
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT zamieszczenia przez Państwa tabliczek znamionowych z logo i nazwą darczyńcy na zrealizowanej inwestycji lub zakupionych przedmiotach, bądź poinformowania o zostaniu obdarowanym przez Darczyńcę w inny sposób oraz braku obowiązku udokumentowania tych czynności fakturami VAT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina Miasto (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 5 lipca 1993 r.
Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465), Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.
Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy edukacji publicznej.
Gmina zawrze w przyszłości umowę darowizny pieniężnej ze spółką z o. o. (spółką prywatną), zgodnie z którą darowizna będzie przeznaczona na cel publiczny, tj. na remont oraz wyposażenie świetlicy szkolnej w szkole podstawowej, która to jest jednostką budżetową Miasta (...).
Umowa darowizny ma zawierać polecenie (zgodnie z art. 893 k.c.) w ramach którego darczyńca nałoży na obdarowanego (Gminę Miasto (...)) obowiązek oznaczonego działania, tj. podjęcia i realizacji działań mających na celu upowszechnienie informacji o otrzymanym wsparciu, w szczególności: celu, nazwie firmy itp. w lokalnych mediach i social mediach oraz stronach internetowych Gminy, a także zamieszczenia logo darczyńcy na zakupionym wyposażeniu.
Pytanie
Czy Gmina ma obowiązek wystawiać faktury oraz uiszczać podatek VAT należny w związku z realizacją polecenia (o którym mowa 893 k.c), w postaci zamieszczenia przez Gminę tabliczek znamionowych z logo i nazwą darczyńcy na zrealizowanej inwestycji lub zakupionych przedmiotach, bądź też w związku z poinformowaniem o zostaniu obdarowanym przez darczyńcę w inny sposób (np. poprzez zamieszczenie odpowiedniej informacji na stronie internetowej Gminy lub obdarowanej jednostki budżetowej), gdy wspomniana konieczność oznaczenia logo lub poinformowanie o zostaniu obdarowanym wynikają z polecenia (w rozumieniu art. 893 k.c.), zamieszczonego w treści zawartej z darczyńcą umowy?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jednocześnie, zgodnie z art. 893 kodeksu cywilnego, darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).
Zawarcie w umowie darowizny polecenia w rozumieniu art. 893 kodeksu cywilnego nie powoduje powstania stosunku zobowiązaniowego między stronami co jednoznacznie potwierdza doktryna prawa cywilnego.
Obowiązek wykonania polecenia nie stanowi wynagrodzenia dla darczyńcy i nie powoduje zmiany kwalifikacji darowizny w umowę odpłatną czy w negotium mixtum cum donatione, choć w istocie może zmniejszać korzyść obdarowanego uzyskaną tytułem darowizny w sferze majątkowej (w przypadku poleceń majątkowych) bądź przynajmniej powoduje dodatkową uciążliwość (w przypadku poleceń niemajątkowych). (...) Charakterystyczną cechą polecenia jest brak wierzyciela, a w zamian za to ustanowienie innego mechanizmu zapewniającego realizację polecenia, który polega na wskazaniu niebędących wierzycielami osób uprawnionych do żądania wykonania polecenia (zob. Komentarz do art. 894). A. Sylwestrzak (w:) kodeks cywilny. Komentarz Red. M. Balwicka-Szczyrba, Warszawa 2022, art. 893.
Nie można zatem uznać, że obdarowany dokona na rzecz darczyńcy lub jakiegokolwiek innego podmiotu – skonkretyzowanego świadczenia w zamian za przekazaną darowiznę.
Nie wystąpi zatem świadczenie wzajemne, które mogłoby determinować konieczność uznania całej operacji za odpłatne świadczenie usług.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy: Gmina nie ma ona obowiązku wystawiania faktur, ani też uiszczania podatku VAT z tytułu otrzymywania darowizny obciążonej poleceniem, nawet w przypadku, gdy z dokonaniem darowizny wiąże się konieczność oznaczenia jej przedmiotu logo (darczyńcy bądź też poinformowania o zostaniu obdarowanym przez darczyńcę w inny ustalony umownie sposób poprzez zamieszczenie odpowiedniej informacji na stronie internetowej gminy lub obdarowanej jednostki budżetowej).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwana dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.
Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonują Państwo zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy edukacji publicznej. Zawrą Państwo w przyszłości umowę darowizny pieniężnej ze spółką z o. o. (spółką prywatną), zgodnie z którą darowizna będzie przeznaczona na cel publiczny, tj. na remont oraz wyposażenie świetlicy szkolnej w szkole podstawowej, która to jest Państwa jednostką budżetową. Umowa darowizny ma zawierać polecenie (zgodnie z art. 893 k.c.) w ramach którego darczyńca nałoży na obdarowanego (Państwa) obowiązek oznaczonego działania, tj. podjęcia i realizacji działań mających na celu upowszechnienie informacji o otrzymanym wsparciu, w szczególności: celu, nazwie firmy itp. w lokalnych mediach i Państwa social mediach oraz stronach internetowych, a także zamieszczenia logo darczyńcy na zakupionym wyposażeniu.
Przy tak przestawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT zamieszczenia przez Państwa tabliczek znamionowych z logo i nazwą darczyńcy na zrealizowanej inwestycji lub zakupionych przedmiotach, bądź poinformowania o zostaniu obdarowanym przez Darczyńcę w inny sposób oraz braku obowiązku udokumentowania tych czynności fakturami VAT.
Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Z powyższego wynika zatem, że darowizna jest świadczeniem jednostronnym, gdyż darczyńca nie żąda od obdarowanego żadnego świadczenia wzajemnego.
Na mocy art. 893 ustawy Kodeks cywilny:
Darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).
Należy zauważyć, że opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania darowizny nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.
Jak już wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W analizowanym przypadku nie będziemy mieli do czynienia z sytuacją w której Spółka przekazuje środki finansowe na Państwa rzecz, natomiast Państwo mogą dobrowolnie zadecydować o umieszczeniu informacji, że Spółka uczestniczyła w sfinansowaniu danego przedsięwzięcia. W sytuacji opisanej w złożonym wniosku będą Państwo zobowiązani do określonych zachowań, które nie stanowią dobrowolnych czynności w ramach których niejako honorują Państwo Spółkę za otrzymane wsparcie.
W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z sytuacją gdzie zawrą Państwo umowę, w ramach której Spółka przekaże Państwu środki pieniężne na remont oraz wyposażenie świetlicy w szkole podstawowej. Natomiast Państwo – na podstawie postanowień zawartej umowy – będą zobowiązani do podjęcia i realizacji działań mających na celu upowszechnienie informacji o otrzymanym wsparciu, w szczególności: celu, nazwie firmy itp. w lokalnych mediach i Państwa social mediach oraz stronach internetowych, a także zamieszczenia logo darczyńcy na zakupionym wyposażeniu.
Zatem przekazanie środków pieniężnych przez Spółkę na Państwa rzecz związane będzie ze świadczeniami (działaniami) informacyjno-promocyjnymi, do wykonania których zobowiązani Państwo będą na podstawie zawartej umowy. Otrzymają więc Państwo darowiznę pieniężną w zamian za realizacje działań informacyjno-promocyjnych. Zatem pomiędzy Państwem a Spółką (darczyńcą) będzie istniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie wykonywanych przez Państwa w ramach umowy czynności za odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, otrzymanie przez Państwa, zgodnie umową, środków finansowych od Spółki, nazywanych przez Państwa darowizną, z przeznaczeniem na cel publiczny, tj. na remont oraz wyposażenie świetlicy szkolnej w szkole podstawowej, która to jest Państwa jednostką budżetową, będzie w efekcie płatnością za usługę i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym należy stwierdzić, że opisane we wniosku czynności (zamieszczenia przez Państwa tabliczek znamionowych z logo i nazwą darczyńcy na zrealizowanej inwestycji lub zakupionych przedmiotach, bądź poinformowania o zostaniu obdarowanym przez Darczyńcę w inny, opisany we wniosku, sposób) – wykonywane przez Państwa w ramach zawartej ze Spółką umowy – będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Państwo będą działali w tej sprawie jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Odnosząc się natomiast do opodatkowania świadczonych przez Państwa usług podatkiem VAT wskazać należy, że przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują dla tych czynności zwolnienia od podatku. Zatem świadczenie przez Państwa przedmiotowych usług, wykonywanych w ramach wymienionej umowy będzie opodatkowane podatkiem VAT. W konsekwencji będą Państwo zobowiązani do naliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki.
W tym miejscu wskazać należy, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Rozdziale 1 Działu XI ustawy.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Jak stanowi art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9, art. 113a ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
W myśl 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,1
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiotem nabywającym Państwa usługi z kolei będzie spółka, przekazująca Państwu środki pieniężne.
Z powyższych wskazań wynika, że będą Państwo świadczyli czynności opodatkowane podatkiem VAT na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – a zatem na podstawie tego przepisu, będą Państwo zobowiązani do udokumentowania ich fakturami.
Podsumowując, stwierdzam, że będą mieli Państwo obowiązek wystawiać faktury oraz uiszczać podatek VAT należny w związku z realizacją polecenia w postaci zamieszczenia przez Gminę tabliczek znamionowych z logo i nazwą darczyńcy na zrealizowanej inwestycji lub zakupionych przedmiotach, bądź też w związku z poinformowaniem o zostaniu obdarowanym przez darczyńcę w inny sposób (np. poprzez zamieszczenie odpowiedniej informacji na stronie internetowej Gminy lub obdarowanej jednostki budżetowej).
Zatem Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
