Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej działki nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 8 września 2025 r., 23 września 2025 r. oraz 25 września 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

05 października 2009 roku Państwo (…) i (…) nabyli nieruchomość rolną stanowiącą działkę gruntu nr 1 z obrębu (…), gmina (…), powiat (…) o obszarze 0,6388 ha, dla której Sąd Rejonowy (…) i (…) w (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w (…) prowadzi księgę wieczystą KW nr (...). W dniu 20 grudnia 2019 roku Pan (…) skierował wniosek do Starostwa Powiatowego w (…) o pozwolenie na budowę m.in. wolno stojącego budynku produkcyjno - magazynowego branży mechaniki pojazdowej z zewnętrznymi instalacjami: wody, gazu z podziemnym zbiornikiem na gaz, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, a także parkingu. Organ, po zebraniu całego materiału dowodowego ustalił, że Wnioskodawca spełnił przepisy art. 32, art. 33 i art. 34 Prawa budowlanego, tzn. wykazał się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Ostatecznie Pan (…) nie rozpoczął zamierzonej inwestycji, a posiadaną nieruchomość gruntową postanowił zbyć podatnikowi podatku od towarów i usług, prowadzącemu działalność gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1)Pan (…) prowadzi działalność gospodarczą od 2021-10-18 - uprawa winogron, produkcja win gronowych.

2)Jest zarejestrowany jako podatnik VAT od 30.10.2010 z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego (sadowniczego).

3)Działkę / udział w działce nr 1 został nabyty w celu lokaty kapitału, kupując tą nieruchomość nie miał żadnych planów co do jej zagospodarowania.

4)Nabycie działki nr 1 / udziału w ww. działce nie było opodatkowane podatkiem VAT i nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT - akt notarialny bez faktury i podatku VAT.

5)Panu (…) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

6)Działka nr 1 stanowi wyłączną własność Pana (…).

7)Pan (…) nie posiadał / posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

8)Działka nr 1 nie była / nie jest wykorzystywana w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT.

9)Pan (…) nie dokonywał z przeznaczonej do sprzedaży działki sprzedaży produktów rolnych i nie przeznaczał produktów rolnych z ww. działki na własne potrzeby.

10)Pan (…) nie wykorzystywał ww. działki do żadnych celów i czynności.

11)Pan (…) nie wykorzystywał ww. działki do żadnych celów i czynności opodatkowanych lub nie podatkiem VAT.

12)

a)Pan (…) uzyskał pozwolenie na budowę budynku produkcyjno - magazynowego branży mechaniki pojazdowej wraz z zewnętrznymi instalacjami.

b)Pan (…) prowadzi 6 hektarową winnice i podjął decyzję o budowie winiarni, środki ze sprzedaży działki nr 1 będą w dużej mierze przeznaczone na budowę hali z winiarnią w obrębie plantacji winogron oraz na zakup sprzętu winiarskiego.

c)Kupiec sam się zgłosił z ofertą, ponieważ nabywa sąsiednią działkę. Pan (…) nie podejmował żadnych kroków w tym zakresie.

d)Pan (…) nie występował o żadne pozwolenia, działka została uzbrojona przez (…), ponieważ zgodził się na przesył tych mediów przez swoją działkę.

13)Działka nr 1 była udostępniana przez Pana (…) firmie (…) od 02.08.2021 na 3 lata.

14)Działka nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

15)Dla działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży została wydana decyzja o warunkach zabudowy z inicjatywy Pana (…) i na jego rzecz przez biuro architektoniczne (…).

16)Pan (…) wyłącznie zgodził się na służebność dla (…).

17)Pan (…) dokonał sprzedaży wyłącznie jednego mieszkania w 2024 roku, zakupionego w 2010 roku jako lokata kapitału, do chwili sprzedaży mieszkanie było użyczone rodzinie.

18)Sprzedaż nastąpiła w 2024 roku, aby przeznaczyć uzyskane środki na rozwój gospodarstwa sadowniczego. Nie było konieczności rejestracji się jako podatnik VAT

19)Pan (…) nie posiada innych nieruchomości oprócz nieruchomości rolnych, które nie są przeznaczone na sprzedaż tylko do prowadzonej działalności rolniczej - uprawa winogron (gospodarstwo zostało nabyte od rolnika).

W piśmie z 25 września 2025 r. Wnioskodawca doprecyzował, iż:

Działka nr 1 była udostępniana przez Pana (…) firmie (…) na podstawie umowy dzierżawy z 02.08.2021 r. na okres 3 lat od 02.08.2021 do 02.08.2024, była to umowa odpłatna i z tego tytułu odprowadzono podatek VAT (w tamtym okresie Pan (…) był rolnikiem i podatnikiem podatku od towarów i usług).

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej jak wyżej, chociaż nabytej jako nieruchomość rolna, ale przekształcona w okresie późniejszym w nieruchomość na cele budowlane, w ramach opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy rozpoznać jako dostawę opodatkowaną, właściciela nieruchomości w zakresie sprzedaży działki jako działającego w charakterze podatnika VAT, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy opisana transakcja wyczerpuje znamiona dostawy opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Definicja sprzedaży znajduje się w art. 2 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z ustawą przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Tym samym co do zasady sprzedaż gruntów niezabudowanych winna być opodatkowana podatkiem VAT.

Określona czynność winna być obciążona podatkiem od towarów i usług, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie, dostawa dokonywana jest przez osobę fizyczną, prowadzącą opodatkowaną działalność gospodarczą i chociaż rzeczona nieruchomość nie stanowi majątku firmy i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, to jednak można wykazać, że czynność podlegająca ewentualnemu opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działał jako podatnik.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wyczerpane zostały znamiona uznania, iż dostawa nieruchomości gruntowej dokonywana będzie przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej wskazanej w ustawie o podatku od towarów i usług, a tym samym winna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży niezabudowanej działki nr 1 istotne jest, czy w celu dokonania jej sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się  o treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że od 30.10.2010 r. jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego (sadowniczego). Od 18.10.2021 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą - uprawa winogron, produkcja win gronowych. Jest Pan właścicielem nieruchomości rolnej stanowiącej działkę nr 1. Działka została nabyta w 2009 r. Działka nr 1 została nabyta w celu lokaty kapitału, kupując tą nieruchomość nie miał Pan żadnych planów co do jej zagospodarowania. Nie wykorzystywał Pan ww. działki do żadnych celów i czynności. Dla działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy z Pana inicjatywy. W 2019 roku skierował Pan wniosek do Starostwa Powiatowego o pozwolenie na budowę. Uzyskał Pan pozwolenie na budowę budynku produkcyjno-magazynowego branży mechaniki pojazdowej wraz z zewnętrznymi instalacjami. Ostatecznie nie rozpoczął Pan zamierzonej inwestycji, a posiadaną nieruchomość gruntową postanowił zbyć podatnikowi podatku od towarów i usług, prowadzącemu działalność gospodarczą. Nie występował Pan o żadne pozwolenia, działka została uzbrojona przez (...), ponieważ zgodził się Pan na przesył tych mediów przez swoją działkę. Działka nr 1 była udostępniana przez Pana firmie (...) na podstawie umowy dzierżawy z 02.08.2021 r. na okres 3 lat od 02.08.2021 r. do 02.08.2024 r., była to umowa odpłatna i z tego tytułu odprowadzono podatek VAT, w tamtym okresie był Pan był rolnikiem i podatnikiem podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.)

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zatem dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wobec powyższego wskazać należy, iż dzierżawa przez Pana przedmiotowej działki, spowodowała, że straciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych przedmiotowej nieruchomości spowodowało, że ww. działka była wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Ponadto zaznaczyć należy, że przedstawiona we wniosku Pana aktywność dotycząca nieruchomości oraz zaprezentowany ciąg zdarzeń (wystąpienie o warunki zabudowy, uzyskanie pozwolenia m.in. dla inwestycji polegającej budowie budynku produkcyjno-magazynowego branży mechaniki pojazdowej wraz z zewnętrznymi instalacjami) wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nieruchomości.

Zatem uznać należy, że podejmowane przez Pana działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż prawa własności niezabudowanej działki nr 1 w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie Pana składnik majątku osobistego, a sprzedaż prawa własności przedmiotowej nieruchomości stanowi realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w tej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży działki nr 1 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pan stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej