Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienie od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, usług logopedycznych. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2025 r. (data wpływu 3 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 z późn. zm.) zwraca się Pani z prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w Pani indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania zwolnienia z podatku VAT.

Stan faktyczny: Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „…” (NIP: …). W ramach działalności świadczy Pani usługi logopedyczne – polegające na diagnozie logopedycznej, prowadzeniu terapii logopedycznej, wspomaganiu komunikacji pacjentów z zaburzeniami mowy, w tym dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami. Usługi te mają charakter terapeutyczny i służą przywracaniu, poprawie i utrzymaniu zdrowia pacjentów. Nie prowadzi Pani usług edukacyjnych ani sprzedaży materiałów dydaktycznych. Pacjenci kierowani są przez lekarzy lub zgłaszają się prywatnie z zaburzeniami mowy i komunikacji. Posiada Pani wykształcenie wyższe kierunkowe – ukończyła Pani studia magisterskie z logopedii na Uniwersytecie ..., co potwierdza Pani kwalifikacje zawodowe do świadczenia usług z zakresu ochrony zdrowia.

PKD Pani działalności to 86.90.E – pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej. Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

Bezpośrednim celem usług logopedycznych świadczonych przez Panią jest diagnoza logopedyczna oraz prowadzenie terapii logopedycznej, ukierunkowanej na poprawę funkcjonowania pacjentów z zaburzeniami mowy i komunikacji, w tym dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami i różnymi innymi zaburzeniami (niepełnosprawność intelektualna, afazja, zaburzenia ze spektrum autyzmu, choroby otępienne itp.). Pani usługi stanowią formę opieki medycznej, której celem jest profilaktyka, zachowanie, przywracanie i poprawa zdrowia w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia przejawiają się w Pani praktyce poprzez:

•wczesne wykrywanie i korygowanie wad wymowy, aby zapobiec ich pogłębianiu,

•stosowanie terapii logopedycznej w celu przywracania prawidłowej artykulacji i funkcji językowych oraz komunikacyjnych,

•usprawnianie funkcji oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych, które bezpośrednio wpływają na zdolność komunikacji i prawidłowe funkcjonowanie pacjenta w życiu codziennym,

•prowadzenie działań rehabilitacyjnych dla osób po udarach, urazach mózgu lub operacjach, ukierunkowanych na odzyskanie sprawności mowy i języka.

W ramach wykonywania usług każdorazowo dokonuje Pani weryfikacji stanu zdrowia pacjenta. Polega to m.in. na przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu logopedyczno-medycznego, analizie dokumentacji medycznej dostarczonej przez pacjenta oraz bieżącej ocenie postępów w terapii na podstawie wyników badań lekarskich i konsultacji specjalistycznych (np. neurologicznych, foniatrycznych). Wyniki badań są podstawą do opracowania indywidualnego programu terapii logopedycznej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2025 r. poz. 450) podmiotami leczniczymi są m.in. przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie działalności leczniczej. Nie jest Pani podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy o działalności leczniczej, lecz wykonuje Pani usługi w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT zwolnione są usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane w ramach zawodów medycznych. Logopeda jest zawodem medycznym wymienionym w załączniku do ustawy o działalności leczniczej, a tym samym spełnia Pani przesłanki do stosowania zwolnienia. Pani kwalifikacje (dyplom magistra logopedii) potwierdzają prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych, a prowadzona działalność gospodarcza obejmuje właśnie świadczenie takich usług.

Usługi objęte wnioskiem wykonuje Pani w ramach działalności zawodowej logopedy, tj. w ramach wykonywania zawodu medycznego. Pani świadczenia stanowią świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej, gdyż ich bezpośrednim celem jest profilaktyka i terapia zaburzeń mowy i komunikacji. Jednocześnie wskazuje Pani, że nie wykonuje Pani działalności w ramach podmiotu leczniczego wpisanego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, lecz jako osoba fizyczna wykonująca zawód medyczny.

Świadczone przez Panią usługi spełniają przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT:

•są wykonywane przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje zawodowe logopedy,

•ich celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia pacjentów,

•są świadczeniami zdrowotnymi mieszczącymi się w definicji działalności leczniczej.

Pytanie

Czy przysługuje Pani zwolnienie z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, jako osobie świadczącej usługi logopedyczne z zakresu opieki zdrowotnej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, świadczone przez Panią usługi logopedyczne podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, ponieważ:

1.Mają charakter świadczeń zdrowotnych (terapia i rehabilitacja mowy, usprawnianie funkcji komunikacyjnych),

2.Są realizowane w ramach wykonywania zawodu medycznego (logopeda),

3.Ich celem jest profilaktyka, zachowanie i poprawa zdrowia pacjenta, co potwierdzają interpretacje indywidualne wydane dla logopedów w analogicznych stanach faktycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

•przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także

•przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Zatem, powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH (pkt 27) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że:

Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie C-307/01 Peter d´Ambrumenil (pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez TSUE „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie C-212/01 Margarete Unterpertinger, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, ani orzecznictwo TSUE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Ponadto, w przedmiotowym wyroku Trybunał stwierdził, że:

Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wyrażenie „opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnia jej leczenie. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel. Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia, świadczenie takie nie podlega zwolnieniu od VAT.

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 CopyGene A/S:

Zatem, zwolnieniem od podatku, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. W związku z tym każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT usług ważnym jest wykazanie, że celem świadczonych usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywrócenie i poprawa zdrowia.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Z kolei „zachowywać” oznacza pozostać w posiadaniu, dochować w niezmienionym stanie, a także ochraniać.

Natomiast „ratowanie” to udzielanie komuś pomocy w niebezpieczeństwie lub w trudnej sytuacji.

Interpretując termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia przywracanie zdrowia, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim było poprzednio.

Należy zauważyć, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT jest objęta każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

W kwestii ww. zwolnienia na podstawie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy wypowiedział się również TSUE, który w wyroku w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH wskazał, że:

Trybunał wyjaśnił, że:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego, czy działalności leczniczej. Wobec powyższego przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 450 ze zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy Pani usługi logopedyczne. Usługi te mają charakter terapeutyczny i służą przywracaniu, poprawie i utrzymaniu zdrowia pacjentów. Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Nie jest Pani podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy o działalności leczniczej. Wykonuje Pani usługi w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Logopeda jest zawodem medycznym wymienionym w załączniku do ustawy o działalności leczniczej. Pani kwalifikacje (dyplom magistra logopedii) potwierdzają prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych, a prowadzona działalność gospodarcza obejmuje właśnie świadczenie takich usług. Usługi objęte wnioskiem wykonuje Pani w ramach działalności zawodowej logopedy, tj. w ramach wykonywania zawodu medycznego. Pani świadczenia stanowią świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej. Świadczone przez Panią usługi:

•są wykonywane przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje zawodowe logopedy,

•ich celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia pacjentów,

•są świadczeniami zdrowotnymi mieszczącymi się w definicji działalności leczniczej.

Bezpośrednim celem usług logopedycznych świadczonych przez Panią jest diagnoza logopedyczna oraz prowadzenie terapii logopedycznej, ukierunkowanej na poprawę funkcjonowania pacjentów z zaburzeniami mowy i komunikacji, w tym dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami i różnymi innymi zaburzeniami (niepełnosprawność intelektualna, afazja, zaburzenia ze spektrum autyzmu, choroby otępienne itp.). Pani usługi stanowią formę opieki medycznej, której celem jest profilaktyka, zachowanie, przywracanie i poprawa zdrowia w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia przejawiają się w Pani praktyce poprzez:

•wczesne wykrywanie i korygowanie wad wymowy, aby zapobiec ich pogłębianiu,

•stosowanie terapii logopedycznej w celu przywracania prawidłowej artykulacji i funkcji językowych oraz komunikacyjnych,

•usprawnianie funkcji oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych, które bezpośrednio wpływają na zdolność komunikacji i prawidłowe funkcjonowanie pacjenta w życiu codziennym,

•prowadzenie działań rehabilitacyjnych dla osób po udarach, urazach mózgu lub operacjach, ukierunkowanych na odzyskanie sprawności mowy i języka.

Jak wskazałem powyżej, prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy nakłada na podatników obowiązek spełnienia zarówno przesłanki przedmiotowej, jak i podmiotowej. Zwolnieniu od podatku podlegają więc usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywane przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących, tj. świadczeń wykonywanych przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę, położną, psychologa lub osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej (art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy).

Rozpatrując kwestię zwolnienia od podatku świadczonych przez Panią usług logopedycznych, należy dokonać oceny, czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W świetle informacji przedstawionych w opisie sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Panią usługi logopedyczne są usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Oznacza to, że pierwsza przesłanka warunkująca zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy (warunek przedmiotowy) została spełniona.

W dalszej kolejności zbadać zatem należy, czy spełniony jest także drugi warunek do zastosowania zwolnienia, tj. przesłanka podmiotowa, a więc czy legitymuje się Pani nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie, a tym samym czy wykonuje Pani zawód medyczny w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Zauważyć należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy odpowiada zakresowi zwolnienia wynikającego z powołanego przepisu art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, ustawodawca odwołał się do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej. W myśl tego przepisu osoba wykonująca zawód medyczny, to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Należy wskazać, że zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, dotyczy to w szczególności zawodu lekarza, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera czy diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi, istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Należy zauważyć, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.) - w grupie 2294 wymienieni zostali logopedzi. Zawód logopeda został wymieniony w załączniku w grupie 229 „Inni specjaliści ochrony zdrowia” – (logopeda - 229402).

Zgodnie natomiast z poz. 81 wymienioną w złączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 10 lipca 2023 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. z 2023 r. poz. 1515), wymagane kwalifikacje dla logopedy to:

•rozpoczęcie po dniu 30 września 2019 r. i ukończenie studiów w zakresie logopedii na kierunku przyporządkowanym do dyscypliny nauki medyczne, nauki farmaceutyczne, nauki o zdrowiu lub nauki o kulturze fizycznej, obejmujących co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii, i uzyskanie tytułu zawodowego licencjata lub magistra,

•rozpoczęcie po dniu 30 września 2012 r. i ukończenie studiów w zakresie logopedii, obejmujących co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii, i uzyskanie tytułu zawodowego licencjata lub magistra,

•ukończenie studiów i uzyskanie tytułu zawodowego magistra oraz ukończenie studiów podyplomowych z logopedii obejmujących co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii,

•rozpoczęcie po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończenie studiów na kierunku albo w specjalności logopedia, obejmujących co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii, i uzyskanie tytułu zawodowego licencjata lub magistra,

•rozpoczęcie po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończenie studiów, uzyskanie tytułu zawodowego magistra oraz ukończenie studiów podyplomowych z logopedii obejmujących co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii,

•rozpoczęcie przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończenie studiów, uzyskanie tytułu zawodowego magistra oraz ukończenie studiów podyplomowych z logopedii.

Zawód logopedy nie został objęty unormowaniem odrębnych aktów prawnych. Natomiast ww. rozporządzenie określa m.in.: zasady jego wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, które wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe wykształcenie w zakresie logopedii jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

Wykładnia normy zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c) ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku świadczenia usług w zakresie opieki medycznej dotyczy podatników będących osobami wykonującymi zawody medyczne, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

W opisie sprawy wskazała Pani, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy Pani usługi logopedyczne. Posiada Pani wykształcenie wyższe kierunkowe – ukończyła Pani studia magisterskie z logopedii, co potwierdza Pani kwalifikacje zawodowe do świadczenia usług z zakresu ochrony zdrowia. Logopeda jest zawodem medycznym wymienionym w załączniku do ustawy o działalności leczniczej. Pani kwalifikacje (dyplom magistra logopedii) potwierdzają prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych. Usługi objęte wnioskiem wykonuje Pani w ramach działalności zawodowej logopedy, tj. w ramach wykonywania zawodu medycznego. Pani świadczenia stanowią świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej, gdyż ich bezpośrednim celem jest profilaktyka i terapia zaburzeń mowy i komunikacji.

Zatem, w analizowanej sprawie została spełniona również przesłanka podmiotowa wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

W konsekwencji, skoro świadczone przez Panią usługi logopedyczne służą profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia pacjentów, jak również realizowane są w ramach wykonywania zawodu medycznego - logopedę, a więc przez osobę, która legitymuje się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny – to tym samym spełnione są wszystkie przesłanki (zarówno podmiotowa, jak i przedmiotowa) warunkujące możliwość skorzystania przez Panią ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

W rezultacie, świadczone przez Panią, jako logopedę ww. usługi logopedyczne korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.