Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.148.2022.2.JKU
Temat interpretacji
Skutki podatkowe nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości objętej hipoteką.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności. Uzupełnił go Pan samoistnie w piśmie z 10 listopada 2022 r. (data wpływu 14 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pan P.D. (Wnioskodawca) wraz z A.D. (poprzednio E.) 2 października 2008 r. na podstawie umowy sprzedaży nabył prawo 1/2 własności nieruchomości lokalowej położonej w K. W dniu zawarcia umowy sprzedaży nabywcy nie byli spokrewnieni (nie pozostawali w związku małżeńskim), byli osobami należącymi do III grupy podatkowej, w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie z umową sprzedaży z 2 października 2008 r. ww. nieruchomość została sprzedana za 120.000,00 zł, każdy z udziałów miał wartość 60.000,00 zł.
Zakup nieruchomości został sfinansowany ze środków pochodzących z umowy kredytu hipotecznego w walucie wymienialnej tj. frankach szwajcarskich. Kredyt został udzielony przez Bank G. (dalej: „Bank”). Bank na podstawie umowy z 25 września 2008 r. udzielił Wnioskodawcy i A.D. (jako współkredytorbiorcom) kredytu w kwocie 59.087,10 CHF. Na podstawie umowy Bank uzyskał zabezpieczenie w postaci hipoteki zwykłej w kwocie 59.087,10 CHF i hipoteki kaucyjnej w kwocie 29.543,55 CHF, wpisanych do księgi wieczystej ww. nieruchomości – łączna wartość zabezpieczenia: 88.630,65 CHF.
7 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca i A.D. zawarli związek małżeński. Dnia 2 lipca 2021 r. małżonkowie zawarli umowę majątkowa małżeńską, w której ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej. Następnie, 24 lutego 2022 r., na podstawie wyroku Sądu Okręgowego orzeczono rozwód pomiędzy ww. małżonkami. Ugodą z 11 sierpnia 2022 r. zawartą pomiędzy Wnioskodawcą i A.D., a Bankiem B. dokonali przewalutowania kredytu, w wyniku którego zmieniono kwotę kredytu pozostałego do spłaty na: 69.739,19 zł, natomiast zabezpieczenie hipoteczne ustalono w ten sposób, że hipoteka umowna została zmieniona z kwoty 59.087,10 CHF na kwotę 69.739,19 PLN, a hipoteka kaucyjna z kwoty 29 543,55 CHF na kwotę: 34.869,60 PLN, łącznie ustanowiono zabezpieczenie na kwotę 104 608,79 PLN.
Wnioskodawca spłaca samodzielnie zobowiązanie kredytowe. Ponadto chce dokonać, za zgodą A.D., zniesienia współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że przejmie 1/2 prawa do nieruchomości lokalowej należącego do A.D. (otrzyma całą nieruchomość na wyłączną własność), bez spłat i dopłat. Przy czym, jednocześnie na podstawie aneksu do umowy kredytu hipotecznego, za zgodą Banku przejmie w całości zobowiązanie kredytowe, stanie się jedynym kredytobiorcą, a A.D. zostanie zwolniona z długu.
Określając wzajemne zobowiązania związane ze zniesieniem współwłasności nieruchomości oraz przyjmując, że to Wnioskodawca nabędzie całe mieszkanie na wyłączną własność bez jakichkolwiek spłat i dopłat na rzecz A.D., a więc A.D. nie otrzyma z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, przyjęli oboje – jako świadczenie ekwiwalentne odpowiadające zbywanemu udziałowi w nieruchomości – zwolnienie A.D. z długu z tytułu kredytu. Zniesienie współwłasności nastąpi więc w zamian za zwolnienie A.D. z długu. Zwolnienie z długu będzie miało charakter nieodpłatny i nie będzie stanowiło przysporzenia majątkowego dla A.D. Między Wnioskodawcą i A.D. nie nastąpi żaden przepływ środków pieniężnych. Bank decyzją kredytową wyraził zgodę na takie zwolnienie z długu A.D., pod warunkiem podpisania aneksu do umowy kredytowej i spełnienia warunków jego wejścia w życie, w tym podpisanie aktu notarialnego dotyczącego zniesienia współwłasności do dnia ważności decyzji. Po sporządzeniu przedmiotowego aktu notarialnego Bank wypisze A.D. z umowy kredytowej. W efekcie czego faktycznym i jedynym zobowiązanym z tytułu umowy kredytowej zaciągniętej pierwotnie przez Wnioskodawcę i A.D. pozostanie Wnioskodawca. Po zawarciu umowy przejęcia długu z umowy kredytowej w postaci aneksu do umowy kredytowej, A.D. nie będzie już solidarnie odpowiadać za zobowiązania z tytułu umowy kredytu, natomiast Wnioskodawca stanie się jedyną osobą zobowiązaną wobec Banku do uregulowania całości zobowiązania z tytułu kredytu zaciągniętego na nabycie nieruchomości na podstawie umowy o kredyt hipoteczny.
Wartość nieruchomości, dla której ma zostać zniesiona współwłasność, ustalona na dzień 21 września 2022 r., wynosi 161.000,00 zł.
Zniesienie współwłasności ma nastąpić przed 31 grudnia 2022 r. W dniu zniesienia współwłasności Wnioskodawca i A.D. będą osobami niespokrewnionymi, znajdującymi się w III grupie podatkowej w rozumieniu ustawy od spadków i darowizn.
Pytania w przedmiocie podatku od spadków i darowizn
1.Czy w związku ze zniesieniem współwłasności bez spłat i dopłat w zamian za przejęcie zobowiązań wynikających z umowy kredytu hipotecznego, będzie Pan zobligowany do zapłaty podatku od spadków i darowizn?
2.Jeśli powstanie zobowiązanie do zapłaty podatku od spadków i darowizn, czy wysokość podstawy opodatkowania może zostać pomniejszona o kwotę hipoteki umownej wskazanej w ugodzie z Bankiem?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Pana zdaniem, zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat, w zamian za przejęcie długu stanowi czynność podatkową w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, a z tytułu przeprowadzonej czynności konieczne jest odprowadzenie ww. podatku.
Ad. 2
Pana zdaniem, w związku z faktem, że w Pana ocenie planowane czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ustalając podstawę opodatkowania należy uwzględnić wartość prawa do 1/2 własności nieruchomości z dnia dokonania czynności (tj. 80.500 zł), którą należy pomniejszyć o obciążenie hipoteczne wynikające z ugody, a którego wartość przypada na zbywany udział (tj. 52.304,40 zł). Różnica stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, z uwzględnieniem kwoty wolnej ustalonej dla III grupy podatkowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.
Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „współwłasność”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w przypadku braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.
W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:
1)podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),
2)przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
3)sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).
Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że na podstawie umowy sprzedaży nabył Pan wraz z A.D. prawo 1/2 własności nieruchomość lokalowej. Bank na podstawie umowy udzielił Państwu (jako współkredytorbiorcom) kredytu w kwocie 59.087.10 CHF. 7 sierpnia 2010 r. zawarli Państwo związek małżeński. 24 lutego 2022 r. orzeczono rozwód pomiędzy ww. małżonkami. Ugodą z 11 sierpnia 2022 r. zawartą pomiędzy Panem i A.D, a Bankiem dokonali Państwo przewalutowania kredytu w wyniku, którego zmieniono kwotę kredytu pozostałego do spłaty. Spłaca Pan samodzielnie zobowiązanie kredytowe. Ponadto chce Pan dokonać, za zgodą A.D. zniesienia współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że przejmie Pan 1/2 prawa do nieruchomości lokalowej należącego do A.D. bez spłat i dopłat. Przy czym, jednocześnie na podstawie aneksu do umowy kredytu hipotecznego, za zgodą Banku przejmie Pan w całości zobowiązanie kredytowe i stanie się jedynym kredytobiorcą, a A.D. zostanie zwolniona z długu. Zwolnienie z długu będzie miało charakter nieodpłatny i nie będzie stanowiło przysporzenia majątkowego dla A.D. Po zawarciu umowy przejęcia długu z umowy kredytowej w postaci aneksu do umowy kredytowej, A.D. nie będzie już solidarnie odpowiadać za zobowiązania z tytułu umowy kredytu, natomiast Pan stanie się jedyną osobą zobowiązaną wobec Banku do uregulowania całości zobowiązania z tytułu kredytu zaciągniętego na nabycie nieruchomości na podstawie umowy o kredyt hipoteczny.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że skoro dokonana zostanie czynność prawna dotycząca zniesienia współwłasności nieruchomości lokalowej, bez spłat i dopłat, to na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn taka czynność traktowana jest jako nieodpłatne zniesienie współwłasności, podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności – z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 6 cyt. ustawy:
Przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy.
Ustawodawca nie podaje definicji długów i ciężarów. Jednocześnie rozszerza to pojęcie w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy przykładowo wyliczając przypadki, które stanowią długi i ciężary. Oznacza to, iż długi i ciężary w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowią katalog otwarty. Pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jego wartości.
„Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. hipoteka. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.
Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 2022 r. poz. 1728 ze zm.).
W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece:
W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).
W oparciu o art. 8 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.
Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.
Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4.902,00 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Przy obliczeniu podatku od nabycia tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, oraz odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 ustawy).
Zgodnie z art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III - innych nabywców.
Podatek oblicza się na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Z kolei, w myśl art. 17 ust. 4 omawianej ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.
Na mocy delegacji zawartej w ww. przepisie, Minister Finansów zmienił kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, a także określone w art. 15 ust. 1 skale podatkowe.
Aktualnie – zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 2022 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn (Dz.U. poz. 2084):
Ustala się kwoty czystej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych niepodlegające opodatkowaniu, określone w art. 9 ust. 1:
a)pkt 1 ustawy – w wysokości 10 434 zł,
b)pkt 2 ustawy – w wysokości 7878 zł,
c)pkt 3 ustawy – w wysokości 5308 zł.
W § 2 ww. rozporządzenia zostały określone także nowe skale podatkowe:
|
Kwoty nadwyżki w zł |
Podatek wynosi |
|
|
ponad |
do |
|
|
1) od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej |
||
|
11 128 |
3% |
|
|
11 128 |
22 256 |
333 zł 90 gr i 5% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
|
22 256 |
890 zł 30 gr i 7% od nadwyżki ponad 22 256 zł |
|
|
2) od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej |
||
|
11 128 |
7% |
|
|
11 128 |
22 256 |
779 zł i 9% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
|
22 256 |
1780 zł 60 gr i 12% od nadwyżki ponad 22 256 zł |
|
|
3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej |
||
|
11 128 |
12% |
|
|
11 128 |
22 256 |
1335 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 11 128 zł |
|
22 256 |
3115 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 22 256 zł |
|
W opisanym przez Pana zdarzeniu podstawę opodatkowania należy ustalić zgodnie z art. 7 ust. 1 i 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Ustanowiona na prawie własności nieruchomości hipoteka stanowić będzie obciążenie, które należy zaliczyć do długów i ciężarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Zatem wartość 1/2 części nieruchomości lokalowej (wynikająca ze współwłasności), nabyta przez Pana w drodze zniesienia współwłasności, powinna być pomniejszona o 1/2 kwoty hipoteki.
Dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania nie ma znaczenia fakt jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia, ponieważ to nie sam kredyt stanowi ciężar. Ciężar stanowi hipoteka, którą zostało obciążone opisane we wniosku prawo do nieruchomości lokalowej i tym samym przedmiot nabycia.
Reasumując należy stwierdzić, iż nabycie udziału w nieruchomości w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przysługiwał Panu przed jej zniesieniem będzie podlegało opodatkowaniu, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, jeżeli wartość rynkowa nabytego udziału w nieruchomości, po odliczeniu kwoty hipoteki przypadającej proporcjonalnie na ten udział będzie wyższa niż kwota wolna określona w art. 9 ww. ustawy, to wówczas będzie Pan zobowiązany zapłacić podatek według skali określonej w art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Kwota podatku zostanie wyliczona przez płatnika – bo umowne zniesienie współwłasności zgodnie z odrębnymi przepisami winno nastąpić w drodze umowy notarialnej. Gdyby takie zniesienie nastąpiło w drodze orzeczenia sądu czy też ugody zawartej przed sądem – kwota podatku zostanie ustalona w decyzji przez naczelnika urzędu skarbowego, po złożeniu przez Pana zeznania na druku SD-3.
W związku z powyższym stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W pozostałej części wniosku, tj. w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.