Interpretacja indywidualna z dnia 10.11.2021, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.106.2021.2.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Skutki podatkowe jakie wystąpią po stronie Wnioskodawczyni w związku z przekazaniem środków pieniężnych na konto małoletniego syna.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2021 r. (data wpływu 27 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym 4 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych jakie wystąpią po stronie Wnioskodawczyni w związku z przekazaniem środków pieniężnych na konto małoletniego syna – jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 27 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych jakie wystąpią po stronie Wnioskodawczyni w związku z przekazaniem środków pieniężnych na konto małoletniego syna.
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 20 października 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.106.2021.1.MM wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.
Wniosek uzupełniono 4 listopada 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
W dniu 7 maja 2021 r. Wnioskodawczyni dokonała nieprawidłowego przelewu środków zgromadzonych na jej rachunku osobistym w banku. Środki w wysokości 38.300 zł omyłkowo Wnioskodawczyni przelała na konto bankowe małoletniego syna. Przy próbie anulowania, wycofania transakcji i próbie przekazania ww. kwoty zwrotnie na konto osobiste Wnioskodawczyni okazało się to niemożliwe. Środki zgromadzone przez Wnioskodawczynię pochodzą z pożyczki zaciągniętej u pracodawcy (30.000 zł), wpłaty środków własnych (6.300 zł) oraz kwoty pożyczonej od ojca (2.000 zł). Stanowisko banku w złożonych przez Wnioskodawczynię reklamacjach jest negatywne, gdyż zwrotu omyłkowo wpłaconej kwoty może dokonywać miesięcznie w wysokości kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego przez Prezesa GUS. Mimo obowiązujących regulacji ustawowych (art. 101-105 KRiO, art. 58 ustawy Prawo bankowe) bank kwestionuje zasadność natychmiastowego zwrotu środków na konto bankowe Wnioskodawczyni uzasadniając swoje stanowisko obowiązującym w banku regulaminem.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że jej wątpliwości wynikają z faktu pomyłkowo dokonanego przelewu zgromadzonych przez nią środków pieniężnych (38.300 zł) na konto małoletniego syna. W wyniku pomyłki na konto bankowe syna wpłynęła znaczna kwota pieniędzy, której niestety Wnioskodawczyni nie mogła odzyskać. Przelew został wykonany pomyłkowo i transakcji nie można było anulować, czy kwoty zwrócić jednorazowo na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni chciałaby się upewnić, że z tytułu pomyłki nie jest zobowiązana ani ona ani jej syn do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy z tytułu zaistniałej pomyłki i opisanej sytuacji wraz z przesłaną korespondencją z bankiem stanowiącą dowód w sprawie nie jest należna zapłata podatku od spadków i darowizn?
Zdaniem Wnioskodawczyni, byłoby bezzasadnym konieczne uiszczanie podatku od spadków i darowizn od wskazanej we wniosku kwoty, która ewidentnie jest wynikiem pomyłki, które w codziennym życiu jednak zdarzają się. Ustawa o podatku od spadków i darowizn wymaga formy pisemnej, a tym samym i celowego działania przy przekazywaniu darowizny. Interpretacja banku i negatywnie rozpatrzona reklamacja nie powinny w żaden sposób obciążać Wnioskodawczyni za pomyłkowo dokonaną transakcję, bowiem zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej syn ponieśli już konsekwencje finansowe z tego tytułu. Wnioskodawczyni dodaje, że na dzień dzisiejszy, zgodnie z przepisami i regulaminem obowiązującym w banku dokonała już całkowicie zwrotu na własne konto kwoty, którą wcześniej pomyłkowo przekazała na niewłaściwy rachunek osoby małoletniej. Nie można wiec mówić ani o celowym działaniu, ani o darowiźnie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie skutków podatkowych jakie wystąpią po jej stronie w związku z przekazaniem środków pieniężnych na konto małoletniego syna. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym skutków podatkowych jakie wystąpią po stronie syna Wnioskodawczyni w związku z przekazaniem na jego konto środków pieniężnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego,
2) darowizny, polecenia darczyńcy,
3) zasiedzenia,
4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności,
5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu,
6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Stosownie natomiast do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Jak wynika z powyższych przepisów opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlegają wyłącznie czynności, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. czynności prawne, których skutkiem jest nieodpłatne nabycie rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia ciąży na nabywcy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni przelała omyłkowo na konto małoletniego syna środki pienienie.
Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, że czynność ta nie spowodowała po stronie Wnioskodawczyni nabycia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ to ona przekazała środki na konto syna. Skoro zatem po stronie Wnioskodawczyni nie doszło do nabycia, to Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.
Reasumując, w świetle powołanych przepisów prawa, brak jest podstaw do stwierdzenia, że w związku z przekazaniem środków pieniężnych na konto małoletniego syna na gruncie podatku od spadków i darowizn powstaną dla Wnioskodawczyni obowiązki podatkowe w podatku od spadków i darowizn.
Stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym bezzasadnym byłoby uiszczanie podatku od spadków i darowizn uznano za prawidłowe. Jednakże należy podkreślić, że potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni wynika z faktu, że po stronie Wnioskodawczyni nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ww. ustawy.
W odniesieniu natomiast do przedstawionej we własnym stanowisku argumentacji Wnioskodawczyni należy wyjaśnić, że nieprawdą jest aby ustawa o podatku od spadków i darowizn wymagała formy pisemnej darowizny. Na niniejsze rozstrzygniecie nie ma także wpływu przekonanie Wnioskodawczyni, że interpretacja banku i negatywnie rozpatrzona reklamacja nie powinny w żaden sposób jej obciążać.
Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.