Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 7 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku i zniesienia współwłasności. Uzupełniła go Pani w piśmie z 9 października 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Postanowieniem Sądu Rejonowego sygn. akt(...) z dnia (...) r. stwierdzono nabycie spadku po Pani ojcu. Spadek nabyły trzy osoby: małżonka zmarłego (Pani matka) oraz dwie córki (w tym Pani) – po (...) części każda. Wszyscy spadkobiercy złożyli w terminie zgłoszenia SD-Z2.

Następnie postanowieniem Sądu Rejonowego sygn. akt (...) z dnia (...) r., prawomocnym od (...) r., sąd dokonał podziału majątku wspólnego rodziców oraz działu spadku w ten sposób, że: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości (...) zł przyznano Pani, prawo własności lokalu niemieszkalnego (garażu) o wartości (...) zł przyznano Pani siostrze, prawo własności samochodu osobowego o wartości (...) zł przyznano Pani matce, przy czym podział nastąpił bez obowiązku spłat i dopłat.

W rezultacie nabyła Pani majątek o wartości przewyższającej przysługujący Pani udział w spadku ((...) zł).

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

a.Postanowienie Sądu zawiera odrębne zapisy dotyczące zarówno podziału majątku wspólnego małżonków, jak i działu spadku po ojcu. Z jego treści wynika kto i jaki składnik majątku otrzymuje oraz z jakiego tytułu:

-Pani przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

-siostrze przyznano prawo własności lokalu niemieszkalnego (garażu),

-mamie przyznano prawo własności samochodu osobowego.

Wszystkie przyznania dokonano bez obowiązku dopłat.

b.Z postanowienia Sądu jednoznacznie wynika, że: w skład majątku wspólnego małżonków wchodziły:

-Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

-prawo własności lokalu niemieszkalnego (garażu),

-prawo własności samochodu osobowego.

W skład spadku po ojcu wchodził udział 1/2 w tym majątku, o wartości (...) zł. Druga połowa majątku należała do żony i nie wchodziła do spadku.

c.Udział przysługujący mamie w ramach podziału majątku dorobkowego wynosił 50% każdego ze składników majątku, tj. połowę lokalu mieszkalnego, połowę lokalu niemieszkalnego oraz połowę samochodu. Pozostała połowa stanowiła majątek zmarłego i weszła do spadku.

d.Nie była Pani wcześniej współwłaścicielką żadnego ze składników majątku, które weszły w skład spadku po Pani ojcu. Przed jego śmiercią właścicielami całego majątku byli wyłącznie małżonkowie.

e.Wskazane przez Panią wartości:

-(...) zł – spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,

-(...) zł – prawa własności lokalu niemieszkalnego (garażu),

-(...) zł – prawa własności samochodu osobowego,

dotyczą wartości całych składników majątku wspólnego, a nie jedynie udziału przypadającego po ojcu. Udział przypadający do spadku po ojcu wynosił 1/2 tych wartości, tj. łącznie (...) zł.

f.Podana przez Panią we wniosku wartość (...) zł odnosiła się do (...) wartości całego majątku wspólnego.

g.Wartość Pani udziału w spadku po ojcu wynosi (...) zł, co odpowiada (...) udziału w majątku należącym wyłącznie do ojca (tj. połowie majątku wspólnego). Wartość całego majątku ojca wynosiła (...) zł, a Pani udział – (...) – stanowi (...) zł.

h.Z postanowienia Sądu wynika, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości (...) zł zostało przyznane Pani w całości. Wartość ta obejmuje zarówno część należącą do Pani matki (1/2 lokalu – z tytułu podziału majątku wspólnego), jak i część przypadającą po ojcu (1/2 lokalu – z tytułu spadku). Kwota (...) zł dotyczy zatem wartości całego lokalu mieszkalnego, a nie jedynie udziału po ojcu.

Pytania

Czy w opisanym stanie faktycznym powstaje po Pani stronie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, a w szczególności obowiązek złożenia dodatkowych zgłoszeń SD-Z2 z tytułu nabycia majątku w części przekraczającej Pani udział spadkowy?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, mimo że formalnie wskazano w postanowieniu sądu, że podział nastąpił bez spłat i dopłat, faktyczne przysporzenie na Pani rzecz przekracza wartość Pani udziału spadkowego. Taka nadwyżka stanowi nabycie tytułem darowizny od pozostałych spadkobierców (matki i siostry). Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie przez osoby z I grupy podatkowej (dzieci, małżonek, rodzeństwo) korzysta ze zwolnienia, pod warunkiem zgłoszenia na formularzu SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego (tj. od uprawomocnienia się postanowienia sądu). W związku z tym uważa Pani, że w opisanym stanie faktycznym po Pani stronie istnieje obowiązek złożenia zgłoszenia SD-Z2 odrębnie w stosunku do nabycia nadwyżki od matki oraz od siostry, lecz nabycie to korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.Ocena stanowiska Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe. Uzasadnienie interpretacji indywidualnej Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837): Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: 1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego; 2)darowizny, polecenia darczyńcy; 3)zasiedzenia; 4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności; 5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; 6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności. Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci. Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn: Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że: Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności – z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności. Jak wynika z art. 7 ust. 1 i ust. 6 tej ustawy: Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. Przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy. W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy: Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów. Art. 9 ust. 1 pkt 1 oraz 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi natomiast, że: Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie. Zgodnie z art. 14 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 tej ustawy: Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Jak stanowi art. 17 ust. 4 ww. ustawy: Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3. Aktualna wysokość skali podatkowej jest określona w § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz. U. poz. 1226). Stosownie do treści art. 17a ust. 1 cyt. ustawy: Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział zwolnienie podmiotowe w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z ww. art. 4a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy: Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. W myśl art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn: W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Zgłoszenie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2060). Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny. Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęć „darowizna”, „dział spadku” oraz „zniesienie współwłasności”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071). Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Z art. 210 § 1 cyt. Kodeksu wynika, że: Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić. Natomiast z art. 888 § 1 ww. Kodeksu wynika, że: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Stosownie do art. 922 § 1 ww. Kodeksu: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Zgodnie z art. 1037 § 1 ustawy Kodeks cywilny: Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Z art. 1038 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wynika, że: Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. Umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku. Z treści wniosku wynika, że postanowieniem Sądu z (...) r. stwierdzono nabycie spadku po Pani ojcu. Spadek nabyły trzy osoby: małżonka zmarłego (Pani matka) oraz dwie córki (w tym Pani) – po (...) części każda. Wszyscy spadkobiercy złożyli w terminie zgłoszenia SD-Z2. Następnie postanowieniem Sądu z (...) r., prawomocnym od (...) r., Sąd dokonał podziału majątku wspólnego rodziców oraz działu spadku w ten sposób, że: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości (...) zł przyznano Pani, prawo własności lokalu niemieszkalnego (garażu) o wartości (...) zł przyznano Pani siostrze, prawo własności samochodu osobowego o wartości (...) zł przyznano Pani matce, przy czym podział nastąpił bez obowiązku spłat i dopłat. W skład spadku po ojcu wchodził udział 1/2 w tym majątku, o wartości (...) zł. Druga połowa majątku należała do żony i nie wchodziła do spadku. Nie była Pani wcześniej współwłaścicielką żadnego ze składników majątku, które weszły w skład spadku po Pani ojcu. Przed jego śmiercią właścicielami całego majątku byli wyłącznie małżonkowie. Wartość Pani udziału w spadku po ojcu wynosi (...) zł, co odpowiada (...) udziału w majątku należącym wyłącznie do ojca (tj. połowie majątku wspólnego). Wartość całego majątku ojca wynosiła (...) zł, a Pani udział – (...) – stanowi (...) zł. Z postanowienia Sądu wynika, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości (...) zł zostało przyznane Pani w całości. Wartość ta obejmuje zarówno część należącą do Pani matki (1/2 lokalu – z tytułu podziału majątku wspólnego), jak i część przypadającą po ojcu (1/2 lokalu – z tytułu spadku). W oparciu o wskazane wyżej przepisy wyjaśniam, że dokonanie działu spadku możliwe jest jedynie pomiędzy spadkobiercami konkretnej masy spadkowej konkretnego spadkodawcy – oznacza to, iż dział spadku jest możliwy, dla dziedziczenia po ojcu – między Panią a Pani siostrą i matką – wyłącznie w zakresie, w jakim majątek należał do Pani ojca. Dokonanie działu spadku nie stanowi tytułu nabycia w enumeratywnie wskazanym katalogu art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z czym nabycie na podstawie nieodpłatnego działu spadku (bez spłat i dopłat) udziałów przysługujących Pani matce i Pani siostrze w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu po Pani zmarłym ojcu nie będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn po Pani stronie, również w tej części, w której przekracza Pani pierwotny udział w spadku. Jednakże, nabycie przez Panią udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, jaki przysługiwał Pani matce w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków, a który to udział również nabyła Pani w drodze postanowienia sądu, nie może zostać uznane za dział spadku. W tej części będzie to czynność opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn jako nieodpłatne zniesienie współwłasności. W wyniku działu spadku mogła Pani bowiem zostać współwłaścicielem ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w wysokości udziału 1/2, pozostała część należała do Pani matki. Obowiązek podatkowy z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności powstał z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, ponieważ jego skutkiem było nieodpłatne zniesienie współwłasności pomiędzy Panią i Pani matką (objęła Pani oprócz udziału, który nabyła Pani tytułem działu spadku po ojcu, także udział, który należał do Pani matki w drodze podziału majątku dorobkowego). Obowiązek ten ciąży na Pani, jako nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych ponad posiadany w wyniku nabycia tytułem spadku i działu spadku udział we współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (1/2). Z uwagi na to, że do zniesienia współwłasności doszło między Panią i Pani matką, tj. w tzw. „zerowej” grupie podatkowej, jeśli złoży Pani zgłoszenie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, skorzysta Pani ze zwolnienia z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przewidzianego dla nabycia w ramach najbliższej rodziny. Po przekroczeniu tego terminu, zniesienie współwłasności będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla I grupy podatkowej. We własnym stanowisku powołuje się Pani na darowiznę. Wskazała Pani jednak, że to sądownie doszło do przyznania na Pani rzecz całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a nie doszło do zawarcia między Panią oraz Pani matką i siostrą umów darowizny. Z tego względu nie jest zasadnym, aby rozpatrywać pod kątem darowizny otrzymanie przez Panią ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na wyłączną własność. Z tych też względów nie mogę się zgodzić z Pani stanowiskiem.Dodatkowe informacjeInformacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji ·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. ·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1)z zastosowaniem art. 119a; 2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. ·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): ·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo ·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).Podstawa prawna dla wydania interpretacji Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.