
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 19 lipca 2025 r. oraz w odpowiedzi na wezwanie - pismem złożonym 21 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2009 r. Pana rodzice w umowie notarialnej o dożywocie przekazali Panu i Pana żonie gospodarstwo (dom i działki). Podzielił Pan jedną z działek, bo była duża, na kilka mniejszych i kilka Pan sprzedał, ale po upływie 5 lat kalendarzowych i to już jest wyjaśnione akurat.
W 2021 r. rozwiódł się Pan z żoną. W 2024 r. dokonali Państwo u notariusza podział majątku, między innymi zostawili Państwo sobie po kilka działek.
Pana wątpliwości budzi kwestia czy sprzedając teraz jedną z działek, będzie Pan musiał zapłacić podatek dochodowy czy nie. Z tego co się Pan dowiadywał w Urzędzie Skarbowym w (…), a także telefonicznie od KIS, to nie będzie Pan musiał płacić podatku opierając się na art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W uzupełnieniu wniosku wskazano:
·19 marca 2009 r. wraz z byłą żoną zawarli Państwo u notariusza umowę dożywocia całego gospodarstwa rolnego (dom i grunty) w zamian za dożywotnią opiekę nad Pana rodzicami.
·Nabył Pan wtedy działkę nr 1/2 położoną w X, gmina (…), powierzchni dokładnie Pan nie pamięta, bo jest Pan za granicą teraz i nie ma Pan dokumentów wszystkich ze sobą, ale było to około 3 ha. Później ta działka była raz podzielona i później, jeszcze raz na kilka mniejszych, dlatego potem numery się zmieniały.
·Była to wtedy działka nr 1/2, z której części wytyczył Pan kilka mniejszych, a większa część pozostała z domem jeszcze i później, jeszcze raz z tej większej wydzielił Pan kilka działek.
·Nieruchomość, którą nabył Pan z byłą żoną w 2009 r. to było cale gospodarstwo rolne wraz z domem, powierzchnia około 3 ha.
·Związek małżeński zawarł Pan we wrześniu 2005 r. Od dnia ślubu obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie były zawierane potem, żadne inne umowy majątkowe zmieniające stosunki majątkowe miedzy Państwem.
·Ww. działka została nabyta w trakcie małżeństwa w tej umowie dożywocia. Nic przed ślubem ani Pan, ani była żona nie nabyli. To wszystko dotyczy tej umowy dożywocia z 2009 r., więc wszystko zostało nabyte do majątku wspólnego Pana i Pana byłej żony.
·Podział majątku z dnia 4 grudnia 2024 r. nastąpił na podstawie rozwiązania małżeństwa przez rozwód (prawomocny wyrok z dnia 19 stycznia 2021 r.). Pan nabył działkę nr 1/5 o powierzchni 0,2100 ha, działkę nr 1/15 o powierzchni 0,1069 ha i działkę nr 1/4 o powierzchni 0,2300 ha. Wszystkie te działki są położone obszar X, gmina (…). Oczywiście te działki były zwolnione z dożywocia przez rodziców, a po śmierci taty przez mamę z dożywocia.
·Sprzedał Pan już działkę nr 1/5 o powierzchni 0,2100 ha i nr 1/15 o powierzchni 0,1069 ha, a także zamierza Pan sprzedać działkę wraz z wybudowanym domem w stanie surowym zamkniętym o nr 1 na działce nr 1/4 o powierzchni 0,2300 ha. Dom ten był budowany w trakcie małżeństwa, ale po podziale majątku wraz z ww. działkami został dla Pana.
·Oznaczenie (nr ewidencyjny, miejsce położenia, powierzchnia) działki, której dotyczy Pana pytanie we wniosku: działka nr 1/5, powierzchnia 0,2100 ha, X, działka nr 1/15, powierzchnia 0,1069 ha, X, działka nr 1/4, powierzchnia 0,2300 ha, X.
·Działkę nr 1/5 i nr 1/15 sprzedał Pan już 17 lipca 2025 r., a działkę nr 1/4 zamierza Pan może w przyszłym roku. Sprzedaż nie nastąpiła w wyniku wykonywania żadnej działalności gospodarczej. Po prostu nie prowadzi Pan żadnej działalności z tym związanej, ani innej.
Ponadto wskazał Pan, że pieniądze ze sprzedaży też zamierza Pan przeznaczyć na zakup mieszkania/domu, gdyż w tej chwili wynajmuje Pan mieszkanie w Polsce, bo dom, w którym mieszkał Pan z byłą żoną i mamą został po podziale majątku dla byłej żony. Więcej informacji Pan nie ma możliwości podać, gdyż jest Pan teraz poza granicą Polski i nie ma więcej dokumentów ze sobą.
Wystąpił Pan o interpretację, żeby się jeszcze upewnić, że nie będzie Pan musiał płacić podatku od sprzedaży, bo już w urzędzie skarbowym osobiście, jak również telefonicznie dowiadywał się Pan, że jest zwolniony z opodatkowania według art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytanie
Czy będzie musiał Pan zapłacić podatek?
Pana stanowisko w sprawie
Według Pana informacji, opierając się na art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie Pan musiał zapłacić podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Biorąc pod uwagę, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Pana w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu), albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu).
Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.
Stosownie natomiast do art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.
Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071) – podział ten nie jest obowiązkowy.
Zgodnie z art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.
Z przedstawionego we wniosku opisy sprawy wynika, że:
·Związek małżeński zawarł Pan we wrześniu 2005 r. Od dnia ślubu obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie były zawierane żadne umowy majątkowe zmieniające stosunki majątkowe miedzy Państwem.
·W 2009 r. Pana rodzice w umowie notarialnej o dożywocie przekazali Panu i Pana żonie gospodarstwo (dom i działki). Nabył Pan wtedy działkę nr 1/2 położoną w X, gmina (…), o powierzchni około 3 ha. Później działka ta była podzielona na kilka mniejszych.
·W 2021 r. rozwiódł się Pan z żoną.
·W 2024 r. dokonali Państwo u notariusza podział majątku. Pan nabył działkę nr 1/5 o powierzchni 0,2100 ha, działkę nr 1/15 o powierzchni 0,1069 ha i działkę nr 1/4 o powierzchni 0,2300 ha.
·W dniu 17 lipca 2025 r. sprzedał Pan działkę nr 1/5 i nr 1/15, a działkę nr 1/4 wraz z wybudowanym domem w stanie surowym zamkniętym zamierza Pan sprzedać w przyszłym roku.
·Sprzedaż nie nastąpiła w wyniku wykonywania działalności gospodarczej.
Wskazać należy, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nieistotny jest sam fakt podziału nieruchomości, jeżeli przez podział nieruchomości rozumie się proces mający na celu np. zyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości (działek). Jeżeli zatem właściciel dokonuje podziału nieruchomości, nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem. Sam podział nieruchomości nie stanowi przy tym daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku podziału właściciel nie nabędzie żadnych nowych nieruchomości ponad to, czego jest już właścicielem. W wyniku samego podziału działek nie zmieni się struktura własności każdej z mniejszych działek wydzielonych w drodze podziału. Właściciel nadal będzie posiadał takiej samej wielkości nieruchomości jak przed podziałem, tyle że w mniejszych działkach. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego w analizowanej sprawie za datę nabycia przez Pana nieruchomości, tj. działek, które powstały po podziale nabytej do majątku wspólnego działki nr 1/2 stanowiącej gospodarstwo (w tym działki nr 1/5, nr 1/15 i nr 1/4), należy uznać 2009 r., tj. datę nabycia na podstawie umowy dożywocia gospodarstwa do Pana i Pana żony majątku wspólnego. Zatem w przypadku sprzedaży pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych minął z dniem 31 grudnia 2014 r.
Mając na uwadze powyższe przepisy prawa i przedstawiony we wniosku opis, a zwłaszcza fakt, że będące przedmiotem sprzedaży działki, powstały z podziału działki nr 1/2, którą nabył Pan i Pana żona w 2009 r. do majątku wspólnego małżeńskiego, a odpłatne zbycie tych działek nastąpiło po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej (na skutek rozwodu), w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym za datę nabycia przez Pana działek będących przedmiotem sprzedaży, należy uznać datę nabycia działki nr 1/2 do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2009 r., stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, odpłatne zbycie przez Pana wskazanych nieruchomości (działek) nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia. W związku z tym, uzyskana z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości (działek) kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, nie wystąpi u Pana obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia ww. nieruchomości (działek).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
