Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
- stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania środków pieniężnych od ojca. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 16 września 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Na czas uczęszczania na studia w latach (…) tata wysyłał Pani pieniądze na utrzymanie. Na start, po założeniu rachunku bankowego, tj. (…) r. - kwotę (…) zł, w kolejnych dwóch miesiącach (…) zł.
Następnie, od (…) r. do (…) r. kwotę (…) zł. (…) r. tata zwiększył kwotę do (…) zł i do dnia dzisiejszego otrzymuje Pani taką kwotę na rachunek bankowy.
W międzyczasie, (…) r., wyszła Pani za mąż, a studia ukończyła Pani w (…) r.
Usamodzielniła się Pani, założyła rodzinę, posiada Pani (…) dzieci. Ze względu na ich wychowanie nie podjęła Pani pracy zarobkowej. Jedynym źródłem dochodu jest praca zarobkowa męża oraz świadczenia rodzinne na dzieci.
W dalszym ciągu otrzymuje Pani od taty przelewy w kwocie (…) zł zatytułowane „zasilenie rachunku”, które w całości przeznaczane są na zaspokajanie podstawowych potrzeb, tj. żywność, ubrania, lekarstwa itp.
W międzyczasie, (…) r., otrzymała Pani od taty darowiznę w postaci samochodu o wartości (…) zł, którą zgłosiła Pani do Urzędu Skarbowego w (…).
Od (…) r. ma Pani z mężem podpisaną rozdzielność majątkową.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że wszystkie opisane we wniosku środki od ojca otrzymała Pani przelewem tytułem „zasilenie rachunku”.
Za wymienione we wniosku środki nie jest Pani zobowiązana do żadnych świadczeń na rzecz ojca. Ojciec dobrowolnie przelewa na Pani konto ww. środki. Umowa dotycząca przekazywania ww. środków nie została zawarta pisemnie. Jedynie została zawarta słownie, że w dalszym ciągu przelewy będą zasilać Pani konto. Umowę słowną zawarła Pani z ojcem (…) r., gdy była Pani już w związku małżeńskim. Wcześniejsze przelewy otrzymywała Pani na poczet studiów.
Ww. środki pieniężne od ojca mają charakter bezzwrotny.
W żadnym postępowaniu podatkowym nie powołała się Pani na fakt otrzymania ww. środków od ojca.
Pytanie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy z tytułu otrzymania opisanych we wniosku środków pieniężnych podlega Pani opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
Pani stanowisko w sprawie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
W Pani ocenie, ww. środki pieniężne od ojca nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ponieważ jest to jego dobrowolna decyzja o przekazywaniu tych środków.
Środki te pomagają Pani w zaspokojeniu podstawowych potrzeb bytowych.
Pani zdaniem, dobrowolna pomoc rodzica względem dziecka nie powinna podlegać opodatkowaniu, ponieważ rodzice najlepiej wiedzą czy i w jakiej formie chcą pomóc dziecku. Jest to decyzja, którą zawsze można zmienić.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje: przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 i 3 ww. ustawy:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Do grupy I podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.
W myśl natomiast art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:
1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
Jak wynika z art. 4a ust. 4 ww. ustawy:
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (w jego aktualnym brzmieniu - obowiązującym od 1 lipca 2023 r.):
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.
W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
Jeżeli wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych (przy uwzględnieniu zasady kumulacji) przekroczy ustaloną przez ustawodawcę kwotę wolną od podatku, przy wymiarze podatku kwota ta jest wyłączona z podstawy opodatkowania.
W przypadku wielokrotnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby lub po tej samej osobie ma zastosowanie zasada kumulacji, tzn. do wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych w roku, w którym nastąpiło nabycie, dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych - od tej osoby lub po tej samej osobie, bez względu na tytuł nabycia podlegający opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn - w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie.
W związku z tym, że przedstawiony przez Panią stan faktyczny dotyczy okresu od (…) r. należy wskazać, że we wskazanych ramach czasowych, obowiązywała różna wysokość tzw. „kwoty wolnej”. Dla nabywców z I grupy podatkowej kwota ta wynosiła:
- do 12 października 2022 r. - 9637 zł (ustawa o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. z 2021 r. poz. 1043),
- od 13 października 2022 r. do 29 czerwca 2023 r. - 10 434 zł (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 października 2022 r. w sprawie ustalenia wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek - Dz.U. z 2022 r. poz. 2084),
- w dniu 30 czerwca 2023 r. - 11 095 zł (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek - Dz.U. z 2023 r. poz. 1226),
- od 1 lipca 2023 r. - 36 120 zł.
W myśl art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według określonych skal.
Zgodnie z art. 15 ust. 3 i 4 ww. ustawy:
Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4.
Nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny lub polecenia darczyńcy podlega opodatkowaniu według stawki 20%, jeżeli obowiązek podatkowy powstał wskutek powołania się podatnika przed organem podatkowym w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej na okoliczność dokonania tej darowizny, a należny podatek od tego nabycia nie został zapłacony.
Jak stanowi art. 17 ust. 4 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 1-3.
Przy nabyciu na podstawie tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dla I grupy podatkowej, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według następujących skal (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn):
a) w okresie do 12 października 2022 r. (ustawa o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. z 2021 r. poz. 1043):
- do 10.278 zł - 3%
- od 10.278 zł do 20.556 zł - 308 zł 30 gr i 5% nadwyżki ponad 10 278 zł
- ponad 20.556 zł - 822 zł 20 gr i 7% nadwyżki ponad 20 556 zł;
b) w okresie od 13 października 2022 r. do 29 czerwca 2023 r. (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 października 2022 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek - Dz.U. z 2022 r. poz. 2084):
- do 11.128 zł - 3%
- od 11.128 zł do 22 256 zł - 333 zł 90 gr i 5% od nadwyżki ponad 11 128 zł
- od 22.256 zł - 890 zł 30 gr i 7% od nadwyżki ponad 22 256 zł;
c) w okresie od 30 czerwca 2023 r. (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek - Dz.U. 2023 r. poz. 1226):
- do 11.833 zł - 3%
- od 11.833 zł do 23.665 zł - 355 zł i 5% od nadwyżki ponad 11 833 zł
- od 23.665 zł - 946 zł 60 gr i 7% od nadwyżki ponad 23 665 zł.
W myśl art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że na czas uczęszczania na studia w latach (…) tata wysyłał Pani pieniądze na utrzymanie. Na start, po założeniu rachunku bankowego, tj. (…) r. - kwotę (…) zł, w kolejnych dwóch miesiącach (…) zł. Następnie, od (…) r. do (…) r. - kwotę (…) zł. Od (…) r. tata zwiększył kwotę do (…) zł i do dnia dzisiejszego otrzymuje Pani taką kwotę na rachunek bankowy. W międzyczasie, (…) r., wyszła Pani za mąż, a studia ukończyła Pani w (…) roku. Usamodzielniła się Pani, założyła rodzinę, posiada Pani (…) dzieci. Ze względu na ich wychowanie nie podjęła Pani pracy zarobkowej. Jedynym źródłem dochodu jest praca zarobkowa męża oraz świadczenia rodzinne na dzieci. W dalszym ciągu otrzymuje Pani od taty przelewy w kwocie (…) zł zatytułowane „zasilenie rachunku”, które w całości przeznaczane są na zaspokajanie podstawowych potrzeb, tj. żywność, ubrania, lekarstwa itp. W międzyczasie, mianowicie (…) r., otrzymała Pani od taty darowiznę w postaci samochodu o wartości (…) zł, którą zgłosiła Pani do Urzędu Skarbowego w (…). Od (…) r. ma Pani z mężem podpisaną rozdzielność majątkową. Wszystkie opisane we wniosku środki od ojca otrzymała Pani przelewem tytułem „zasilenie rachunku”. Za wymienione we wniosku środki nie jest Pani zobowiązana do żadnych świadczeń na rzecz ojca. Ojciec dobrowolnie przelewa na Pani konto ww. środki. Umowa dotycząca przekazywania ww. środków nie została zawarta pisemnie. Jedynie została zawarta słownie, że w dalszym ciągu przelewy będą zasilać Pani konto. Umowę słowną zawarła Pani z ojcem (…) r., gdy była Pani już w związku małżeńskim. Wcześniejsze przelewy otrzymywała Pani na poczet studiów. Ww. środki pieniężne od ojca mają charakter bezzwrotny.
Pani zdaniem, nie powinna Pani płacić podatku od spadków i darowizn.
Aby ocenić Pani stanowisko należy zbadać, czy nabycie środków pieniężnych od ojca wpisuje się w któryś z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Opisane przez Panią nabycie środków pieniężnych należy więc przeanalizować pod kątem darowizny. Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.
Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Darowizna to czynność, której skutkiem darczyńca dokonuje przysporzenia majątkowego na rzecz obdarowanego, nie otrzymując za to ekwiwalentu gospodarczego dokonanej czynności. (J. Jezioro, w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2021, art. 888, Nb 1).
Podsumowując, darowizna nakłada na darczyńcę obowiązek spełnienia świadczenia polegającego na nieodpłatnym przysporzeniu obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Zawarcie darowizny wymaga, by w jej rezultacie (na skutek spełnienia świadczenia przez darczyńcę) majątek obdarowanego został powiększony. Zasadniczo chodzi tutaj o taką wartość przysporzenia, o jaką równocześnie zostaje uszczuplony majątek darczyńcy.
Zgodnie z art. 889 Kodeksu cywilnego:
Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:
1) gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2) gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.
Z opisu zdarzenia wynika, że Pani ojciec dobrowolnie przelewa na Pani konto środki pieniężne od (…) r., kiedy Pani zaczęła uczęszczać na studia. Wcześniejsze przelewy otrzymywała Pani na poczet studiów. Aktualnie przeznacza Pani te środki na zaspokajanie podstawowych potrzeb Pani rodziny takich jak żywność, ubrania, lekarstwa itp. Za ww. środki nie jest Pani zobowiązana do żadnych świadczeń na rzecz ojca.
Zatem środki, które otrzymuje Pani od ojca stanowią bezpłatne, bezzwrotne świadczenie.
Z powyższego wprost wynika, że w sytuacji otrzymania środków pieniężnych po Pani stronie powstaje przysporzenie majątkowe.
Tym samym, w ww. sytuacji opisane świadczenia pieniężne wykorzystywane przez Panią na zaspokojenie potrzeb rodziny, tj.: żywność, ubrania, lekarstwa itp., przekazywane już po zawarciu małżeństwa na Pani rzecz, wypełniają definicję darowizny. Bowiem Pani ojciec zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na Pani rzecz kosztem swojego majątku, nie otrzymując za to ekwiwalentu gospodarczego.
O ile bowiem świadczenie, które Pani otrzymywała od ojca w czasie studiów, do zawarcia związku małżeńskiego, można zaliczyć do świadczenia tytułem obowiązku alimentacyjnego, to kolejne świadczenia/kolejne zasilania konta już nie mogą być tak traktowane.
W myśl bowiem art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.) :
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Stosownie do treści art. 27 ww. Kodeksu:
Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.
Jak wynika z art. 130 ww. Kodeksu:
Obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka.
Jak wynika z powyżej przywołanych przepisów, zawarcie przez dziecko małżeństwa nie uchyla obowiązku alimentacyjnego rodziców, jeżeli nie jest ono jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, zmienia jednak kolejność obowiązku alimentacyjnego, w takim bowiem wypadku obowiązek alimentacyjny współmałżonka wyprzedza obowiązek rodziców.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn - darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na obdarowanym.
Co do zasady otrzymane darowizny podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach określonych dla I grupy podatkowej przy uwzględnieniu zwolnienia, o ile zostaną spełnione warunki określone w ww. art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (w tym złożenie zgłoszenia do naczelnika urzędu skarbowego). Jeśli jednak nie dopełniła Pani tego obowiązku i nie złożyła Pani do właściwego urzędu skarbowego takiego zgłoszenia, to w opisanej sytuacji należy dodatkowo przeanalizować przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), dotyczące przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.
Zgodnie z art. 4 i 5 Ordynacji podatkowej:
Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.
Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.
Zobowiązania podatkowe najczęściej powstają w wyniku zaistnienia pewnego zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże skutek w postaci jego powstania. W takim przypadku zobowiązanie powstaje z dniem zaistnienia tego zdarzenia. Zobowiązania podatkowe z niektórego rodzaju tytułów powstają natomiast z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej jego wysokość.
Zgodnie bowiem z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:
1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
Art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej stanowi, że:
Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym.
Na podstawie art. 68 § 1 i § 2 ww. ustawy:
Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Jeżeli podatnik:
1) nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego,
2) w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego,
zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Zatem przy uwzględnieniu wyżej przytoczonych przepisów - jeżeli w związku z otrzymanymi świadczeniami, z chwilą przekroczenia kwoty wolnej od podatku, zgodnie z zasadą kumulacji przypadającą na okres zdarzenia, od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy upłynęło 5 lat, to w sprawie znajdzie zastosowanie art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej, dotyczący przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.
Przy czym należy mieć na uwadze, że zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w sytuacji powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia tytułem darowizny, następuje odnowienie obowiązku podatkowego.
W zakresie pozostałych otrzymanych w darowiźnie środków, co do nabycia których obowiązek podatkowy nie uległ przedawnieniu, jest Pani zobowiązana złożyć zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (SD-3).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.