Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych, a w konsekwencji niewliczania wartości ich sprzedaży do limitu określonego w art. 113 ustawy.
Uzupełniła go Pani pismem z 30 września 2025 r. (wpływ 30 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 8 października 2025 r. (wpływ 8 października 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni chciałaby uprzejmie prosić o interpretację prawa na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Wnioskodawczyni chciałaby prosić o interpretację, że nie obejmuje jej w tym wypadku – powyżej obrotu 200.000 zł – wejście na VAT. Wnioskodawczyni nie przekroczyła jeszcze 200.000 zł obrotu.
Działalność Wnioskodawczyni – (…) jest jednoosobową firmą niezarejestrowaną do podatku VAT, zajmującą się twórczością dla dzieci. Świadczy usługi kulturalne związane z koncertami bajkowymi dla dzieci. Produkuje we własnym zakresie koncerty bajkowe, z którymi jeździ do placówek edukacyjnych, czyli przedszkoli, żłobków i domów kultury w Polsce. Działalność opiera się na autorskich scenariuszach, muzyce, reżyserii, scenografii i kostiumach.
Wnioskodawczyni jako właścicielka agencji występuje w koncertach, zatem ma do czynienia z artystycznym wykonaniem, ponadto sama reżyseruje i pisze scenariusze do wystawianych przez (…) koncertów. W takim rozumieniu Wnioskodawczyni jest twórcą i artystą wykonawcą. Nie jest Wnioskodawczyni wynagradzana w formie honorariów, gdyż prowadzi działalność gospodarczą, co oznacza, że wystawia fakturę za koncert.
Muzycy są wynagradzani w formie honorariów na podstawie umowy zlecenia. Muzycy nie są współtwórcami, gdyż nie wkładają do scenariusza niczego nowego, działając jako artyści wykonawcy na dobro wspólne (koncert) mają wkład w artystyczne wykonanie.
Jako (…) nie jest podmiotem prawa publicznego, czy inną instytucją kulturalną. Prowadzi Wnioskodawczyni jednoosobową działalność gospodarczą, która polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych. W związku z tym, zatrudnia Wnioskodawczyni muzyków do konkretnego koncertu. Ww. usługi w postaci koncertów (…) świadczy Wnioskodawczyni dla przedszkoli, żłobków, domów kultury. Obecnie usługi te są sklasyfikowane w PKD pod nr 90.20.B Działalność teatralna, 59.11.Z Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, 85.51.Z Pozostałe formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych, 90.20.C Pozostała działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych, 90.39.Z Pozostała działalność wspomagająca działalność twórczą i działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych.
Wnioskodawczyni wykonuje koncerty wraz z innymi muzykami tworząc poszczególne widowiska kulturalne. Wnioskodawczyni zajmuje się zarówno tworzeniem (reżyserią), jak i wykonywaniem autorskich koncertów, pisze scenariusze.
W świetle art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest Wnioskodawczyni artystą wykonawcą. Biorąc pod uwagę fakt, iż kultura to ogół wytwórców i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (m.in. o charakterze teatralnym), usługi te mają charakter usług kulturalnych, a jako właścicielka firmy jest Wnioskodawczyni twórcą i artystą wykonawcą. Działalność (…) opiera się na autorskich scenariuszach, muzyce, reżyserii, scenografii i kostiumach.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Odrębność świadczeń:
Usługa polegająca na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych stanowi świadczenie odrębne od pozostałych usług opisanych we wniosku, tj. „zajęć sportowych”, „castingu i dokumentacji obiektów filmowych” oraz „oprawy muzycznej DJ”. Nie stanowi ona dominującego świadczenia w ramach jednolitego/kompleksowego świadczenia wraz z pozostałymi wymienionymi. Przedmiotem zapytania jest ocena Koncertów Bajkowych jako odrębnej usługi. Reszta usług już nie będzie przez Wnioskodawczynię wykonywana – Wnioskodawczyni rozumie, że nie podlega zwolnieniu z VAT i liczy się do limitu.
Forma zawierania umów:
Na każde z wymienionych świadczeń (koncerty bajkowe, zajęcia sportowe, casting, oprawa muzyczna DJ) zawiera Wnioskodawczyni odrębne umowy (lub są one odrębnie przedmiotem zamówienia) i są one odrębnie fakturowane. Pozostałych usług poza Koncertami Bajkowymi już Wnioskodawczyni nie wykonuje.
Status podmiotu:
Wnioskodawczyni nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Art. 43 ust. 19 ustawy o VAT:
Świadczenie będące głównym przedmiotem wniosku nie należy do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o VAT. Przepisy te dotyczą zwolnienia dla usług świadczonych przez konkretne podmioty (instytucje, OPP, szkoły), a nie przez indywidualnego twórcę/artystę.
Art. 113 ust. 13 ustawy o VAT:
Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (dotyczących towarów wyłączonych ze zwolnienia podmiotowego). Działalność Wnioskodawczyni polega na świadczeniu usług.
Kwalifikacja pozostałych świadczeń:
Wykonane przez Wnioskodawczynię świadczenia inne niż główna usługa artystyczna, tj.: „zajęcia sportowe”, „casting i dokumentacja obiektów filmowych” oraz „oprawa muzyczna DJ”, były przez Wnioskodawczynię traktowane jako usługi opodatkowane podstawową stawką podatku VAT (23%). Nie spełniają one warunków do zwolnienia z uwagi na ich charakter.
Jeśli chodzi o pozostałą działalność, Wnioskodawczyni już jej nie wykonuje, ale twierdzi że nie jest zwolniona z VAT, więc jest świadoma, że wlicza się do limitu.
Sprostowanie opisu zdarzenia przyszłego
Po weryfikacji słowa honorarium i zestawieniu tego słowa ze swoją działalnością artystyczną, Wnioskodawczyni z całą pewnością stwierdza, iż mimo że wystawia ona faktury, oczywiście jest wynagradzana honorarium za swoją pracę twórczą. Honorarium jest po prostu artystycznym wynagrodzeniem za pracę twórczą. Faktura jest tylko formą, w jakiej to wynagrodzenie jest udokumentowane i rozliczone.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)
Czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi kulturalne polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych (jako indywidualny twórca/artysta) są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, a tym samym, czy wartość ich sprzedaży nie wlicza się do limitu wartości sprzedaży określonego w art. 113 ustawy (tj. 200.000 zł)?
Pani stanowisko w sprawie
Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, a wartość ich sprzedaży nie wlicza się do limitu z art. 113 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, uregulował dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:
1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2)wstępu:
a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5)działalności agencji informacyjnych;
6)usług wydawniczych;
7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8)usług ochrony praw.
Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.
W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.
Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).
Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.
W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7, pkt 8 i pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
7)muzyczne i słowno-muzyczne,
8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9)audiowizualne (w tym filmowe).
Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.
Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:
·mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
·stanowić przejaw działalności twórczej,
·posiadać indywidualny charakter.
Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do:
1)ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie:
a)wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte,
b)decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem,
c)sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię;
2)korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji:
a)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
b)w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy,
c)w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b – nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.
W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.
Ustawodawca uregulował również zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Zgodnie z treścią art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
– wyrobów tytoniowych,
– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
– motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu.
Jak wynika z opis sprawy, prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność polega na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych dla dzieci w przedszkolach, żłobkach i domach kultury. Nie jest Pani podmiotem prawa publicznego, ani instytucją o charakterze kulturalnym. Nie jest Pani również wpisana do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury. Występuje Pani w koncertach, zatem ma Pani do czynienia z artystycznym wykonaniem. Sama reżyseruje Pani i pisze scenariusze do wystawianych koncertów. W takim rozumieniu jest Pani twórcą i artystą wykonawcą. Jest Pani wynagradzana w formie honorarium. Wystawia Pani za koncert fakturę. Koncerty wykonuje Pani wraz z innymi muzykami, tworząc poszczególne widowiska. Muzycy nie są współtwórcami, gdyż nie wkładają do scenariusza niczego nowego. Świadczenie będące przedmiotem wniosku nie należy do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy. Nie wykonuje Pani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Wykonywane przez Panią w przeszłości pozostałe świadczenia stanowiły usługi opodatkowane podatkiem VAT. Stanowiły one również odrębne od wystawianych koncertów świadczenia. Nie przekroczyła Pani do tej pory limitu sprzedaży 200.000 zł.
Pani wątpliwości dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych, a w konsekwencji niewliczania wartości ich sprzedaży do limitu określonego w art. 113 ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku będzie podejmowała Pani szereg czynności, które będą prowadzić do realizacji jednego celu, tj. wystawienia przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych, które będą stanowić usługi kulturalne. Wykonywane przez Panią usługi przyczynią się do upowszechniania dorobku kulturalnego.
Jednocześnie jak wynika z okoliczności sprawy, świadcząc ww. usługi w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności, będzie Pani działała jako indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za realizowane usługi będzie Pani otrzymywać wynagrodzenie w formie honorarium. Ponadto nie będzie Pani świadczyła usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.
Tym samym, skoro świadczone przez Panią usługi polegające na wykonywaniu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych będą stanowić usługi kulturalne, do których nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 19 ustawy, a które będzie Pani świadczyła jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi te będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
Ponadto, jak zostało wskazane powyżej, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług, które korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.
Jak rozstrzygnięto powyżej świadczone przez Panią usługi będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zatem ich wartości nie należy wliczać do limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że świadczone przez Panią usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów bajkowych będą zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, w konsekwencji ich wartości nie należy wliczać do limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Zatem Pani stanowisko uznałem jako prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W tym miejscu należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2026 r. zmianie ulegnie treść przepisu art. 113 ust. 1 ustawy i tym samym zwiększy się limit, o którym mowa w tym przepisie. Zgodnie z treścią tego przepisu w nowym brzmieniu:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 240 000 zł.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.