
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przelewów z konta syna na konto matki. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 września 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni jest samotną matką i kuratorem syna częściowo ubezwłasnowolnionego o umiarkowanym stopniu upośledzenia umysłowego. Wnioskodawczyni jest na emeryturze a syn ma rentę socjalną. Syn Wnioskodawczyni uległ wypadkowi samochodowemu w 2017 r. Za uszczerbek zdrowia i błąd medyczny lekarzy uzyskał odszkodowanie (ok. (…)), które wpłynęło na wspólne konto Wnioskodawczyni i jej syna w banku polskim w 2018 r. Syn Wnioskodawczyni nie zna wartości pieniądza. Wnioskodawczyni, jako jego opiekun prawny, założyła 2 rachunki w (…) i co 3 miesiące przelewa środki pieniężne z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek syna. Wnioskodawczyni nie traktowała ww. czynności jako darowizny, tylko jako czynność techniczną, polegającą na uzyskaniu dodatkowego oprocentowania dla syna. Kwotę z odszkodowania Wnioskodawczyni przelewa ze swojego konta na jego konto i odwrotnie.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie były zawierane żadne umowy darowizny z synem a Wnioskodawczyni nie korzystała z tych pieniędzy.
Pytanie po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku
Czy z tytułów przelewów na konto Wnioskodawczyni z konta syna Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek od spadków i darowizn?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, nie powinna Pani podlegać obowiązkowi podatkowemu od darowizn. Uważa Pani, że przelewanie pieniędzy z konta syna na Pani rachunek to była czynność techniczna, niepodlegająca opodatkowaniu a ukierunkowana na zwiększenie kwoty zadośćuczynienia o oprocentowanie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2)darowizny, polecenia darczyńcy;
3)zasiedzenia;
4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Jednym z takich tytułów, na podstawie którego dochodzi do nabycia jest darowizna.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Daną czynność można zatem uznać za darowiznę, jeśli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.
Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Z treści wniosku wynika, że jest Pani samotną matką i kuratorem syna częściowo ubezwłasnowolnionego o umiarkowanym stopniu upośledzenia umysłowego. Jest Pani na emeryturze a syn ma rentę socjalną. Pani syn uległ wypadkowi samochodowemu w 2017 r. Za uszczerbek zdrowia i błąd medyczny lekarzy uzyskał odszkodowanie (ok. (…)), które wpłynęło na wspólne konto Pani i Pani syna w banku polskim w 2018 r. Pani, jako opiekun prawny, założyła 2 rachunki w (…) i co 3 miesiące przelewa środki pieniężne z Pani rachunku na rachunek syna i odwrotnie. Nie traktowała Pani ww. czynności jako darowizny, tylko jako czynność techniczną, polegającą na uzyskaniu dodatkowego oprocentowania dla syna.
Pani zdaniem, nie powinna Pani podlegać obowiązkowi podatkowemu od darowizn.
Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn oraz − jak wynika z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn − skutki w podatku od spadków i darowizn powstają po stronie obdarowanego.
Z wniosku wynika, że nie zawierała Pani z synem żadnych umów darowizny. Przelewanie środków pieniężnych z konta syna na Pani rachunek było tylko czynnością techniczną, która miała na celu uzyskanie dodatkowego oprocentowania dla syna. Nie korzystała Pani z tych pieniędzy.
Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie miała miejsca żadna z czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn; w szczególności nie doszło do nabycia tytułem umowy darowizny. Z wniosku oraz jego uzupełnienia wynika bowiem, że nie zawierała Pani żadnych umów darowizny oraz że nie korzystała Pani z pieniędzy należących do syna.
Skoro więc opisane we wniosku czynności nie stanowiły umowy darowizny, oraz nie są to inne czynności – tytułu wymienionego w ustawie, to, w świetle katalogu określonego w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dokonywanie tych czynności nie rodziło obowiązku opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Zatem z tytułu przelewów na Pani konto z konta syna nie powinna Pani płacić podatku od spadków i darowizn.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
