Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowe – w zakresie nieuznania świadczonych przez Państwa w ramach platformy usług za usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy;
- prawidłowe – w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów będących podatnikami oraz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej;
- nieprawidłowe –w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju/posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania świadczonych w ramach platformy usług za usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy oraz ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 września 2025 r. (wpływ 18 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, (...), prowadzi A, internetową platformę marketplace wielosprzedawcową ułatwiającą sprzedaż (…) między kupującymi a sprzedawcami. Sprzedawcy (konta osobiste lub komercyjne) płacą prowizję (np. (…)% plus opłaty dostawcy płatności) od udanych sprzedaży, obliczaną na podstawie całkowitej wartości zamówienia, włącznie z kosztami wysyłki i podatkami. Prowizja jest automatycznie potrącana przez dostawcę płatności ((…)), z minimalną interwencją ludzką, chyba że spór zostanie eskalowany (rzadkie przypadki). A działa jako pośrednik, nie będąc stroną umowy sprzedaży, i może być uznany za dostawcę zgodnie z art. 14a dla niektórych importów o niskiej wartości lub transakcji sprzedawców spoza UE. Platforma obsługuje użytkowników w całej Europie i Wielkiej Brytanii, z planowaną ekspansją na USA. Prowizje dotyczą usług pośrednictwa, w tym przetwarzania transakcji, escrow i ochrony kupujących.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
1.Czy prowizje, o których mowa we wniosku są wypłacane w związku z usługami polegającymi na pośredniczeniu w sprzedaży, które świadczą Państwo na rzecz sprzedających?
Odpowiedź:
Prowizje, o których mowa we wniosku, są wypłacane w związku z usługami pośrednictwa w sprzedaży, które świadczymy zarówno na rzecz sprzedających, jak i kupujących, w tym obowiązkowe usługi ochrony kupujących.
2.Na czym dokładnie polegają usługi pośrednictwa, o których mowa we wniosku? Proszę krótko opisać zakres tych usług lub wskazać z jakich elementów się składają, czy jest to np. udostępnianie platformy sprzedażowej, obsługa płatności klienta itp.?
Odpowiedź:
Usługi pośrednictwa polegają na: udostępnianiu internetowej platformy sprzedażowej do wystawiania i sprzedaży towarów, obsłudze płatności klientów poprzez (…) (dostawca płatności), escrow dla funduszy oraz obowiązkowej ochronie kupujących dla zapewnienia bezpiecznych transakcji.
3.Czy są Państwo podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm., zwanej dalej ustawą)?
Odpowiedź:
Obecnie nie jesteśmy podmiotem ułatwiającym dostawę w rozumieniu art. 7a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej: ustawa o VAT) z powodu ograniczeń sprzedaży do rynków lokalnych, ale planujemy nim być w przyszłych operacjach, gdy pozwolimy na sprzedaż transgraniczną (np. sprzedawcy spoza UE dla klientów B2C w UE lub importy o niskiej wartości ≤150 euro).
4.Czy posiadają Państwo stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej również w innym państwie członkowskim niż Polska? Jeśli tak – proszę wskazać w jakim i czy są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim UE niż Polska?
Odpowiedź:
Nie posiadamy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza Polską i nie jesteśmy zarejestrowani jako podatnicy VAT w innym państwie członkowskim UE poza Polską.
5.Czy suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy, świadczonych przez Spółkę na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy (na rzecz podmiotów niebędących podatnikami), pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w art. 28k ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażonej w złotych równowartości kwoty w euro wynoszącej 42 000 zł?
Odpowiedź:
Suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w bieżącym ani poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro (lub równowartości 42 000 zł), ale przekroczy tę kwotę w planowanych operacjach.
6.Czy korzystają Państwo lub zamierzają skorzystać z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 ustawy i w związku z tym złożyli lub złożą Państwo zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej zgodnie z art. 130b ustawy oraz rozliczania świadczenia usług w ww. procedurze?
Odpowiedź:
Korzystamy z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 ustawy o VAT i złożyliśmy zgłoszenie informujące o zamiarze korzystania z tej procedury zgodnie z art. 130b ustawy o VAT (w tym początkowe zerowe rozliczenie).
7.Czy zamierzają Państwo złożyć zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca opodatkowania albo o rezygnacji z dokonanego wyboru miejsca opodatkowania?
Odpowiedź:
Nie zamierzamy składać zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca opodatkowania ani o rezygnacji z dokonanego wyboru, ponieważ stosujemy procedurę unijną OSS od pierwszego euro.
8.Czy usługi pośrednictwa będą odbywały się za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej?
Odpowiedź:
Usługi pośrednictwa odbywają się za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej.
9.Czy usługi pośrednictwa, których dotyczą prowizje, będą zasadniczo zautomatyzowane?
Odpowiedź:
Usługi pośrednictwa są zasadniczo zautomatyzowane.
10.Czy świadczenie usług pośrednictwa wymagać będzie minimalnego udziału człowieka?
Odpowiedź:
Świadczenie usług pośrednictwa wymaga minimalnego udziału człowieka, z wyjątkiem rzadkich przypadków (np. rozstrzyganie sporów).
11.Czy świadczenie usług pośrednictwa, których dotyczą prowizje, bez wykorzystania technologii informacyjnej byłyby niemożliwe?
Odpowiedź:
Świadczenie usług pośrednictwa bez wykorzystania technologii informacyjnej byłoby niemożliwe.
12.Czy usługi pośrednictwa będą stanowiły usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1)?
Odpowiedź:
Usługi pośrednictwa stanowią usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011.
13.Czy w stosunku do usług pośrednictwa zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona; Dz. Urz. UE. L 2011 r. Nr 77, str. 1)?
Odpowiedź:
Wyłączenia, o których mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011, nie mają zastosowania do usług pośrednictwa.
14.Czy nabywcy świadczonych przez Państwa usług pośrednictwa:
a)będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju?
b)nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju?
c)będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej?
d)nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii Europejskiej?
e)będą podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej?
f)nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej?
Odpowiedź:
Nabywcy świadczonych przez nas usług pośrednictwa: a) Tak (podatnicy z siedzibą w Polsce). b) Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania w Polsce). c) Tak (podatnicy z siedzibą w UE). d) Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania w UE). e) Tak (podatnicy z siedzibą poza UE). f) Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania poza UE).
Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 września 2025 r.)
1. Czy usługi pośrednictwa, w tym obowiązkowa ochrona kupujących, za które otrzymują Państwo prowizje, kwalifikują się jako usługi świadczone drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, czy też jako usługi pośrednictwa/ogólne zgodnie z art. 28b i art. 28c?
2. Jakie jest miejsce świadczenia dla usług pośrednictwa, w tym obowiązkowej ochrony kupujących, w transakcjach B2B i B2C, w tym gdy są Państwo uznani za dostawcę zgodnie z art. 7a, zgodnie z art. 28b i art. 28c ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 18 września 2025 r.)
Państwa zdaniem, usługi pośrednictwa, w tym obowiązkowa ochrona kupujących, za które otrzymują Państwo prowizje, nie kwalifikują się jako usługi świadczone drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, ponieważ ułatwiają transakcje fizycznych towarów i obejmują potencjalną interwencję ludzką (np. rozstrzyganie sporów). Powinny być klasyfikowane jako usługi pośrednictwa/ogólne, z miejscem świadczenia odpowiadającym transakcji bazowej, zgodnie z art. 28b i art. 28c.
Dla B2B miejsce świadczenia to lokalizacja odbiorcy (mechanizm odwrotnego obciążenia stosowany przy podaniu numeru VAT); dla B2C lokalizacja dostawcy (Polska), raportowane przez OSS, jeśli dotyczy. Gdy są Państwo uznani za dostawcę zgodnie z art. 7a, miejsce świadczenia to lokalizacja klienta dla towarów, z VAT rozliczanym przez Państwa poprzez OSS. Brak EU VAT dla transakcji non-EU, ale lokalne podatki mogą się stosować.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
- nieprawidłowe – w zakresie nieuznania świadczonych przez Państwa w ramach platformy usług za usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy;
- prawidłowe – w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów będących podatnikami oraz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej;
- nieprawidłowe –w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju/posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1, 2 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.)
Przez terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 7a ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
Jak stanowi art. 7a ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:
1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
2)dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem
-uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
Stosownie do art. 7a ust. 3 ustawy:
Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.
W art. 7a ust. 1 i 2 ustawy zaimplementowano swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.
Powyższy przepis wprowadza fikcję prawną (wyłącznie na potrzeby podatku VAT), polegającą na przyjęciu, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego wyżej wskazane dostawy towarów na rzecz konsumentów, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych:
- samodzielnie otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz
- dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).
Według art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Natomiast zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, dotyczącą miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, w rozumieniu art. 28a ustawy:
Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.
Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje w zakresie miejsca świadczenia.
I tak, zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Przy czym, na podstawie art. 28k ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
Jak wynika z art. 28k ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia m.in. usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wiążąc to miejsce z miejscem siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu usługobiorcy. Jednocześnie w sytuacji spełnienia przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy, podatnik ma możliwość wyboru miejsca opodatkowania zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy.
Jak stanowi bowiem art. 28k ust. 4 ustawy:
Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.
W razie spełnienia przesłanek wynikających z art. 28k ust. 2 ustawy (które wyłączają stosowanie art. 28k ust. 1 ustawy) należy odwołać się do zasad ogólnych dot. miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami i określić miejsce świadczenia zgodnie z art. 28c ustawy, tj. opodatkowanie będzie przypadać w kraju siedziby usługodawcy. Powyższe znajdzie zastosowanie tylko w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami z krajów członkowskich UE innych niż Polska (przy spełnieniu pozostałych przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy).
Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1 ze zm.) – zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”:
Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
W myśl art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności:
a)ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
b)usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
c)usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
d)odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
e)pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
f)usługi wyszczególnione w załączniku I.
Natomiast w pkt 3 Załącznika I wskazano:
Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;
b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;
c)zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;
d)prenumerata gazet i czasopism publikowanych online;
e)dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;
f) wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;
g)informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);
h) dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;
i)korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.
Stosownie do art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do:
a)usług nadawczych;
b)usług telekomunikacyjnych;
c)towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
d)płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
e)materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
f) płyt CD i kaset magnetofonowych;
g)kaset wideo i płyt DVD;
h)gier na płytach CD-ROM;
i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
l) hurtowni danych off-line;
m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
n)usług centrum wsparcia telefonicznego;
o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
q)(uchylona)
r) (uchylona)
s)(uchylona)
t)biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;
u)zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.
Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest aby:
-usługa była realizowana za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,
-świadczenie usługi było zautomatyzowane, a udział człowieka w jej świadczeniu był niewielki,
-wykonanie usługi bez wykorzystania technologii informatycznej było niemożliwe oraz aby
-usługa nie była objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo internetową platformę marketplace ułatwiającą sprzedaż (…) między kupującymi a sprzedawcami. Sprzedawcy (konta osobiste lub komercyjne) płacą prowizję od udanych sprzedaży, obliczaną na podstawie całkowitej wartości zamówienia, włącznie z kosztami wysyłki i podatkami. Prowizja jest automatycznie potrącana przez dostawcę płatności ((…)). Platforma działa jako pośrednik i nie jest stroną umowy sprzedaży. Usługi pośrednictwa polegają na: udostępnianiu internetowej platformy sprzedażowej do wystawiania i sprzedaży towarów, obsłudze płatności klientów poprzez (…) (dostawca płatności), escrow dla funduszy oraz obowiązkowej ochronie kupujących dla zapewnienia bezpiecznych transakcji. Wskazali Państwo, że usługi polegające na pośredniczeniu w sprzedaży odbywają się za pomocą internetu lub siedzi elektronicznej oraz są zasadniczo zautomatyzowane. Świadczenie usług pośrednictwa wymaga minimalnego udziału człowieka, z wyjątkiem rzadkich przypadków (np. rozstrzyganie sporów). Świadczenie ww. usług bez wykorzystania technologii informacyjnej byłoby niemożliwe. Ponadto, wskazali Państwo, że Usługi pośrednictwa stanowią usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 oraz, że do tych usług wyłączenia, o których mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 nie mają zastosowania.
Należy zatem stwierdzić, że z przedstawionego opisu sprawy wynika, że świadczenie przez Państwa usług odbywa się w sposób zautomatyzowany, za pomocą Internetu, a udział człowieka jest niewielki. Do tego świadczone usługi nie są objęte wyłączeniem wymienionym w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011. Zatem mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy uznać, że usługi pośrednictwa, za które pobierana jest prowizja od sprzedających świadczone przez Państwa w ramach opisanej platformy, stanowią usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.
W konsekwencji, opisane we wniosku usługi pośrednictwa, za które otrzymują Państwo prowizje, stanowią usługi świadczone drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy.
Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą określenia miejsca świadczenia (opodatkowania) dla usług pośrednictwa, w tym obowiązkowej ochrony kupujących.
Z wniosku wynika, że nabywcami usług pośrednictwa mogą być podatnicy z siedzibą w Polsce, niepodatnicy z miejscem zamieszkania w Polsce, podatnicy z siedzibą w UE, niepodatnicy z miejscem zamieszkania w UE, podatnicy z siedzibą poza UE, niepodatnicy z miejscem zamieszkania poza UE.
W przypadku usług elektronicznych, świadczonych na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, ustawodawca nie przewidział wyjątku od zasady ogólnej dla określenia miejsca świadczenia.
Wobec powyższego, miejscem świadczenia przez Państwa usług elektronicznych, o których mowa we wniosku na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, będzie miejsce w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej albo stałe miejsce prowadzenia działalności, jeżeli usługa jest świadczona dla tego miejsca. Natomiast gdy podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej to miejscem świadczenia usługi będzie miejsce gdzie posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
W przypadku usług elektronicznych, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, ustawodawca przewidział szczególne zasady dla określenia miejsca świadczenia.
Przepis art. 28c ust. 1 ustawy stanowi zasadę ogólną dla określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wskazując, że jest to miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zasada ta ma zastosowanie wówczas gdy przepisy szczególne, o których mowa w art. 28c ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n ustawy, nie przewidują innych sposobów ustalania miejsca świadczenia.
Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28c ust. 1 ustawy są usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy. W przypadku usług elektronicznych świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, miejsce świadczenia, co do zasady, należy ustalić w oparciu o regulacje szczególne wynikające z art. 28k ustawy. Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Przepis art. 28k ust. 1 ustawy znajduje zastosowanie wówczas, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, bądź w przypadku, gdy mimo spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 stawy, usługodawca złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie, wskazujące jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w art. 28k ust. 1 ustawy. Wynika to z art. 28k ust. 4 ustawy.
Jak wynika z art. 28k ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia m.in. usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wiążąc to miejsce z miejscem siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu usługobiorcy. Jednocześnie, w sytuacji spełnienia przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy, podatnik ma możliwość wyboru miejsca opodatkowania zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy.
W razie spełnienia przesłanek wynikających z art. 28k ust. 2 ustawy (które wyłączają stosowanie art. 28k ust. 1 ustawy), należy odwołać się do zasad ogólnych dotyczących miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami i określić miejsce świadczenia zgodnie z art. 28c ustawy, tj. opodatkowanie będzie przypadać w kraju siedziby usługodawcy. Powyższe znajdzie zastosowanie tylko w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami z krajów członkowskich UE innych niż Polska (przy spełnieniu pozostałych przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy).
Wskazali Państwo, że nie posiadają Państwo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim niż Polska oraz nie są Państwo zarejestrowani jako podatnicy VAT w innym państwie członkowskim UE poza Polską. Usługi świadczone są przez Państwa m.in. podmiotom, które nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy. Podali Państwo również, że suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz na rzecz podmiotów, mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie członkowskim (podmiotów nie będących podatnikami, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy), nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym równowartości wyrażonej w euro kwoty 42 000 zł. Ponadto w uzupełnieniu wniosku podali Państwo informację, że nie wskazywali Państwo jako miejsce świadczenia usług miejsca, w którym konsumenci posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Zatem z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy wynika, że będą spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy. W konsekwencji nie znajdzie zastosowania art. 28k ust. 1 ustawy. Tym samym, w odniesieniu do usług elektronicznych świadczonych przez Państwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy (posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej), miejscem ich świadczenia będzie Polska, czyli miejsce, w którym posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej, co wynika z zasady ogólnej wyrażonej w art. 28c ust. 1 ustawy.
Jak bowiem wynika z powołanych przepisów, miejsce świadczenia na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy ustala się wówczas, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy. Przy czym nawet w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, usługodawca może złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie, o którym mowa w art. 28k ust. 4 ustawy, wskazując jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w art. 28k ust. 1 ustawy.
Natomiast w przypadku usług świadczonych przez Państwa na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju/posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim, miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium kraju/terytorium państwa trzeciego, w którym podmiot ten posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W tym wypadku bowiem – dla określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem - zastosowanie znajdzie przepis art. 28k ust. 1 ustawy.
W konsekwencji:
- w przypadku usług pośrednictwa świadczonych przez Państwa w ramach platformy na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, będzie miejsce w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej albo stałe miejsce prowadzenia działalności, jeżeli usługi są świadczone dla tego miejsca;
- w przypadku usług pośrednictwa świadczonych przez Państwa w ramach platformy na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, miejscem świadczenia tych usług – zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy – jest terytorium kraju, gdzie Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej;
- w przypadku usług pośrednictwa świadczonych przez Państwa za pośrednictwem platformy, na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju/posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim, miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju/terytorium państwa trzeciego, w którym ten podmiot posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W tym wypadku bowiem – dla określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem – zastosowanie znajdzie przepis art. 28k ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko jest:
-nieprawidłowe – w zakresie nieuznania świadczonych przez Państwa w ramach platformy usług za usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy;
-prawidłowe – w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów będących podatnikami oraz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej;
-nieprawidłowe –w zakresie ustalenia miejsca świadczenia opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju/posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim.
Końcowo należy wyjaśnić, że powołany wyżej art. 7a ustawy dotyczy przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu określonych dostaw towarów na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z posiadaniem, prowadzeniem, czy zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów. Przepis art. 7a dotyczy więc dostaw towarów, gdzie platforma staje się „fikcyjnym dostawcą”. Natomiast opisane we wniosku usługi, za które otrzymują Państwo wynagrodzenie (prowizję), stanowią niezależną usługę, która powinna być rozliczania odrębnie – według zasad przewidzianych dla usług świadczonych drogą elektroniczną.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii związanych z prawidłowością rozliczania opisanych we wniosku usług w ramach procedury VAT-OSS.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.