w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki komandytowej (nieruchomości) do majątku wspólnika w części odpowia... - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4015.180.2019.4.PB

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.02.2020, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.180.2019.4.PB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki komandytowej (nieruchomości) do majątku wspólnika w części odpowiadającej udziałowi w zysku spółki komandytowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 listopada 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.), uzupełnionym 24 i 28 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki komandytowej (nieruchomości) do majątku wspólnika w części odpowiadającej udziałowi w zysku spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania składnika majątku spółki komandytowej (nieruchomości) do majątku wspólnika w części odpowiadającej udziałowi w zysku spółki komandytowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 20 stycznia 2020 r. Znak: 0112-KDIL2-2.4011.113.2019.3.IM, 0111-KDIB2-2.4015.180.2019.3.PB wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 stycznia 2020 r. (poprzez wniesienie brakującej opłaty) oraz 28 stycznia 2020 r. (wpływ pisma).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 31 grudnia 1996 r. wspólnicy spółki cywilnej (Wnioskodawczyni i jej mąż pozostający w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej) nabyli od Gminnej Spółdzielni prawo użytkowania wieczystego działki numer () oraz udział w prawie użytkowania wieczystego wynoszący 1/2 działki (), jako wyłączni wspólnicy spółki cywilnej. Transakcja ta podlegała opłacie skarbowej przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie opłaty skarbowej. Prawo użytkowania wieczystego zostało w 2000 r. przekształcone w prawo własności, przedmiotowa nieruchomość była w ewidencji środków trwałych.

Spółka cywilna w trybie art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. 2000 Nr 94, poz. 1037) z dniem 15 lutego 2002 r. uległa przekształceniu w spółkę jawną, w której wspólnikami zostali: Wnioskodawczyni i jej mąż. W późniejszym czasie wspólnikiem stała się również spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka jawna w trybie art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030) uległa przekształceniu w spółkę komandytową, w której wspólnikami zostali: dwóch komandytariuszy Wnioskodawczyni i jej mąż oraz komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pokrycie wkładów wspólników w spółce komandytowej (spółce przekształconej) nastąpiło poprzez wniesienie wkładów pieniężnych w kwocie łącznej 7.500,00 zł do spółki jawnej (spółki przekształcanej), przy czym komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła do spółki wkład pieniężny w kwocie 2.500,00 zł, zaś komandytariusze wnieśli do spółki wkłady pieniężne w kwocie po 2.500,00 zł każdy z nich.

Udziały wspólników w zysku spółki komandytowej zostały określone następująco: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 4 %, mąż Wnioskodawczyni 48 %, Wnioskodawczyni 48 %. Komandytariusze zostali w całości zwolnieni od udziału w stracie. Udziały wspólników w majątku spółki komandytowej na wypadek rozwiązania i likwidacji spółki zostały określone następująco: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 4 %, mąż Wnioskodawczyni 48 %, Wnioskodawczyni 48 %.

Majątek spółki komandytowej składa się między innymi ze wskazanej powyżej nieruchomości, która obecnie jest oznaczona jako niezabudowana działka nr 613/15 oraz wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł, to jest o łącznej wartości 229.079,17 zł. Nieruchomość ta jest nadal w ewidencji środków trwałych spółki z wartością z dnia przyjęcia jej jako środka trwałego do używania.

Obecnie wspólnicy, w tym Wnioskodawczyni, planują wycofanie nieruchomości oraz wózka widłowego ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że:

  • własność nieruchomości o wartości rynkowej 219.916,00 zł nabędą na wyłączność komandytariusze Wnioskodawczyni i jej mąż, do ich majątku ich wspólnego, bowiem pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, co odpowiada 96 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym im łącznie udziałom w zyskach spółki komandytowej,
  • własność wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł na wyłączność komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, co odpowiada 4 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym jej udziałowi w zyskach spółki komandytowej.

Wycofanie składników majątku z majątku spółki komandytowej nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. W wyniku tej czynności prawnej wkłady wspólników w spółce komandytowej nie ulegną obniżeniu.

Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego). Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

  • spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o ich przyjęciu,
  • przeniesienie na wspólników wskazanych przedmiotów nastąpi na potrzeby własne wspólników,
  • spółka komandytowa nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia wskazanych składników majątku,
  • przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy Kodeks spółek handlowych.

Wspólnicy nie przewidują likwidacji spółki komandytowej, będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek. Wolą wspólników spółki komandytowej jest uzyskanie składników majątku na wyłączną własność na potrzeby własne każdego z nich, w ten sposób, że wyłącznym właścicielem nieruchomości stanie się Wnioskodawczyni i jej mąż, zaś wyłącznym właścicielem wózka widłowego stanie się spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy od wyżej opisanej czynności nieodpłatnego przekazania składników majątku (nieruchomości i wózka widłowego) na rzecz wspólników spółki komandytowej, w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki komandytowej, należy odprowadzić podatek od darowizny? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieodpłatne wycofanie z majątku spółki komandytowej składników majątku (nieruchomości i wózka widłowego) i przekazanie ich do majątku wspólników, w części odpowiadającej ich udziałom w zysku spółki komandytowej, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny. Z przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny lub nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny (dalej: KC) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego.

Do powstania współwłasności w częściach ułamkowych dochodzi w przypadku nabycia rzeczy przez dwie lub więcej osób. Stosownie do dyspozycji art. 206 KC każdemu ze współwłaścicieli rzeczy przysługuje prawo do jej współposiadania i korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z niej przez pozostałych współwłaścicieli.

Wspólnicy spółki komandytowej planują wycofanie składników majątku (nieruchomości i wózka widłowego o łącznej wartości 229.079,17 zł) z majątku spółki komandytowej na rzecz wspólników. Przeniesienie wskazanych składników majątku do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego), a wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom własności nieruchomości i wózka widłowego, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że:

  • własność nieruchomości o wartości rynkowej 219.916,00 zł nabędą na wyłączność komandytariusze Wnioskodawczyni i jej mąż, do ich majątku wspólnego, bowiem pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, co odpowiada 96 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym im łącznie udziałom w zyskach spółki komandytowej,
  • własność wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł na wyłączność spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, co odpowiada 4 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym jej udziałów w zyskach spółki komandytowej.

Wolą wspólników spółki komandytowej jest uzyskanie składników majątku na wyłączną własność na potrzeby własne każdego z nich, w ten sposób, że wyłącznym właścicielem nieruchomości stanie się Wnioskodawczyni i jej mąż, zaś wyłącznym właścicielem wózka widłowego stanie się spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia spółki komandytowej o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku (nieruchomości i wózka widłowego) w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach spółki komandytowej oraz wspólników o jego przyjęciu.

Czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę komandytową składników majątku na rzecz wspólników w wykonaniu uchwały oraz zawartej w formie aktu notarialnego umowy nieodpłatnego przekazania składników majątku nie będzie umową darowizny ani umową zniesienia współwłasności. Nabycie, które będzie miało miejsce w wyniku tej umowy nie będzie zatem podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Reasumując, wycofanie składników majątku (nieruchomości i wózka widłowego) z majątku spółki komandytowej i nieodpłatne przekazanie ich do majątku wspólników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1813) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Katalog tytułów opodatkowania wymieniony w powyższym przepisie art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie jedynie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 ww. ustawy wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia darowizna, dlatego w tym zakresie należy stosować prawną definicję tego pojęcia unormowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Treść tego świadczenia określa umowa darowizny.

Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują również pojęcia współwłasność, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w Kodeksie cywilnym.

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

  1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),
  2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
  3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wspólnicy, w tym Wnioskodawczyni, planują wycofanie nieruchomości oraz wózka widłowego ze spółki komandytowej i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej, w ten sposób, że:

  • własność nieruchomości o wartości rynkowej 219.916,00 zł nabędą na wyłączność komandytariusze Wnioskodawczyni i jej mąż, do ich majątku wspólnego, bowiem pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, co odpowiada 96 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym im łącznie udziałom w zyskach spółki komandytowej,
  • własność wózka widłowego o wartości rynkowej 9.163,17 zł na wyłączność komplementariusz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, co odpowiada 4 % łącznej wartości w/w składników majątku spółki komandytowej oraz przysługującym jej udziałowi w zyskach spółki komandytowej.

Przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego). Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku spółki komandytowej.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny ani umowy zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, będzie natomiast umową nienazwaną.

Z treści wniosku wynika więc, że w analizowanym przypadku nie będzie miało miejsca zawarcie umowy darowizny ani nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że przeniesienie wskazanych przedmiotów do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników, a w celu jej wykonania zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia składnika majątku spółki komandytowej.

Skoro więc jak wskazała Wnioskodawczyni czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę komandytową własności nieruchomości i wózka widłowego wspólnikom na ich rzecz będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny ani umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności, to wskazane na podstawie tej czynności nabycie nie będzie podlegało ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego ani umowa darowizny ani umowa nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie na podstawie tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności (tytułu) opisanej we wniosku.

Tym samym nabycie nieruchomości będące wynikiem wycofania nieruchomości z majątku spółki komandytowej i nieodpłatnego przekazania jej do majątku wspólnego Wnioskodawczyni nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn; zatem nie spowoduje dla Wnioskodawczyni powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej