Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4015.112.2022.16.DR

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 czerwca 2023 r. sygn. akt I SA/Bd 225/23 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lutego 2025 r. sygn. akt III FSK 1214/23; i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki komandytowej i przekazania jej do majątków wspólników tej spółki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2022 r. (data wpływu 28 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, wspólnikiem spółki (…) spółka komandytowa z siedzibą w (…) Spółka (…) wpisana jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…). Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest jednym z dwóch wspólników ww. spółki. Wnioskodawca pełni funkcję komplementariusza. Drugi wspólnik – R. D. - jest komandytariuszem.

Wspólnicy ww. spółki posiadają równe udziały w zysku spółki tj. po 50 % (zgodnie z § 11 ust. 1 umowy spółki komandytowej). Spółka komandytowa powstała 12 maja 2016 roku w wyniku przekształcenia w trybie art. 551 i następnych KSH. Przekształceniu w spółkę komandytową uległa spółka (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…). Na skutek przekształcenia spółce komandytowej przysługiwały wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej.

Spółka (…) sp. z o.o. nabyła na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (…) własność nieruchomości budynkowej położonej (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą o nr (…) wzniesionej na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Prezydent Miasta (…) wydał decyzję administracyjną, mocą której orzekł o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa w prawo własności na rzecz (…) sp. z o.o. Decyzja jest ostateczna. Aktualnie, Wnioskodawca jest w trakcie ujawniania ww. prawa w księdze wieczystej, albowiem do tej pory przedmiotowe nie zostało uregulowane. Niemniej, w związku z przekształceniem spółki z o.o. w spółkę komandytową - spółka komandytowa jest właścicielem rzeczonej nieruchomości.

Nieruchomość jest obecnie w całości wynajmowana w ramach działalności gospodarczej.

Obecnie planowane jest wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych i majątku spółki komandytowej i jej nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Nieruchomość zostanie przekazana do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego wspólniczki po 50 % tj. w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki komandytowej. Wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu. Podstawą przeniesienia będzie jednomyślna uchwała wspólników wyrażająca zgodę na przekazanie składnika majątku Spółki do ich majątków osobistych. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania (w formie aktu notarialnego), w wyniku której nastąpi przekształcenie prawa własności przysługującego Spółce we współwłasność ułamkową wspólników. Przekazanie nieruchomości Wspólnikom będzie proporcjonalne do udziału każdego ze Wspólników w zysku spółki komandytowej. Wartość otrzymanej nieruchomości będzie odpowiadać wartości udziałów tj. wspólnicy po 50 % uczestniczą w zyskach oraz stratach Spółki i w takiej proporcji otrzymają udziały w nieruchomości. Umowa, o której mowa wyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

-spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na Wspólników prawa własności nieruchomości w części proporcjonalnej do udziału każdego Wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz Wspólników o jego przyjęciu;

-przekazanie nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy - Kodeks spółek handlowych;

-spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanego składnika majątku;

-przeniesienie na Wspólników wskazanej nieruchomości nastąpi na potrzeby własne Wspólników.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Wspólnicy Spółki, na mocy uchwały podjętej w formie aktu notarialnego zamierzają wycofać nieruchomości ze spółki do majątku osobistego wspólników, tj. majątku niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej w formie spółki. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie w formie aktu notarialnego umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości. Przeniesienie udziałów nastąpi proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki, tj. w proporcji 50/100 dla wspólnika M.M. i 50/100 dla wspólnika R. D.. Przeniesienie wskazanej we wniosku nieruchomości do majątków osobistych Wspólników nie nastąpi tytułem darowizny w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, a także nie będzie stanowić wypłaty zysku Spółki. Ponadto, przeniesienie prawa własności nieruchomości do majątków osobistych Wspólników w żaden sposób nie wpłynie na zmianę udziałów wspólników w zyskach Spółki, nie nastąpi w związku z likwidacją Spółki, wystąpieniem Wspólnika ze Spółki ani zmniejszeniem udziału kapitałowego w Spółce. Po wycofaniu nieruchomości ze Spółki będzie ona wynajmowana w ramach działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą Wspólników. Wspólnicy nie mają obecnie planów dotyczących sprzedaży nieruchomości. Jak to już wskazano we wniosku, wykonanie podjętej przez Wspólników uchwały nastąpi poprzez zawarcie umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości w wykonaniu uchwały wspólników spółki, sporządzonej w formie aktu notarialnego (forma wymagana zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego). Umowa ta stanowi wyraz realizacji zasady swobody umów wyrażonej w art 3531 Kodeksu cywilnego. Wycofanie nieruchomości ze Spółki i przekazanie jej do majątku prywatnego wspólników nieodpłatnie nie będzie powodowało zobowiązania do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki, a także czynność ta nie będzie stanowić formy uregulowania przez Spółkę jakichkolwiek zobowiązań wobec Wspólnika. Treść umowy nie będzie regulowana przepisami Kodeksu spółek handlowych, jak wskazane zostało wyżej będzie regulowana przepisami Kodeksu cywilnego.

Podstawą do zawarcia umowy będzie podjęta uchwała Wspólników o wycofaniu nieruchomości z majątku Spółki. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie w formie aktu notarialnego umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości. Przeniesienie udziałów nastąpi proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki, tj. w proporcji 50/100 dla wspólnika M. M. i 50/100 dla wspólnika R. D..

Skutkiem prawnym zawarcia umowy będzie przeniesienie własności nieruchomości w udziałach wskazanych wyżej.

Postanowienia umowy Spółki w żadnej mierze nie regulują tego rodzaju świadczenia Spółki na rzecz Wspólników.

Wycofanie Nieruchomości z majątku spółki komandytowej nie stanowi umowy zniesienia współwłasności, ponieważ Spółka jest wyłącznym właścicielem nieruchomości. Nie mamy tutaj do czynienia ze współwłasnością w rozumieniu art 195 k.c. i nast. A skoro tak, to nie możemy mówić o zniesieniu współwłasności w rozumieniu art. 210 k.c. i nast.

Zawarta umowa nie będzie również stanowiła umowy darowizny, z przyczyn wskazanych powyżej. Umowa będzie zawarta w związku z wykonaniem poprzednio zawartej uchwały. Umowa będzie stanowiła wyraz realizacji zasady swobody umów wyrażonej w art 353 1 Kodeksu cywilnego. Wycofanie Nieruchomości ze Spółki i przekazanie jej do majątku prywatnego wspólników nieodpłatnie nie będzie powodowało zobowiązania do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki, a także czynność ta nie będzie stanowić formy uregulowania przez Spółkę jakichkolwiek zobowiązań wobec Wspólnika. Umowa ta będzie różniła się tym, że podstawą do jej zawarcia będzie uchwała podjęta przez wspólników w formie aktu notarialnego, o której mowa wyżej. Umowa będzie stanowiła wyraz realizacji przywołanej zasady swobody umów.

Pytanie

Czy od opisanej czynności nieodpłatnego przekazania nieruchomości na rzecz wspólników spółki komandytowej, do ich majątków prywatnych, w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki komandytowej, powstanie zobowiązanie Wnioskodawcy w podatku od spadków i darowizn? (oznaczone we wniosku nr 3)

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, wycofanie z majątku spółki komandytowej nieruchomości i nieodpłatne przekazanie jej do majątku wspólników, w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki komandytowej nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw znajdujących się lub wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułów wymienionych enumeratywnie w tym przepisie. Należy tu stwierdzić, iż katalog czynności podlegających opodatkowaniu określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Podatkiem będzie obłożona np. darowizna, która ma na celu przysporzenie majątkowe z majątku darczyńcy bez ekwiwalentu ze strony obdarowanego lub nieodpłatne zniesienie współwłasności. W przedmiotowym przypadku nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny ani nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wycofanie nieruchomości ze spółki i jej nieodpłatne przeniesienie do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników, a w celu jej wykonania zostanie zawarta umowa nienazwana. Wolą wspólników jest uzyskanie nieruchomości na wyłączną własność na potrzeby własne każdego z nich, w części przysługującym im udziałom w zyskach. Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę własności nieruchomości wspólnikom na ich rzecz będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny ani umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności to wskazane na podstawie tej czynności nabycie nie będzie podlegało ww. ustawie.

Na poparcie swojego stanowiska we wniosku i w jego uzupełnieniu przywołał Pan interpretacje indywidualne wydane w innych sprawach.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

21 grudnia 2022 r. wydałem postanowienie nr 0113-KDIPT2-3.4011.685.2022.3.MS, 0111-KDIB2 -2.4015.112.2022.5.DR, 0111-KDIB2-2.4014.248.2022.5.DR o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Postanowienie to odebrał Pan 28 grudnia 2022 r.

Zażalenie na postanowienie

9 stycznia 2023 r. wniósł Pan zażalenie na to postanowienie. Wniósł Pan o uchylenie postanowienia oraz o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pismem z 3 stycznia 2023 r. (data wpływu 12 stycznia 2023 r.) uzupełnił Pan zażalenie.

Rozpatrzyłem złożone zażalenie – 6 marca 2023 r. wydałem postanowienie 0113-KDIPT2 -3.4011.685.2022.6.JŚ, 0111-KDIB2-2.4015.112.2022.7.PB, 0111-KDIB2-2.4014.248.2022.7.PB utrzymujące w mocy postanowienie z 21 grudnia 2022 r. o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Postanowienie to odebrał Pan 9 marca 2023 r.

Skarga na postanowienie

6 kwietnia 2023 r. wniósł Pan skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 11 kwietnia 2023 r.

Wniósł Pan o:

- uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości;

- uchylenie postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.685.2022.3.MS, 0111-KDIB2-2.4015.112.2022.5.DR, 0111-KDIB2 -2.4014.248.2022.5.DR);

- zasądzenie od Organu na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.685.2022.3.MS,0111-KDIB2-2.4015.112.2022.5.DR, 0111-KDIB2 -2.4014.248.2022.5.DR – wyrokiem z 27 czerwca 2023 r. sygn. akt I SA/Bd 225/23.

Po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, wniosłem do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 5 lutego 2025 r. sygn. akt III FSK 1214/23 oddalił skargę kasacyjną.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 27 czerwca 2023 r., sygn. akt I SA/Bd 225/23, wpłynął 16 maja 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny;

  - ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2)darowizny, polecenia darczyńcy;

3)zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Na mocy art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 1a omawianej ustawy:

Przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1)nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;

2)wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Podkreślić przy tym należy, że katalog tytułów nabycia podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym, ściśle określonym ustawą o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Opisane we wniosku zdarzenie można jedynie – w kontekście tytułów nabyć wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – analizować pod kątem darowizny lub ewentualnie nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęć „darowizna” czy „zniesienie współwłasności”. Dlatego w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego - świadczenie musi wzbogacić obdarowanego.

Z kolei w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przepisy art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego regulują sposoby wyjścia ze stanu współwłasności. Zgodnie z nimi, zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. w drodze umowy między współwłaścicielami.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

- podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

- przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

- sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, planowane jest wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych i majątku spółki komandytowej i jej nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej. Nieruchomość zostanie przekazana do majątku prywatnego Pana i Pana wspólniczki po 50 % tj. w części odpowiadającej udziałom w zysku spółki komandytowej. Wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej spółce. Podstawą przeniesienia będzie jednomyślna uchwała wspólników wyrażająca zgodę na przekazanie składnika majątku Spółki do ich majątków osobistych. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania (w formie aktu notarialnego), w wyniku której nastąpi przekształcenie prawa własności przysługującego Spółce we współwłasność ułamkową wspólników. Umowa, o której mowa wyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny, będzie umową nienazwaną.

Z opisu zdarzenia nie wynika, że przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem, jak wynika z opisu zdarzenia ani umowa darowizny ani umowa nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie na podstawie tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności (tytułu) opisanej we wniosku. Sama czynność wycofania majątku ze spółki na podstawie umowy nienazwanej, na gruncie której spółka komandytowa przekazuje składniki swojego majątku na rzecz swoich wspólników jest transakcją neutralną podatkowo w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę udziału we własności nieruchomości na Pana rzecz jako wspólnika będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania uchwały wspólników i nie przyjmie formy umowy darowizny ani umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, to wskazane na podstawie tej czynności nabycie nie będzie podlegało ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, że z tytułu tej czynności po Pana stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.