomości do Spółki będzie traktowany na równi z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 860 § 1 i § 2 ww. ustawy:

W myśl art. 861 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 863 § 1, § 2 i § 3 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z powyższych przepisów wynika, że spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej.

Z wniosku wynika, że nabyli Państwo 2 marca 2007 r. na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość – budynek starego młyna wraz z działką nr (…).

Po zakupie ww. nieruchomości stwierdzili Państwo, iż będą prowadzić w niej działalność gospodarczą (...) oraz w pierwszej części (segment A), ostatnie najwyższe piętro zostanie przeznaczone na Państwa mieszkanie. Został stworzony projekt: segment A miał być przeznaczony (piwnica, parter i 1 piętro) pod (...), drugie piętro pod mieszkanie. Segment środkowy B – 4 poziomy, miał być przeznaczony pod (...), jednak zrezygnowali Państwo z tego pomysłu i przeprojektowano segment B i kolejny C pod (...).

Po nabyciu nieruchomości, prowadzili Państwo prace remontowe za własne pieniądze i sami wykonywali prace budowlane segmentu A. Po 5 latach oddali Państwo segment A do użytkowania (bez piwnicy). Ostanie piętro segmentu A przeznaczone było na Państwa mieszkanie, w pozostałej części prowadzona była działalność gospodarcza. W kolejnych latach oddawane były kolejne piętra, segment B i C oraz piwnica, które używane były do prowadzenia działalności.

Zarówno od ceny zakupu nieruchomości (sprzedaż była wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), jak i od poczynionych nakładów na nieruchomość, nie przysługiwało Państwu prawo odliczenia podatku naliczonego od należnego, jako że były to wydatki ponoszone przez Państwa prywatnie.

1 listopada 2016 r. nastąpiło przekazanie nabytego przez Państwa budynku starego młyna, lokalu handlowo – usługowego – prywatnego składnika Państwa majątku – do środków trwałych spółki cywilnej prowadzonej przez Państwa, tj. (…). Spółka w tamtym okresie była, i jest nadal, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest sprzedaż hurtowa (...).

Przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana w ramach spółki cywilnej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez Spółkę na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług w części, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Od 1 listopada 2016 r. wszelkie wydatki związane z budynkiem młyna (za wyjątkiem części mieszkalnej) ponoszone były przez spółkę cywilną i od tej daty następowało odliczanie podatku naliczonego VAT od poniesionych wszelkich wydatków na budynek młyna.

Na przedmiotową nieruchomość były ponoszone nakłady stanowiące ulepszenie, polegające przede wszystkim na rozbudowie przedmiotowej nieruchomości. Wydatki na ww. ulepszenie były ponoszone w okresie od sierpnia 2017 r. do sierpnia 2019 r. Kwota nakładów z całą pewnością przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budynek po dokonaniu ulepszeń został oddany do użytkowania w związku z prowadzoną przez spółkę cywilną działalnością gospodarczą. Budynek nie był i nie jest obecnie wykorzystywany na cele działalności zwolnionej z VAT. Od przedmiotowych nakładów przysługiwało spółce cywilnej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka cywilna użytkuje przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy użyczenia.

Nieruchomość zostanie wniesiona do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego dotychczasowych wspólników spółki.

Nieruchomość stanowi współwłasność wnoszących (uprawnionych w częściach równych), wnoszący (jako jedyni wspólnicy spółki cywilnej) posiadają aktualnie (przed wniesieniem nieruchomości) udziały w zyskach i stratach spółki cywilnej po 50% każdy, i w tej materii (udziału w zyskach lub stratach) nie dojdzie do zmiany proporcji %.

Nie planują Państwo rozliczania ze spółką cywilną nakładów poniesionych na przedmiotową nieruchomość.

Zamierzają Państwo przekształcić majątek spółki cywilnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ww. budynek starego młyna wraz ze wskazaną działką pomimo wprowadzenia do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej i wykorzystywania ich do działalności gospodarczej przez spółkę cywilną, w tym do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie był wniesiony do majątku spółki cywilnej.

Chcą Państwo, aby przedmiotowa nieruchomość znalazła się w majątku nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. By do tego doszło niezbędne jest przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku spółki cywilnej.

Planowana jest czynność zmiany umowy spółki cywilnej (w zakresie dotyczącym zobowiązania do wniesienia wkładów poprzez wniesienie ww. nieruchomości do spółki przez wspólników) oraz następnie w formie aktu notarialnego zawarcie umowy przeniesienia własności – umowa przenosząca własność przedmiotowej nieruchomości tytułem wkładu wspólników do spółki cywilnej.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), która od dnia 1 listopada 2016 r. była wykorzystywana przez spółkę cywilną (…) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie czynnością neutralną na gruncie podatku od towarów i usług, tj. niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Z określonego w ustawie zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

–po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

–po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jeśli zatem osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania, aportu lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem istotne jest, czy zbywający w celu dokonania zbycia gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy dokonywaniu wykładni art. 15 ust. 2 ustawy w kontekście sprzedaży nieruchomości należy odnieść się do kryteriów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 5 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. W wyroku tym TSUE stwierdził, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej. Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE/Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Jak już wyżej wskazano, czynność wniesienia aportu rzeczowego w postaci prawa własności nieruchomości do spółki cywilnej spełnia definicję dostawy towaru, zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy.

W analizowanej sprawie konieczne jest zatem ustalenie, czy w odniesieniu do czynności wniesienia nieruchomości aportem do spółki cywilnej, będą Państwo działać w charakterze podatników podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zarówno z treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury wynika, że osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W kwestii uznania majątku za „prywatny” istotne jest powołane wyżej orzeczenie TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. W ww. orzeczeniu TSUE stwierdził, że aby majątek uznać za prywatny musi on być w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych.

Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania w całym okresie posiadania. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że aby uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą majątku prywatnego, osoba fizyczna w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar wykorzystania jej do celów prywatnych, osobistych.

Z okoliczności sprawy wynika, że wykorzystywali Państwo nieruchomość (budynek starego młyna wraz z działką) w sposób zorganizowany i ciągły, któremu nie można przypisać znamion wykorzystywania majątku wyłącznie w celach prywatnych.

Zauważyć bowiem należy, że nabyli Państwo do majątku wspólnego nieruchomość (budynek starego młyna wraz z działką), która na podstawie umowy użyczenia została przekazana na cele prowadzenia działalności gospodarczej spółce cywilnej, w której są Państwo wspólnikami. Co istotne są Państwo jedynymi wspólnikami spółki cywilnej, posiadają aktualnie (przed wniesieniem nieruchomości) udziały w zyskach i stratach spółki cywilnej po 50% każdy.

Użyczenie przez Państwa przedmiotowej nieruchomości spółce cywilnej, w której są Państwo jedynymi wspólnikami, choć nieodpłatne, stanowi w swej istocie – na tle okoliczności sprawy – świadome podejmowanie działań przez Państwa mające na celu wykorzystywanie tej nieruchomości w celach gospodarczych.

Podkreślić należy, że jako wspólnicy spółki cywilnej – jak Państwo wskazali – mają prawo do udziału w zyskach spółki cywilnej. Tym samym czerpią Państwo korzyści finansowe z działalności spółki cywilnej, która wykorzystuje przedmiotową nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wynika z wniosku spółka cywilna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W użyczanym budynku spółka cywilna magazynuje towary tekstylne (odzież męską) i prowadzi sprzedaż tych towarów. Spółka cywilna wykorzystuje przedmiotową nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nieruchomość znajduje się w środkach trwałych spółki cywilnej od 2016 r. Spółka cywilna dokonywała nakładów na użyczany jej budynek starego młyna, od których przysługiwało jej prawo do odliczenia.

Zatem, wynikająca z opisanych wyżej działań koncepcja wykorzystania nieruchomości poprzez użyczenie jej Spółce, w której są Państwo wspólnikami, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej dowodzi, że zostały wykonane czynności, które świadczą o tym, że przyszły aport tej nieruchomości nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że podjęte przez Państwa działania nie były podjęte w celu wykorzystywania ww. nieruchomości do zaspokojenia potrzeb osobistych (np. mieszkalnych) tylko w celach gospodarczych. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym.

Zatem nie cele osobiste – w przypadku Państwa brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Państwa działania, wobec czego czynność zbycia tej nieruchomości w drodze aportu do spółki cywilnej nie będzie stanowiła – rozporządzania majątkiem osobistym. Planowany aport nieruchomości wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A skoro ww. transakcja będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo wystąpią w charakterze podatników tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Podsumowując stwierdzić należy, że planowane wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką), która od dnia 1 listopada 2016 r. była wykorzystywana przez spółkę cywilną „C S.C.”- A. i B. do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Ponadto mają Państwo wątpliwości, czy planowane wniesienie nieruchomości do spółki cywilnej stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu VAT, ale będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem dostawy, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tak więc, aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy (aportu) budynku starego młyna zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

W pierwszej kolejności należy przywołać brzmienie przepisu art. 710 Kodeksu cywilnego:

Z art. 712 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Zgodnie z art. 713 Kodeksu cywilnego:

Z opisu sprawy wynika, że spółka cywilna użytkuje nieruchomość – budynek starego młyna wraz z działką nr (…) na podstawie umowy użyczenia. Na przedmiotową nieruchomość spółka cywilna ponosiła nakłady stanowiące ulepszenie, polegające przede wszystkim na rozbudowie przedmiotowej nieruchomości. Wydatki na ww. ulepszenie były ponoszone w okresie od sierpnia 2017 r. do sierpnia 2019 r. Kwota nakładów z całą pewnością przekroczyła 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budynek po dokonaniu ulepszeń został oddany do użytkowania w związku z prowadzoną przez spółkę cywilną działalnością gospodarczą.

Nieruchomość zostanie wniesiona przez Państwa do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego dotychczasowych wspólników spółki. Nie planują Państwo rozliczania ze spółką cywilną nakładów poniesionych na przedmiotową nieruchomość.

Należy stwierdzić, że skoro spółka cywilna dokonała nakładów na nieruchomość (budynek starego młyna) z własnych środków i dla zrealizowania własnych celów oraz – jak Państwo wskazali – przed wniesieniem nieruchomości do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego nie zostaną rozliczone nakłady poniesione przez spółkę cywilną na ulepszenie nieruchomości, to należy przyjąć, że dokonają Państwo dostawy nieruchomości bez dokonanych ulepszeń.

Tym samym, w analizowanym przypadku przedmiotem aportu będzie budynek starego młyna wraz z gruntem bez dokonanych ulepszeń przez spółkę cywilną.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że 1 listopada 2016 r. przekazali Państwo na podstawie umowy użyczenia budynek starego młyna spółce cywilnej w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej. Od ww. daty budynek znajduje się w środkach trwałych spółki cywilnej i wszelkie wydatki związane z budynkiem młyna ponoszone były przez spółkę cywilną. Spółka cywilna w budynku magazynuje towary tekstylne (odzież męską) oraz prowadzi sprzedaż tych towarów.

Zatem w przedmiotowej sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia budynku starego młyna w dniu przekazania go spółce cywilnej na podstawie umowy użyczenia w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili wniesienia (aportu) budynku starego młyna do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego upłynie okres dłuższy niż 2 lata i nie zostały poniesione przez Państwa wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby 30% wartości początkowej tego budynku, to w odniesieniu dla aportu ww. budynku zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, wniesienie (aport) do spółki cywilnej budynku starego młyna będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu (działki nr (…)), na którym znajduje się wskazany budynek, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z zastosowaniem do dostawy ww. budynku zwolnienia od podatku od towarów i usług wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bezzasadne jest badanie możliwości zastosowania dla tej dostawy zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując stwierdzić należy, że planowane wniesienie nieruchomości (budynku starego młyna wraz z działką) do Spółki cywilnej będzie stanowić dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.