Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania w Polsce nabywanych usług mówców (speakerów), podwykonawców, wynajmu mebli oraz infrastruktury, wynajmu drukarek, fryzjerskich i kosmetycznych (make-up), agencji wolontariuszy, wykonania dekoracji, doradztwa podatkowego, umowy partnerskiej ze sponsorami, social mediów, programistycznych, rejestracyjnych, obsługi foto i video, wynajmu krótkofalówek, wynajmu laptopów, wydawców i kierowników planu, tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej oraz stworzenia i obsługi aplikacji eventowej,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania w Polsce usługi udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą oraz usługi ochrony,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania w Rumunii usługi lokalnych transferów oraz obsługi stanowiska z wyżywieniem.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia miejsca opodatkowania usług oraz obowiązku rozliczenia podatku VAT od nabywanych usług. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 sierpnia 2025 r. (wpływ 7 sierpnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym w Polsce. Wnioskodawca posiada także rumuński numer wydany na potrzeby podatku VAT.

Wnioskodawca od wielu lat organizuje konferencje w (…), podczas których eksperci i znane osobistości uczestniczą w licznych panelach dyskusyjnych z zakresu między innymi ekonomii, biznesu, nowych technologii, ochrony środowiska. Konferencja trwa 2 dni i jest podzielona na bloki tematyczne. Na takich samych zasadach Wnioskodawca planuje zorganizować we wrześniu 2025 r. konferencję w (…) Rumunii, (…) (zwana dalej jako „Konferencja”). Wstęp na Konferencję może nabyć każdy zainteresowany. Wstęp ma charakter odpłatny. Celem Konferencji jest między innymi inicjowanie debaty publicznej w zakresie określonych tematów, wymiana myśli i doświadczeń, analizowanie problematycznych zagadnień o zasięgu społecznym oraz prace nad rozwiązaniem poruszanych problemów. Dyskusje często dotyczą zmian zachodzących we współczesnym świecie czy też nowych technologii, co zachęca do refleksji nad bieżącymi wydarzeniami oraz do planowania przyszłości. Wielu partnerów i sponsorów deklaruje wsparcie podczas organizacji Konferencji. W związku z tym Wnioskodawca stoi w obliczu zawarcia szeregu umów obejmujących świadczenie usług lub dostawy towarów związanych z organizacją Konferencji.

W odniesieniu do niektórych przypadków Wnioskodawca ma wątpliwość odnoszącą się do zasad opodatkowania niektórych usług lub dostaw towarów na gruncie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.).

Wnioskodawca korzysta z następujących usług:

1)Usługi mówców (speakerów) - na Konferencję są zapraszane znane osoby w celu prowadzenia poszczególnych paneli, wygłaszania referatów lub udziału w dyskusji. Prelegenci wystawiają faktury za wyświadczone przez siebie usługi.

2)Usługi obsługi w social mediach - Wnioskodawcy zależy na szerokiej promocji wydarzenia w portalach społecznościowych, w związku z czym korzysta z usług podmiotów zajmujących się profesjonalnym promowaniem określonych treści w social mediach. Usługi te mają charakter odpłatny.

3)Udostępnienie lokalizacji wraz z obsługą - intencją Wnioskodawcy jest zapewnienie lokalizacji adekwatnej do rangi organizowanej Konferencji. Uczestnicy oraz speakerzy powinni mieć zagwarantowaną przestrzeń, w której będą czuli się swobodnie. Lokalizacja powinna składać się z wielu różnych części - miejsc wystąpień i dyskusji, strefy gastronomicznej itp. Wraz z udostępnieniem lokalizacji usługodawca zapewnia także personel obsługujący wszystkich uczestników Konferencji.

4)Usługi podwykonawców mających siedzibę w Rumunii - w związku z organizacją Konferencji Wnioskodawca korzysta z usług rumuńskich podwykonawców, tytułem przykładu można wskazać na usługi scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie.

5)Usługi programistyczne - organizacja Konferencji wiąże się z koniecznością stworzenia własnych programów i systemów Wnioskodawcy. Dynamiczny charakter organizacji wydarzenia oraz konieczność aktualizacji systemów i programów pod względem organizacyjnym i prawnym wymaga od Wnioskodawcy korzystania z usług programistów.

6)Usługa rejestracyjna - duża liczba uczestników Konferencji wymaga zapewnienia sprawnego i dobrze zorganizowanego procesu rejestracji. Czynności te są wykonywane przez wyspecjalizowany podmiot, który weryfikuje osoby obecne podczas wydarzenia w zakresie zakupionych biletów.

7)Obsługa foto i video - doniosła ranga wydarzenia wymaga jej udokumentowania, dlatego Wnioskodawca korzysta z usług profesjonalnych podmiotów świadczących obsługę fotograficzną oraz video Konferencji.

8)Usługa ochrony - znaczna liczba uczestników wymaga zapewnienia bezpieczeństwa oraz porządku podczas Konferencji na terenie wydarzenia oraz w najbliższej okolicy.

9)Wynajem mebli oraz infrastruktury - jest świadczona przez podmiot rumuński z uwagi na lokalizację wydarzenia.

10)Obsługa stanowiska z wyżywieniem i napojami - usługa obejmuje zapewnienie wyżywienia oraz napojów uczestnikom w ramach stanowiska, na którym pracuje personel.

11)Wynajem krótkofalówek - Wnioskodawca wynajmuje bezprzewodowe urządzenia powalające na zapewnienie łączności między organizatorami a osobami odpowiedzialnymi za realizację poszczególnych zadań. Usługa ta pozwala na sprawną wymianę informacji oraz przyczynia się do osiągnięcia wysokiego stopnia zorganizowania Konferencji.

12)Wynajem laptopów oraz drukarek - podczas organizowania wydarzenia Wnioskodawca oraz inne zaangażowane podmioty muszą korzystać z komputerów oraz drukarek. Dzięki tej usłudze zapewniona jest podstawowa infrastruktura techniczna.

13)Usługi fryzjerskie i kosmetyczne (make-up) - usługi świadczone na rzecz speakerów.

14)Usługi agencji wolontariuszy - ranga wydarzenia przyciąga wiele osób gotowych pełnić role wolontariuszy. Usługa świadczona przez agencję wolontariuszy sprowadza się do pozyskania wolontariuszy oraz zorganizowania ich pracy.

15)Usługa lokalnych transferów - ze względu na rozległą przestrzeń, na której odbywa się Konferencja oraz odległość do innych obiektów jak lotnisko, hotele lub restauracje konieczne jest zorganizowanie lokalnej komunikacji.

16)Usługa wykonania dekoracji.

17)Usługi wydawców i kierowników planu - usługi te są świadczone w celu zagwarantowania sprawnego i zorganizowanego przebiegu Konferencji.

18)Usługi tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej.

19)Usługi doradztwa podatkowego - świadczone przez podmiot rumuński w celu zapewnienia prawidłowej obsługi podatkowej wydarzenia.

20)Stworzenie oraz obsługa aplikacji eventowej - stworzona oraz udostępniona w celu zagwarantowania dostępu do informacji na temat Konferencji.

21)Umowa partnerska ze sponsorami - współpraca ma charakter wymiany barterowej. Z jednej strony Wnioskodawca otrzymuje środki pieniężne na organizację Konferencji, a z drugiej strony zobowiązuje się do podejmowania działań promocyjnych na rzecz sponsora.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (SMPD) w Rumunii, które uczestniczy w nabywaniu usług opisanych we wniosku.

Uzasadnienie

Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej sformułowana w Rozporządzeniu oraz orzecznictwie TSUE

Przepisy ustawy o VAT, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” dla celów VAT.

Pojęcie to natomiast jest pojęciem prawa Unii Europejskiej, zdefiniowanym w art. 11 rozporządzania wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L z 2011 r. Nr 77, str. 1 ze zm.), zwanej dalej jako „rozporządzenie 282/2011”.

Rozporządzenie 282/2011 zostało wydane na potrzeby interpretacji przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.; dalej „dyrektywa VAT”), a zatem również na potrzeby przepisów krajowych stanowiących transpozycję dyrektywy VAT do porządku prawnego poszczególnych państw członkowskich - w przypadku Polski na potrzeby przepisów ustawy o VAT. W tym zakresie natomiast nie można zapomnieć, że przepisy rozporządzenia stosuje się bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, można tym samym powoływać się na nie wprost przed organami władzy publicznej, w tym organami podatkowymi danego państwa.

Zgodnie z art. 11 rozporządzenia, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy VAT (tj. na potrzeby określania miejsca świadczenia usług nabywanych) „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, (…) które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Przy czym podkreślenie wymaga, że transpozycją do polskiego systemu prawnego ww. art. 44 dyrektywy VAT („Miejscem świadczeniami usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu”) są przepisy art. 28 ust. 1 i 2 ustawy VAT.

Ponadto stosownie do art. 11 ust. 2 rozporządzenia, na potrzeby przepisów art. 45, art. 56 ust. 2 akapit drugi oraz art. 192a dyrektywy VAT „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, (…) które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje.

Nie można również pominąć okoliczności, że zgodnie z art. art. 11 ust. 3 rozporządzenia fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem w świetle tego przepisu fakt zarejestrowania Spółki jako podatnika VAT w Polsce nie powinien per se zostać uznany za przesadzający o posiadaniu przez Wnioskodawcę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Powołana powyżej definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” zawarta w rozporządzeniu stanowi, w istocie, usankcjonowanie ugruntowanego stanowiska, w odniesieniu do koncepcji stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, prezentowanego na przestrzeni lat w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”, „Trybunał”). Powyższe potwierdza chociażby motyw w punkcie 14 preambuły do Rozporządzenia, zgodnie z którym wyjaśnienie pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, służyć ma „zapewnieniu jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu i powinno uwzględniać orzecznictwo TSUE”. Jednakże dopiero w rozporządzeniu dokonano wprost rozgraniczenia pomiędzy stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej na potrzeby świadczenia usług oraz odbioru usług.

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia, na użytek stosowania art. 192a dyrektywy VAT stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Orzecznictwo Trybunału i polskich sądów administracyjnych

Analiza orzecznictwa Trybunału wskazuje, że TSUE wielokrotnie orzekał w kwestii stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, pozwalając na sformułowanie przesłanek, które tylko w przypadku ich łącznego wystąpienia uzasadniają stwierdzenia, że podatnik posiada w danym państwie członkowskim (innym niż państwo jego siedziby) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi przez TSUE w pkt 18 orzeczenia w sprawie 168/84 (Gunter Berkholz), aby miejsce, w którym podatnik wykonuje działalność gospodarczą można było uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, muszą być łącznie spełnione następujące warunki: (i) miejsce to musi charakteryzować się pewną minimalną skalą działalności oraz (ii) muszą być w nim stale obecne zasoby zarówno ludzkie oraz techniczne konieczne do wykonywania działalności.

Podobne wnioski płyną z wyroku w sprawie C-73/06 (Planzer Luxembourg Sarl), w którym TSUE podkreślił, że: „Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa w dziedzinie podatku VAT pojęcie stałego przedsiębiorstwa wymaga minimalnej trwałości poprzez zgromadzenie stałych zasobów ludzkich i technicznych, koniecznych do świadczenia określonych usług (…). Owa minimalna trwałość oznacza zatem wystarczający stopień trwałości oraz strukturę, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić świadczenie danych usług w sposób niezależny”.

Z kolei w sprawie C-190/95 (ARO Lease BV) Trybunał stwierdził, że stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość prowadzenia działalności w sposób niezależny. Oznacza to, zdaniem TSUE, że takie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość (i) sporządzania umów, bądź (ii) podejmowania decyzji o charakterze zarządczym (por. pkt 16 wyroku). Analogiczne stanowisko Trybunał zawarł w wyroku w sprawie C-390/96 (Lease Plan Luxembourg SA), w którym stwierdził, że „Jeżeli spółka leasingowa nie posiada w danym państwie członkowskim ani swojego personelu, ani struktury organizacyjnej charakteryzującej się wystarczającym poziomem trwałości, która umożliwiałaby zawieranie umów oraz podejmowanie decyzji na poziomie zarządu, w związku z czym usługi, o których mowa, mogłyby być świadczone w sposób niezależny, nie można mówić o stałej siedzibie spółki w tym państwie”.

Co więcej, w wyroku z dnia 3 czerwca 2021 r. w sprawie C-931/19 (Titanium Ltd.) Trybunal potwierdził dotychczas stosowaną wykładnię podkreślił, iż stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie może zostać rozpoznane wyłącznie na podstawie infrastruktury technicznej (np. w postaci wynajmowane nieruchomości) w sytuacji, gdy brakuje jej towarzyszących zasobów personalnych umożliwiających prowadzenie działalności.

Ponadto w wyroku z dnia 7 kwietnia 2022 r. w sprawie C-333/20 (Berlin Chemie A. Menarini), Trybunał stwierdził również, iż „Artykuł 44 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., i art. 11 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że spółka mająca siedzibę w jednym państwie członkowskim nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim ze względu na to, iż posiada tam spółkę zależną, która na podstawie umów udostępnia jej zaplecze techniczne i personalne, za pomocą których świadczy ona, na zasadach wyłączności, usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji, mogące mieć bezpośredni wpływ na wielkość sprzedaży”.

Jak wynika z powyższego, powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w każdym przypadku będzie stanowiło rezultat działalności gospodarczej podatnika. Jednakże nie oznacza to, że każdy rodzaj działalności gospodarczej automatycznie będzie skutkował powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT. Samo prowadzenie takiej działalności na terenie danego kraju nie powoduje bowiem postawania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy łącznie kilka kluczowych cech wyodrębnionych przez TSUE nie będzie charakteryzowało obecności danego podmiotu w tym państwie.

Kierując się definicją stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawartą w Rozporządzeniu oraz biorąc pod uwagę powołane powyżej orzecznictwo TSUE należy wskazać, że przesłanki, których łączne zaistnienie powoduje, że można mówić o powstaniu „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” w odniesieniu do danego podatnika obejmują:

a)obecność odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego koniecznej do prowadzenia działalności gospodarczej (infrastruktury własnej lub zapewnionej przez podmiot zewnętrzny),

b)prowadzenie działalności w sposób niezależny w stosunku do działalności głównej (niezależność decyzyjna),

c)określony poziom stałości prowadzenia działalności gospodarczej, wyrażony jako zamiar podatnika, co do prowadzenia działalności z tego miejsca w sposób permanentny.

Na wyrażone powyżej cechy stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej wskazują również polskie sądy administracyjne. W tym kontekście można powołać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1779/16, wpisujący się w aktualną linię orzeczniczą organów podatkowych oraz Trybunału, w którym WSA słusznie podsumował:

„(…) z orzecznictwa TSUE oraz Sądów krajowych (C-190/95 ARO Lease, C-168/84 Berkholz, C-260/05 DFDS A/S, C-73/06 Planzer Luxembourg Sarl, C-452/03 RAL, I FSK 2004/14, III SA/Wa 3334/12, III SA/Wa 3332/14) wynika kilka uwag, jakie wydają się istotne w sprawach dotyczących wykładni dość nieprecyzyjnego i przez to trudnego w zrozumieniu pojęcia „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” użytego w art. 11 Rozporządzenia Rady nr 282/2011. Otóż uznać należy, że:

1)wypracowane kryteria oceny istnienia takiego miejsca dotyczą stałości działalności, niezależności decyzyjnej oraz istnienia wystarczających środków technicznych i osobowych do wykonywania działalności, przy czym elementy te muszą wystąpić łącznie, aby stwierdzić istnienie stałego miejsca,

2)pomimo wypracowania tych ogólnych kryteriów konkretna ocena co do występowania w danym przypadku stałego miejsca działalności gospodarczej wymaga uwzględnienie szeregu czynników specyficznych dla danej dziedziny - określone cechy zaangażowanej działalności gospodarczej mogą w danych okolicznościach kreować takie stałe miejsce, ale te same cechy mogą w innych okolicznościach istnienie takiego miejsca wykluczyć,

3)orzecznictwo ETS (TSUE) wykazuje pewne różnice w podejściu do omawianego zagadnienia na przestrzeni okresu od roku 1985, kiedy wydano jeden z pierwszych wyroków, sygn. C-168/84 Berkholz, zaś zaobserwowana ewolucja dotyczy zwłaszcza zakresu i rodzaju władztwa, jakie powinien przejawiać dany podmiot nad pracownikami wykonującymi usługę,

4)okoliczność, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie dla zaistnienia stałego miejsca działalności, powinna być oceniana każdorazowo w kontekście konkretnych usług lub dostaw, na co wskazuje już ten fakt, że w art. 11 Rozporządzenie odrębnie definiuje stałe miejsce dla celów nabycia (ust. 1) i odrębnie dla celów sprzedaży (ust. 2). Nie jest więc właściwe dokonywanie oceny, czy podmiot w ogóle (w kontekście całej swojej działalności w kraju innym niż kraj siedziby) posiada miejsce stałej działalności, a w szczególności nie należy oceniać łącznie zasobów związanych wyłącznie z nabyciem oraz wyłącznie ze sprzedażą”.

Jak wynika z powyższego, gdy nie jest spełnione chociażby jedno z wyżej wymienionych kryteriów, nie można uznać, że aktywność danego podmiotu na terytorium danego państwa członkowskiego powinna być rozpoznana jako posiadanie przez niego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Powyższe rozumienie pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” zostało potwierdzone również w orzecznictwie innych polskich sądów administracyjnych.

Przekładowo, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 393/13 stwierdził, że „o stałym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej możemy mówić, gdy podatnik ma możliwość kierowania sprawami firmy, utrzymuje stały personel i posiada minimalne środki techniczne, niezbędne do prowadzenia działalności”. Z kolei WSA w Warszawie w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 3326/10, odwołując się do orzecznictwa TSUE stwierdził, że „nie można uznać, że usługi wykonywane są w innym miejscu niż główne miejsce prowadzenia działalności, chyba, że miejsce to jest chociaż w minimalnym stopniu stałe w związku ze stałą obecnością personelu oraz środków technicznych niezbędnych do świadczenia usług”.

Sytuacja Wnioskodawcy w kontekście stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej

Wyżej zaprezentowane kryteria oceny występowania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej należy zestawić z sytuacją Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada na terytorium Rumunii stałego biura ani żadnej innej nieruchomości. Spółka będzie wynajmowała jedynie nieruchomość na potrzeby organizacji konferencji, lecz najem ten będzie trwał jedynie kilka dni.

Wnioskodawca nie posiada na terytorium Rumunii stałego zaplecza personalnego, w szczególności w tym państwie nie pracuje na stałe żaden z pracowników Spółki. Osoby odpowiedzialne za organizację wydarzenia po stronie Wnioskodawcy zatrudnione są w Polsce i z terytorium Polski wykonują swoje obowiązki (głównie w formie zdalnej). W drodze wyjątku osoby zaangażowane w organizację wydarzenia udają się do Rumunii na czas konferencji, a także kilku dni przed i kilka dni po tym wydarzeniu.

Wnioskodawca nie posiada na terytorium Rumunii stałego zaplecza technicznego. Spółka korzysta ze sprzętu wynajmowanego przez inne podmioty, lecz najem ten ma charakter krótkoterminowy - jest uwarunkowany długością wydarzenia. Ponadto Wnioskodawca ma możliwość zmiany podmiotu dostarczającego sprzęt.

Wszystkie decyzje strategiczne dotyczące działalności Spółki, w tym decyzje dotyczące organizacji konferencji w Rumunii, są podejmowane w Polsce.

Biorąc pod uwagę wyżej przedstawione okoliczności, nie można zatem przyjmować, że na terytorium Rumunii działa podmiot niezależny od Wnioskodawcy ani nawet jego część.

Organizacja konferencji jest koordynowana z terytorium Polski, gdzie zapadają wszelkie decyzje i skąd nawiązywane są kontakty gospodarcze. Na terytorium Rumunii nie jest prowadzona samodzielna działalność gospodarcza.

Wnioskodawca uważa zatem, że Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rumunii.

Niektóre z usług przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego są realizowane przez podmioty polskie, tzn. takie, które mają siedzibę na terytorium Polski.

Pozostałe usługi są realizowane przez podmioty nie posiadające ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Jeżeli kontrahent ma siedzibę w państwie innym niż Polska i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, to wówczas nabywane usługi są opodatkowane w miejscu siedziby Wnioskodawcy i ich nabycie wiąże się z obowiązkiem rozliczenia tych usług przez Wnioskodawcę w Polsce na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Jeżeli natomiast usługodawca posiada siedzibę na terytorium Polski, to usługa jest opodatkowana według zasad ogólnych przez usługodawcę. Wnioskodawca nie rozlicza wtedy takiej usługi na zasadach odwrotnego obciążenia.

1.Usługi mówców (speakerów) - Francja, USA i Rumunia,

2.Usługi obsługi wydarzenia w social mediach - Polska,

3.Udostępnienie lokalizacji wraz z obsługą - Rumunia,

4.Usługi podwykonawców mających siedzibę w Rumunii - Rumunia,

5.Usługi programistyczne - Polska,

6.Usługa rejestracyjna - Polska,

7.Usługa foto i video - Polska,

8.Usługa ochrony - Rumunia,

9.Wynajem mebli oraz infrastruktury - Rumunia,

10.Obsługa stanowiska z wyżywieniem oraz napojami - Rumunia,

11.Wynajem krótkofalówek - Polska,

12.Wynajem laptopów oraz drukarek - laptopy Polska, drukarki Rumunia,

13.Usługi fryzjerskie i kosmetyczne (make-up) - Rumunia,

14.Usługi agencji wolontariuszy - Rumunia,

15.Usługa lokalnych transferów - są dostarczane barterowo przez partnera z Rumunii,

16.Usługa wykonania dekoracji - Rumunia,

17.Usługi wydawców i kierowników planu - Polska,

18.Usługi tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej - Polska,

19.Usługi doradztwa podatkowego - jeden kontrahent z Polski i jeden kontrahent z Rumunii,

20.Stworzenie oraz obsługa aplikacji eventowej - Polska,

21.Umowa partnerska ze sponsorami - Belgia.

Przedmiotem usługi wykonania dekoracji jest wykonanie, powieszenie i zamontowanie różnego rodzaju materiałów promocyjnych, banerów, oznaczeń terenu konferencji (np. strzałki, kierunkowskazy, opisy miejsc). Odpowiednio oznaczane są miejsca takie jak recepcja, szatnia, toalety, tzw. ścianki. Dodatkowo usługodawca oferuje usługi takie jak udostępnianie ściany multimedialnej, pulpitów powitalnych, ścianek reklamowych.

Na ww. elementach są umieszczane grafiki organizatora oraz grafiki odnoszące się do konferencji.

Wyżej wymienione elementy są montowane na czas konferencji, a następnie demontowane. Montaż nie ma charakteru trwałego, lecz jest tymczasowy (np. trytytki, taśmy klejące, itp.).

W zamian za realizację wyżej opisanych usług Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej.

W ramach usługi ochrony usługodawca zobowiązał się do:

a)znajomości miejsc i punktów wrażliwych w obrębie obiektu, aby zapobiec wystąpieniu działań mogących spowodować szkody w chronionych jednostkach;

b)ochrony obiektu, towarów i wartości trzymanych pod strażą oraz zapewnienia ich integralności;

c)zezwalania na wstęp do obiektu wyłącznie zgodnie z przepisami prawa i wewnętrznymi regulacjami;

d)niedopuszczania do chronionych obiektów osób będących pod wpływem alkoholu;

e)zatrzymywania i legitymowania osób, co do których istnieją dane lub przesłanki wskazujące na popełnienie przestępstw lub innych czynów zabronionych w strzeżonym obiekcie, osób naruszających wewnętrzne regulaminy ustanowione we własnym zakresie, a w przypadku przestępstw rażących - zatrzymania i przekazania Policji sprawcy, dóbr lub wartości będących przedmiotem przestępstwa lub innych czynów zabronionych, podejmowania działań w celu ich zabezpieczenia lub dozoru, a także sporządzania protokołu z podjęcia tych działań;

f)niezwłocznego informowania żandarmerii, kierownictwa jednostki i przełożonego o zaistnieniu zdarzenia podczas wykonywania służby oraz o podjętych działaniach;

g)w przypadku uszkodzenia instalacji, rur lub zbiorników wodnych, paliw lub chemikaliów, sieci elektrycznych lub telefonicznych oraz w innych okolicznościach mogących spowodować szkodę, niezwłocznego informowania uprawnionych do takich zdarzeń i podejmowania pierwszych działań niezwłocznie po ich wykryciu;

h)w razie pożaru niezwłocznie podejmować działania gaśnicze i ratunkowe w celu ratowania ludzi, mienia i przedmiotów wartościowych, powiadamiać straż pożarną oraz dowództwo jednostki, żandarmerię i policję;

i)podejmować pierwsze kroki w celu ratowania ludzi, mienia i przedmiotów wartościowych w przypadku katastrof;

j)powiadamiać żandarmerię i policję o wszelkich czynach mogących naruszyć mienie jednostki oraz współpracować w wypełnianiu zadań żandarmerii i policji w zakresie ścigania przestępców;

k)dochowywać tajemnic państwowych i służbowych, jeżeli ze względu na charakter swoich obowiązków mają dostęp do takich danych i informacji;

l)nosić mundur i znaki rozpoznawcze wyłącznie w czasie pełnienia służby;

m)nie zgłaszać się do służby pod wpływem alkoholu ani nie spożywać takich napojów w czasie pełnienia służby; nie opuszczać służby bez uzasadnionej przyczyny i bez uprzedniego powiadomieni dowództwa jednostki;

n)wykonywać polecenia przełożonych ściśle i z szacunkiem odnosić się do stosunku służbowego;

o)wykonywać, w zależności od specyfiki przedmiotu, strzeżonych dóbr lub wartości, wszelkie inne powierzone mu zadania zgodnie z planem zadań;

p)organizować, kierować i kontrolować działalność ochroniarską oraz sposób jej wykonywania przez podległy personel;

q)niezwłocznie informować kierownictwo jednostki, żandarmerię i policję o zdarzeniach zaistniałych w trakcie wykonywania działalności ochroniarskiej i prowadzić ich ewidencję;

r)proponować kierownictwu jednostki środki służące usprawnieniu działalności ochroniarskiej;

s)realizować szczegółowy program szkolenia zawodowego podległych mu pracowników ochrony, specyficzny dla danego rodzaju zdarzeń.

Usługa ochrony ma na celu ochronę w szczególności osób uczestniczących w konferencji. W dalszej kolejności chronione są ruchomości, a przy okazji sama nieruchomość.

W zamian za realizację wyżej opisanych usług Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej.

Usługa udostępnienie lokalizacji wraz z obsługą nie jest typową usługą wynajmu lokalu. Usługodawca nie tylko wynajmuje lokal Wnioskodawcy, lecz również zapewnia Spółce odpowiednią przestrzeń do organizacji wydarzenia, lokalizację, sprzęt techniczny, niezbędny personel.

Spółka może swobodnie dysponować przydzieloną jej na czas konferencji nieruchomością/przestrzenią gdzie się ona odbywa, w granicach przeznaczenia nieruchomości.

Ww. przestrzeń jest udostępniona wyłącznie dla potrzeb Spółki.

Ponadto w ramach tej usługi usługodawca zapewnia wyposażenie techniczne - nagłośnienie, ekrany, oświetlenie, dostęp do internetu.

Wśród personelu zapewnianego przez usługodawcę można wskazać następujące osoby:

• (…) - zespół techniczny sceny: 1 realizator multimediów, 1 realizator oświetlenia, 1 realizator dźwięku;
• (…) - zespół techniczny sceny: 1 realizator multimediów, 1 realizator oświetlenia, 1 realizator dźwięku;
• (…) i (…): 1 wsparcie techniczne dla obu lokalizacji podczas konferencji w zakresie multimediów, nagłośnienia i świateł;
• Przyjęcie koktajlowe: 1 realizator multimediów, 1 realizator oświetlenia, 1 realizator dźwięku;
• Wsparcie techniczne dla pozostałych obszarów:
• Wsparcie internetowe,
• Zespół montażowo-obsługowy dla konfiguracji lokalizacji w liczbie pozwalającej usługodawcy na wypełnienie zakresu jego zobowiązań w terminie wymaganym przez Wnioskodawcę;
• Zespół ds. konserwacji instalacji elektrycznej;
• Ochrona nadzorowana przez szefa ochrony (zespół minimum 9 osób);
• Obsługa kelnerska (barman - zespół barmanów/dzień konferencji, zespół 5 barmanów na przyjęcie koktajlowe, kelnerzy);
• Serwis sprzątający (zespół minimum 8 osób);
• Wsparcie koordynatora parkingu (2 osoby);
• Obsługa garderobiana (minimum 3 osoby);
• Wsparcie koordynatora lokalizacji wydarzenia.

Pytanie doprecyzowane w uzupełnieniu

Czy usługi nabywane przez Wnioskodawcę, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, są opodatkowane w miejscu siedziby Wnioskodawcy i czy ich nabycie wiąże się z obowiązkiem rozliczenia tych usług przez Wnioskodawcę w Polsce na zasadzie odwrotnego obciążenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy następujące usługi powinny być opodatkowane w Polsce ze względu na siedzibę Wnioskodawcy jako usługobiorcy:

1)usługi mówców (speakerów),

2)obsługa social mediów,

3)usługa udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą,

4)usługi programistyczne,

5)usługi rejestracyjne,

6)obsługa foto i video,

7)wynajem krótkofalówek,

8)usługi podwykonawców,

9)wynajem komputerów i drukarek,

10)usługi wydawców i kierowników planu,

11)usługi tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej.

12)stworzenie oraz obsługa aplikacji eventowej,

13)usługi doradztwa podatkowego

14)świadczenie sponsora realizowane w ramach umowy sponsoringowej.

Zdaniem Wnioskodawcy następujące usługi powinny być opodatkowane w Rumunii ze względu na miejsce odbywania się Konferencji:

1)obsługa stanowiska z wyżywieniem i napojami,

2)usługa lokalnych transferów.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwana dalej „ustawą VAT”, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest co do zasady miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca - jako zarejestrowany podatnik VAT z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce - nabywając usługi, które nie stanowią wyjątków od reguły ogólnej z art. 28b ust. 1 ustawy VAT, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT na terytorium Polski na zasadach odwrotnego obciążenia (reverse charge).

Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), m.in. w wyroku z dnia 8 grudnia 2016 r. w sprawie C-453/15 Staatssecretaris van Financiën przeciwko A. Oy, w którym Trybunał podkreślił, że miejsce opodatkowania usług świadczonych na rzecz podatnika powinno być zasadniczo powiązane z miejscem, w którym ten podatnik prowadzi działalność gospodarczą.

I.Usługi opodatkowane w Polsce na podstawie art. 28b ustawy o VAT

Usługi mówców (speakerów), usługi polegające na wygłaszaniu referatów czy prowadzeniu paneli przez zaproszonych ekspertów stanowią usługi niematerialne i nie podlegają wyjątkom określonym w art. 28e ustawy VAT (dotyczącym usług związanych z nieruchomościami) ani w art. 28g i art. 28h (usługi kulturalne, edukacyjne, itp. na rzecz konsumentów). W przypadku świadczenia tych usług na rzecz podatnika zastosowanie znajduje art. 28b ust. 1 ustawy VAT - a zatem miejscem świadczenia będzie Polska.

Wynajem mebli i infrastruktury, usługi kosmetyczne i fryzjerskie, obsługa social mediów, usługa udostępniania lokalizacji wraz obsługą, usługi programistyczne, usługi rejestracyjne, obsługa foto i video, wynajem krótkofalówek, wynajem komputerów i drukarek, usługi wydawców i kierowników planu, usługi tłumaczenia i administracyjne, aplikacja eventowa, doradztwo podatkowe, sponsoring, wszystkie ww. usługi mają charakter usługi niematerialnej lub ogólnoorganizacyjnych i nie stanowią wyjątków wymienionych w art. 28c-28n ustawy VAT. W konsekwencji, w przypadku świadczenia ich na rzecz podatnika - Wnioskodawcy - znajdującego się w Polsce, miejscem świadczenia jest Polska.

Ochrona, usługi lokalnych podwykonawców (nagłośnienie, scenografia), transfery lokalne, dekoracje.

Ponadto zgodnie z art. 28g ustawy VAT, usługami związanymi z wydarzeniami kulturalnymi, edukacyjnymi, rozrywkowymi, sportowymi lub podobnymi - jeżeli są świadczone na rzecz podatników - są opodatkowane w miejscu faktycznego świadczenia tych usług.

Jak natomiast wynika z rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1 ze zm.) usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą. Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub i urządzeń sanitarnych, ale nie obejmują usług pośrednictwa związanych ze sprzedażą biletów. Powyższy przepis nie odnosi się do usług o charakterze ogólnym. Kryterium rozróżnienia miejsca opodatkowania stanowi bezpośrednie powiązanie ze wstępem oraz oddzielność świadczenia na rzecz uczestnika.

Usługi takie jak ochrona wydarzenia, usługi organizacyjne, dekoracje i transfer uczestników co prawda mają związek ze wstępem, lecz są oddzielnie świadczone na rzecz osoby uczestniczącej. Usługi te mają charakter ogólny i wpływają na jakość całokształtu wydarzenia. Z tego względu zastosowania nie znajduje art. 28g ustawy VAT. W rezultacie należy przyjąć, że miejscem opodatkowania jest Polska, a nie Rumunia.

II.Usługi opodatkowane w Rumunii jako związane z miejscem fizycznego świadczenia (art. 28f, art. 28i ustawy o VAT)

Obsługa stanowiska z wyżywieniem, usługa lokalnych transferów.

Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Usługi lokalnych transferów podlegają zatem opodatkowaniu w Rumunii.

Stosownie do art. 28i ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2. Usługi związane z wyżywieniem będą wykonywane w Rumunii, dlatego miejsce opodatkowania nie będzie znajdowało się w Polsce, lecz w miejscu faktycznego wykonania.

Podsumowanie

W świetle przepisów art. 28b-28n ustawy o VAT, wyroków TSUE oraz interpretacji indywidualnych, zasadnym jest uznanie, że:

• Usługi o charakterze niematerialnym, organizacyjnym oraz doradczym (wymienione w punkcie I) - powinny być opodatkowane w Polsce na zasadach odwrotnego obciążenia (reverse charge), jako że są świadczone na rzecz polskiego podatnika,
• Usługi związane z fizycznym miejscem wydarzenia lub jego obsługą (pkt II) - powinny być opodatkowane w Rumunii, zgodnie z art. 28e i art. 28g ustawy o VAT, jako związane z lokalizacją wydarzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1)terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

4)terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

5)terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem zarejestrowanym w Polsce oraz posiada również rumuński numer wydany na potrzeby podatku VAT. Spółka planuje zorganizować we wrześniu 2025 r. konferencję w (…) Rumunii, (…) („Konferencja”). Celem Konferencji jest m.in. inicjowanie debaty publicznej w zakresie określonych tematów, wymiana myśli i doświadczeń, analizowanie problematycznych zagadnień o zasięgu społecznym oraz prace nad rozwiązaniem poruszanych problemów. W związku z tym Spółka planuje zawrzeć szereg umów obejmujących świadczenie usług lub dostawy towarów związanych z organizacją Konferencji. Spółka korzysta z następujących usług:

1)Usługi mówców (speakerów) - na Konferencję są zapraszane znane osoby w celu prowadzenia poszczególnych paneli, wygłaszania referatów lub udziału w dyskusji, świadczone przez podmioty z Francji, USA i Rumunii.

2)Usługi obsługi w social mediów - Spółce zależy na szerokiej promocji wydarzenia w portalach społecznościowych, w związku z czym korzysta z usług podmiotów zajmujących się profesjonalnym promowaniem określonych treści w social mediach, świadczone przez podmiot z Polski.

3)Udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą - intencją Spółki jest zapewnienie lokalizacji adekwatnej do rangi organizowanej Konferencji. Uczestnicy oraz speakerzy powinni mieć zagwarantowaną przestrzeń, w której będą czuli się swobodnie. Lokalizacja powinna składać się z wielu różnych części - miejsc wystąpień i dyskusji, strefy gastronomicznej itp. Wraz z udostępnieniem lokalizacji usługodawca zapewnia także personel obsługujący wszystkich uczestników Konferencji. Usługa świadczona przez podmiot z Rumunii.

4)Usługi podwykonawców mających siedzibę w Rumunii - np. usługi scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie.

5)Usługi programistycznej - organizacja Konferencji wiąże się z koniecznością stworzenia własnych programów i systemów Wnioskodawcy. Dynamiczny charakter organizacji wydarzenia oraz konieczność aktualizacji systemów i programów pod względem organizacyjnym i prawnym wymaga od Wnioskodawcy korzystania z usług programistów. Usługa świadczona przez podmiot z Polski.

6)Usługi rejestracyjnej - duża liczba uczestników Konferencji wymaga zapewnienia sprawnego i dobrze zorganizowanego procesu rejestracji. Czynności te są wykonywane przez wyspecjalizowany podmiot, który weryfikuje osoby obecne podczas wydarzenia w zakresie zakupionych biletów. Usługa świadczona przez podmiot z Polski.

7)Obsługi foto i video - profesjonalne podmiotów świadczące obsługę fotograficzną oraz video Konferencji, świadczona przez podmiot z Polski.

8)Usługi ochrony - znaczna liczba uczestników wymaga zapewnienia bezpieczeństwa oraz porządku podczas Konferencji na terenie wydarzenia oraz w najbliższej okolicy. Usługa świadczona przez podmiot z Rumunii.

9)Wynajmu mebli oraz infrastruktury - jest świadczona przez podmiot rumuński z uwagi na lokalizację wydarzenia.

10)Obsługi stanowiska z wyżywieniem i napojami - obejmuje zapewnienie wyżywienia oraz napojów uczestnikom w ramach stanowiska, na którym pracuje personel, świadczona przez podmiot z Rumunii.

11)Wynajmu krótkofalówek - bezprzewodowe urządzenia powalające na zapewnienie łączności między organizatorami a osobami odpowiedzialnymi za realizację poszczególnych zadań. Usługa ta pozwala na sprawną wymianę informacji oraz przyczynią się do osiągnięcia wysokiego stopnia zorganizowania Konferencji. Usługa świadczona przez podmiot z Polski.

12)Wynajmu laptopów oraz drukarek - podczas organizowania wydarzenia Wnioskodawca oraz inne zaangażowane podmioty muszą korzystać z komputerów oraz drukarek. Dzięki tej usłudze zapewniona jest podstawowa infrastruktura techniczna. Usługa świadczona przez podmioty z Polaki (wynajem laptopów) oraz z Rumunii (wynajem drukarek).

13)Usługi fryzjerskie i kosmetyczne (make-up) - usługi świadczone na rzecz speakerów przez podmiot z Rumunii.

14)Usługi agencji wolontariuszy - ranga wydarzenia przyciąga wiele osób gotowych pełnić role wolontariuszy. Usługa świadczona przez agencję wolontariuszy (podmiot z Rumunii) sprowadza się do pozyskania wolontariuszy oraz zorganizowania ich pracy.

15)Usługi lokalnych transferów - ze względu na rozległą przestrzeń, na której odbywa się Konferencja oraz odległość do innych obiektów jak lotnisko, hotele lub restauracje konieczne jest zorganizowanie lokalnej komunikacji. Usługa dostarczana przez partnera z Rumunii.

16)Usługi wykonania dekoracji - polega na wykonaniu, powieszeniu i zamontowanie różnego rodzaju materiałów promocyjnych, banerów, oznaczeń terenu konferencji (np. strzałki, kierunkowskazy, opisy miejsc). Odpowiednio oznaczane są miejsca takie jak recepcja, szatnia, toalety, tzw. ścianki. Dodatkowo usługodawca z Rumunii oferuje usługi takie jak udostępnianie ściany multimedialnej, pulpitów powitalnych, ścianek reklamowych.

17)Usługi wydawców i kierowników planu - usługi te są oświadczone w celu zagwarantowania sprawnego i zorganizowanego przebiegu Konferencji przez podmiot z Polski.

18)Usługi tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej świadczona przez podmiot z Polski.

19)Usługi doradztwa podatkowego - świadczone w celu zapewnienia prawidłowej obsługi podatkowej wydarzenia przez podmioty z Rumunii i Polski.

20)Stworzenia oraz obsługi aplikacji eventowej - stworzona oraz udostępniona w celu zagwarantowania dostępu do informacji na temat Konferencji, świadczona przez podmiot z Polski.

21)Umowy partnerskiej ze sponsorami - współpraca ma charakter wymiany barterowej. Z jednej strony Spółka otrzymuje środki pieniężne na organizację Konferencji, a z drugiej strony zobowiązuje się do podejmowania działań promocyjnych na rzecz sponsora. Usługa świadczona przez podmiot z Belgii.

Niektóre z ww. usług są realizowane przez podmioty polskie, które mają siedzibę na terytorium Polski. Pozostałe natomiast usługi są realizowane przez podmioty nie posiadające ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rumunii.

Na tle przestawionego zdarzenia Państwa wątpliwości dotyczą kwestii rozliczenia przez Spółkę podatku VAT na zasadzie „odwrotnego obciążenia”, w sytuacji, gdy miejscem opodatkowania nabywanych usług od kontrahentów będzie Polska.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie prawidłowego sposobu rozliczenia nabywanych usług należy w pierwszej kolejności ustalić miejsce opodatkowania nabywanych świadczeń. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ponadto należy wskazać, że od ogólnej zasady zawartej w art. 28b ust. 1 ustawy ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług - ściśle określonych w przepisach ustawy - ustala się w sposób szczególny.

I tak, stosownie do art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Z treści art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością, decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu, lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje ich otwarty katalog, zamieszczony w tym przepisie. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - dotyczącą pojęcia „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Zmiany w tym zakresie obowiązują od 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;

b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;

d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

1)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;

2)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Jak stanowi art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 obejmuje w szczególności:

a)opracowanie planów budynku lub jego części przeznaczonych na określoną działkę, bez względu na to, czy budynek został wzniesiony;

b)świadczenie usług nadzoru budowlanego lub ochrony na miejscu;

c)wznoszenie budynku na terenie oraz prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące budynku lub jego części;

d)budowę stałych struktur na terenie, jak również prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych;

e)prace terenowe, łącznie z usługami rolniczymi, takimi jak orka, siew, nawadnianie i nawożenie;

f)badanie i ocenę ryzyka dla nieruchomości i jej stanu;

g)szacowanie wartości nieruchomości, łącznie z przypadkami, kiedy taka usługa jest wymagana na potrzeby ubezpieczenia, w celu ustalenia wartości nieruchomości jako zabezpieczenia kredytu lub w celu oszacowania ryzyka i strat w przypadku sporów;

h)wynajem lub wydzierżawianie nieruchomości inne niż opisane w ust. 3 lit. c), łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę;

i)świadczenie usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, łącznie z prawem do przebywania w określonym miejscu na podstawie praw do korzystania z nieruchomości w oznaczonym czasie i podobnych;

j)przyznanie lub przeniesienie praw innych niż objęte lit. h) oraz i) do wykorzystania nieruchomości w całości lub w części, łącznie z zezwoleniem na korzystanie z części nieruchomości, np. udzielanie pozwoleń na połów lub polowanie, przyznawanie dostępu do poczekalni w portach lotniczych lub korzystanie z infrastruktury, za którą pobiera się opłaty, takiej jak most lub tunel;

k)utrzymanie, remont i naprawę budynku lub jego części, łącznie z takimi pracami jak sprzątanie, układanie płytek, tapetowanie i układanie parkietu;

l)utrzymanie, remont i naprawę stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych;

m)instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość;

n)utrzymanie i naprawę oraz kontrolę maszyn lub sprzętu, jak również nadzór nad maszynami lub sprzętem, jeżeli maszyny lub sprzęt są uznane za nieruchomość;

o)zarządzanie nieruchomościami inne niż zarządzanie portfelem inwestycji w nieruchomości objęte ust. 3 lit. g), obejmujące obsługę nieruchomości komercyjnej, przemysłowej lub mieszkalnej przez właściciela nieruchomości lub na jego rzecz;

p)pośrednictwo w sprzedaży, dzierżawie lub wynajmie nieruchomości oraz ustanowieniu lub przeniesieniu określonych udziałów w nieruchomościach lub praw rzeczowych dotyczących nieruchomości (bez względu na to, czy są one traktowane jako majątek rzeczowy, czy nie), inne niż pośrednictwo objęte ust. 3 lit. d);

q)usługi prawne związane z przeniesieniem tytułu do nieruchomości, ustanowieniem lub przeniesieniem określonych udziałów w nieruchomościach lub praw rzeczowych dotyczących nieruchomości (bez względu na to, czy są one traktowane tak jak rzeczy), takie jak czynności notarialne lub sporządzanie umów kupna lub sprzedaży nieruchomości, nawet jeżeli transakcja, w wyniku której dochodzi do zmiany stanu prawnego nieruchomości, nie zostaje przeprowadzona.

W art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zdefiniowano katalog przesłanek negatywnych, tj. usług które nie są uznawane za związane z nieruchomościami:

a)opracowania planów budynku lub jego części, jeżeli nie są one przeznaczone na określoną działkę;

b)przechowywania towarów na terenie nieruchomości, jeżeli żadna część nieruchomości nie jest przeznaczona do wyłącznego użytku przez usługobiorcę;

c)świadczenia usług reklamowych, nawet jeżeli wiąże się to z wykorzystaniem nieruchomości;

d)pośrednictwa w świadczeniu usług zakwaterowania hotelowego lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, jeżeli pośrednik działa w imieniu i na rzecz osoby trzeciej;

e)udostępniania miejsca na stoisko podczas targów lub wystaw, łącznie z innymi powiązanymi usługami umożliwiającymi wystawcy przedstawienie towarów, takimi jak projekt stoiska, transport i przechowywanie towarów, udostępnianie maszyn, okablowanie, ubezpieczenie i reklama;

f)instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości;

g)zarządzania portfelem inwestycji w nieruchomości;

h)usług prawnych powiązanych z umowami, innych niż objęte ust. 2 lit. q), łącznie z doradztwem dotyczącym warunków umowy dotyczącej przeniesienia nieruchomości lub wykonania takiej umowy lub też udowodnienia istnienia takiej umowy, jeżeli takie usługi nie dotyczą przeniesienia tytułu do nieruchomości.

Natomiast jak stanowi art. 28f ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Jednocześnie z treści art. 28g ust. 1 wynika, że:

Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, w przypadku gdy obecność na nich nie jest wirtualna, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Przepis art. 28g ust. 1 ustawy odnosi się do usług świadczonych na rzecz podatników i dotyczy po pierwsze, usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, a po drugie, usług pomocniczych do usług, o których mowa wyżej. Usługa wstępu to usługa, na mocy której nabywcy przyznane zostaje prawo do uczestniczenia w danej imprezie, znajdowania się w miejscu, w którym ta impreza się odbywa.

Jak wynika z opisu sprawy od różnych kontrahentów będziecie Państwo nabywać pojedyncze usługi, które będą służyć Spółce do zorganizowania Konferencji na terytorium Rumunii. A zatem art. 28g ust. 1 ustawy nie będzie miał zastosowania do nabywanych usług.

W myśl art. 28i ustawy:

Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z okoliczności sprawy wynika, że od zagranicznych kontrahentów nabywają Państwo usługi: mówców (speakerów), udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą, podwykonawców z Rumunii, ochrony, obsługi stanowiska z wyżywieniem oraz napojami, wynajmu mebli oraz infrastruktury, wynajmu drukarek, fryzjerskie i kosmetyczne (make-up), agencji wolontariuszy, lokalnych transferów, wykonania dekoracji, doradztwa podatkowego oraz w zakresie umowy partnerskiej ze sponsorami.

W odniesieniu do nabywanych od zagranicznych kontrahentów usług udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą oraz usług ochrony w celu ustalenia miejsca ich opodatkowania należy zbadać czy zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, który stanowi wyjątek od zasady ogólnej, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia.

Jak wynika z wniosku od podmiotu z Rumunii będą Państwo nabywać usługę udostępnienia lokalizacji wraz z obsługą. Wskazują Państwo, że intencją Spółki jest zapewnienie lokalizacji adekwatnej do rangi organizowanej Konferencji. Wraz z udostępnieniem lokalizacji usługodawca zapewnia także personel obsługujący wszystkich uczestników Konferencji.

Z ww. art. 31a ust. 2 lit. h rozporządzenia 282/2011 wynika, że usługa jest związana z nieruchomością, jeśli obejmuje wynajem nieruchomości łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę. Wprawdzie wskazali Państwo, że udostępnienie lokalizacji wraz z obsługą nie jest typową usługą wynajmu lokalu, gdyż usługodawca nie tylko wynajmuje lokal Spółce, lecz również zapewnia odpowiednią przestrzeń do organizacji wydarzenia, lokalizację, sprzęt techniczny, niezbędny personel, jednakże przestrzeń ta jest udostępniona wyłącznie dla potrzeb Spółki a Spółka może swobodnie dysponować przydzieloną jej na czas Konferencji przestrzenią nieruchomości gdzie się ona odbywa. W takim sensie nieruchomość jest elementem centralnym, gdyż z punktu widzenia Spółki - jako usługobiorcy - istotna jest bowiem kwestia wykorzystania określonej i przydzielonej Spółce nieruchomości celem zorganizowania Konferencji, do której Spółka ma przyznane wyłączne prawa do dysponowania. Zatem spełnione są przesłanki pozwalające na uznanie przedmiotowej usługi za usługę związaną z nieruchomością, o której mowa w art. 28e ustawy.

Tym samym miejscem świadczenia (miejscem opodatkowania) nabywanej usługi udostępniania lokalizacji wraz z obsługą jest miejsce położenia nieruchomości, tj. miejsce gdzie będzie odbywała się Konferencja. Zatem, opisana usługa będzie podlegała opodatkowaniu w Rumunii.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Wskazali Państwo, że od podmiotu z Rumunii będą nabywać usługę ochrony, gdyż znaczna liczba uczestników wymaga zapewnienia bezpieczeństwa oraz porządku podczas Konferencji na terenie wydarzenia jak i w najbliższej okolicy. Usługa ochrony ma na celu ochronę w szczególności osób uczestniczących w Konferencji. W dalszej kolejności chronione są ruchomości, a przy okazji sama nieruchomość.

Z ww. art. 31a ust. 2 lit. b rozporządzenia 282/2011 wynika, że usługa jest związana z nieruchomością, jeśli obejmuje ochronę na miejscu.

Odnośnie usług ochrony należy zauważyć, że choć świadczenie to ma na celu ochronę w szczególności osób uczestniczących w Konferencji to nie sposób pominąć faktu, że w ramach tych usług chronione są ruchomości i co istotne w sprawie sama nieruchomość w której odbywa się Konferencja. Jak sami Państwo wskazali usługodawca w ramach świadczonych usług zobowiązał się także do ochrony obiektu, towarów i wartości trzymanych pod strażą oraz zapewnienia ich integralności, zezwolenia na wstęp do obiektu czy też w przypadku uszkodzenia instalacji, rur, sieci elektrycznych lub telefonicznych do niezwłocznego informowania uprawnionych osób do takich zdarzeń i podejmowania pierwszych działań niezwłocznie po ich wykryciu. Zatem nieruchomość w której odbywa się Konferencja i w której podmiot z Rumunii świadczy usługę ochrony, w opisanym przypadku będzie elementem centralnym świadczonej usługi, co kwalifikuje przedmiotowe świadczenie jako usługę związaną z nieruchomością. Dana nieruchomość stanowi element składowy a świadczenie usług ochrony nie jest przecież możliwe bez nieruchomości stanowiącej jej przedmiot. Z uwagi na ścisły związek opisanych czynności wchodzących w skład ochrony również budynku miejscem opodatkowania w myśl art. 28e ustawy jest miejsce położenia nieruchomości, w której odbywa się Konferencja.

Tym samym miejscem świadczenia (miejscem opodatkowania) nabywanej usługi ochrony jest miejsce położenia nieruchomości, tj. miejsce gdzie będzie odbywała się Konferencja. Zatem, opisana usługa będzie podlegała opodatkowaniu w Rumunii.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do nabywanych od kontrahenta z Rumunii usług lokalnych transferów, lokalnej komunikacji między obiektami znajdującymi się w okolicy Konferencji wskazać należy, że zastosowanie znajdzie reguła zawarta w art. 28f ust. 1 ustawy. A zatem miejscem świadczenia (opodatkowania) tych usług jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, niezależne od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej) lub nabywcy usługi. Zatem skoro Państwa kontrahent zapewnia transport uczestnikom Konferencji, która będzie miała miejsce na terytorium Rumunii, to miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania będzie Rumunia.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast do nabywanej od kontrahenta z Rumunii usługi obsługi stanowiska z wyżywieniem i napojami, mającej na celu zapewnienie wyżywienia oraz napojów uczestnikom Konferencji zastosowanie znajdzie art. 28i ust. 1 ustawy. W przypadku nabycia usług restauracyjnych i cateringowych miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym są faktycznie wykonywane. Skoro więc usługi te będą wykonywane na terytorium Rumunii, to miejscem ich opodatkowania będzie terytorium tego państwa. Zatem usługi te będą opodatkowane w Rumunii.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika również, że od podmiotu z Rumunii będą Państwo nabywać usługę wykonania dekoracji, która polega na wykonaniu, powieszeniu i zamontowaniu różnego rodzaju materiałów promocyjnych, banerów, oznaczeń terenu konferencji, udostępnieniu ściany multimedialnej, pulpitów powitalnych, ścianek reklamowych, na których są umieszczane grafiki organizatora oraz grafiki odnoszące się do konferencji. Elementy te są montowane na czas konferencji, a następnie demontowane a montaż nie ma charakteru trwałego, lecz jest tymczasowy (np. trytytki, taśmy klejące, itp.). A zatem do usług tych nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia, o których mowa w art. 28e ustawy. Tym samym miejsce świadczenia, a zarazem opodatkowania nabywanych usług dekoracji należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy.

W odniesieniu do pozostałych usług, tj.: usług mówców (speakerów) świadczonych przez podmioty z Francji, USA i Rumunii, usług podwykonawców (scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie) mających siedzibę w Rumunii, usług wynajmu mebli oraz infrastruktury nabywanych od podmiotu z Rumunii, usług wynajmu drukarek nabywanych od podmiotu z Rumunii, usług fryzjerskich i kosmetycznych (make-up) nabywanych od podmiotu z Rumunii, usług agencji wolontariuszy świadczoną przez agencję wolontariuszy (podmiot z Rumunii), usług doradztwa podatkowego w celu zapewnienia prawidłowej obsługi podatkowej wydarzenia świadczoną przez podmioty z Rumunii, jak i usług w zakresie umowy partnerskiej ze sponsorami (podmiot z Belgii), z którymi współpraca ma charakter wymiany barterowej - z jednej strony Spółka otrzymuje środki pieniężne na organizację Konferencji, a z drugiej strony zobowiązuje się do podejmowania działań promocyjnych na rzecz sponsora wskazać należy, że nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem miejsce świadczenia, a zarazem opodatkowania nabywanych ww. usług należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy.

Z wniosku wynika, że Państwa kontrahenci posiadają siedzibę w Rumunii, Francji, USA, Belgii oraz nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Zatem, miejscem opodatkowania ww. usług nabywanych od zagranicznych kontrahentów zgodnie z ogólną zasadą, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce w którym usługobiorca (Spółka) posiada siedzibę działalność gospodarczej. Tym samym, usługi: dekoracji, mówców (speakerów), podwykonawców (scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie), wynajmu mebli oraz infrastruktury, wynajmu drukarek, fryzjerskich i kosmetycznych (make-up), agencji wolontariuszy, doradztwa podatkowego jak i w zakresie umowy partnerskiej ze sponsorami będą opodatkowane w Polsce.

W kwestii obowiązku rozliczania przez Spółkę podatku VAT należnego z tytułu nabytych usług od kontrahentów zagranicznych należy wskazać na treść art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zgodnie z którym:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)usługobiorcą jest:

• w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
• w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W myśl art. 17 ust. 2 ww. ustawy:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Zastosowanie odwrotnego obciążenia na podstawie tego przepisu jest uzależnione od spełnienia warunków dotyczących usługodawcy i usługobiorcy. Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy warunkiem niezbędnym do tego, aby w przypadku nabycia usług podatnikiem stał się usługobiorca jest, aby dokonującym ich świadczenia na terytorium kraju był podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Jednocześnie, aby wystąpił import usług musi wystąpić czynność stanowiąca usługę i miejscem świadczenia tej usługi musi być terytorium Polski.

W Państwa sytuacji spełnione są warunki dotyczące usługodawcy i usługobiorcy wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce, zaś dostawcy usług wykonania dekoracji, mówców (speakerów), podwykonawców (scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie), wynajmu mebli oraz infrastruktury, wynajmu drukarek, fryzjerskich i kosmetycznych (make-up), agencji wolontariuszy, doradztwa podatkowego jak i w zakresie umowy partnerskiej ze sponsorami posiadają siedziby w Rumunii, Francji, USA lub Belgii oraz nie posiadają stałego miejsca oprowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jednocześnie, jak już wskazałem miejscem opodatkowania nabywanych przez Państwa ww. usług jest terytorium kraju, tj. Polska. Tym samym Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku należnego od ww. nabywanych usług na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia od nabywanych usług wykonania dekoracji, mówców (speakerów), podwykonawców (scenarzystów, osób odpowiedzialnych za nagłośnienie), wynajmu mebli oraz infrastruktury, wynajmu drukarek, fryzjerskich i kosmetycznych (make-up), agencji wolontariuszy, doradztwa podatkowego jak i w zakresie umowy partnerskiej ze sponsorami jest prawidłowe.

W kwestii opodatkowania nabywanych usług od polskich podmiotów należy ponownie zaznaczyć, że ustalanie miejsca świadczenia usług na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 3 działu V ustawy ma istotne znaczenie w transakcjach zawieranych pomiędzy polskim i zagranicznym podatnikiem, oraz w odniesieniu do czynności, które wykonywane są poza terytorium Polski. Miejsce świadczenia usługi wskazuje bowiem w jakim kraju i który z podatników powinien opodatkować daną usługę. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy w innym kraju. Przepisy ustawy dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług oprócz zasady ogólnej zawierają także szczególne uregulowania, które uzależniają miejsce świadczenia usługi np. od faktycznego jej wykonywania. Wówczas w takim przypadku zastosowanie znajdują przepisy kraju, w którym dana czynność jest wykonywana, nawet jeśli kontrahentem lub kontrahentami są polskie podmioty. Natomiast w sytuacji, gdy transakcja zawierana jest wyłącznie pomiędzy polskimi podatnikami i w stosunku do tego typu transakcji nie ma szczególnych uregulowań co do miejsca ich świadczenia, dokumentowanie i rozliczanie podatku należnego odbywa się na podstawie ogólnych zasad obowiązujących w Polsce pomiędzy podatnikami polskimi występującymi w danej transakcji. Oznacza to, że co do zasady w każdym przypadku zobowiązanym do wykazania i rozliczenia podatku należnego jest świadczący usługę a nie nabywca usługi.

Wskazali Państwo, że niektóre z usług przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego realizowane będą przez polskie podmioty, tzn. takie które mają siedzibę na terytorium Polski. Są to usługi: obsługi wydarzenia w social mediach, programistyczne, rejestracyjne, obsługi foto i video, wynajmu krótkofalówek, wynajmu laptopów, usługi wydawców i kierowników planu, tłumaczenia oraz obsługi administracyjnej, doradztwa podatkowego oraz stworzenie i obsługa aplikacji eventowej. Odnośnie Państwa sytuacji należy jeszcze raz podkreślić, że ogólna zasada przy ustalaniu miejsca świadczenia usług z art. 28b ust. 1 ustawy ma zastosowanie, co do zasady w przypadku świadczenia usług transgranicznych między podmiotem z Polski a podmiotem z innego kraju. W takiej sytuacji miejscem świadczenia (opodatkowania) usług, o ile nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, jest kraj usługobiorcy, który będzie zobowiązany do rozliczenia podatku w swoim kraju z tytułu nabycia tej usługi, na podstawie tzw. odwrotnego obciążenia. Zarówno Państwa Spółka jak i usługodawcy są podmiotami polskimi, natomiast, zgodnie Państwa wskazaniem Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rumunii. Jednocześnie do ww. usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem w odniesieniu do ww. usług świadczonych na rzecz Spółki przez polskie podmioty zastosowanie znajdą zasady ogólne, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że to Państwa kontrahenci jako świadczący usługi w związku z tymi transakcjami realizowanymi na rzecz polskiego podatnika (Spółki) będą zobowiązani do wykazania i rozliczenia podatku należnego w Polsce, a nie Spółka na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w ww. zakresie uznaję za prawidłowe, gdyż wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawny dotyczący opodatkowania nabywanych usług od polskich podmiotów na terytorium Polski. Wprawdzie wskazaliście Państwo, że miejscem usług świadczonych przez polskich kontrahentów na Państwa rzecz będzie miejsce siedziby gospodarczej Spółki (usługobiorcy), ale ten fakt nie wpływa na miejsce ich opodatkowania, którym i tak będzie Polska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.