
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania przeniesienia na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy przez Spółkę (jako dzierżawcę) posiadania (…) Budynku na rzecz B. bez dodatkowego wynagrodzenia, za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 3 września 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca” albo „Spółka”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, jako podatnik „zwolniony”.
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność (…). Spółka prowadzi wyspecjalizowany ośrodek medyczny (…), w którym udzielane są świadczenia medyczne na rzecz pacjentów, finansowane ze środków publicznych.
Spółka jest stroną umów zawartych z (…), na podstawie których realizuje świadczenia na rzecz pacjentów.
Spółka jest stroną umowy dzierżawy Nr (…) zawartej w dniu (…) 2014 r. (dalej: „Umowa Dzierżawy”) z B. (dalej: „B.”).
Na podstawie Umowy Dzierżawy, B. wydzierżawił spółce przejętej w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych przez Wnioskodawcę część nieruchomości położonej w (…) przy ulicy (…) („Nieruchomość”). W związku z połączeniem przez przejęcie, w dacie składania niniejszego Wniosku, prawa i obowiązki wynikające z Umowy Dzierżawy przysługują wyłącznie Spółce, co wynika wprost z art. 494 Kodeksu spółek handlowych.
Umowa Dzierżawy zakładała m.in. realizację na dzierżawionej Nieruchomości inwestycji polegającej na budowie budynku (…) (dalej: „Ośrodek” lub „Budynek”) oraz zainstalowaniu w Budynku sprzętu medycznego umożliwiającego prowadzenie działalności leczniczej z zakresu (…), jak również innego niezbędnego wyposażenia.
W związku z wydatkami związanymi z budową Budynku i jego oddaniem do użytkowania, poprzednikowi prawnemu Spółki przysługiwało prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktur dokumentujących te wydatki (poprzednik prawny Spółki wybudował Budynek w celu jego wynajmu).
Pozwolenie na użytkowanie Budynku z uwzględnieniem zmodyfikowanej koncepcji (…) 2016 r. zostało uzyskane decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (…) znak: (…).
Obecnie Budynek składa się z (…), z czego (…) jest niewykończone - stan surowy zamknięty i zgodnie ze zmodyfikowaną koncepcją, pierwotnie miało być przeznaczone na świadczenie usług hotelowych. Pozwolenie na użytkowanie Budynku miało charakter częściowy i nie dotyczyło niewykończonego (…).
W Budynku Spółka świadczy usługi z zakresu opieki zdrowotnej (…) na rzecz pacjentów, przy czym usługi te są świadczone na (…) oraz na (…), tj. (…) Budynku.
W dniu (…) 2024 r. B. i Spółka zawarły Aneks do Umowy Dzierżawy, w ramach którego Spółka (jako dzierżawca) zobowiązała się do przeniesienia na B. do dnia (…) 2024 r. posiadania (…) Budynku bez dodatkowego wynagrodzenia dla Spółki (dalej: „Aneks ”). Posiadanie zostało przeniesione na B. na podstawie podpisanego protokołu zdawczo-odbiorczego.
Zgodnie z Aneksem , na przekazanym (…) B. będzie prowadził na własne ryzyko, na własny koszt oraz na własną odpowiedzialność prace projektowe, roboty budowlane, prace wykończeniowe i adaptacyjne, w celu uruchomienia Oddziału (…) i prowadzenia działalności B. polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów.
Jak wynika z preambuły Aneksu , Spółka oraz B. zawarły Aneks w celu współdziałania na rzecz kompleksowej obsługi pacjenta (…) w Ośrodku w ramach wspólnej strategii rozwoju (…) na obszarze miasta (…) i terenów okalających, w najlepiej pojętym interesie Spółki i B. i pacjentów (…), a w związku ze współpracą Spółki i B. wynikającą m.in. z Aneksu, w Ośrodku będą udzielane kompleksowe świadczenia zdrowotne z zakresu (…). Spółka będzie kontynuowała w Ośrodku dotychczasową działalność polegającą na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu (…), w tym także (…).
Podpisanie Aneksu i nieodpłatne przeniesienie posiadania (…) Budynku na rzecz B. było związane z zapewnieniem Spółce kontynuowania działalności (udzielania świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów) w dotychczasowej lokalizacji w ścisłej współpracy z B., co doprowadzić ma do wymiernych dla Spółki rezultatów ekonomicznych, m.in. poprzez zwiększenie potencjału Spółki do uzyskania wyższego stopnia referencyjności placówki.
Podkreślić należy, że od początku swojej działalności Spółka udziela świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów w ścisłej współpracy z B. Mając na uwadze wieloetapowość i złożoność procesu leczenia (…), który wymaga zastosowania szeregu procedur, w tym z zakresu (…), Spółka oraz B. ściśle ze sobą współpracują. Uruchomienie przez B. na (…) Budynku Oddziału (…) spowoduje, że pacjent (…) zostanie objęty kompleksową opieką w jednym Budynku, w ramach której: (a) świadczenia z zakresu (…) będą udzielane przez B., zaś (b) komplementarne świadczenia z zakresu (…) przez Spółkę. Tym samym pacjenci będą mieli szanse na dostęp do kompleksowego leczenia (…) w ramach jednej lokalizacji. W zamierzeniu Spółki przekazanie posiadania (…) Budynku na rzecz B. i uruchomienie na tymże (…) Budynku Oddziału (…) przyczyni się do poprawy atrakcyjności placówki Spółki dla potencjalnych pacjentów (…), a tym samym do zwiększenia liczby pacjentów i procedur realizowanych w ramach świadczeń zdrowotnych przez Spółkę, co z kolei powinno doprowadzić do wygenerowania dodatkowych przychodów z działalności prowadzonej przez Spółkę.
Spółka wskazuje, że od wielu lat ściśle współpracuje z B. a oba podmioty podejmowały już przed zawarciem Aneksu i nieodpłatnym przekazaniem B. (…) Budynku szereg działań zmierzających do zacieśnienia wzajemnych relacji i udzielania świadczeń zdrowotnych w ramach jednego Ośrodka.
Powyższe potwierdzają następujące umowy najmu:
- umowa najmu z (…) 2016 r. zawarta pomiędzy poprzednikiem prawnym Spółki przejętym w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, jako wynajmującym, a B. jako najemcą, przedmiotem której są pomieszczenia znajdujące się na parterze Budynku, z przeznaczeniem na prowadzenie przez B. działalności w zakresie poradni (…);
- umowa najmu z (…) 2017 r. zawarta pomiędzy poprzednikiem prawnym Spółki przejętym w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, jako wynajmującym, a B. jako najemcą, przedmiotem której jest pomieszczenie znajdujące się w (…) Budynku, z przeznaczeniem na prowadzenie działalności w zakresie archiwum (…);
- umowa najmu nr (…) z (…) 2018 r. zawarta pomiędzy poprzednikiem prawnym Spółki przejętym w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, jako wynajmującym a B., jako najemcą, przedmiotem której jest pomieszczenie znajdujące się (…) w Budynku, z przeznaczeniem na prowadzenie przez B. działalności w zakresie (…);
- umowa najmu nr (…) z (…) 2019 r. zawarta pomiędzy poprzednikiem prawnym Spółki przejętym w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, jako wynajmującym a B. jako najemcą, przedmiotem której jest pomieszczenie znajdujące się (…) w Budynku, z przeznaczeniem na prowadzenie przez B. szatni.
Ponadto w dniu (…) 2023 r. Spółka oraz B. zawarły porozumienie (dalej: „Porozumienie”), w którym podkreślono, że współpraca między Stronami wpłynie pozytywnie na jakość oraz kompleksowość leczenia pacjentów (…), a celem współpracy na podstawie Porozumienia miała być poprawa komunikacji pomiędzy podmiotem leczniczym, a pacjentami (…) oraz ułatwienie możliwości zarejestrowania się pacjenta (…) przez telefon do poradni (…) prowadzonych zarówno przez Spółkę, jak i B.
Z kolei w dniu (…) 2023 r. pomiędzy Spółką a B. została zawarta Umowa Nr (…) o realizację świadczeń zdrowotnych, przedmiotem której jest świadczenie przez Spółkę usług medycznych pacjentom B. w ramach pracy (…) oraz zabezpieczenie przez Spółkę pacjentom B. dostępu do (…) - odpowiednio w trybie (…), leczenia jednego dnia i w trybie .
W związku z powyższym ścisła współpraca Spółki ze B. oraz nieodpłatne przekazanie przez Spółkę na rzecz B. (…) Budynku w związku z zawarciem Aneksu ma przyczynić się do zwiększenia potencjału medycznego Ośrodka i zwiększenia zdolności do generowania zysków (przychodów) na rzecz Spółki, co przecież jest zasadniczym celem każdego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
Na pytanie Organu: „Kto - Państwa Spółka czy B. posiadał na moment przeniesienia na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy prawo do dysponowania (…) Budynku, jak właściciel?” Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca informuje, że na moment przeniesienia posiadania (…) Budynku na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy z dnia (…) 2014 r. (dalej: Umowa Dzierżawy), Spółka nie posiadała prawa do dysponowania tą częścią Budynku jak właściciel. Spółka była jedynie dzierżawcą, a więc wykonywała władztwo faktyczne na podstawie stosunku obligacyjnego (Umowy Dzierżawy), który nie daje uprawnień właścicielskich. Własność nieruchomości, w tym (…) Budynku, przez cały czas przysługiwała właścicielowi gruntu i budynku.
Zgodnie z treścią zawartej Umowy Dzierżawy, Spółka nie uzyskała uprawnień do swobodnego rozporządzania przedmiotem dzierżawy - takiego jaki wynika z uprawnień właścicielskich. Zgodnie z (…) zawartej Umowy Dzierżawy, Wnioskodawca nie jest uprawniony do oddawania przedmiotu dzierżawy w używanie, podnajem lub poddzierżawę bez uprzedniej pisemnej zgody B. Czynności dokonane bez zgody są nieskuteczne wobec B. i stanowią podstawę do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia. Nadto, przeniesienie praw lub obowiązków z umowy na inny podmiot wymaga pisemnej zgody.
W tym zakresie należy podkreślić, że w rozumieniu prawa cywilnego oraz zgodnie z zasadą superficies solo cedit, właścicielem budynków znajdujących się na gruncie jest właściciel gruntu, którym nie jest Spółka. Tym samym, na moment przeniesienia posiadania (…) Budynku na podstawie Aneksu, Spółka nie posiadała prawa do dysponowania tą częścią Budynku jak właściciel”.
Na pytanie Organu: „Czy nieodpłatne przeniesienie nakładów ((…) Budynku) nastąpiło na cele związane z Państwa działalnością gospodarczą, jeżeli tak to proszę o wskazanie, jakie to cele i jaki to związek?” Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawca informuje, że nieodpłatne przeniesienie nakładów (…) Budynku miało miejsce w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki.
Jak wynika z preambuły Aneksu, Spółka i B. zawarły przedmiotowy aneks w celu współdziałania na rzecz kompleksowej obsługi pacjentów (…) w Ośrodku, w ramach wspólnej strategii rozwoju (…) w (…) i regionie, w najlepiej pojętym interesie obu stron oraz pacjentów. W związku z realizacją Aneksu w ośrodku będą udzielane kompleksowe świadczenia zdrowotne z zakresu (…) - Spółka kontynuuje działalność w zakresie (…) (w tym badań (…)), natomiast B. uruchomi na (…) Oddział (…), świadcząc usługi medyczne z obszaru (…).
Należy wskazać, że podpisanie Aneksu i przekazanie posiadania (…) Budynku jest związane z działalnością gospodarczą Spółki poprzez kontynuowanie działalności w dotychczasowej lokalizacji w ścisłej współpracy z B., co jest kluczowe dla utrzymania i rozwoju działalności Spółki. Działanie to ma doprowadzić do wymiernych rezultatów gospodarczych, w szczególności poprzez zwiększenie potencjału Spółki do uzyskania wyższego stopnia referencyjności placówki, co w dłuższej perspektywie przełoży się na możliwość pozyskania większej liczby pacjentów i zwiększenia przychodów.
Współpraca B. oraz Wnioskodawcy jest również istotna z punktu widzenia pacjentów - umożliwia im dostęp do kompleksowego leczenia (…) w jednym miejscu, co zwiększa atrakcyjność placówki i wzmacniając pozycję Spółki na rynku. Ponadto, zgodnie z treścią Aneksu, strony zobowiązały się do wspólnego tworzenia (…).
Tym samym, Wnioskodawca podkreśla, że przekazanie (…) Budynku było wprost związane z działalnością gospodarczą Spółki z uwagi na długofalową strategię biznesową, ukierunkowaną na rozwój działalności medycznej Spółki w ścisłej kooperacji z B. Działanie to miało na celu utrzymanie kluczowej lokalizacji, zapewnienie ciągłości świadczeń zdrowotnych oraz stworzenie warunków do podniesienia referencyjności placówki. Współpraca ta umożliwia realizację kompleksowej opieki (…) w jednym ośrodku, poprawia efekty działalności Spółki, sprzyja pozyskaniu większej liczby pacjentów i w konsekwencji wzmacnia pozycję rynkową Spółki”.
Na pytanie Organu: „Czy zawarta pomiędzy Państwem lub Państwa poprzednikiem prawnym a B. umowa dzierżawy zawierała postanowienia dotyczące zasad rozliczenia nakładów poniesionych na przedmiot dzierżawy?” Wnioskodawca wskazał: „Zasady rozliczania nakładów poniesionych na przedmiot dzierżawy zostały określone w (…) Umowy Dzierżawy. Zgodnie z (…) Umowy Dzierżawy, Dzierżawca zrzeka się wszelkich roszczeń wobec Wydzierżawiającego oraz właściciela nieruchomości, które mogłyby dotyczyć zwrotu poniesionych nakładów, w tym roszczeń o zwrot wartości ulepszeń związanych z wykonaniem dzierżawy. Dotyczy to również wybudowania Ośrodka (…) oraz zagospodarowania całej infrastruktury. W przypadku rozwiązania umowy w jakimkolwiek trybie lub odstąpienia od umowy przez Wydzierżawiającego bądź Dzierżawcę z przyczyn leżących po stronie Dzierżawcy, budynki Ośrodka (…) oraz wszelkie urządzenia trwale związane z nieruchomością pozostają nieodpłatnie własnością właściciela wydzierżawionej nieruchomości”.
Na pytanie Organu: „Czy po nieodpłatnym przeniesieniu nakładów, będą Państwo korzystali z (…) Budynku?” Wnioskodawca wskazał: „Spółka oznajmia, że po nieodpłatnym przekazaniu posiadania (…) Budynku na rzecz B., nie będzie prowadzić na nim żadnej działalności ani korzystać z tej powierzchni w jakikolwiek inny sposób. Całość działalności Spółki pozostaje skoncentrowana (…) Budynku, gdzie świadczone są usługi (…). Przekazane (…) Budynku będzie wykorzystywane wyłącznie przez B. w celu świadczenia usług zdrowotnych dla pacjentów, co stanowi integralną część prowadzonej przez B. działalności gospodarczej.
Tym samym należy wskazać, że B. będzie prowadził na własne ryzyko, na własny koszt oraz na własną odpowiedzialność prace projektowe, roboty budowlane, prace wykończeniowe i adaptacyjne, w celu uruchomienia Oddziału (…) i prowadzenia działalności B. polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów”.
Pytanie
Czy przeniesie na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy przez Spółkę (jako dzierżawcę) posiadania (…) Budynku na rzecz B. bez dodatkowego wynagrodzenia, w okolicznościach przedstawionych w opisanym powyżej stanie faktycznym, stanowiło dla Spółki nieodpłatne świadczenie usług na rzecz B., podlegające opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, przeniesie na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy przez Spółkę (jako dzierżawcę) posiadania (…) Budynku na rzecz B. bez dodatkowego wynagrodzenia, w okolicznościach przedstawionych w opisanym powyżej stanie faktycznym, nie stanowiło dla Spółki nieodpłatnego świadczenie usług na rzecz B., podlegającego opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Rozliczenie nakładów jako usługa a nie towar
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Dla celów analizy VAT, w pierwszej kolejności należałoby ustalić, czy poniesione przez Spółkę (i jej poprzedników prawnych) nakłady inwestycyjne na Nieruchomość w postaci Budynku (w tym dotyczące przedmiotowego (…) Budynku) - jako nakłady dzierżawców na cudzym gruncie - w świetle przepisów ustawy o VAT należy traktować jako „towar”. Pozwoli to z kolei przesądzić, czy przeniesienie przez Spółkę posiadania (…) Budynku na B. należałoby zakwalifikować na gruncie ustawy VAT jako: (i) dostawę towarów, czy też (ii) świadczenie usług.
Analizę w tym zakresie należy zacząć od ustalenia właściwych w tej kwestii reguł wynikających z prawa cywilnego.
Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego (dalej: „KC”) zasadniczo do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Z kolei w myśl art. 191 KC własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Przytoczone przepisy łącznie, wyrażają klasyczną zasadę prawa cywilnego superficies solo cedit.
Wzniesienie budynku w całości na cudzym gruncie ma miejsce z zachowaniem ww. zasady superficies solo cedit. Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą superficies solo cedit, gdy władający gruntem (tu: Spółka) poniósł nakłady na tę nieruchomość (tu: Budynek), stają się one własnością właściciela gruntu.
Ponadto z regulacji cywilnoprawnych, w szczególności z art. 676 KC, wynika, że jeśli najemca (dotyczy również dzierżawcy) ulepszył rzecz najętą, wynajmujący (w przedmiotowej sprawie wydzierżawiający), w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego. Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie do umowy dzierżawy.
Zatem w rozumieniu prawa cywilnego i powołanej zasady superficies solo cedit, właścicielem budynków, znajdujących się na gruncie jest właściciel gruntu, dokładniej rzecz ujmując budynki znajdujące się na gruncie są częścią składową nieruchomości gruntowej.
Należy również zwrócić uwagę, że za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT można uznać tylko takie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, które wynika z dysponowania rzeczą jak właściciel. Jest to warunek konieczny do zakwalifikowania czynności jako dostawy towarów na gruncie przepisów ustawy o VAT. W Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.26.2018.1.IZ, Dyrektor KIS zwrócił uwagę na definicję dostawy towarów w zakresie rozporządzania towarami „jak właściciel” wskazując, że „w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą”.
Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa cywilnego należy przyjąć, że przeniesienie nakładów poniesionych na cudzym gruncie nie może stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną „rzeczą", która mogłaby stanowić zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy VAT - „towar”.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych, m.in.:
‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.359.2024.4.MSO:
„Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli), poniesione na cudzym gruncie stanowią część składową gruntu, a tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który wybudował taki obiekt posadowiony na cudzym gruncie, nie może go sprzedać, ponieważ nie ma do niego tytułu prawnego. Niemniej jednak dysponuje on pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wprawdzie ustawa o podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy towarów posługuje się sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a więc nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności, jednak nakłady poniesione na nieruchomość nie stanowią odrębnych rzeczy, które mogłyby stanowić towar (w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy), a więc ich przekazanie nie może uchodzić za dostawę towarów”.
‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 sierpnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.305.2024.4.AAR:
„Nakłady poczynione przez Państwa (tj. nakłady związane z budową dwóch budynków rekreacji indywidualnej) dokonane będą na przedmiocie dzierżawy (Nieruchomości K) - gruncie, który stanowi własność wydzierżawiającego (Wspólnika), a nie Państwa. Zatem pozostawienie tych nakładów na gruncie dzierżawionym od Wspólnika nie będzie stanowiło przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”.
‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.347.2023.1.PJ:
„W świetle powołanych przepisów należy zwrócić uwagę, że nakłady poniesione przez Państwa jako inwestycja w obcym środku trwałym, w skład którego wchodzi wybudowana hala magazynowa wraz z infrastrukturą techniczną (budowle) nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy (tj. w szczególności rzeczy oraz ich części). Zatem przedmiotem zbycia przez Państwa są ww. nakłady stanowiące inwestycję na cudzym gruncie. Przedmiotowe nakłady nie stanowią odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują one powstaniem po Państwa stronie roszczenia o zwrot poniesionych kosztów”.
Podobnie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 5 listopada 2019 r., sygn. I SA/Łd 478/19 wskazano, że „W sytuacji, gdy objęte transakcją budynki, budowle i urządzenia są nierozerwalnie związane z gruntem, na którym są posadowione, stanowiąc część składową tego gruntu - trudno przyjąć, by spółka jawna B mogła je dalej zbyć innemu podmiotowi (skarżącemu). Nie może więc być w tym przypadku mowy o swobodzie spółki jawnej B w dysponowaniu rzeczą jak właściciel, a jest to warunek konieczny do uznania danej czynności za dostawę. Reasumując, za „dostawę towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać takie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, które z prawnego punktu widzenia przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy rozporządzanie (dysponowanie) towarem prawie jak właściciel (...) zbycie nakładów poniesionych na cudzym gruncie należy zaliczyć do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa majątkowego”.
Także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 lutego 2017 r., sygn. I FSK 1372/15, stwierdzono, że „W sytuacji, gdy objęte umową budynki, budowle i urządzenia są nierozerwalnie związane z gruntem, na którym są posadowione, stanowiąc część składową tego gruntu, to trudno przyjąć, by skarżąca mogła przedmioty objęte umową dalej zbyć innemu podmiotowi. Nie może więc być w tym przypadku mowy o swobodzie skarżącej w dysponowaniu rzeczą jak właściciel, a jest to warunek konieczny do uznania danej czynności za dostawę”.
Zatem, mając na względzie, że wybudowany przez Spółkę Budynek jest trwale połączony z gruntem w sposób uniemożliwiający jego odłączenie to nie może stanowić samodzielnego przedmiotu dostawy, a jedynie część składową gruntu. Trudno zatem uznać, że Spółka posiada swobodę w dysponowaniu Budynkiem (w tym (…)) jak właściciel.
W rezultacie przeniesienie przez Spółkę posiadania (…) Budynku na rzecz B. nie może stanowić dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Zatem, jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o VAT stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów. Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Tym samym, z uwagi na dychotomiczny sposób ujęcia transakcji na gruncie regulacji VAT operacja, która nie może być uznana za „dostawę towarów” w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, automatycznie będzie potencjalnie stanowić „usługę” w rozumieniu ww. przepisu. W rezultacie przeniesienie przez Spółkę posiadania (…) Budynku na B., powinno być traktowane jako „usługa” na gruncie regulacji VAT.
Nieodpłatne świadczenie usług - warunki objęcia opodatkowaniem VAT
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od powyższej reguły, które - w przypadku świadczenia usług - zostały zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy VAT. Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1.użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2.nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Z uwagi na wykazaną powyżej okoliczność, iż Budynek nie może być uznany za „towar stanowiący część przedsiębiorstwa” Spółki, w ocenie Wnioskodawcy należałoby rozważyć w dalszej części, czy do analizowanej operacji przeniesienia posiadania (…) Budynku na rzecz B. znajdzie potencjalnie zastosowanie drugi ze wskazanych powyżej punktów (tj. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT).
Zgodnie z przywołanym przepisem, kluczowe dla ustalenia ew. obowiązku opodatkowania VAT przekazania posiadania (…) Ośrodka przez Spółkę na rzecz B., pozostaje ustalenie celu gospodarczego realizowanej nieodpłatnie usługi. Jeśli jest ona związana z działalnością gospodarczą - nieodpłatna czynność (usługa) nie podlega w ogóle opodatkowaniu VAT. Z kolei, jeśli nie można wykazać takiego związku - usługa taka co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu VAT jak odpłatne świadczenie usług.
Zatem, dla ustalenia, czy nieodpłatne świadczenie na rzecz B.a podlega opodatkowaniu VAT na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, w ocenie Wnioskodawcy kluczowe jest określenie celu takiego świadczenia z perspektywy Spółki.
Zawarte w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT określenie „cele inne niż działalność gospodarcza podatnika” nie zostało zdefiniowana na gruncie przepisów ustawy o VAT.
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lutego 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.746.2019.2.IR oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.195.2023.1.DS, Dyrektor KIS wskazał, że „Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności”.
Natomiast, związek z działalnością gospodarczą mają takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lipca 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.188.2023.1.JJ wskazano, że „ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać”. Podobnie, w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.26.2018.1.IZ wskazano, że „Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona”.
W analizowanej sprawie, w ocenie Wnioskodawcy występuje oczywisty związek przekazania posiadania (…) Budynku B. z działalnością gospodarczą Spółki.
W tym zakresie, Wnioskodawca wskazuje na przedstawione w opisie stanu faktycznego ogólne przesłanki ekonomiczne, które stały za taką decyzją Spółki - tj. utrzymanie poprawnych relacji z B., które biznesowo warunkują bezkonfliktową kontynuację współpracy gospodarczej i medycznej z B. oraz utrzymanie obecności Spółki w pożądanej lokalizacji (na skutek przedłużenia Umowy Dzierżawy), a pośrednio wpływają na poprawne relacje z (…), będącym kluczowym kontrahentem Spółki.
Ponadto związek przekazania posiadania (…) Budynku z działalnością Spółki można uzasadniać w odwołaniu do celów, jakie przyświecały temu przekazaniu, opisanych m.in. w preambule do Aneksu, regulującego tę transakcję i przedstawionych w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, tj.:
a)współdziałania na rzecz kompleksowej obsługi pacjenta (…) w Budynku (Ośrodku) w ramach wspólnej strategii rozwoju (…) w (…) i regionie, w najlepiej pojętym interesie stron i pacjentów (…);
b)udzielanie w Ośrodku zlokalizowanym w Budynku we współpracy z B. kompleksowych świadczeń zdrowotnych z zakresu (…) oraz kontynuację w ośrodku dotychczasowej działalności polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu (…), w tym także polegającej na wykonywaniu badań (…), przy równoległym prowadzeniu przez B. na przekazywanym (…) Budynku komplementarnej działalności w ramach Oddziału (…), polegającą na udzielaniu świadczeń medycznych z obszaru (…);
c)wspólne tworzenie przez strony (…) i uzyskanie w związku z zawarciem i wykonaniem Aneksu kwalifikacji do poziomu co najmniej (…) (tj. (…), w którym będą mogły być udzielane złożone świadczenia medyczne na rzecz pacjentów (…)) oraz szansy na uzyskanie w przyszłości kwalifikacji (…), tj. (…), w którym będą realizowane świadczenia o najwyższym wysokospecjalistycznym poziomie.
Ponadto, w Umowie Dzierżawy Spółka oświadczyła, że przedmiot dzierżawy zostanie zagospodarowany wyłącznie na cel przewidziany umową tj. „budowę oraz wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną Ośrodka (…) z przeznaczeniem na udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu (…)”. Zatem cel określony w Umowie Dzierżawy jest zbieżny z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego sprawy, od początku swojej działalności Spółka udziela świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów w ścisłej współpracy z B. Mając na uwadze wieloetapowość i złożoność procesu leczenia (…), który wymaga zastosowania szeregu procedur, w tym z zakresu (…), Spółka oraz B. ściśle ze sobą współpracują. Uruchomienie przez B. na (…) Budynku Oddziału (…) spowoduje, że pacjent (…) zostanie objęty kompleksową opieką w jednym Budynku, w ramach której: (a) świadczenia z zakresu (…) będą udzielane przez B., zaś (b) komplementarne świadczenia z zakresu (…) przez Spółkę. Tym samym pacjenci będą mieli szanse na dostęp do kompleksowego leczenia (…) w ramach jednej lokalizacji. W zamierzeniu Spółki przekazanie posiadania (…) Budynku na rzecz B. i uruchomienie na tymże (…) Budynku Oddziału (…) przyczyni się do poprawy atrakcyjności placówki Spółki dla potencjalnych pacjentów (…), a tym samym do zwiększenia liczby pacjentów i procedur realizowanych w ramach świadczeń zdrowotnych przez Spółkę, co z kolei powinno doprowadzić do wygenerowania dodatkowych przychodów z działalności prowadzonej przez Spółkę.
Ponadto, co Wnioskodawca już wskazywał, Spółka od początku istnienia ściśle współpracuje z B. Tylko w ostatnich latach miały miejsce m.in. następujące działania zacieśniające tę współpracę, której elementem jest analizowane przekazanie posiadania (…) Budynku B. i, tj.:
- w dniu (…) 2023 r. Spółka oraz B. zawarły Porozumienie, w którym podkreślono, że współpraca między Stronami wpłynie pozytywnie na jakość oraz kompleksowość leczenia pacjentów (…), a celem tej współpracy na podstawie Porozumienia miała być poprawa komunikacji pomiędzy podmiotem leczniczym a pacjentami (…) oraz ułatwienie możliwości zarejestrowania się pacjenta (…) przez telefon do poradni specjalistycznych;
- w dniu (…) 2023 r. pomiędzy Spółką a B. została zawarta Umowa Nr (…) o realizację świadczeń zdrowotnych, przedmiotem której jest świadczenie przez Spółkę usług medycznych pacjentom B. w ramach pracy (…) oraz zabezpieczenie przez Spółkę pacjentom B. dostępu do (…) - odpowiednio w trybie hospitalizacji, leczenia jednego dnia i w trybie ambulatoryjnym.
W związku z powyższym ścisła współpraca Spółki z B. oraz nieodpłatne przekazanie przez Spółkę na rzecz B. (…) Budynku w związku z zawarciem Aneksu ma przyczynić się do zwiększenia potencjału medycznego Ośrodka i zwiększenia zdolności do generowania zysków (przychodów) na rzecz Spółki, co jest zasadniczym celem każdego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy istnieją obiektywne argumenty przemawiające za tym, że nieodpłatne przekazanie (…) Budynku B. stanowi zabezpieczenie żywotnego interesu Spółki w postaci kontynuacji działalności w bieżącej lokalizacji i kluczowej dla Spółki współpracy z B., a ponadto zwiększa potencjał medyczny samej placówki prowadzonej przez Spółkę zlokalizowanej w Budynku - poprzez rozszerzenie na przekazanej powierzchni działalności medycznej B. komplementarnej do działalności Spółki i zwiększającej stopień referencyjny placówki.
W konsekwencji, z uwagi na okoliczność, iż przekazanie przez Spółkę na rzecz B. posiadania (…) Budynku w ocenie Spółki stanowi przekazanie realizowane dla celów ściśle związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki (co Wnioskodawca wykazał powyżej), przekazanie to nie stanowi nieodpłatnej usługi opodatkowanej VAT, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.
Zatem, czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu (…) Budynku Ośrodka nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nieopłatne przeniesienie posiadania (…) Budynku stanowi bowiem nieodpłatnie świadczoną usługę ściśle związaną z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Należy jednakże zauważyć, że ustawodawca od powyższej reguły przewidział wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy, natomiast w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W myśl regulacji art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.
Aby zatem nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.
Z wniosku wynika, że:
- prowadzą Państwo wyspecjalizowany ośrodek medyczny radioterapii i brachyterapii, w którym udzielane są świadczenia medyczne na rzecz pacjentów;
- na mocy Umowy Dzierżawy zawartej w 2014 r. z B., B. wydzierżawił spółce przejętej w trybie art.492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych przez Państwa część nieruchomości (w związku z połączeniem prawa i obowiązku wynikające z Umowy Dzierżawy przysługują wyłącznie Państwu);
- Umowa Dzierżawy zakładała m.in. realizację na dzierżawionej Nieruchomości inwestycji polegającej na budowie budynku Ośrodka (…) oraz zainstalowaniu w Budynku sprzętu medycznego umożliwiającego prowadzenie działalności leczniczej z zakresu (…), jak również innego niezbędnego wyposażenia;
- w związku z wydatkami związanymi z budową Budynku i jego oddaniem do użytkowania, Państwa poprzednikowi prawnemu przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących te wydatki (Państwa poprzednik prawny wybudował Budynek w celu jego wynajmu);
- obecnie Budynek składa się z (…), z czego (…) - (…) Budynku jest niewykończone - stan surowy zamknięty i zgodnie ze zmodyfikowaną koncepcją, pierwotnie miało być przeznaczone na świadczenie usług hotelowych;
- w Budynku świadczą Państwo usługi z zakresu opieki zdrowotnej (…) na rzecz pacjentów (usługi są świadczone na (…) oraz na (…), tj. (…) Budynku;
- (…) 2024 r. zawarli Państwo z B. Aneks do Umowy Dzierżawy, w ramach którego Państwo, jako dzierżawca zobowiązali się do przeniesienia na B. do (…) r. posiadania (…) Budynku bez dodatkowego dla Państwa wynagrodzenia;
- zgodnie z Aneksem, na przekazanym (…) Budynku B. będzie prowadził na własne ryzyko, na własny koszt oraz własną odpowiedzialność prace projektowe, roboty budowlane, prace wykończeniowe i adaptacyjne, w celu uruchomienia Oddziału (…) i prowadzenia działalności B. polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów;
- na moment przeniesienia (…) Budynku na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy, nie posiadali Państwo prawa do dysponowania tą częścią Budynku jak właściciel;
- nieodpłatne przeniesienie nakładów na (…) Budynku miało miejsce w celach związanych z Państwa działalnością gospodarczą;
- zgodnie z (…) Umowy Dzierżawy, Dzierżawca zrzeka się wszelkich roszczeń wobec Wydzierżawiającego oraz właściciela nieruchomości, które mogłyby dotyczyć zwrotu poniesionych nakładów, w tym roszczeń o zwrot wartości ulepszeń związanych z wykonaniem dzierżawy;
- po nieodpłatnym przekazaniu posiadania (…) Budynku na rzecz B., nie będą Państwo prowadzić na nim żadnej działalności ani korzystać w jakikolwiek sposób.
Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy przeniesienie na podstawie Aneksu do Umowy Dzierżawy (…) Budynku na rzecz B. bez dodatkowego wynagrodzenia, stanowiło nieodpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.
W związku z przedstawionym opisem sprawy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy poniesione przez Państwa nakłady ((…) Budynku) w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy traktować jako towar. W tym celu niezbędne staje się odwołanie do przepisów ustawy Kodeks cywilny.
Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Stosownie natomiast do art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
W myśl art. 48 kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.
Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja istniejących budynków lub budowli), poniesione na cudzym gruncie stanowią część składową gruntu, a tym samym własność właściciela gruntu. W konsekwencji podmiot, który wybudował taki obiekt posadowiony na cudzym gruncie, nie może go sprzedać, ponieważ nie ma do niego tytułu prawnego. Niemniej jednak dysponuje on pewnym prawem do poniesionych nakładów, i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu.
Wprawdzie ustawa o podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy towarów posługuje się sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a więc nie uzależnia dostawy towarów od tytułu własności, jednak nakłady poniesione na nieruchomość nie stanowią odrębnych rzeczy, które mogłyby stanowić towar (w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy), a więc ich przekazanie nie może uchodzić za dostawę towarów.
Analiza przedstawionego przez Państwa opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że nieodpłatnego przekazania przez Państwa na rzecz B. poniesionych nakładów ((…) Budynku), nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów, ponieważ nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić - zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy - towar.
Nakłady są prawem majątkowym, które mogą być przedmiotem obrotu gospodarczego. Zatem przekazanie przez Państwa na rzecz B. nakładów poniesionych przez Państwa ((…) Budynku), należy traktować jako nieodpłatne świadczenie usług, ponieważ jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów, a nie nieruchomości.
Wskazać przy tym należy również, że stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług uznaje się za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli nie jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z wniosku wynika, że nieodpłatne przeniesienie nakładów [(…) Budynku] było związane z Państwa działalnością gospodarczą. W analizowanej sprawie istnieje zatem związek czynności nieodpłatnego przeniesienia ww. nakładów z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, ponieważ było związane z zapewnieniem kontynuowania Państwa działalności (udzielania świadczeń zdrowotnych na rzecz pacjentów) w dotychczasowej lokalizacji w ścisłej współpracy z B., co doprowadzić ma do wymiernych dla Państwa rezultatów ekonomicznych (m.in. poprzez zwiększenie potencjału do uzyskania wyższego stopnia referencyjności placówki) oraz poprawy Państwa atrakcyjności dla potencjalnych pacjentów (…), a tym samym do zwiększenia liczby pacjentów i procedur realizowanych w ramach świadczeń zdrowotnych, co powinno doprowadzić do wygenerowania dodatkowych przychodów z działalności prowadzonej przez Państwa.
W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony jeden z warunków wskazanych w przepisie art. 8 ust. 2 ustawy. Tym samym, nieodpłatne przekazanie na rzecz B. poniesionych nakładów na (…) Budynku, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
