Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania prawa do ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Dnia (…) roku zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe u notariusza. Odziedziczył Pan między innymi mieszkanie, którego nabycie podlega podatkowi od spadków i darowizn. Chce Pan je wykorzystać do własnych celów mieszkaniowych i skorzystać ze zwolnienia z podatku od spadku. Mieszkanie chciałby Pan sprzedać i kupić inne w miejscu swojego zamieszkania (Wielka Brytania), a ze zwolnienia z podatku od spadku skorzystać na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 2, art. 16 ust. 2 pkt-1-5 oraz art. 16 ust. 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Jest Pan jedynym spadkobiercą. Spadkodawczyni była siostrą Pana ojca. Spadkodawczyni była właścicielką mieszkania od (…) roku. Połowę mieszkania odziedziczyła po swoim ojcu S.B. (akt poświadczenia dziedziczenia został wydany (…)), a drugą połowę oddał jej brat B.B. (umowa o częściowy dział spadku została zawarta (…)).
Po śmierci spadkodawczyni zniesienie współwłasności nie miało miejsca. Mieszkanie ma powierzchnię (…) m2. Formularz SD-3 nie został jeszcze przez Pana złożony. W chwili nabycia spadku posiadał Pan obywatelstwo polskie. W chwili nabycia spadku nie był Pan (i do tej pory nie jest) właścicielem innego budynku/lokalu mieszkalnego. Mieszkanie będzie Pan chciał wystawić na sprzedaż po uregulowaniu spraw urzędowych z nim związanych, a w tym spraw związanych ze złożeniem formularza SD-3.
Pytania
1.Czy może Pan skorzystać ze zwolnienia z podatku od spadku, jeśli odziedziczone mieszkanie chce Pan od razu sprzedać i kupić inne, w którym Pan zamieszka, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2, art. 16 ust. 2 pkt 1-5 oraz art. 16 ust. 8?
2.Czy musi Pan się zameldować w odziedziczonym mieszkaniu, mimo że chce Pan mieszkanie od razu sprzedać korzystając z art. 16 ust. 8?
3.Czy korzystając z art. 16 ust. 1 pkt 2, art. 16 ust. 2 pkt 1-5 oraz art. 16 ust. 8 ustawy od spadków i darowizn może Pan kupić nowe mieszkanie w Wielkiej Brytanii?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Pana zdaniem, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 2, art. 16 ust. 2 pkt. 1-5 oraz art. 16 ust. 8 przysługuje Panu prawo do zwolnienia z podatku od spadku/odziedziczonego mieszkania nawet wtedy, gdy w odziedziczonym mieszkaniu Pan nie zamieszka, ale sprzeda je po to, aby uzyskane środki przeznaczyć na zakup innego mieszkania, aby zrealizować własne potrzeby mieszkaniowe.
Został Pan poinformowany w urzędzie, że może Pan skorzystać ze zwolnienia z podatku od spadku, jeśli zamieszka Pan w mieszkaniu i się w nim zamelduje i dopiero wtedy będzie mógł Pan zawnioskować o możliwość sprzedaży mieszkania odziedziczonego i kupno innego mieszkania do zrealizowania własnych celów mieszkaniowych.
Uważa Pan, że został Pan wprowadzony w błąd, a urzędniczka udzielając porady nie wzięła pod uwagę art. 16 ust. 8, który mówi, że warunek zamieszkania uważa się za spełniony również wtedy, gdy mieszkanie zostanie zbyte przed rozpoczęciem zamieszkiwania, ze względu na konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone między innymi na zakup innego lokalu mieszkalnego, który musi nastąpić w ciągu dwóch lat od dnia zbycia.
Ad. 2
Art. 16 ust. 8 mówi o zachowaniu prawa do zwolnienia z podatku od spadku w sytuacji, gdy mieszkanie zostanie zbyte przed zamieszkaniem w odziedziczonym mieszkaniu. Pan interpretuje to w ten sposób, że rozpoczęcie mieszkania jest związane z obowiązkiem zameldowania. Ponieważ faktyczne zamieszkanie nie będzie miało miejsca, uważa Pan, że nie ma też obowiązku meldunkowego w tej sytuacji, a co za tym idzie nie musi Pan się w tym mieszkaniu meldować.
Ad. 3
Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie nakazuje by własne potrzeby mieszkaniowe były realizowane na terenie Polski (ani Unii Europejskiej), a co za tym nie ogranicza co do miejsca/kraju realizacji własnych celów mieszkaniowych, uważa Pan, że zwolnienie od podatku na podstawie 16 ust. 1 pkt 2, art. 16 ust. 2 pkt. 1-5 oraz art. 16 ust. 8 przysługuje Panu również wtedy, gdy środki uzyskane ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania przeznaczy Pan na zakup mieszkania/domu na terenie Wielkiej Brytanii.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
Stosownie do art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast stosownie do art. 925 tej ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.
Stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Na podstawie art. 8 ust. 1 i 3 ww. ustawy:
Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.
Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
1)36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2)27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3)5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy:
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
W przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.
Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy:
Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:
1)spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
2)nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
3)nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
4)nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
5)będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
a)od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
b)od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
Zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Zwolnienia określone w ust. 1 oraz art. 4a i art. 4b stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa.
Na podstawie art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji lub ustalenia zobowiązania podatkowego:
1)zbycie udziału w budynku lub lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, albo spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych, albo
2)zbycie budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu) albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia i łączny okres zamieszkiwania w zbytym i nabytym albo wybudowanym budynku lub lokalu, potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały, wynosi 5 lat.
Stosownie do treści art. 16 ust. 8 ww. ustawy:
Warunek określony w ust. 2 pkt 5 lit. b) uważa się za spełniony również wtedy, gdy budynek lub lokal mieszkalny (udział w budynku lub lokalu) albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (udział w takim prawie) został zbyty przed rozpoczęciem zamieszkiwania, ze względu na konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia.
Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą mieszkać, będąc zameldowanymi na pobyt stały w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat oraz utrzymają tytuł prawny do nabytego, np. tytułem dziedziczenia, budynku – a więc nie dokonają jego zbycia – przez okres 5 lat.
Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że (…) r. zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po siostrze Pana ojca. Odziedziczył Pan między innymi mieszkanie. Mieszkanie chciałby Pan sprzedać i kupić inne w miejscu swojego zamieszkania (Wielka Brytania). W chwili nabycia spadku nie był Pan (i do tej pory nie jest) właścicielem innego budynku/lokalu mieszkalnego.
Ma Pan wątpliwości czy może Pan skorzystać ze zwolnienia z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w sytuacji gdy odziedziczone mieszkanie chce Pan od razu sprzedać.
Pana zdaniem przysługuje Panu prawo do zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.
Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.
Odnosząc się do przedstawionego przez Pana stanowiska i przywołanych wyżej przepisów, należy wskazać, iż przepisy te dotyczą w istocie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w przypadku jej uprzedniego nabycia. Nabycie prawa do ulgi potwierdzone jest decyzją naczelnika urzędu skarbowego w związku ze złożeniem zeznania.
Z treści wniosku wynika, że nie spełni Pan wszystkich przesłanek, aby z omawianej ulgi skorzystać. Nie nabędzie Pan prawa do ulgi – wskazuje Pan bowiem wprost, że w odziedziczonym mieszkaniu nie zamierza zamieszkać. Mieszka Pan aktualnie w Wielkiej Brytanii i tam też, jak wynika z wniosku zamierza nadal mieszkać, bo tam planuje Pan kupić mieszkanie.
Aby zachować prawo do ulgi w warunkach określonych we wskazanym przez Pana art. 16 ust. 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy najpierw w ogóle nabyć prawo do tejże ulgi. Przesłanki do jej nabycia określone zostały jednoznacznie w art. 16 ust. 2 omawianej ustawy.
Nie spełni Pan tych przesłanek. Przywołany powyżej przepis art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy wskazuje bowiem jednoznacznie, iż warunkiem do skorzystania z analizowanej ulgi jest zamieszkanie (aktualnie lub w przyszłości, w czasie określonym ustawą) w nabytym lokalu. Z przepisu tego wynika wprost, by skorzystać z ulgi, należy co do zasady:
- w nabytym lokalu mieszkać przez 5 lat od momentu złożenia zeznania, jeśli już na ten moment nabywca w nimi mieszkał, lub
- zamieszkać w nim w przeciągu roku od dnia złożenia zeznania i od tego momentu mieszkać tam przez 5 lat.
Jak wynika ze złożonego wniosku Pan nie zamierza w nabytym lokalu zamieszkać. Skoro tak, to nie nabędzie Pan prawa do ulgi. A jeśli go nie nabędzie, to nie ma podstaw, aby oceniać czy planowane działania spowodują zachowanie tego prawa (skoro takiego prawa Pan nie posiada).
Skoro zatem nie nabędzie Pan prawa do tzw. ulgi mieszkaniowej bezprzedmiotowym jest analizowanie art. 16 ust. 8 ustawy o podatku od spadków i darowizn przez pryzmat zachowania prawa do ww. ulgi na skutek zaistniałej zmiany warunków (o których mowa w tym przepisie), bowiem w istocie żadna zmiana warunków – w przedmiotowej sprawie – nie nastąpi.
Bez znaczenia dla sprawy pozostaje więc fakt możliwości zameldowania w nabytym mieszkaniu jeśli nie zamierza Pan w nim zamieszkać ani też to, że sprzeda Pan odziedziczone mieszkanie, a za uzyskane ze tego tytułu środki pieniężne nabędzie lokal mieszkalny.
Wie Pan bowiem z góry, że w nabytym tytułem dziedziczenia lokalu – nie zamieszka. Tym samym nie znajdzie do jego nabycia zastosowania ulga określona w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W związku z powyższym, analiza odpowiedzi na kolejne pytania jest więc bezzasadna.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm., dalej jako: Ordynacja podatkowa). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.