Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości. Uzupełnili go Państwo pismem z 16 września 2025 r. (wpływ 22 września 2025 r. ) – w odpowiedzi na wezwanie.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A.A.

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• B.B.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcami są osoby fizyczne, podlegające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.; dalej: ustawa o PIT). Każdy z Wnioskodawców prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2018 r. poz. 646 ze zm.) m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami. Każdy z Wnioskodawców jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawcy są współwłaścicielami w równych udziałach po 1/2 nieruchomości (dalej: Nieruchomość) położonej w A, przy ul. B, dzielnica C, obręb ewidencyjny (…), stanowiącej działkę gruntu ornego oznaczoną numerem 1 i powierzchni 1,0705 ha (KW nr (…)) zabudowanej parterowym budynkiem gospodarczym o powierzchni zabudowy 97 m² (dalej: Budynek). Udziały w Nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawców odpłatnie 3 czerwca 2011 r. (akt notarialny Rep. A nr (…)) do majątku prywatnego Wnioskodawców. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie nastąpiło w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie nastąpiło z zamiarem wykorzystywania Nieruchomości w związku z działalnością gospodarczą - co znajduje odzwierciedlenie w treści ww. aktu notarialnego. Przy nabyciu Wnioskodawcom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Dla Nieruchomości nie został opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie została również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W rejestrze gruntów działka oznaczona jest jako: Rllla (grunty orne), RIVa (grunty orne), RIVb (grunty orne), Br-Rllla (grunty rolne zabudowane). Budynek został oddany do użytkowania ponad 20 lat temu i obecnie nie jest już użytkowany z uwagi na stan techniczny, a Wnioskodawcy nie ponosili żadnych nakładów na jego ulepszenie w okresie posiadania Nieruchomości. Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawców (w szczególności nie była nigdy traktowana jako towar w prowadzonej działalności gospodarczej), gdyż wolą Wnioskodawców było pozostawienie udziałów w Nieruchomości w majątku prywatnym. Wnioskodawcy w okresie posiadania Nieruchomości nie podejmowali żadnych działań mających na celu podniesienie jej atrakcyjności pod kątem jej potencjalnej sprzedaży. W szczególności Wnioskodawcy nie występowali o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, nie występowali o zmianę funkcji Nieruchomości z rolnej na budowlaną, a także nie podejmowali żadnych działań w związku z uzbrojeniem Nieruchomości czy uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W okresie posiadania Nieruchomości Wnioskodawcy nie ponosili również żadnych nakładów na Nieruchomość.

Wnioskodawcy planują dokonać sprzedaży swoich udziałów we własności Nieruchomości. Przed dokonaniem sprzedaży Wnioskodawcy nie będą podejmować żadnych działań przygotowawczych, w szczególności: nie będą występować o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania Nieruchomości, nie będą dokonywać podziału Nieruchomości na mniejsze działki czy doprowadzać do wydzielenia działki pod drogę, nie będą występować o zmianę funkcji Nieruchomości z rolnej na budowlaną, nie będą podejmować działań w związku z uzbrojeniem terenu. Oferta sprzedaży Nieruchomości zostanie zamieszczona w internetowych portalach ogłoszeniowych jako ogłoszenie osób prywatnych.

Sprzedaż nie będzie dokonana przez pośrednika, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczone zostaną na cele niezwiązane z prowadzoną przez każdego z Wnioskodawców działalnością gospodarczą (tj. środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na cele prywatne każdego z Wnioskodawców).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy w żaden sposób nie wykorzystywali Nieruchomości w okresie jej posiadania - udziały w Nieruchomości zostały nabyte do majątków prywatnych Wnioskodawców w celach inwestycyjnych, jako forma lokaty kapitału. W szczególności, Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawców.

Nieruchomość od momentu nabycia do momentu zbycia nie była, nie jest i nie będzie udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze przez żadnego z Wnioskodawców.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawcy nie udzielili i nie zamierzają udzielić ani nabywcy/nabywcom, ani innym podmiotom pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) do występowania w ich imieniu w sprawach dotyczących Nieruchomości.

Jak Wnioskodawcy wskazali w opisie zdarzenia przyszłego, każdy z Wnioskodawców prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2018 poz. 646 ze zm.) m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami, a także każdy z Wnioskodawców jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Mając na uwadze powyższe, każdy z Wnioskodawców wielokrotnie sprzedawał inne nieruchomości oprócz Nieruchomości będącej przedmiotem Wniosku, a transakcje opodatkowane były podatkiem od towarów i usług, jeżeli wynikało to z przepisów ustawy o VAT. W takich przypadkach każdorazowo:

• nabycie nieruchomości następowało w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• nieruchomość traktowana była jako towar lub środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej;
• nieruchomość wykorzystywana była w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jej sprzedaż następowała w ramach tej działalności.

Udziały w Nieruchomości, o której mowa we Wniosku nabyte zostały do majątków prywatnych Wnioskodawców, a Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawców. Wnioskodawcy dokonali wcześniej, w 2020 r. sprzedaży z majątku prywatnego udziałów (każdy z Wnioskodawców po 1/4) w nieruchomości gruntowej niezabudowanej znajdującej się przy ul. D w E, stanowiącej działki gruntu nr 2 i 3 o łącznej powierzchni 7 104 m². Udziały w ww. nieruchomości Wnioskodawcy nabyli drogą kupna 21 grudnia 2005 r. do swoich majątków prywatnych w celach inwestycyjnych, jako forma lokaty kapitału. Wspomniana nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystana przez Wnioskodawców w okresie jej posiadania - w szczególności nie była wykorzystywana przez żadnego z Wnioskodawców w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Udziały we wspomnianej nieruchomości sprzedane zostały celem pozyskania środków na sfinansowanie wydatków prywatnych Wnioskodawców.

Sprzedający nie podejmowali i nie będą podejmować jakichkolwiek innych działań marketingowych w celu zbycia Nieruchomości poza zamieszczeniem informacji o planowanej sprzedaży Nieruchomości w portalach ogłoszeniowych.

Pytanie

Czy sprzedaż udziałów w Nieruchomości przez Wnioskodawców podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców, sprzedaż udziałów w Nieruchomości przez Wnioskodawców nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi natomiast art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ilekroć w przepisach ustawy o VAT jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle ust. 3 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na wstępie należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Opodatkowaniu VAT podlega więc odpłatna dostawa towarów przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze, natomiast nie podlega opodatkowaniu dokonywanie czynności poza sferą działalności gospodarczej. Innymi słowy, osoby fizyczne należy wykluczyć z grona podatników VAT w sytuacjach, w których dokonują one sprzedaży towarów stanowiących część ich majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej. Pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Podobne stanowisko przedstawił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07). Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w ww. wyroku, formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców, dla oceny czy transakcja sprzedaży udziałów w Nieruchomości może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez znaczenia pozostaje fakt, że obydwaj Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT i prowadzą działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak wskazał TSUE w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w A (C-181/10), czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, o czynnościach stanowiących działalność gospodarczą możemy mówić w sytuacji, gdy podatnik podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, a więc w celu dokonania sprzedaży nieruchomości angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Jak Wnioskodawcy wskazali w opisie zdarzenia przyszłego, wolą Wnioskodawców było pozostawienie udziałów w Nieruchomości w majątku prywatnym, a zamiar wykorzystywania Nieruchomości w ramach majątku prywatnego Wnioskodawcy wykazywali przez cały okres jej posiadania. Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawców (w szczególności nie była nigdy traktowana jako towar w prowadzonej działalności gospodarczej). W konsekwencji, w stosunku do Nieruchomości Wnioskodawcy nie podejmowali żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami i nie angażowali w stosunku do Nieruchomości środków podobnych do tych, które angażują w stosunku do innych nieruchomości, sprzedawanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W szczególności Wnioskodawcy nie występowali o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości, nie występowali o zmianę funkcji Nieruchomości z rolnej na budowlaną, a także nie podejmowali żadnych działań w związku z uzbrojeniem Nieruchomości czy uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W okresie posiadania Nieruchomości Wnioskodawcy nie ponosili również żadnych nakładów na Nieruchomość. Opisane wyżej działania nie będą również podejmowane w związku ze sprzedażą udziałów w Nieruchomości. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży udziałów w Nieruchomości nie będą wykraczać poza zwykłą formę ogłoszenia.

O niezasadności uznania Wnioskodawców za występujących w charakterze podatników VAT w zakresie sprzedaży udziałów w Nieruchomości zdaniem Wnioskodawców, przesądza również okres posiadania przez nich Nieruchomości przekraczający 10 lat. Działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami cechuje bowiem dążenie do jak najszybszej odsprzedaży nieruchomości i osiągnięcia z tego tytułu zysku. Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Wnioskodawców dokonując sprzedaży udziałów w Nieruchomości nie będą oni występować w charakterze podatników VAT, a planowana sprzedaż udziałów w Nieruchomości nie będzie wykraczała poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i nie może zostać porównana z działaniami, jakie Wnioskodawcy podejmują w zakresie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawców sprzedaż udziałów w Nieruchomości przez Wnioskodawców nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przy czym na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Zatem, w świetle powołanych powyżej przepisów zbycie nieruchomości (gruntów, ale i udziałów w nich) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

 Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziałów w Nieruchomości, istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży Sprzedający podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Sprzedających za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w A (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Jak wynika z opisu sprawy Sprzedający są osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami. Każdy ze Sprzedających jest czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedający są współwłaścicielami w równych udziałach po 1/2 nieruchomości oznaczonej nr 1 zabudowanej parterowym budynkiem gospodarczym. Udziały w Nieruchomości zostały nabyte przez Sprzedających odpłatnie 3 czerwca 2011 r. do majątku prywatnego Sprzedających. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie nastąpiło w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie nastąpiło z zamiarem wykorzystywania Nieruchomości w związku z działalnością gospodarczą. Przy nabyciu Sprzedającym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Budynek został oddany do użytkowania ponad 20 lat temu i obecnie nie jest już użytkowany z uwagi na stan techniczny, a Sprzedający nie ponosili żadnych nakładów na jego ulepszenie w okresie posiadania Nieruchomości. Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Sprzedających (w szczególności nie była nigdy traktowana jako towar w prowadzonej działalności gospodarczej), gdyż wolą Sprzedających było pozostawienie udziałów w Nieruchomości w majątku prywatnym. W okresie posiadania Nieruchomości Sprzedający nie podejmowali żadnych działań mających na celu podniesienie jej atrakcyjności pod kątem jej potencjalnej sprzedaży. W okresie posiadania Nieruchomości Sprzedający nie ponosili również żadnych nakładów na Nieruchomość.

Przed dokonaniem sprzedaży Sprzedający nie będą podejmować żadnych działań przygotowawczych, w szczególności: nie będą występować o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania Nieruchomości, nie będą dokonywać podziału Nieruchomości na mniejsze działki czy doprowadzać do wydzielenia działki pod drogę, nie będą występować o zmianę funkcji Nieruchomości z rolnej na budowlaną, nie będą podejmować działań w związku z uzbrojeniem terenu. Oferta sprzedaży Nieruchomości zostanie zamieszczona w internetowych portalach ogłoszeniowych jako ogłoszenie osób prywatnych.

Sprzedaż nie będzie dokonana przez pośrednika, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczone zostaną na cele niezwiązane z prowadzoną przez każdego z Sprzedających działalnością gospodarczą (tj. środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na cele prywatne każdego z Sprzedających).

Sprzedający w żaden sposób nie wykorzystywali Nieruchomości w okresie jej posiadania - udziały w Nieruchomości zostały nabyte do majątków prywatnych Sprzedających w celach inwestycyjnych, jako forma lokaty kapitału. W szczególności, Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Sprzedających.

Nieruchomość od momentu nabycia do momentu zbycia nie była, nie jest i nie będzie udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze przez żadnego ze Sprzedających.

W związku ze sprzedażą Nieruchomości Sprzedający nie udzielili i nie zamierzają udzielić ani nabywcy/nabywcom, ani innym podmiotom pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) do występowania w ich imieniu w sprawach dotyczących Nieruchomości.

Każdy ze Sprzedających wielokrotnie sprzedawał inne nieruchomości, a transakcje opodatkowane były podatkiem od towarów i usług, jeżeli wynikało to z przepisów ustawy o VAT. W takich przypadkach każdorazowo nabycie nieruchomości następowało w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, nieruchomość traktowana była jako towar lub środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej i wykorzystywana była w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jej sprzedaż następowała w ramach tej działalności.

Udziały w Nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży nabyte zostały do majątków prywatnych Sprzedających, a Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z działalnością gospodarczą Sprzedających.

W 2020 r. Sprzedający dokonali sprzedaży z majątku prywatnego udziałów (każdy po 1/4) w nieruchomości gruntowej niezabudowanej, stanowiącej działki gruntu nr 2 i 3 o łącznej powierzchni 7 104 m². Udziały w ww. nieruchomości Sprzedający nabyli drogą kupna 21 grudnia 2005 r. do swoich majątków prywatnych w celach inwestycyjnych, jako forma lokaty kapitału. Wspomniana nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystana przez Sprzedających w okresie jej posiadania - w szczególności nie była wykorzystywana przez żadnego ze Sprzedających w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Udziały we wspomnianej nieruchomości sprzedane zostały celem pozyskania środków na sfinansowanie wydatków prywatnych Sprzedających.

Nie podejmowali i nie będą Państwo podejmować jakichkolwiek innych działań marketingowych w celu zbycia Nieruchomości poza zamieszczeniem informacji o planowanej sprzedaży Nieruchomości w portalach ogłoszeniowych.

Państwa wątpliwości w tej sprawie dotyczą ustalenia, czy sprzedaż opisanej Nieruchomości będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu wyjaśnienia Państwa wątpliwości należy przeanalizować całokształt działań, jakie Państwo podjęli w odniesieniu do Nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej transakcji sprzedaży, będą Państwo spełniać przesłanki do uznania Państwa za podatników podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Nieruchomości wystąpią Państwo w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęli Państwo ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Podejmowane przez Państwa działania nie świadczą o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nabyli Państwo Nieruchomość 3 czerwca 2011 r. do majątków prywatnych. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie nastąpiło w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie nastąpiło z zamiarem wykorzystywania Nieruchomości w związku z działalnością gospodarczą.

Nieruchomość nie była nigdy w żadnym stopniu wykorzystywana w związku z Państwa działalnością gospodarczą (w szczególności nie była nigdy traktowana jako towar w prowadzonej działalności gospodarczej). W okresie posiadania Nieruchomości nie podejmowali Państwo żadnych działań mających na celu podniesienie jej atrakcyjności pod kątem jej potencjalnej sprzedaży. W okresie posiadania Nieruchomości nie ponosili Państwo również żadnych nakładów na Nieruchomość. Ponadto, przed dokonaniem sprzedaży nie będą Państwo podejmować żadnych działań przygotowawczych, a sprzedaż nie będzie dokonana przez pośrednika. Nie podejmowali Państwo i nie będą Państwo podejmować jakichkolwiek innych działań marketingowych w celu zbycia Nieruchomości poza zamieszczeniem informacji o planowanej sprzedaży Nieruchomości w portalach ogłoszeniowych.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do Nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży, nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęli Państwo takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że Państwa aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE w sprawach C-180/10, C-181/10.

Dokonując sprzedaży udziałów w Nieruchomości będą Państwo korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatników podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży Nieruchomości, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu wskazuję, że Państwa wniosek wypełnia znamiona wniosku wspólnego, gdyż przedstawiony we wniosku problem (pytanie) dotyczy praw i obowiązków podatkowych wszystkich Zainteresowanych uczestniczących w tym samym zdarzeniu przyszłym, tj. sprzedaży zabudowanej działki nr 1.

Interpretacja oparta jest na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.