Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego w deklaracjach sprzed zawieszenia działalności, w sytuacji wznowienia działalności i sprzedaży mieszkania powstałego w wyniku inwestycji rozpoczętej przed jej zawieszeniem.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Planuje Pan wznowienie działalności gospodarczej zawieszonej 14 lipca 2017 r. w celu dokonania sprzedaży ostatniego mieszkania wchodzącego w skład inwestycji rozpoczętej przed zawieszeniem.
W związku z powyższym zamierza Pan ponownie zarejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT i rozliczyć nadwyżkę podatku VAT naliczonego w wysokości ok. (…) zł wynikającą z wcześniej poniesionych kosztów inwestycyjnych, która została wykazana w deklaracjach VAT przed zawieszeniem działalności.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Przed zawieszeniem prowadził Pan inwestycje polegającą na budowie lokali mieszkalnych na sprzedaż w ramach działalności gospodarczej.
Był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
Koszty inwestycyjne zostały wykazane w deklaracjach VAT, z czego powstała nadwyżka podatku VAT naliczonego w wysokości ok. (…) zł.
Mieszkanie, którego dotyczy pytanie nie zostało jeszcze sprzedane, jego sprzedaż planuje Pan po wznowieniu działalności.
Lokal nie był wynajmowany, nie był też używany prywatnie.
Po wznowieniu działalności zamierza Pan sprzedać mieszkanie w ramach tej działalności – kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
Pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku)
Czy po wznowieniu zawieszonej działalności gospodarczej będzie Pan miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w deklaracjach sprzed zawieszenia działalności, jeżeli sprzeda Pan ostatnie mieszkanie powstałe w wyniku inwestycji rozpoczętej przed zawieszeniem?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem po wznowieniu działalności przysługuje Panu prawo do rozliczenia nadwyżki VAT naliczonego w miesiącu sprzedaży mieszkania, ponieważ:
- inwestycja była prowadzona w ramach działalności opodatkowanej VAT,
- podatek VAT został poprawnie wykazany w deklaracjach przed zawieszeniem,
- sprzedaż mieszkania nastąpi w ramach tej samej działalności i będzie opodatkowana VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W celu odliczenia podatku naliczonego należy wziąć pod uwagę obowiązujący termin odliczenia podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Wszystkie wymienione warunki są konieczne do odliczenia VAT, jednak wciąż nie są wystarczające. Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
W związku z tym w przypadku, gdy osoba prowadząca działalność gospodarczą zarejestrowana jako czynny podatnik VAT nie dokona odliczenia za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu danej transakcji, to ma do tego prawo w rozliczeniu za jeden z dwóch lub trzech kolejnych okresów rozliczeniowych.
Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:
1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo
2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy:
Jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.
W myśl art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W ramach podatku VAT warto wskazać na przepisy stanowiące o wykreśleniu podatnika z rejestru VAT. Otóż w myśl art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy:
Wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy.
Powyższe wskazuje, że zawieszenie działalności gospodarczej na kolejnych 6 miesięcy, lub więcej, będzie skutkować wykreśleniem z mocy prawa tego podatnika z rejestru podatników VAT czynnych.
Zgodnie z art. 96 ust. 9b ustawy:
Jeżeli podatnik w okresie zawieszenia działalności gospodarczej będzie wykonywał czynności opodatkowane (np. dokona odpłatnego zbycia środka trwałego) jest on obowiązany przed dniem:
1)zawieszenia działalności gospodarczej albo
2)rozpoczęcia wykonywania takich czynności w okresie zawieszenia działalności gospodarczej
– zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wskazując okres, w którym będzie wykonywał te czynności.
Z powyższej regulacji wynika, że jeżeli podatnik zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego o tym, że w okresie zawieszenia działalności gospodarczej (zawiadomienie złożone przed dniem zawieszenia działalności) albo przed rozpoczęciem wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w okresie zawieszenia działalności (zawiadomienie złożone w okresie zawieszenia działalności gospodarczej) będzie wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT jest obowiązany zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wskazując okres, w którym będzie wykonywał te czynności.
Zgodnie z art. 96 ust. 9g ustawy:
Podatnik wykreślony z rejestru zostaje ponownie zarejestrowany jako podatnik VAT z dniem wznowienia wykonywania działalności gospodarczej – bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego. Podatnik VAT uzyskuje taki sam status, jaki posiadał przed dniem zawieszenia działalności.
Podatnik, który zawiesił prowadzenie działalności, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, ale nie prowadzi aktywnej działalności. Tym samym w chwili wznowienia działalności nie rozpoczyna jej, lecz występuje jako podatnik ją kontynuujący.
Po wznowieniu działalności przedsiębiorcę obowiązują te same terminy składania deklaracji i płatności podatku VAT.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej. Kwestia ta uregulowana została m.in. w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 326 ze zm.).
W myśl art. 23 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:
Przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni.
Stosownie do treści przepisu art. 25 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:
W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Z kolei zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:
W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:
1) może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;
2) może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3) może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6) może osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą;
8) może powołać albo odwołać zarządcę sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170).
Przepis art. 24 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, stanowi, że:
Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania jego bytu, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Co do zasady, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy:
Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.
Istotnym jest, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, kwota zwrotu różnicy podatku, kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 99 ust. 12 ustawy, kształtuje się za dany okres rozliczeniowy w następstwie zestawienia w ramach deklaracji, kwot podatku należnego i podatku naliczonego.
Z przepisów tych wynika zatem, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, kwota zwrotu różnicy podatku, kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, konstytuuje się z mocy prawa za dany okres rozliczeniowy, którym w ustawie jest miesiąc, a wyjątkowo kwartał.
Pana wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy po wznowieniu zawieszonej działalności gospodarczej będzie Pan miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w deklaracjach sprzed zawieszenia działalności, jeżeli sprzeda Pan ostatnie mieszkanie powstałe w wyniku inwestycji rozpoczętej przed zawieszeniem.
Wskazał Pan we wniosku, że planuje wznowić działalność gospodarczą zawieszoną 14 lipca 2017 r. w celu dokonania sprzedaży ostatniego mieszkania wchodzącego w skład inwestycji rozpoczętej przed zawieszeniem. W związku z powyższym zamierza Pan ponownie zarejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT i rozliczyć nadwyżkę podatku VAT naliczonego w wysokości ok. (…) zł wynikającą z wcześniej poniesionych kosztów inwestycyjnych, która została wykazana w deklaracjach VAT przed zawieszeniem działalności. Przed zawieszeniem prowadził Pan inwestycje polegającą na budowie lokali mieszkalnych i ich sprzedaż. Był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 70 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Jak wynika z powołanego przepisu Ordynacji podatkowej, kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy/kwota do zwrotu tej nadwyżki na rachunek bankowy ulega przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest więc to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.
Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 czerwca 2009 r., sygn. akt I FPS 9/08, przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.
W wyroku z 30 września 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 295/09 WSA w Białymstoku stwierdził, że:
Przedawnienie, o którym mowa w art. 70 Ordynacji podatkowej, dotyczy wszystkich elementów konstrukcyjnych podatku, które wynikają z tego samego obowiązku podatkowego, co potencjalne zobowiązanie podatkowe. Odnosi się to w szczególności do nadwyżki podatku należnego nad naliczonym w podatku od towarów i usług. Nie jest bowiem pozbawione logiki rozumowanie, według którego jeżeli przedawnia się zobowiązanie główne (podstawowe), to przedawniają się również związane z nim lub towarzyszące mu inne prawa lub obowiązki, na zasadzie prostego wnioskowania a maiori ad minus. Przyjęcie poglądu, wedle którego nadwyżka podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług w ogóle nie podlegałaby przedawnieniu, prowadziłoby do ciągłego utrzymywania niepewności sytuacji prawnej podatnika. W każdym czasie można byłoby wszcząć wobec niego postępowanie podatkowe. W pełni satysfakcjonującego rozwiązania nie daje też stanowisko, zgodnie z którym weryfikowanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym możliwe jest do momentu „przedawnienia się okresów”, w których ta nadwyżka zostanie rozliczona. Trzeba bowiem pamiętać, że również w tych okresach nie musi powstać zobowiązanie podatkowe. Po odliczeniu tej nadwyżki od podatku należnego, podatek może być „zerowy”. Zatem w tych przypadkach problem przedawnienia w dalszym ciągu pozostawałby nierozwiązany. Zdaniem Sądu nie można dopuścić do niczym nieograniczonego w czasie korygowania innych, oprócz samego zobowiązania podatkowego, elementów konstrukcyjnych podatku. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, tak samo jak zobowiązanie podatkowe, są wynikami rozliczenia podatnika za dany okres. Trudno od wyniku tego rozliczenia uzależniać to, czy dany okres rozliczeniowy podlega przedawnieniu, czy też nie. Ograniczenie zastosowania instytucji przedawnienia, poprzez odniesienie jego skutków wyłącznie do ściśle rozumianego zobowiązania podatkowego, miałoby i ten negatywny skutek, że podatnik musiałby przez nieograniczony czas przechowywać dokumentację podatkową (art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej).
Powyższe orzeczenie pozostaje w zgodzie z poglądem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 29 czerwca 2009 r. I FPS 9/08.
Przedawnienie zobowiązań podatkowych dotyczy wszystkich zobowiązań, bez względu na sposób ich powstania. Przedawnieniu podlegają zarówno zobowiązania powstałe po doręczeniu decyzji ustalającej, jak i zobowiązania powstające z mocy prawa.
Powyższe potwierdził również NSA w wyroku z 14 stycznia 2020 r., sygn. akt. I FSK 685/19 wskazał:
(…) W przypadku zatem nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy mamy do czynienia z tzw. zwrotem pośrednim, który "materializuje się" w rozliczeniu tej nadwyżki w kolejnych okresach rozliczeniowych, bez względu na wynik tego rozliczenia - zobowiązanie podatkowe, nadwyżka do zwrotu, czy też nadwyżka do przeniesienia. Terminem więc takiego zwrotu jest termin, w którym przeniesiona nadwyżka została rozliczona. W konsekwencji pięcioletni termin przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 o.p., w odniesieniu do nadwyżki podatku naliczonego do przeniesienia powinien być liczony od końca roku z uwzględnieniem miesiąca, w którym nadwyżka ta została rozliczona, niezależnie od wyniku tego rozliczenia (…).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że – jak wynika z opisu sprawy – od momentu powstania ponad 5 lat temu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, nie prowadził Pan działalności gospodarczą – zawiesił Pan działalność gospodarczą w 2017 r. Nadwyżkę podatku VAT naliczonego w wysokości ok. (…) zł wykazał Pan w deklaracjach VAT przed zawieszeniem działalności.
Z powyższego wynika, że od 2017 r., w wyniku zawieszenia działalności gospodarczej, nie wykonywał Pan działalności opodatkowanej podatkiem VAT (nie wykazywał Pan w deklaracji podatkowej na bieżąco ani podatku należnego, ani podatku naliczonego).
W konsekwencji, po wznowieniu przez Pana działalności gospodarczej nie będzie miał Pan możliwości wykazania kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazanej w deklaracji przed zawieszeniem działalności, gdyż mamy do czynienia z nadwyżką podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy sprzed pięciu lat. Tym samym, kwota ta uległa przedawnieniu, o którym mowa w art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Po wznowieniu działalności gospodarczej nie będzie Pan zatem uprawniony do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracjach sprzed zawieszenia działalności w 2017 r., a jedynie do wykazania podatku należnego z tytułu sprzedaży mieszkania.
W efekcie odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że po wznowieniu zawieszonej w 2017 r. działalności gospodarczej nie będzie Pan miał możliwości rozliczyć nadwyżki podatku VAT naliczonego wykazanego w deklaracjach sprzed zawieszenia działalności, gdyż nastąpiło przedawnienie prawa do przeniesienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.
Zatem Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.