
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy do świadczonych usług nauki gry w szachy,
-zastosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 września 2025 r. (data wpływu 8 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca od 2019 roku prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w charakterze usługodawcy, przy czym w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie ma statusu czynnego podatnika VAT.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi prywatnego nauczania gry w szachy. Świadczenie usług nauczania odbywa się na podstawie umowy zawartej z opiekunem prawnym ucznia. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników/zleceniobiorców. Współpracuje jednak na podstawie zawartej umowy z podwykonawcami będącymi nauczycielami, którzy posiadają wykształcenie wyższe pedagogiczne, wyższe-licencjat, wyższe magisterskie, nauczycielskie oraz są instruktorami szachowymi Polskiego Związku Szachowego. Podwykonawcy świadczą usługi nauczania na rachunek i odpowiedzialność Wnioskodawcy oraz w jego imieniu.
Nauka prowadzona jest w postaci lekcji indywidualnych i grupowych dla dzieci i młodzieży, lekcji prowadzonych w przedszkolach i szkołach. Nauczanie odbywa się w formie stacjonarnej oraz online. Zajęcia mają wyłącznie charakter edukacyjny, wspierają logiczne i strategiczne myślenie. Gra w szachy rozwija umiejętność matematyczną u uczniów, pomaga zrozumieć przestrzenne myślenie, planowanie. Każdy ruch wymaga obliczeń i analizy sytuacji na planszy. W podstawie programowej Ministerstwa Edukacji Narodowej z 2017 roku szachy zostały uwzględnione jako element wspierający rozwój kompetencji matematycznych. Wnioskodawca nie posiada wykształcenia pedagogicznego, jednak ukończył kurs instruktora szachowego i posiada certyfikat wydany przez Polski Związek Szachowy oraz licencję sędziowską. Posiada również wieloletnie doświadczenie dydaktyczne i organizacyjne.
Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.
Wnioskodawca ponadto świadczy usługi nauki gry w szachy w ramach zajęć organizowanych przez przedszkola i inne podmioty.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy nie mieszczą się w podstawie programowej kształcenia na poziomie szkolnym, lecz stanowią zajęcia dodatkowe, realizowane poza obowiązkowym programem nauczania. Mają one charakter edukacyjny i rozwijający, uzupełniając i wspierając proces kształcenia ogólnego poprzez rozwój kompetencji matematycznych, logicznych, społecznych i strategicznych uczniów.
Świadczone przez Pana usługi w zakresie nauki gry w szachy obejmują przekazywanie wiedzy i kompetencji ogólnych, rozwój logicznego myślenia oraz kompetencji matematycznych i społecznych. Są one równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji z dziedzin powszechnych, takich jak matematyka czy nauki przyrodnicze, a także ich pogłębianiem i różnicowaniem w zależności od poziomu i rozwoju ucznia. Wielu uczniów bierze udział w turniejach odnosząc liczne sukcesy indywidualne oraz drużynowe reprezentując swoją szkołę/przedszkole.
Świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy w formie nauczania on-line nie stanowią usług elektronicznych w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT. Usługi te mają charakter dydaktyczny i edukacyjny, a ich istotą jest bezpośrednie zaangażowanie nauczyciela prowadzącego zajęcia, a nie wyłącznie automatyczne świadczenie przy pomocy środków elektronicznych.
Świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy online nie są zautomatyzowane. Udział prowadzącego (nauczyciela) jest kluczowy i niezbędny w procesie świadczenia tych usług. Zajęcia mają charakter interaktywny - prowadzi je Pan osobiście, w czasie rzeczywistym, dostosowując tok nauki do poziomu i potrzeb ucznia. Usługi nie są prowadzone w formie wcześniejszych nagrań.
Świadczenie usług wskazanych we wniosku jest możliwe bez wykorzystania technologii informatycznej.
Nie jest możliwe nabycie Pana usług bez udziału nauczyciela biorącego aktywny udział w lekcji.
W ramach prowadzonej przez Pana działalności nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (tj. czynności wyłączających możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT).
Łączna wartość sprzedaży (bez kwoty podatku VAT) w roku 2024 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.
Przewidywana przez Pana wartość sprzedaży za 2025 r. (bez kwoty podatku VAT) bardzo możliwe, że przekroczy kwotę 200 000 zł. Wysokość obrotu zależy od liczby uczniów, którzy zapiszą się na zajęcia w trakcie roku.
Wnioskodawca świadczy usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym i szkolnym, świadczone przez nauczycieli. W ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie z podatku VAT może obejmować nie tylko przedmioty należące do programu nauczania obowiązującego w placówkach oświatowych, ale również inne zajęcia prowadzone w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów, o ile nie mają charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Zastosowanie zwolnienia nie ogranicza się do zapewnienia nauki tylko na poziomie obowiązkowym świadczonej w nauczaniu instytucji publicznej. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, uzasadnione jest skorzystanie ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.
Pytania
1.Czy Wnioskodawca prowadząc działalność polegającą na prywatnym nauczaniu gry w szachy w formie indywidualnej lub grupowej, stacjonarnie i online na podstawie umów zawartych z opiekunem prawnym uczniów będzie korzystał ze zwolnienia podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27?
2.Czy w przypadku korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 z tytułu świadczenia usług prywatnego nauczania gry w szachy, Wnioskodawca również będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług nauki gry w szachy na rzecz podmiotów organizujących te nauki?
Pana stanowisko w sprawie
W przepisach o podatku od towarów i usług zwolnieniem objęto usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli (art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Dla objęcia określonych usług szkoleniowych zwolnieniem od podatku na podstawie tego przepisu, konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek, tj.:
1.muszą to być usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym;
2.usługi te są świadczone przez nauczycieli.
Działalność Wnioskodawcy spełnia przesłanki, które kwalifikują ją do usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.
Wnioskodawca świadczy usługi na własny rachunek i odpowiedzialność (tj. Wnioskodawca działa we własnym imieniu) na podstawie umów zawartych z opiekunami prawnymi uczniów.
Nauka gry w szachy prowadzona jest w postaci lekcji w przedszkolach i szkołach, lekcji indywidualnych, lekcji grupowych, stacjonarnie oraz online. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują materiał dydaktyczny i mają wyłącznie charakter edukacyjny. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona działalność spełnia przesłankę, która kwalifikuje ją do usług prywatnego nauczania.
Wnioskodawca nie posiada wykształcenia pedagogicznego. Jest jednak instruktorem szachowym. Jego kwalifikacje zostały potwierdzone w drodze egzaminu, po okresie kształcenia na kursie zorganizowanym przez Polski Związek Szachowy. Posiada certyfikat i licencję sędziowską i instruktorską.
Wnioskodawca wyjaśnia, że pojęcie „nauczyciela” stosowane na potrzeby art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT jest rozumieniem szerokim. Takie rozumienie przyjmują organy podatkowe i sądy administracyjne. Nie jest wymagane, aby osoba świadcząca usługi nauki gry w szachy posiadała status nauczyciela w rozumieniu Karty Nauczyciela, czy ukończone studia pedagogiczne. Warunkiem zastosowania zwolnienia nie jest formalny status nauczyciela, ale raczej funkcja, którą Wnioskodawca wykonuje i który działa na własny rachunek i odpowiedzialność, posiada i przekazuje wiedzę oraz umiejętności w danej dziedzinie, legitymuje się wiedzą i zdobytymi kwalifikacjami, istnieje ścisły związek pomiędzy posiadanymi kwalifikacjami a treścią nauczania.
Wyjaśnić należy, że pojęcie „nauczyciela” zostało zaprezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych m.in. w wyrokach:
-WSA we Wrocławiu z 24.01.2024r sygn. akt I SA/Wr 493/23,
-WSA w Olsztynie z 04.01.2023 r sygn. akt I SA/OL 552/22,
-WSA w Gdańsku z 02.08.2022 r. sygn. akt I SA/GD 289/22.
Sąd w swojej argumentacji wskazał, że już samo skuteczne prowadzenie działalności przez dłuższy okres, w tym zakresie prowadzenia lekcji w przedszkolach i szkołach świadczy o tym, że osoba jest zdolna do pełnienia roli nauczyciela prywatnego w zakresie nauki gry w szkołach.
Zatem w ocenie Wnioskodawcy, przesłanki 1 i 2 zostały spełnione i ma on prawo do skorzystania ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.
Na postawione w niniejszym wniosku drugie pytanie należy odpowiedzieć w sposób następujący:
Usługi nauki gry w szachy świadczone dla podmiotów organizujących zajęcia szachowe nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. Natomiast korzystają ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:
Przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011 str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:
Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
Stosownie do ust. 2 ww. artykułu:
Ust. 1 obejmuje w szczególności:
a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
f) usługi wyszczególnione w załączniku I.
Natomiast z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że:
Ust. 1 nie ma zastosowania do:
a) usług nadawczych;
b) usług telekomunikacyjnych;
c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
f) płyt CD i kaset magnetofonowych;
g) kaset wideo i płyt DVD;
h) gier na płytach CD-ROM;
i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
l) hurtowni danych off-line;
m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
n) usług centrum wsparcia telefonicznego;
o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
q) (uchylona)
r) (uchylona)
s) (uchylona)
t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;
u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.
Z kolei w punkcie 5 załącznika I do rozporządzenia 282/2011 wymienione zostały następujące usługi, które zalicza się do usług świadczonych drogą elektroniczną:
a) automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;
b) ćwiczenia wypełniane przez ucznia on-line i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.
W kontekście formy świadczenia usług, należy wskazać, że zgodnie z art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:
Stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. Stawki obniżone nie mają zastosowania do usług świadczonych drogą elektroniczną, z wyjątkiem usług określonych w załączniku III pkt 6.
Dyrektywa stanowi zatem, że do usług świadczonych drogą elektroniczną nie stosuje się stawek obniżonych. Przepisy ww. dyrektywy nie wprowadzają jednak expressis verbis ograniczenia stosowania zwolnienia w odniesieniu do kategorii usług zwolnionych, świadczonych drogą elektroniczną.
Pojęcie usługi elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy odnosi się wyłącznie do formy świadczenia, a nie do jego treści. Stąd też identyfikacja danej czynności jako usługi elektronicznej (według nomenklatury unijnej: usługi świadczonej drogą elektroniczną), nie skutkuje zmianą kwalifikacji prawnej tej czynności dla potrzeb stosowania innych przepisów ustawy.
Powyższe oznacza, że usługa nie traci statusu usługi zwolnionej tylko dlatego, że jest świadczona drogą elektroniczną. W konsekwencji, jeżeli określona usługa wymieniona w art. 43 ust. 1 ustawy będzie świadczona drogą elektroniczną, w odniesieniu do tej usługi zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług.
W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.
Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.
Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.
Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu).
Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.
Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.
Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C‑473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że:
„Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).
Z kolei w wyroku TSUE z 14 czerwca 2007 r. C-445/05 w sprawie Werner Haderer, Trybunał wskazał, że:
„28. Ponadto, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy, nie wystarcza, aby lekcje obejmowały nauczanie na poziomie szkolnym lub uniwersyteckim; poza tym musi być to „nauczanie prywatne przez nauczycieli”.
29. Aczkolwiek z akt postępowania przed sądem krajowym wynika, że W. Haderer udziela lekcji jako nauczyciel, co nie zostało zakwestionowane ani przez państwa członkowskie, ani przez Komisję w uwagach przedstawionych na podstawie art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości, to jednak pojawia się pytanie, czy lekcje te są udzielane „prywatnie”.
30. To ostatnie określenie umożliwia odróżnienie usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy od usług wymienionych w tym samym ust. 1 pod lit. j), które są wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i na ich własną odpowiedzialność.
31. Do tych ostatnich usług można zaliczyć na przykład kursy indywidualne, w którym to przypadku zasadniczo istnieje związek pomiędzy treścią danej lekcji a kwalifikacjami nauczającego. W tym zakresie brzmienie art. 13 część A ust. 1 szóstej dyrektywy w żaden sposób nie sprzeciwia się temu, aby lekcje udzielane na rzecz większej liczby osób jednocześnie były objęte zwolnieniem ustanowionym w tym przepisie.”
Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy nauczanie gry w szachy w formie indywidualnej lub grupowej, stacjonarnie i online spełnia kryteria uprawniające do zastosowania zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.
W odniesieniu do Pana wątpliwości w pierwszej kolejności ustalenia wymaga, czy oferowane przez Pana kursy online w ww. zakresie stanowią usługi elektroniczne.
Analiza przedstawionego przez Pana opisu sprawy oraz definicji usług elektronicznych zawartej w rozporządzeniu 282/2011 pozwala na stwierdzenie, że oferowane przez Pana nauczanie gry w szachy nie stanowi usług elektronicznych w rozumieniu art. 7 ust. 1 rozporządzenia 282/2011. W analizowanym przypadku nie można uznać, że świadczenie usług będzie zasadniczo zautomatyzowane a udział człowieka w świadczeniu tych usług będzie minimalny. Jak wskazał Pan we wniosku, świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy online nie są zautomatyzowane. Udział prowadzącego (nauczyciela) jest kluczowy i niezbędny w procesie świadczenia tych usług. Zajęcia mają charakter interaktywny - prowadzi je Pan osobiście, w czasie rzeczywistym, dostosowując tok nauki do poziomu i potrzeb ucznia. Usługi nie są prowadzone w formie wcześniejszych nagrań. Tym samym stwierdzenia wymaga, że usługi polegające na nauczaniu online gry w szachy w formie indywidualnej lub grupowej, nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia 282/2011.
W dalszej kolejności przeanalizowania wymaga czy świadczone przez Pana usługi nauczania gry w szachy w formie indywidualnej lub grupowej, stacjonarnie i online spełniają warunki zwolnienia od podatku od towarów i usług, określone w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług.
Jak wskazałem wyżej, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:
- przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji oraz
- przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem.
Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
W odniesieniu do przesłanki podmiotowej, zauważenia wymaga, że pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności, przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela. Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła zorganizowany przez (...) kurs instruktora szachowego, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie. Zauważyć bowiem należy, że system oświaty w pewnych dziedzinach nie przewiduje odrębnego kształcenia kierunkowego, zatem gdy dana osoba zdobyła wiedzę np. w ramach kursu, to też zasadne jest przyjęcie, że posiada wiedzę i kwalifikacje pozwalające pełnić rolę nauczyciela.
Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w powołanych wyrokach TSUE: C-473/08 z 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz oraz C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer. Z wyroków tych wynika, że nie należy dokonywać rozróżnienia dla celów podatku VAT pomiędzy nauczaniem uczniów lub studentów w ramach nauczania szkolnego lub uniwersyteckiego i nauczania osób posiadających już dyplom szkolny lub uniwersytecki, które na podstawie tego dyplomu kontynuują naukę zawodu. Podobnie jest w przypadku nauczania obejmującego tę edukację. Tym samym posiadanie przez nauczyciela wiedzy i kwalifikacji pozwalających na pełnienie roli nauczyciela gwarantuje jakość świadczonych przez niego usług, które mają umożliwiać uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie, np. wykształcenie podstawowe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe, to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.
Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru, w jakim dana osoba ją zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj. do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.
Biorąc powyższe
informacje pod uwagę stwierdzenia wymaga, że posiada Pan wiedzę
i kwalifikacje z zakresu nauki gry w szachy -
ukończył Pan kurs instruktora szachowego i posiada certyfikat wydany przez
Polski Związek Szachowy oraz licencję sędziowską. Posiada Pan również
wieloletnie doświadczenie dydaktyczne i organizacyjne – tym samym w odniesieniu do świadczonych
przez Pana osobiście usług nauki gry w szachy, została spełniona przesłanka
podmiotowa.
Jednocześnie w opisie sprawy wskazał Pan, iż współpracuje również na podstawie zawartej umowy z podwykonawcami będącymi nauczycielami, którzy posiadają wykształcenie wyższe pedagogiczne, wyższe-licencjat, wyższe magisterskie, nauczycielskie oraz są instruktorami szachowymi Polskiego Związku Szachowego. Podwykonawcy świadczą usługi nauczania na Pana rachunek i odpowiedzialność oraz w Pana imieniu.
Odnosząc się do wskazanych przez Pana okoliczności, podkreślenia wymaga, że przy uwzględnieniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, należy rozstrzygnąć, czy można będzie uznać usługi nauki gry w szachy świadczone przez podwykonawców za nauczanie prywatne.
Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zajętym w powołanym wyżej wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób.
W świetle powyższego, zwolnienie od podatku VAT przysługuje w sytuacji, w której nauczyciel prowadzi działalność edukacyjną na własny rachunek i odpowiedzialność (tj. działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauki gry w szachy będą świadczyć usługi nauczania – jak Pan wskazał - na Pana rachunek i odpowiedzialność oraz w Pana imieniu, to nie będzie łączyć ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z Panem. Osoby te będą działać w charakterze podwykonawcy świadczonych przez Pana usług, nie będą wykonywać natomiast tych czynności bezpośrednio na rzecz osób będących ich adresatami.
Zatem, w sytuacji kiedy usługi nauczania gry w szachy będą wykonywane przez osoby współpracujące z Panem, które nie będą świadczyć tych usług na własny rachunek, to będą oni związani umową z Panem, a nie bezpośrednio z uczniami.
Tym samym, świadczone przez współpracujących z Panem podwykonawców usługi w postaci nauki gry w szachy nie wypełniają definicji nauczania prywatnego i w konsekwencji do tych usług nie zostanie spełniona przesłanka podmiotowa.
Następnie należy przeanalizować spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług.
System kształcenia ogólnego w szkołach podstawowych przewiduje nauczanie gry w szachy w ramach edukacji wczesnoszkolnej w zakresie edukacji matematycznej (załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 356, ze zm.).
Przy czym zgodnie z art. 4 pkt 24 ustawy z 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1043 ze zm.):
ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o podstawie programowej wychowania przedszkolnego lub podstawie programowej kształcenia ogólnego - należy przez to rozumieć obowiązkowe zestawy celów kształcenia i treści nauczania, w tym umiejętności, opisane w formie ogólnych i szczegółowych wymagań dotyczących wiedzy i umiejętności, które powinien posiadać uczeń po zakończeniu określonego etapu edukacyjnego, oraz zadania wychowawczo-profilaktyczne szkoły, uwzględniane odpowiednio w programach wychowania przedszkolnego, programach nauczania i podczas realizacji zajęć z wychowawcą oraz umożliwiające ustalenie kryteriów ocen szkolnych i wymagań egzaminacyjnych, a także warunki i sposób realizacji tych podstaw programowych
Podkreślenia również wymaga, że zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a i b) ustawy - Prawo oświatowe:
Podstawowymi formami działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły są:
1) obowiązkowe zajęcia edukacyjne, do których zalicza się zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia ogólnego i z zakresu kształcenia w zawodzie, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 3, w tym praktyczną naukę zawodu, a w przypadku szkół artystycznych - zajęcia edukacyjne artystyczne, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1a;
2) dodatkowe zajęcia edukacyjne, do których zalicza się:
a) zajęcia z języka obcego nowożytnego innego niż język obcy nowożytny nauczany w ramach obowiązkowych zajęć edukacyjnych, o których mowa w pkt 1,
b) zajęcia, dla których nie została ustalona podstawa programowa, lecz program nauczania tych zajęć został włączony do szkolnego zestawu programów nauczania;
W świetle ww. katalogu form działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły, nauka gry w szachy należy do zajęć określonych w art. 109 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa oświatowego.
Jak zaś wskazał Trybunał w powołanym już wyżej wyroku w sprawie C-445/05, zwolnienie może obejmować nie tylko przedmioty należące do podstawowego kursu nauczania według programu obowiązującego w szkołach określonego rodzaju, ale również inne zajęcia, o ile nie mają one charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Czynności, które nie mają charakteru zwykłej działalności rekreacyjnej, mogą być objęte analizowanym pojęciem pod warunkiem, że nauczanie odbywa się w szkołach lub na uniwersytetach.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, że świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kursy szachowe nie mają charakteru kształcenia powszechnego, a są nauczaniem specjalistycznym świadczonym w sposób doraźny, który jest równoważny z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju. W efekcie wykonywanych przez Pana usług, kursanci będą nabywać wiedzę oraz doskonalić umiejętności w zakresie gry w szachy. W świetle ww. orzeczenia TSUE C-373/19, takich usług nie można uznać za usługi obejmujące kształcenie powszechne – na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.
Tym samym, biorąc pod uwagę orzeczenie TSUE C-373/19 oraz okoliczności analizowanej sprawy należy uznać, że świadczone przez Pana oraz przez współpracujących z Panem podwykonawców usługi nauki gry w szachy nie są usługami obejmującymi kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.
Nauczanie to nie ma w świetle ww. orzeczenia TSUE, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju.
Tym samym nie zostanie spełniona przesłanka przedmiotowa do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, gdyż wbrew Pana opinii usługi będące przedmiotem wniosku nie obejmują materiału dydaktycznego realizowanego przez przedszkola, szkoły lub uczelnie wyższe. Jak wskazano powyżej, nauka gry w szachy nie należy do podstawowego kursu nauczania, ale do grupy innych zajęć dodatkowych w systemie kształcenia ogólnego w szkołach podstawowych, średnich i wyższych.
W konsekwencji, dla świadczonych przez Pana oraz przez współpracujących z Panem podwykonawców usług w postaci nauki gry w szachy na podstawie umów zawartych z opiekunem prawnym uczniów nie ma możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy do świadczonych usług nauki gry w szachy uznałem za nieprawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą także kwestii, możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Z kolei zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Z powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy nie bierze się pod uwagę m.in. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.
We wniosku wskazał Pan, że działalność gospodarczą prowadzi Pan od 2019 r. Świadczy Pan usługi prywatnego nauczania gry w szachy na podstawie umowy zawartej z opiekunem prawnym ucznia. Ponadto świadczy Pan usługi nauki gry w szachy w ramach zajęć organizowanych przez przedszkola i inne podmioty na rzecz podmiotów organizujących te nauki.
Jak wskazałem powyżej, świadczone przez Pana usługi prywatnego nauczania nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.
Jednocześnie poza usługami prywatnego nauczania gry w szachy na podstawie umowy zawartej z opiekunem prawnym ucznia, świadczy Pan usługi nauki gry w szachy na rzecz podmiotów organizujących te nauki. Analiza niniejszych okoliczności sprawy oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, prowadzi do wniosku, że w tej sytuacji nie wystąpi bezpośrednia relacja umowna z dziećmi uczestniczącymi w zajęciach lub z ich rodzicami/opiekunami bądź z uczestnikami tych zajęć, co warunkuje możliwość uznania ww. świadczeń za nauczanie prywatne. Wykonując usługę nauczania, będzie Pan związany porozumieniem z Usługobiorcą - przedszkolami i innymi podmiotami, a nie bezpośrednio z dziećmi lub z ich rodzicami/opiekunami, bądź uczestnikami zajęć.
Tym samym, świadczone usługi w postaci nauki gry w szachy na rzecz podmiotów organizujących te nauki nie wypełniają definicji nauczania prywatnego i również nie mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.
Wskazał Pan również we wniosku, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Łączna wartość sprzedaży (bez kwoty podatku VAT) w roku 2024 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Przewidywana przez Pana wartość sprzedaży za 2025 r. (bez kwoty podatku VAT) bardzo możliwe, że przekroczy kwotę 200 000 zł. Wysokość obrotu zależy od liczby uczniów, którzy zapiszą się na zajęcia w trakcie roku.
Podkreślenia wymaga, że obliczając limit sprzedaży, uprawniający Pana do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, powinien Pan uwzględniać w nim wartości świadczonych usług zarówno w ramach zajęć organizowanych przez przedszkola i inne podmioty, jak również usługi w ramach prywatnego nauczania gry w szachy na podstawie umowy zawartej z opiekunem prawnym ucznia, bowiem usługi te nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.
Wówczas w odniesieniu do świadczonych przez Pana usług, będzie mógł Pan korzystać w tym zakresie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia limitu obrotów wskazanych w tym przepisie.
Tym samym, oceniając całościowo Pana stanowisko, w którym wskazał Pan, że tylko usługi nauki gry w szachy świadczone dla podmiotów organizujących zajęcia szachowe korzystają ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, należało uznać je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
