Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku skorygowania deklaracji podatkowych VAT za cały okres trwania leasingu w związku z przeniesieniem własności pojazdu osobowego, wykupionego przez Państwa po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego oraz wniesieniu pojazdu jako środka trwałego do Państwa majątku, na rzecz Wspólnika w celu wygaśnięcia umowy pożyczki udzielonej Państwu przez Wspólnika (datio in solutum). Uzupełnili go Państwo pismem z 11 września 2025 r. (wpływ 11 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową w Polsce (sp. z o.o. w likwidacji – A Sp. z o.o. w likwidacji – „Spółka”), posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca był leasingobiorcą (korzystającym) w stosunkach z leasingodawcą w zakresie leasingu operacyjnego pojazdu osobowego marki (...). 9 kwietnia 2025 r. Spółka dokonała wykupu przedmiotu leasingu i ww. pojazd osobowy stał się własnością Spółki. Podczas trwania stosunku leasingu, Spółka dokonywała odliczeń amortyzacyjnych oraz wrzucała fakturę comiesięczną wystawianą przez leasingodawcę Spółce w rozliczenia podatku VAT.

8 kwietnia 2025 r. wspólnik spółki, Pani A.A., udzieliła Spółce pożyczki jako wspólnik Spółki z zakreśleniem terminu jej spłaty. Udzielona pożyczka jest wolna od podatku od czynności cywilnoprawnych (art. 9 pkt. 10) lit. i) ustawy o podatku od czynności w cywilnoprawnych). Spółka oświadczyła pożyczkodawcy, iż może mieć problemy finansowe związane ze spłatą zadłużenia. Zaproponowała jednakowoż, iż może przekazać pożyczkodawcy, w zamian za zwolnienie z długu, pojazd osobowy.

Pożyczkodawca zwróciła się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie kwestii podatkowej, która może powstać w jej sprawie osobistej. KIS wydała 24 czerwca 2025 r. interpretację indywidualną, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.398.2025.4.MZ, w której potwierdzała częściowo stanowisko pożyczkodawcy.

Aktualnie, powstałe zagadnienie prawne, budzące poważną wątpliwość po stronie Spółki, będące osnową pytania oraz stanowiska własnego wyrażonego w części dalszej.

W międzyczasie, Spółka oraz pożyczkodawca (w celu zapewnienia interesów pożyczkodawcy), planują zawrzeć umowę zastawu rejestrowego (kwestia ta jest irrelewantna pod kątem zadanego pytania).

Doprecyzowanie i uzasadnienie opisu stanu faktycznego

Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 50% w związku z nabyciem (wykupem) samochodu osobowego marki (...).

Samochód nigdy nie był wykorzystywany do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Samochód był wykorzystywany w sposób mieszany, tj. zarówno na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych.

W okresie obowiązywania umowy leasingu operacyjnego Spółka ponosiła przede wszystkim wydatki związane z zakupem paliwa, opłatami parkingowymi, nabyciem polis ubezpieczeniowych oraz korzystała z usług wulkanizacji.

Po wykupie samochód był wykorzystywany w sposób mieszany, tj. zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych.

Samochód został zaliczony do środków trwałych Spółki.

Wykup samochodu został sfinansowany ze środków udzielonej pożyczki.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy przeniesienie własności pojazdu osobowego, wykupionego przez Spółkę po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego oraz wniesieniu pojazdu jako środka trwałego do majątku Spółki, na rzecz Wspólnika w celu wygaśnięcia umowy pożyczki udzielonej przez Wspólnika Spółce (datio in solutum) powoduje obowiązek skorygowania deklaracji podatkowych VAT przez Spółkę za cały okres trwania leasingu?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Dla celów podatku VAT transakcję wykupu samochodu osobowego uznaje się za odrębną dostawę towaru, niezależną od wcześniejszego nabycia usług świadczonych w ramach leasingu operacyjnego. Jeżeli samochód osobowy po jego wykupie z leasingu operacyjnego będzie wykorzystywany przez podatnika:

• w celach mieszanych, czyli firmowych i prywatnych – podatnik ma prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej wykup auta z leasingu,
• wyłącznie do opodatkowanej działalności gospodarczej – podatnik ma prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej wykup auta z leasingu, po spełnieniu dodatkowych warunków, takich jak m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenie informacji VAT-26.

Powyższe powoduje, iż przeniesienie pojazdu na rzecz wspólnika Spółki w zamian za wygaśnięcie (spłatę) pożyczki nie spowoduje po stronie Spółki przychodu podatkowego oraz Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekt w zakresie podatku VAT. Przemawia za tym wykładnia celowościowa – brak spłaty pożyczki powoduje, iż wymagalna pożyczka uprawnia wspólnika Spółki do złożenia pozwu w przedmiocie jej zwrotu (w tym dodatkowo o zabezpieczenie jego powództwa w trybie art. 730 i nast. k.p.c. poprzez orzeczenie przez sąd zakazu zbycia pojazdu). Po wydaniu wyroku zasądzającego, wspólnik będzie uprawniony w ramach postępowania egzekucyjnego do zlicytowania pojazdu lub przejęcie jego własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych..

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Ponadto, zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90b ust. 2 ustawy:

Według art. 90b ust. 4 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. Byli Państwo leasingobiorcą (korzystającym) w stosunkach z leasingodawcą w zakresie leasingu operacyjnego pojazdu osobowego marki (...). 9 kwietnia 2025 r. dokonali Państwo wykupu przedmiotu leasingu i ww. pojazd osobowy stał się Państwa własnością. Podczas trwania umowy leasingu, dokonywali Państwo odliczeń amortyzacyjnych oraz wrzucali comiesięczną fakturę wystawianą Państwu przez leasingodawcę w rozliczenia podatku VAT.

8 kwietnia 2025 r. Państwa wspólnik udzielił Państwu pożyczki z zakreśleniem terminu jej spłaty. Oświadczyli Państwo pożyczkodawcy, że mogą mieć Państwo problemy finansowe związane ze spłatą zadłużenia. Zaproponowali Państwo jednak, że mogą przekazać pożyczkodawcy, w zamian za zwolnienie z długu, pojazd osobowy.

Przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 50% w związku z nabyciem (wykupem) samochodu osobowego marki (...). Samochód nigdy nie był wykorzystywany do czynności zwolnionych od podatku VAT. Samochód został zaliczony do środków trwałych Spółki. Wykup samochodu został sfinansowany ze środków udzielonej pożyczki.

Samochód był wykorzystywany w sposób mieszany, tj. zarówno na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. W okresie obowiązywania umowy leasingu operacyjnego ponosili Państwo przede wszystkim wydatki związane z zakupem paliwa, opłatami parkingowymi, nabyciem polis ubezpieczeniowych oraz korzystaniem z usług wulkanizacji. Po wykupie samochód był wykorzystywany w sposób mieszany, tj. zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy przeniesienia własności pojazdu osobowego, wykupionego przez Państwa po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego oraz wniesieniu pojazdu jako środka trwałego do Państwa majątku, na rzecz Wspólnika w celu wygaśnięcia umowy pożyczki udzielonej Państwu przez Wspólnika (datio in solutum) powoduje obowiązek skorygowania przez Państwa deklaracji podatkowych VAT za cały okres trwania leasingu.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy:

Zatem, ustawa o podatku od towarów i usług definiuje dostawę towarów jako każde przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Przy czym, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa powyżej, ustawa każe rozumieć umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotem są grunty.

W myśl art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Natomiast zgodnie z art. 709¹⁶ ww. ustawy:

Wobec tego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing operacyjny jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Leasingobiorca otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar).

Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem, wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Ponadto, z przytoczonych powyżej przepisów ustawy wynika, że systemowi korekt, o których mowa w art. 90b ustawy podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu.

W świetle art. 90b ust. 1 ustawy wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu „na własność” – jednorazowo, „z góry”), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco – w miesiącu dokonania zmiany przeznaczenia pojazdu podatnik winien dokonać zmiany zasad odliczania wysokości podatku.

W analizowanej sprawie, wykup pojazdu i dalsze przeniesienie jego własności na rzecz Wspólnika w celu wygaśnięcia umowy pożyczki udzielonej Państwu przez tego Wspólnika, będą odrębnymi czynnościami niezwiązanymi z samą umową leasingu operacyjnego.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdem, w okresie w którym użytkowali Państwo samochód osobowy marki (...) na podstawie umowy leasingu operacyjnego, to nie są Państwo zobowiązani do dokonania korekty VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w okresie trwania leasingu.

Zatem, w związku z przeniesieniem własności pojazdu osobowego, wykupionego przez Państwa po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego oraz wniesieniu pojazdu jako środka trwałego do Państwa majątku, na rzecz Wspólnika w celu wygaśnięcia umowy pożyczki udzielonej Państwu przez Wspólnika (datio in solutum), nie mieli Państwo obowiązku skorygowania deklaracji podatkowych VAT za cały okres trwania leasingu.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. W przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy zaznaczyć, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza pytanie przedstawione przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.