Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania wpłat od widzów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Tworzy Pan (...) dostępną bezpłatnie na platformie (...). Gra jest dostępna dla każdego użytkownika bez opłat, a jej rozwój jest Pana hobby i służy doskonaleniu umiejętności programistycznych. Gra jest w ciągłym procesie twórczym i otrzymuje regularne aktualizacje niezależnie od tego, czy otrzymuje Pan wsparcie finansowe, czy nie.

Posiada Pan profile na platformach (...).com ((...) Inc., USA) i (...).com ((...) Inc., USA), które umożliwiają użytkownikom dobrowolne wspieranie twórców finansowo. Wsparcie polega na wpłatach (pledges /payments/support), które platformy pobierają od użytkowników i po potrąceniu prowizji przekazują na konto (...) ((...)) lub bezpośrednio na Pana rachunek bankowy ((...)). W przypadku (...) przewalutowanie z USD na PLN następuje automatycznie w banku.

Ustanowił Pan progi wsparcia (10 PLN, 22,50 PLN, 45 PLN oraz 100 PLN miesięcznie lub jednorazowo). Na (...) istnieje także możliwość jednorazowego wsparcia w wysokości równowartości 12 miesięcznych wpłat (np. 120 PLN zamiast 10 PLN miesięcznie). Patroni mają pełną dowolność co do wysokości i czasu trwania wsparcia – mogą je zmieniać lub w każdej chwili przerwać.

W sposób całkowicie uznaniowy i niewiążący, oferuje Pan darczyńcom formy wdzięczności, takie jak: wiadomość powitalna z podziękowaniem, dostęp do krótkich postów informacyjnych (dev-log), których treść w całości lub w skróconej formie publikowana jest publicznie z maksymalnym opóźnieniem 14 dni, przypomnienie o kodach aktywujących dodatkowe opcje w grze (np. zwiększenie statystyk postaci), które są również publicznie dostępne na forach i w komentarzach na (...). Oferowane formy wdzięczności mają charakter całkowicie uznaniowy, nie stanowią świadczenia wzajemnego, nie mają gwarantowanego charakteru, są również przyznawane także osobom, które nie dokonały wpłaty, oraz nie są wymienialne na świadczenia o wartości pieniężnej. Nie jest Pan zobowiązany do ich przekazania, a Patron nie nabywa na ich podstawie żadnych praw. Również osoby, które nigdy nie dokonały wpłat, ale wspierają projekt w inny sposób (np. pomoc techniczna, testy, recenzje), mogą otrzymać te same formy wdzięczności.

Na platformach (...) i (...) ma Pan dostęp do listy (...) z danymi identyfikacyjnymi: imię i nazwisko, adres e-mail oraz unikalny identyfikator użytkownika. Każda wpłata jest przypisana do konkretnego konta użytkownika. Dane te pozwalają na przypisanie wpłat do konkretnych osób i sumowanie ich w okresie 5 lat. W razie konieczności może Pan zwrócić się do operatorów platform o uzupełnienie danych w zakresie dopuszczonym przepisami i regulaminami.

Z żadną z osób wpłacających nie łączą Pana stosunki obligacyjne, które uzasadniałyby przekazanie środków pieniężnych. Każda wpłata ma charakter darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, a Pan jako obdarowany każdą darowiznę przyjął.

Jest Pan świadomy obowiązków wynikających z ustawy o podatku od spadków i darowizn, w szczególności: sumowania wpłat od tej samej osoby w 5-letnich okresach zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, kwoty wolnej w wysokości 5.733 zł dla III grupy podatkowej (art. 9 ust. 1 pkt 3), obowiązku złożenia zeznania SD-3 w terminie miesiąca od dnia przekroczenia kwoty wolnej.

Pytanie

Czy środki finansowe wpłacane przez (...), które Pan otrzymuje za pośrednictwem portali (...).com i (...).com, podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, otrzymywane wpłaty stanowią darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego; są jednostronnym, nieodpłatnym przysporzeniem majątkowym na jego rzecz, dokonanym bez świadczenia wzajemnego i bez istnienia stosunku obligacyjnego.

Umowa darowizny, zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, staje się ważna z chwilą spełnienia świadczenia, a więc w momencie wpływu środków. Tym samym wpłaty (...) stanowią darowizny, których skutki podatkowe należy oceniać według ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie od jednej osoby wartości przekraczającej 5.733 zł (III grupa podatkowa). Sumuje Pan wpłaty od tej samej osoby w 5-letnich okresach (art. 9 ust. 2 ustawy). W przypadku przekroczenia progu kwoty wolnej, złoży Pan zgłoszenie SD-3 w terminie miesiąca.

W Pana ocenie nie ma podstaw do kwalifikacji tych wpłat jako przychodu z działalności gospodarczej ani z innych źródeł podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż brak jest odpłatnego świadczenia usług czy sprzedaży treści.

Na potwierdzenie stanowiska przywołał Pan interpretację indywidualną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ww. ustawy stanowi, że:

Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 tej ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi natomiast, że:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1-3 tej ustawy:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3) do grupy III – innych nabywców.

Stosownie do treści art. 17a ust. 1 cyt. ustawy:

Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Jak wynika z przywołanych przepisów, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Jednym z takich tytułów, na podstawie którego dochodzi do nabycia, jest darowizna, do której się Pan odwołuje.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna jest zatem dobrowolnym świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym, nie wynika z żadnego stosunku zobowiązaniowego czy z ustawy. Jej istotną cechą jest to, że powstaje stosunek pomiędzy darczyńcą i obdarowanym.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Daną czynność można zatem uznać za darowiznę, jeśli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Stąd decydujące znaczenie dla dokonania oceny prawnopodatkowej w każdym indywidualnym przypadku ma treść umowy wiążącej jej strony, w szczególności zaś ustalenie:

-czy czynność prawna ma charakter nieodpłatny,

-czy występuje obdarowany oraz darczyńca,

-jaki był charakter przekazanych środków.

Jednoznaczne określenie powyższych elementów jest niezwykle istotne, ponieważ nie każde bezpłatne przysporzenie mieści się w definicji umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Nieodpłatne przekazanie majątku może bowiem wynikać także z innego tytułu prawnego (art. 889 Kodeksu cywilnego). Natomiast skutki prawnopodatkowe danego nabycia środków pieniężnych przez osoby fizyczne można oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku do spadków i darowizn tylko pod warunkiem, że stanowi ono nabycie tytułem ujętym w ww. art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn a więc m.in. tytułem darowizny.

Z opisu zdarzenia wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Tworzy Pan (...) dostępną bezpłatnie. Posiada Pan profile na platformach (...).com ((...) Inc., USA) i (...).com ((...) Inc., USA), które umożliwiają użytkownikom dobrowolne wspieranie twórców finansowo. Wsparcie polega na wpłatach, które platformy pobierają od użytkowników i po potrąceniu prowizji przekazują na konto (...) ((...)) lub bezpośrednio na Pana rachunek. Oferowane przez Pana formy wdzięczności mają charakter całkowicie uznaniowy, nie stanowią świadczenia wzajemnego, nie mają gwarantowanego charakteru, są przyznawane także osobom, które nie dokonały wpłaty, oraz nie są wymienialne na świadczenia o wartości pieniężnej. Nie jest Pan zobowiązany do ich przekazania, a Patron nie nabywa na ich podstawie żadnych praw. Na platformach (...) i (...) ma Pan dostęp do listy (...) z danymi identyfikacyjnymi: imię i nazwisko, adres e-mail oraz unikalny identyfikator użytkownika. Każda wpłata jest przypisana do konkretnego konta użytkownika. Dane te pozwalają na przypisanie wpłat do konkretnych osób i sumowanie ich w okresie 5 lat. W razie konieczności może Pan zwrócić się do operatorów platform o uzupełnienie danych w zakresie dopuszczonym przepisami i regulaminami. Z żadną z osób wpłacających nie łączą Pana stosunki obligacyjne, które uzasadniałyby przekazanie środków pieniężnych. Każda wpłata ma charakter darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, a Pan jako obdarowany każdą darowiznę przyjął.

Aby wpłata mogła zostać uznana za darowiznę w celu prawidłowego zgłoszenia do opodatkowania, koniecznym jest, aby darczyńca (darujący daną kwotę) był możliwy do zidentyfikowania przynajmniej z imienia i nazwiska, czy też – w przypadku, gdy darczyńcą nie jest osoba fizyczna – innych danych szczegółowych, według których można zidentyfikować ten podmiot. Ważne tym samym jest, aby można było przypisać, że dana kwota (darowizna) została przekazana przez ściśle określoną osobę.

Treścią umowy darowizny jest zobowiązanie darczyńcy do bezpłatnego spełnienia świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Tak określone essentialia negotii umowy darowizny pozwalają zaliczyć ją do umów jednostronnie zobowiązujących, w których to darczyńca jest stroną, która się zobowiązuje do określonego świadczenia.

Skoro zatem – jak twierdzi Pan we wniosku – jest Pan w stanie przyporządkować otrzymywane wpłaty do konkretnych, możliwych do wskazania co najmniej z imienia i nazwiska osób, a wpłaty te nie są związane z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym z Pana strony oraz przyjął Pan te darowizny, to powinny one być opodatkowane zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jeśli więc dojdzie do przekroczenia kwoty wolnej od podatku dla odpowiedniej grupy podatkowej – najczęściej 5733 zł dla III grupy podatkowej – to konieczne będzie złożenie zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3 w terminie miesiąca od otrzymania darowizny, która przekroczy ww. kwotę wolną od jednej osoby w ciągu 5 lat.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.