Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy opisane usługi zarządzania dotyczące budynku mieszkalnego wskazanego w opisie sprawy lub innego budynku stanowiącego budynek mieszkalny należy uznać za usługi zwolnione od podatku VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 26 sierpnia 2025 r. i pismem z 15 września 2025 r. (wpływ 16 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie realizacji inwestycji deweloperskich i sprzedaży budynków i lokali mieszkalnych oraz użytkowych, świadczenia usług hotelarskich oraz innych usług związanych z obsługą nieruchomości.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera niekiedy umowy z kontrahentami, w których zobowiązuje się do świadczenia usług zarządu nieruchomością wspólną, na której znajduje się wzniesiony przez nią budynek mieszkalny, zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali.

Na przykład taka umowa została zawarta z właścicielem nieruchomości położonej w (...), zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Mieszkalny charakter budynku jest potwierdzony w dokumentacji posiadanej przez Spółkę, w tym w uzyskanej przez nią interpretacji statystycznej, z której wynika, że budynek ten jest klasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupie 112 dział 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”. Zgodnie z treścią umowy, obowiązki Spółki w tym zakresie obejmują następujące czynności zarządzania:

1)Bieżący nadzór nad stanem wyznaczonych urządzeń przeznaczonych do użytku wspólnego;

2)Przyjmowanie od właścicieli lokali zgłoszeń o przypadkach wandalizmu oraz stwierdzonych awariach;

3)Realizacja innych zadań z zakresu zarządzania nieruchomościami, przyjętych na podstawie uprzedniej zgody wyrażonej w formie pisemnej;

4)Zapewnienie stałego nadzoru nad administrowanym terenem i budynków na tym terenie poprzez system telewizji przemysłowej;

5)Nadzór nad poprawnością działań urządzeń zabezpieczających takich jak szlabany, bramy, furtki oraz elementów ogrodzenia i oświetlenia;

6)Zgłaszanie zewnętrznemu podmiotowi, świadczącemu na rzecz Spółki usługę w zakresie bezpośredniej ochrony fizycznej w formie doraźnej, sytuacji w której osoby postronne próbują pokonać, obejść lub zniszczyć urządzenia;

7)Świadczenie całodobowej usługi administrowania terenu i budynków przez wyznaczoną osobę (recepcjonistę). Osoba ta realizuje na miejscu czynności zarządzania, wskazane powyżej w celu zapewnienia szybkiej reakcji na wszelkie zdarzenia lub awarie.

W szczególności do jej obowiązków należy:

• Nadzór nad urządzeniami technicznymi przeznaczonymi do użytku wspólnego, w celu zapewnienia ich prawidłowego działania (system wentylacji, klimatyzacji, systemy dostępu do obiektu, instalacja przeciwpożarowa, system bram i szlabanów, technologie basenowe).
• Monitorowanie działania systemów dostępu do obiektów (np. system szlabanów i kart magnetycznych) reagując w przypadku ich awarii lub nieprawidłowego funkcjonowania;
• Reagowanie w sytuacjach awaryjnych, poprzez koordynowanie działań w przypadku awarii urządzeń i systemów lub sytuacji nadzwyczajnych, np. awarie systemów technicznych, zalania, pożary, zakłócenia porządku w częściach wspólnych nieruchomości;
• Współpraca z innymi służbami i zewnętrznymi podmiotami świadczącymi usługi konserwacji czy odpowiedzialnymi za utrzymanie obiektu, zapewniając płynność wszystkich procesów operacyjnych w budynku.

Wskazane czynności składają się na całościową usługę zarządzania nieruchomościami. Wynagrodzenie za realizację usług ustalane jest w sposób zryczałtowany, bez podziału na ceny poszczególnych czynności. Analogiczne czynności Spółka planuje realizować w przyszłości w zakresie zarządzania podobnymi nieruchomościami mieszkalnymi, zawierając umowy z innymi kontrahentami.

Spółka nie jest zobowiązana do realizacji na rzecz zleceniodawcy takich usług jak konserwacja, sprzątanie i usuwanie śmieci lub usługi ochrony w ramach realizacji zobowiązania z opisanej umowy.

Spółka wystąpiła do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi w celu uzyskania interpretacji statystycznej usług zarządzania wymienionych powyżej oraz ich klasyfikacji do właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. (Dz.U. poz. 1676 z 2015 r.; dalej: „Rozporządzenie PKWiU”). Urząd Statystyczny w Łodzi wydał 28 lutego 2025 r. interpretację statystyczną nr (...), w której potwierdził, że świadczenia wskazane w punktach 1-6 powyżej należy przypisać do grupowania PKWiU 2015 o numerze 68.31.1 „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie”, zaś w odrębnej interpretacji statystycznej z 30 kwietnia 2025 r. Urząd Statystyczny w Łodzi stwierdził, że realizowane na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomościami czynności wskazane w pkt 7 powyżej (czynności realizowane przez recepcjonistę) również należy klasyfikować w PKWiU 2015 w grupowaniu 68.32.1 „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie”.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytania Organu wskazali Państwo:

1) Jak dokumentują Państwo wykonanie świadczenia usług zarządzania na rzecz kontrahentów, wystawiają Państwo faktury czy też inny dokument, jaki?

Odpowiedź: Opisane we wniosku świadczenie jest dokumentowane przez Spółkę fakturą.

2) Czy na wystawianych dokumentach na których rozliczają Państwo z kontrahentami wykonanie usług widnieje jedna pozycja (jaka?), czy też wyszczególnione są poszczególne świadczenia jakie wykonujecie na rzecz kontrahentów?

Odpowiedź: Faktura wystawiana przez Spółkę ma jedną pozycję – zarządzanie nieruchomością.

3) Czy czynności wykonywane na rzecz kontrahentów będą świadczone przez Państwa w ramach własnej bazy pracowniczej i sprzętowej, czy też zlecacie ich wykonanie odrębnym podmiotom/odrębnemu podmiotowi?

Odpowiedź: Spółka świadczy przedmiotowe usługi korzystając z własnej bazy pracowniczej i sprzętowej.

4) Czy którąś z usług wchodzącą w skład świadczenia realizowanego przez Państwa na rzecz kontrahentów, uznają Państwo za czynność dominującą (należy wskazać jakie okoliczności przesądzają o tym, że dana czynność realizowanego świadczenia ma charakter dominujący) – jeśli tak, należy wskazać którą konkretnie czynność uznają Państwo za czynność dominującą, a które czynności za czynności pomocnicze względem czynności dominującej?

Odpowiedź: W zakresie świadczonej usługi nie ma świadczenia dominującego. Całokształt świadczeń stanowi zakres usługi zarzadzania nieruchomością, a wszystkie wymienione we wniosku czynności stanowią elementy składające się na tę usługę.

5) Czy umowa z właścicielem nieruchomości położnej w (...) obejmująca wymienione we wniosku czynności składające się na usługi zarządzania nieruchomością jest umową zlecenia?

Odpowiedź: Zawarta przez strony umowa jest umową zlecenia.

6) Czy w ramach czynności wykonywanych na podstawie umowy zawartej z właścicielem nieruchomości położnej w (...) będą Państwo dokonywali/dokonują Państwo wyceny nieruchomości?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie dokonuje ani nie będzie dokonywał czynności w zakresie wyceny nieruchomości. Umowa pomiędzy stronami nie przewiduje realizacji takich czynności.

7) Czy jesteście Państwo Agencją Nieruchomości?

Prosimy o wyjaśnienie tej kwestii ponieważ, w dziale 68 PKWiU znajdują się „Usługi związane z obsługą rynku nieruchomości”, gdzie pod symbolem PKWiU 2015 68.31.1 wskazane zostały „Usługi Agencji Nieruchomości”.

W opisie sprawy wskazali Państwo natomiast, że „(…) Urząd Statystyczny w Łodzi wydał 28 lutego 2025 r. interpretację statystyczną nr (...), w której potwierdził, że świadczenia wskazane w punktach 1-6 (…) należy przypisać do grupowania PKWiU 2015 o numerze 68.31.1 „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie” (…)”.

Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca nie jest agencją nieruchomości.

Jednocześnie odnosząc się do uzasadnienia wskazanego pytania w kontekście uzyskanej przez Wnioskodawcę opinii urzędu statystycznego w Łodzi z 28 lutego 2025 r., wskazali Państwo, że w treści opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedmiotowego wniosku omyłkowo został wskazany błędny numer grupowania usług realizowanych przez Wnioskodawcę.: „PKWiU 68.31.1. „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie”. Opis grupowania jest prawidłowy, lecz w PKWiU nie odpowiada mu wskazany numer.

Prawidłowy kod grupowania statystycznego, wskazanego zarówno w opinii Urzędu Statystycznego w Łodzi z 28 lutego 2025 r. sygn. (...). jak również w opinii z 30 kwietnia 2025 r. (...) to PKWiU 68.32.1. „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie”.

Pytanie

Czy usługi zarządzania takie, jak opisane w stanie faktycznym, w zakresie w jakim dotyczą budynku mieszkalnego wskazanego w stanie faktycznym lub innego budynku stanowiącego budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej, należy uznać za usługi zwolnione z VAT?

Państwa stanowisko w sprawie doprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu

Usługi zarządzania świadczone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym, których przedmiotem jest budynek wskazany w stanie faktycznym lub inny budynek stanowiący budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej, należy uznać za zwolnione z VAT usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 poz. 775; dalej: „Ustawa o VAT”) opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 5a Ustawy o VAT wskazuje, że towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zakres zwolnienia z opodatkowania VAT jest wskazany co do zasady w art. 43 oraz art. 82 Ustawy o VAT, przy czym, zgodnie z art. 82 ust. 3 Ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

1)specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;

2)przebieg realizacji budżetu państwa;

3)potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;

4)przepisy Unii Europejskiej.

Wypełniając powyższą delegację ustawową Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 20 grudnia 2023 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz.U. poza. 832 z 2025 r.; dalej: „Rozporządzenie MF”). W § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MF zwolnione z opodatkowania zostały „Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0)”. Oznaczenie „ex” oznacza, że wyłącznie określone czynności ze wskazanych grupowań PKWiU klasyfikacji statystycznej.

W PKWiU z 2015 r. w dziale 68.32 mieszczą się usługi zarządzenia nieruchomościami świadczone na zlecenie”, które dzielą się na usługi dotyczące nieruchomości mieszkalnych (68.32.11) nieruchomości mieszkalnych będących we współwłasności (68.32.12) oraz nieruchomości niemieszkalnych.

Ocena zakresu stosowania wskazanego zwolnienia wymaga więc stwierdzenia:

• czy przedmiotem świadczenia jest usługa zarządzania nieruchomością;
• czy świadczenie dotyczy nieruchomości mieszkalnej;
• czy realizacja świadczenia następuje na podstawie zlecenia.

Pojęcie zarządzania nieruchomością nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT, niemniej odsyła ona jednoznacznie do klasyfikacji statystycznej. Oznacza to, że w tym względzie, zgodnie z art. 5a Ustawy o VAT zakres niniejszego świadczenia należy definiować na podstawie określonej klasyfikacji PKWiU.

Zgodnie ze Schematem Klasyfikacji PKWiU, który jest załącznikiem do Rozporządzenia PKWiU, usługi w zakresie zarządzania nieruchomościami mieszczą się w sekcji L „Usługi związane z obsługą rynku nieruchomości”, sekcja ta obejmuje m.in. wynajem i obsługę nieruchomości własnych i dzierżawionych. Nie obejmuje zaś m.in. usług prawnych, usług związanych z utrzymaniem porządku w budynkach klienta, włączając sprzątanie wnętrz, konserwacje i drobne naprawy, usuwanie śmieci, usługi ochrony, sklasyfikowanych w dziale 81.10.10 PKWiU. Ponadto w zakresie usług w zakresie obsługi rynku nieruchomości nie mieszczą się takie świadczenia jak zarządzanie wyposażeniem technicznym obiektów takich jak bazy wojskowe, więzienia i inne obiekty, sklasyfikowanego w dziale 81.10.10.0 PKWiU. Warto dodać, że grupowanie 81.10.10.0 PKWiU zawiera „usługi pomocnicze związane z utrzymaniem porządku” w ramach działu 81 „Usługi związane z utrzymaniem porządku w budynkach i zagospodarowaniem terenów zieleni”.

Treść Rozporządzenia PKWiU oraz zasady klasyfikacji statystycznych są dość lakoniczne, niemniej – jak informuje treść otrzymanych przez Spółkę interpretacji statystycznych – służby statystyki publicznej są uprawnione do interpretowania obowiązujących standardów klasyfikacyjnych co oznacza pomoc zainteresowanym podmiotom w wyborze grupowania określonego wyrobu lub usługi. Wydana interpretacja nie ma charakteru wiążącego, niemniej stanowi pomoc dla wnioskodawcy mającego trudności w samodzielnym ustaleniu właściwego grupowania wyrobu czy usługi.

Warto wskazać, że Urząd Statystyczny w Łodzi, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur odniósł się do wątpliwości Spółki, wskazując w wydanych interpretacjach z 28 lutego 2025 r. oraz z 30 kwietnia 2025 r., że opisane w stanie faktycznym świadczenia są w rozumieniu przepisów o statystyce „Usługami zarządzania nieruchomościami świadczonymi na zlecenie”, mieszczącymi się w PKWiU w grupowaniu 68.32.1. Służby statystyczne nie odnoszą się do budynku będącego przedmiotem tych usług, niemniej nie ulega w ich ocenie wątpliwości, że wskazane świadczenia są usługami zarządzania nieruchomościami świadczonymi na zlecenie. Jeżeli więc Spółka będzie je realizować w stosunku do nieruchomości mieszkalnych, będzie mogła je przypisać grupowaniu 68.32.11.0 lub 68.32.12.0. W przypadku zaś realizacji tego świadczenia w stosunku do nieruchomości niemieszkalnych, właściwym byłoby grupowanie 68.32.13.0. PKWiU.

Czym jest nieruchomość mieszkalna lub niemieszkalna w kontekście grupowania 68.32.1. PKWiU? Wyjaśnienia do PKWiU wskazują, że nieruchomościami niemieszkalnymi są np. nieruchomości przemysłowe, handlowe, budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele niemieszkalne, nieruchomości rolne, leśne, itd. Nieruchomościami mieszkalnymi w wyjaśnieniach do PKWiU są zaś domy, budynki wielomieszkaniowe, budynki o wielorakim wykorzystaniu, które są przede wszystkim przeznaczone na cele mieszkalne.

W ocenie Wnioskodawcy, sposób w celu ustalenia charakteru nieruchomości należy pomocniczo odwołać się zasad klasyfikacji statystycznych nieruchomości, wskazanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych („PKOB”). Zasady tej klasyfikacji wynikają z rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z 1999 r.).

W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne według PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Taki sposób klasyfikacji dla celów podatkowych jest spójny z treścią Ustawy o VAT, która w art. 2 pkt 12 definiuje obiekty budownictwa mieszkaniowego, jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Dział ten z kolei obejmuje grupy budynków:

1) w grupie 111:

• w klasie 1110 - budynki mieszkalne jednorodzinne. Klasa obejmuje: samodzielne budynki takie jak:

pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu. Klasa nie obejmuje: budynków gospodarstw rolnych (1271), budynków o dwóch mieszkaniach (1121), budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122),

2) w grupie 112:

• w klasie 1121 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Klasa obejmuje: budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach,
• w klasie 1122 - budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Klasa obejmuje: budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach. Klasa nie obejmuje: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211), schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212),

3) w grupie 113:

• w klasie 1130 - budynki zbiorowego zamieszkania. Klasa obejmuje: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp., budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich. Klasa nie obejmuje: szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264), zabudowań koszarowych (1274).

Zatem, jeżeli przedmiotem zarządzania jest cały budynek mieszkalny, nawet jeżeli znajduje się w nim np. garaż wielostanowiskowy lub inne lokale użytkowe, czynność ta korzysta zwolnieniu zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia. Istotne jest bowiem jaki jest charakter całości budynku. Jeżeli zaś przedmiotem zarządzania są określone części budynku (np. wyłącznie lokale użytkowe w budynku o charakterze mieszkalnym), wówczas zwolnienie z opodatkowania VAT nie ma zastosowania.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, usługi zarządzania wskazane we wniosku dotyczą budynku mieszkalnego. Taki charakter budynku jest wskazany w jego księdze wieczystej. Treść księgi wieczystej jest ustalana na podstawie danych wskazanych w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, które definiują budynek na podstawie jego klasyfikacji statystycznej (vide § 2 oraz §65 ww. rozporządzenia). Oznacza to, że usługi opisane w stanie faktycznym, dotyczące budynku wskazanego w stanie faktycznym jak również innych budynków, które kwalifikowane są jako mieszkalne na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Należy także zwrócić uwagę, że co do zasady każde ze świadczeń realizowanych przez podatnika VAT co do zasady należy traktować jako odrębne i niezależne. Niemniej w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń cząstkowych, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Wszystkie te świadczenia tworzą bowiem usługą kompleksową.

Pojęcie świadczenia kompleksowego nie jest wskazane wprost w przepisach prawa podatkowego, lecz wynika z praktyki ich stosowania, w tym z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej m.in. w sprawach C-349/96, C-572/07, C-425/06 oraz C-463/16. Orzecznictwo to, na przykładzie ostatniego z wymienionych orzeczeń wskazuje następujące najważniejsze cechy świadczeń złożonych:

• jedno świadczenie [kompleksowe] występuje wtedy, gdy co najmniej dwa elementy bądź co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny..
• mamy do czynienia z jednym świadczeniem, jeżeli jeden lub kilka elementów należy uznać za świadczenie główne, natomiast pozostałe elementy należy postrzegać jako świadczenie lub świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne.
• świadczenie należy uważać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego usługodawcy;
• okoliczność, że taka identyfikacja [tj. ustalenie cen poszczególnych elementów usługi] jest możliwa lub że strony umawiają się co do tych cen, nie może bowiem uzasadniać odstąpienia od zasad wynikających z orzecznictwa przytoczonego [powyżej].

Również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych oraz praktyce organów podatkowych potwierdzone są powyższe przesłanki rozpoznawania świadczeń o charakterze złożonym.

W interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, wydanej w dniu 4 lutego 2025 r. sygn. 0112-KDIL3.4012.736.2024.2.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że:

„(…) w przypadku czynności o charakterze kompleksowym, o sposobie opodatkowania, w tym wysokości stawki podatku, decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną czynnością kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter”.

Organ podatkowy uznał w wydanej interpretacji, że realizacja usług przez wnioskodawcę obejmujące świadczenia tożsame lub analogiczne do tych, które zostały opisane w niniejszym wniosku należy uznać za jedną usługę złożoną.

„W treści umowy będzie wskazane wprost, że Spółka świadczy na rzecz klienta kompleksową usługę zarządzania nieruchomościami, na którą składają się ww. czynności w zamian za ryczałtowe wynagrodzenie. Wskazane w umowie wynagrodzenie będzie należne za usługę zarządzania nieruchomościami jako całość i nie będzie możliwe wskazanie kwoty należnej za poszczególne czynności. Ponadto, Spółka nie będzie świadczyła takich usług jak na przykład: sprzątanie, konserwacja, usuwanie śmieci, usług ochrony, w zawiązku z tym wynagrodzenie, które będzie pobierała, nie będzie obejmowało wynagrodzenia za te czynności oraz Spółka nie dokonuje wyceny nieruchomości. Do zakresu świadczeń, które będzie świadczyła Spółka należeć będzie wyłącznie zarząd nieruchomością.

Ponadto, wskazali Państwo, że świadczenie kompleksowych usług z zakresu zarządzania nieruchomościami, będące przedmiotem wniosku, jest świadczone tylko na rzecz nieruchomości mieszkalnych. W konsekwencji, świadczenia te nie będą czynnościami samoistnymi, lecz będą się składać się na kompleksowe usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczonymi przez Państwa na rzecz wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych i co do zasady, będą dzielić los prawny świadczenia głównego, którym będzie - zgodnie z treścią wniosku - zarządzanie nieruchomościami świadczonymi na zlecenie”.

W uzupełnieniu stanowiska wskazali Państwo, że świadczenie kompleksowe może przybrać postać usługi, w której jest jedno świadczenie główne, zaś pozostałe świadczenia mają charakter pomocniczy, bądź usługi, w której istnieje taki związek pomiędzy poszczególnymi świadczeniami, że ich podział miałby charakter sztuczny (wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, punkt 21 i 22 uzasadnienia1). Brak świadczenia głównego i świadczeń pomocniczych nie jest więc przeszkodą dla rozpoznania świadczenia o charakterze kompleksowym.

Takie powiązanie różnych czynności jest typową cechą charakterystyczną usługi zarządzania nieruchomością. Nie istnieje definicja legalna pojęcia „zarządzanie” w Ustawie o VAT. Zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego) zarządzanie oznacza „wykonywanie czynności administracyjnych, kierowanie czymś, administrowanie”. Z perspektywy zarządzania nieruchomościami, celem tych czynności jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowanie obsługiwanego budynku mieszkalnego. Taki charakter mają podejmowane przez Spółkę czynności.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Z kolei zgodnie z art. 5a ustawy:

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła częstokroć do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Wskazać należy, że w myśl § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.):

Jednocześnie zwrócić należy uwagę, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 832 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem:

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy:

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie, bądź wyłączenie, dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Przepis § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, zwalnia od podatku od towarów i usług usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0). Odpowiednia kwalifikacja wykonywanych usług, a tym samym zaklasyfikowanie do odpowiedniego grupowania PKWiU jest podstawą prawidłowego zastosowania ww. zwolnienia.

Należy wskazać, że w dziale 68 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług znajdują się usługi związane z obsługą nieruchomości. Dział ten ma swoje umiejscowienie w sekcji L, która obejmuje:

• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
• wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,
• usługi agencji nieruchomości,
• usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny).

Sekcja ta nie obejmuje natomiast m.in.: usług związanych z utrzymaniem porządku w budynkach klienta, włączając sprzątanie wnętrz, konserwacje i drobne naprawy, usuwanie śmieci, usługi ochrony, sklasyfikowanych w 81.10.10.0.

Przepis § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, odwołuje się do grupowania ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0, które to zawiera się w dziale 68, co skutkuje tym, że wyłączenia zawarte w sekcji L dotyczą również tej regulacji.

W związku z tym, zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie zaś od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości, ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości. W tej sytuacji bowiem, taki pojedynczy lokal należy traktować jak odrębną nieruchomość.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nieruchomość mieszkalna”, w tym zakresie należy zatem powołać się na definicję zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

W świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne według PKOB, to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, natomiast w przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem (rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – Dz. U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.).

Zatem, jeżeli przedmiotem zarządzania jest cały budynek mieszkalny, czynność ta podlega zwolnieniu zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia. Natomiast jeżeli usługa zarządzania dotyczy wyłącznie określonych części nieruchomości mieszkalnej, przy czym części te (np. część wspólna budynku, czy też przynależny teren) nie mają charakteru mieszkalnego, wówczas taka usługa zarządzania podlega opodatkowaniu według stawki podatku VAT odpowiedniej dla przedmiotu świadczonej usługi.

Zatem, jeżeli przedmiotem zarządzania jest cały budynek mieszkalny, czynność ta podlega zwolnieniu zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia. Natomiast jeżeli usługa zarządzania dotyczy wyłącznie określonych części nieruchomości mieszkalnej, przy czym części te (np. część wspólna budynku, czy też przynależny teren) nie mają charakteru mieszkalnego, wówczas taka usługa zarządzania podlega opodatkowaniu według stawki podatku VAT odpowiedniej dla przedmiotu świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie realizacji inwestycji deweloperskich i sprzedaży budynków i lokali mieszkalnych oraz użytkowych, świadczenia usług hotelarskich oraz innych usług związanych z obsługą nieruchomości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy z kontrahentami, w których zobowiązuje się do świadczenia usług zarządu nieruchomością wspólną, na której znajduje się wzniesiony przez nią budynek mieszkalny.

Zawarli Państwo m.in. umowę z właścicielem nieruchomości położnej w (...) zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Zawarta przez strony umowa jest umową zlecenia. Zgodnie z treścią tej umowy Spółka będzie wykonywała następujące czynności sklasyfikowane w PKWiU 2015 pod symbolem „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie, tj.:

1)bieżący nadzór nad stanem wyznaczonych urządzeń przeznaczonych do użytku wspólnego;

2)przyjmowanie od właścicieli lokali zgłoszeń o przypadkach wandalizmu oraz stwierdzonych awariach;

3)realizacja innych zadań z zakresu zarządzania nieruchomościami, przyjętych na podstawie uprzedniej zgody wyrażonej w formie pisemnej;

4)zapewnienie stałego nadzoru nad administrowanym terenem i budynków na tym terenie poprzez system telewizji przemysłowej;

5)nadzór nad poprawnością działań urządzeń zabezpieczających takich jak szlabany, bramy, furtki oraz elementów ogrodzenia i oświetlenia;

6)zgłaszanie zewnętrznemu podmiotowi, świadczącemu na rzecz Spółki usługę w zakresie bezpośredniej ochrony fizycznej w formie doraźnej, sytuacji w której osoby postronne próbują pokonać, obejść lub zniszczyć urządzenia;

7)świadczenie całodobowej usługi administrowania terenu i budynków przez wyznaczoną osobę (recepcjonistę). Osoba ta realizuje na miejscu czynności zarządzania, wskazane powyżej w celu zapewnienia szybkiej reakcji na wszelkie zdarzenia lub awarie.

W szczególności do jej obowiązków należy:

• nadzór nad urządzeniami technicznymi przeznaczonymi do użytku wspólnego, w celu zapewnienia ich prawidłowego działania (system wentylacji, klimatyzacji, systemy dostępu do obiektu, instalacja przeciwpożarowa, system bram i szlabanów, technologie basenowe).
• monitorowanie działania systemów dostępu do obiektów (np. system szlabanów i kart magnetycznych) reagując w przypadku ich awarii lub nieprawidłowego funkcjonowania;
• reagowanie w sytuacjach awaryjnych, poprzez koordynowanie działań w przypadku awarii urządzeń i systemów lub sytuacji nadzwyczajnych, np. awarie systemów technicznych, zalania, pożary, zakłócenia porządku w częściach wspólnych nieruchomości;
• współpraca z innymi służbami i zewnętrznymi podmiotami świadczącymi usługi konserwacji czy odpowiedzialnymi za utrzymanie obiektu, zapewniając płynność wszystkich procesów operacyjnych w budynku.

Wskazali Państwo, że wszystkie ww. czynności składają się na całościową usługę zarządzania nieruchomościami. Za realizację usług ustalone jest w sposób zryczałtowany wynagrodzenie, bez podziału na ceny poszczególnych czynności. Opisane świadczenie usług zarządzania dokumentują Państwo fakturą z jedną pozycją za wszystkie świadczenia – zarządzanie nieruchomością. Ponadto Spółka świadczy przedmiotowe usługi korzystając z własnej bazy pracowniczej i sprzętowej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania, czy opisane usługi zarządzania w zakresie w jakim dotyczą budynku mieszkalnego wskazanego w opisie sprawy lub innego budynku stanowiącego budynek mieszkalny należy uznać za usługi zwolnione od podatku VAT.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, gdy cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności i są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem tego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Tym samym, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić według stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Z uwagi na powyższe, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze więc, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że:

W wyroku TSUE z 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, Trybunał wskazał, że:

Odniesienie przedstawionego stanu prawnego do okoliczności analizowanej sprawy prowadzi do wniosku, że skoro przedmiotem czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach umowy zlecenia obejmującej zarząd nieruchomością, zawartej z właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie usługa, na którą składają się wymienione we wniosku czynności, których zasadniczym celem jako całości jest zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi, to świadczenia opisane w pkt 1-7 stanowią łącznie usługę złożoną, składającą się z różnych czynności. Opisane świadczenia są czynnościami, które Spółka zobowiązana jest wykonać w ramach zwartej umowy zlecenia o zarządzanie nieruchomością mieszkalną. Czynności wymienione w pkt 1-7 łącznie składają się na usługi zarządzania, a ich wydzielenie z usługi kompleksowej zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi do odrębnego opodatkowania miałoby charakter sztuczny, w sytuacji, gdy usługi te dotyczą jednej nieruchomości i tworzą jedno świadczenie gospodarcze. Jak sami Państwo wskazali, w zakresie świadczonej usługi nie ma świadczenia dominującego. Całokształt świadczeń stanowi zakres usługi zarzadzania nieruchomością, a wszystkie wymienione we wniosku czynności stanowią elementy składające się na tę usługę. W konsekwencji, świadczenia wymienione w pkt 1-7 nie są czynnościami samoistnymi, lecz składają się na kompleksową usługę zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczoną przez Państwa na zlecenie. Ponadto - jak Państwo wskazali – zawarta umowa nie obejmuje wykonywania przez Państwa takich usług jak wycena nieruchomości, konserwacja, sprzątanie i usuwanie śmieci czy usługi ochrony.

Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że opisane usługi zarządzania polegające na kompleksowym zarządzaniu nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie klientów wskazanych przez Państwa, sklasyfikowane zgodnie z Państwa wskazaniem do PKWiU 2015 68.32.1, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z 20 grudnia 2013 r.

Zatem Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że wydając niniejszą interpretację, oparłem na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności interpretację indywidualną wydałem przy założeniu, że będą Państwo świadczyli usługi zarządzania nieruchomości mieszkalnych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 2015 68.32.1 „Usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie”.

Należy podkreślić, że Organ w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej nie dokonuje klasyfikacji statystycznej towarów i usług jak i też nie ocenia prawidłowości dokonanej przez Państwa klasyfikacji. Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Państwa we wniosku, które stanowi element zdarzenia przyszłego i nie podlega weryfikacji w postępowaniu interpretacyjnym, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostanie ustalone odmiennie od przedstawionego we wniosku opisu sprawy – podana klasyfikacja okaże się nieprawidłowa, niniejsza interpretacja nie będzie wywierała skutków prawnych.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.