Interpretacja indywidualna z dnia 13.07.2020, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.41.2020.2.PB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn od kwoty pozyskanej ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty żony Wnioskodawcy i przeznaczonej na zakup nowego mieszkania, które będzie stanowiło wspólny majątek Wnioskodawcy i jego żony?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.), uzupełnionym 9 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych do majątku wspólnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania środków pieniężnych do majątku wspólnego.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 7 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.41.2020.1.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 9 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia zawarcia związku małżeńskiego, tj. od 12 września 2009 r. Wnioskodawca pozostaje wraz z żoną we wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca z żoną prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. W dniu 2 lipca 2019 r. żona Wnioskodawcy otrzymała w formie darowizny od swoich rodziców mieszkanie do majątku osobistego. Wartość rynkowa niniejszej darowizny stanowi kwota 300.000 zł (trzysta tysięcy złotych). Żona Wnioskodawcy 9 kwietnia 2020 r. sprzedała mieszkanie za kwotę 350.000 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych). Żona Wnioskodawcy całą kwotę ze sprzedaży darowanego mieszkania, które stanowi jej majątek osobisty, przeznaczy na zakup wspólnego mieszkania, które Wnioskodawca wraz z żoną kupią w IV kwartale 2020 r. Wartość nowego mieszkania będzie wynosić 417.000 zł (czterysta siedemnaście tysięcy złotych), pozostała brakująca część kwoty będzie pochodzić ze wspólnego kredytu hipotecznego. Zakupione mieszkanie nie będzie przeznaczone na cele rekreacyjne.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że przekazanie środków pieniężnych pochodzących z majątku osobistego żony Wnioskodawcy na zakup mieszkania stanowiącego majątek wspólny będzie stanowiło nakład na majątek wspólny z majątku osobistego żony Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek opłaty podatku, o którym mowa w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) od kwoty pozyskanej ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty żony Wnioskodawcy i przeznaczonej na zakup nowego mieszkania, które będzie stanowiło wspólny majątek Wnioskodawcy i jego żony?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie całej kwoty uzyskanej za sprzedaży mieszkania będącego majątkiem osobistym żony Wnioskodawcy na zakup nowego mieszkania, które będzie stanowić wspólny majątek małżonków jest warunkiem wystarczającym, aby po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek opłaty podatku od spadków i darowizn, o którym mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułów enumeratywnie wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Kwestie stosunków majątkowych małżeńskich reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2086 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei w myśl art. 33 pkt 1, 2 i 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

• przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
• przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
• przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Wyżej powołane przepisy maja zastosowanie jeżeli ich stosowanie nie zostało wyłączone małżeńską umową majątkową (art. 47 § 1 ww. ustawy). Zgodnie bowiem z treścią art. 47 § 1 ww. ustawy małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Zatem w sytuacji, gdy z majątku osobistego małżonkowie nabywają dany składnik przyjmowany do ich majątku wspólnego winno temu towarzyszyć stosowne rozporządzenie tym majątkiem (majątkiem osobistym).

Z treści wniosku wynika, że 2 lipca 2019 r. żona Wnioskodawcy otrzymała w formie darowizny od swoich rodziców mieszkanie do majątku osobistego. Wartość rynkowa niniejszej darowizny stanowi kwota 300.000 zł. Żona Wnioskodawcy 9 kwietnia 2020 r. sprzedała mieszkanie za kwotę 350.000 zł. Żona Wnioskodawcy całą kwotę ze sprzedaży darowanego mieszkania, które stanowi jej majątek osobisty, przeznaczy na zakup wspólnego mieszkania, które Wnioskodawca wraz z żoną kupią w IV kwartale 2020 r. Wartość nowego mieszkania będzie wynosić 417.000 zł, pozostała brakująca część kwoty będzie pochodzić ze wspólnego kredytu hipotecznego. Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że przekazanie środków pieniężnych pochodzących z majątku osobistego żony Wnioskodawcy na zakup mieszkania stanowiącego majątek wspólny będzie stanowiło nakład na majątek wspólny z majątku osobistego żony Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, wskazać należy, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest stwierdzenie dopuszczalności rozporządzania przez małżonków poszczególnymi składnikami majątku wspólnego lub odrębnego czy też określenie charakteru prawnego tego rodzaju czynności rozporządzających (może stanowić to domenę ewentualnego postępowania podatkowego). W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie kwestia ustalenia skutków prawnych czynności przekazania środków pieniężnych jest wyłącznie okolicznością faktyczną.

Skoro zatem, jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, przekazanie środków pochodzących z majątku osobistego żony Wnioskodawcy na zakup mieszkania stanowiącego majątek wspólny będzie stanowiło nakład na majątek wspólny z majątku osobistego żony Wnioskodawcy i nie przybierze postaci umowy darowizny ani też innej czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to przekazanie tych środków nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej