Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe - w zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na wyposażenie lokalu mieszkalnego,

·nieprawidłowe - zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na prace wykończeniowe lokalu mieszkalnego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 31 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 2 kwietnia 2008 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: X (NIP: (...)), której przedmiotem jest m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z). Jest Pan obywatelem Polski oraz ma Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozlicza się Pan z zastosowaniem podatku liniowego.

Jest Pan właścicielem kilku nieruchomości, tj. zarówno lokali mieszkalnych, jak i niemieszkalnych. Przedmiotowe lokale zamierza Pan wprowadzić do swojej działalności gospodarczej jako środki trwałe i czerpać przychody z ich wynajmu w ramach prowadzonej działalności. Przedmiotowe lokale zostały przez Pana nabyte w stanie deweloperskim do samodzielnego wykończenia.

Zawarł Pan ze Spółką Y z siedzibą w (...) (dalej jako: „Spółka”) umowę, na mocy której, jako inwestor i właściciel lokali mieszkalnych, powierzył Pan tej Spółce sporządzenie i realizację indywidualnego projektu wykończenia konkretnych lokali „pod klucz”, w ramach których Spółka (jako wykonawca) zobowiązana była do przygotowania wizualizacji lokalu, projektu wykonawczego i kosztorysu, a po ich akceptacji przez Pana, do przystąpienia do remontu lokalu zgodnie z przygotowaną wcześniej dokumentacją projektową i pozostałą dokumentacją lokalową. Gdy zajdzie możliwość przekazania lokalu celem rozpoczęcia realizacji prac remontowych pomiędzy Stronami, spisywana jest umowa wykonawcza.

Jest/był Pan zobowiązany do uiszczenia wynagrodzenia za rzecz Spółki za realizację prac związanych z pracami projektowymi, wizualizacjami i przygotowanymi kosztorysami we wskazanych w umowie transzach. Wynagrodzenie za prace wykonawcze, realizację prac remontowych, objęte było/jest osobną umową wykonawczą. Natomiast, przedmiotem umowy wykonawczej zawartej przez Pana z tą samą Spółką jest przeprowadzenie prac remontowo-wykonawczych w lokalu mieszkalnym wraz z objęciem ich nadzorem Spółki – jako wykonawcy w celu zrealizowania wcześniej przygotowanego projektu przez Spółkę.

W zakres prac remontowo-budowlanych i wykończeniowych wchodzą:

a)przeróbki instalacji elektrycznej i wodnokanalizacyjnej,

b)gładzenie i malowanie ścian i sufitów,

c)układanie podłóg i listew przypodłogowych i gresu,

d)montaż ościeżnic, drzwi, klamek i oświetlenia,

e)wykończenie łazienki,

f)zamówienie, transport i montaż mebli oraz sprzętów,

g)wystrój i aranżacja wnętrza.

Własność wyposażenia lokalu przechodzi na Pana z chwilą uiszczenia ostatniej części wynagrodzenia przysługującego Spółce na mocy umowy wykonawczej.

Zgodnie z umową wykonawczą ma Pan obowiązek uiszczenia na rzecz Spółki - Wykonawcy, wynagrodzenia wynikającego z kosztorysu. Wynagrodzenie jest/było wypłacane w transzach. Z uiszczanego przez Pana wynagrodzenia, Spółka pokrywa wszelkie koszty zakupu materiałów i sprzętów niezbędnych do realizacji umowy, a także koszty nadzoru i usług wykonywanych.

Spółka wystawiła na Pana rzecz faktury zgodnie z kosztorysem obejmujące wskazane w nim pozycje (w tym: robociznę, materiały wykończeniowe, zabudowy meblowe, sprzęty AGD i inne wynikające z kosztorysu). Usługa miała/ma zostać zrealizowana przez Spółkę kompleksowo. Na własny rachunek ponosi Pan/będzie Pan ponosił dodatkowe koszty w postaci opłat za korzystanie z kontenera na odpady, gruz i śmieci – odpady remontowo-budowlane.

Podejmuje Pan działania mające na celu wyremontowanie, wykończenie lokalu mieszkalnego oraz jego wyposażenie celem umożliwienia prowadzenia w nim działalności gospodarczej (wynajmu na cele mieszkalne) i uzyskiwania z tego tytułu przychodów.

Planuje Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu:

·nakłady poczynione na wykończenie lokalu mieszkalnego,

·wydatki związane z wyposażeniem lokalu mieszkalnego.

Z uwagi bowiem na planowane przeznaczenie lokalu do celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej - wynajem na cele mieszkalne, konieczne jest poniesienie wydatków związanych z wykończeniem lokalu oraz jego wyposażeniem. Stan deweloperski lokalu uniemożliwia bowiem Panu prowadzenie działalności gospodarczej. Podejmowane przez Pana działania mają na celu aranżację lokalu mieszkalnego, zapewnienie funkcjonalności oraz komfortu użytkowników (potencjalnych najemców lokalu). Szacowny koszt prac wykończeniowych i wyposażenia wyniesie około: 250.000 zł.

Prace wykończeniowe i wyposażenie lokalu mieszkalnego następują przed oddaniem lokalu mieszkalnego do użytkowania przez najemców, ale po jego odbiorze i uzyskaniu zezwolenia na użytkowanie (po formalnym oddaniu lokalu mieszkalnego do użytkowania).

W skład wydatków związanych z pracami wykończeniowymi i wyposażeniem wchodzą wydatki na:

·robociznę,

·materiały wykończeniowe,

·podłogi, listwy, okładziny (panele, podkłady, płyty gresowe, drzwi z akcesoriami) wraz z wniesieniem i transportem,

·łazienka wraz z wniesieniem i transportem (płytki, zestaw podtynkowy, sanitariaty, kabina prysznicowa, uchwyty, wieszaki),

·oświetlenie,

·zabudowy meblowe (meble kuchenne, blaty, szafki rtv, szafy, regały, zabudowy pod umywalkę i zabudowa stelaża podtynkowego),

·oszklenie (lustra),

·sprzęt AGD i RTV (lodówka, płyta indukcyjna, piekarnik, zmywarka, pralko-suszarka, zlewozmywak, baterie kuchenne i łazienkowe, telewizor, uchwyt do telewizora) z podłączeniem sprzętu,

·meble wolnostojące z transportem, wniesieniem i montażem (sofa, stolik kawowy, krzesła, stół, dywan, łóżko, stoliki, obrazy),

·dodatki wraz z wniesieniem i montażem (żaluzje, firany, szyny, maskownice, moskitiery),

·sprzątanie.

Zamierza Pan odliczyć koszty poniesione przez Pana w związku z wykończeniem lokalu i zakupem wyposażenia środka trwałego, jakim jest lokal mieszkalny przystosowywany przez Pana do prowadzenia w nim działalności (na wynajem).

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Pana - opisane we wniosku, tj. wydatki na prace wykończeniowe i wydatki na wyposażenie lokalu mieszkalnego - będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i będą możliwe do odliczenia?

Pana stanowisko

Uważa Pan, że ponoszone przez Pana wydatki opisane we wniosku, tj. wydatki na prace wykończeniowe i wydatki na wyposażenie lokalu mieszkalnego będą stanowiły dla Pana koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą możliwe do odliczenia.

Podał Pan, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Podkreślił Pan, że tym samym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zamkniętego katalogu, czy też listy wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów. Zamiast tego, ustawodawca położył nacisk na cel ponoszonych wydatków oraz ich związek i wpływ na generowanie w ramach działalności gospodarczej przychodów.

W konsekwencji, w Pana opinii, zgodnie z brzmieniem cytowanego wyżej przepisu, za koszty uzyskania przychodów uznaje się wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli celem ich poniesienia jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłych okresach.

Jest Pan zatem zdania, że za koszty uzyskania przychodu rozumieć należy takie wydatki, których związek z przychodami jest bezpośredni, tj. służą ich osiągnięciu, jak i pośredni, a więc mają służyć ich zachowaniu lub zabezpieczeniu.

Zaznaczył Pan również, że - niezależnie od charakteru związku kosztów z przychodami - ustawodawca kładzie dodatkowy nacisk na racjonalność ich poniesienia oraz brak ich występowania na liście tzw. negatywnych kosztów, tj. wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dodatku, uważa Pan, że innym ważnym warunkiem umożliwiającym zakwalifikowanie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest jego należyte udokumentowanie, tj. podatnik powinien posiadać dowód stwierdzający fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem.

Mając na uwadze powyższe wskazuje Pan, że nie ulega wątpliwości, że wydatki ponoszone przez Pana na wykończenie i wyposażenie lokalu mieszkalnego są bezpośrednio powiązane z przychodami jakie będzie Pan osiągał w przyszłości na skutek wynajmu tego lokalu w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Gdyby nie wykończenie tego lokalu i doprowadzenie go do funkcjonalności, używalności, wyposażenie go w odpowiednie sanitariaty, umeblowanie wynajem tego lokalu nie byłby możliwy.

Podkreśla Pan, że lokal mieszkalny będzie/jest wykańczany w standardzie premium, tj. dla wymagających klientów z uwzględnieniem wszystkich udogodnień. Pana zdaniem - zdecydowanie - nastąpi zatem w tym przypadku ulepszenie tego lokalu mieszkalnego.

W Pana ocenie, poniesienie kosztów jest również racjonalne, konieczne do osiągania określonych, wyższych przychodów z wynajmu tego lokalu mieszkalnego. Posiada Pan przy tym pełną dokumentację obrazującą poniesione koszty w związku z wykończeniem i wyposażeniem lokalu mieszkalnego.

Reasumując, uważa Pan, że wydatki poniesione przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na prace wykończeniowe, które zostały przeprowadzone po oddaniu środka trwałego do używania (pozwolenie na użytkowanie) w celu jego dostosowania do możliwości wynajmu, zakup wyposażenia mieszkania (w tym: sprzętu AGD, RTV, mebli, dodatków dekoracyjnych), będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów tej działalności gospodarczej.

Powyższe - w Pana opinii - znajduje potwierdzenie w wydawanych już uprzednio interpretacjach. Tytułem przykładu podał Pan interpretację indywidualną z 9 maja 2023 r., znak 0112‑KDIL2‑2.4011.349.2023.1.AA:

Poniesione przez podatnika wydatki na remont środków trwałych, a więc odtworzenie (przywrócenie) pierwotnego stanu technicznego i wartości użytkowej oraz inne wydatki, które nie mają charakteru modernizacji, adaptacji, przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie podlegają zaliczeniu do jego wartości początkowej (nie powiększają jej). Tym samym mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów bez względu na ich wysokość (decydujące znaczenie ma charakter wydatków). Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której wynajmowany jest majątek firmy, który stanowią mieszkania, lokale użytkowe, nieruchomości niezabudowane, inne środki trwałe będące ruchomościami: w tym samochody, maszyny i urządzenia. Na podstawie przywołanych przepisów oraz opisu sprawy wskazuję, że wskazane przez Panią wydatki remontowe mieszkań oraz projektowania i aranżacji mieszkań mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej (…). Do kosztów tych może Pani również zaliczyć wydatki na zakup wyposażenia mieszkań, mebli ogrodowych, sprzątanie, ubezpieczenie mieszkań oraz ciężary podatkowe stanowiące koszty uzyskania przychodów, w tym podatek od nieruchomości – jako poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodów.

Podkreśla Pan, że ponoszone przez Pana wydatki na wykończenie lokalu nie stanowią jego przebudowy, czy rozbudowy, a są wynikiem projektowania i aranżacji mieszkań. Przede wszystkim są ponoszone jednak w celu osiągnięcia źródła przychodów w postaci umożliwienia wynajmu lokali mieszkalnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

·prawidłowe - w zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na wyposażenie lokalu mieszkalnego,

·nieprawidłowe - zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na prace wykończeniowe lokalu mieszkalnego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma zatem cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Stosownie do powyższego, żeby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

·został poniesiony przez Podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże fakt, że dana grupa wydatków nie została ujęta w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty - które w tym przepisie nie zostały wymienione - automatycznie mogą zostać uznane za koszty podatkowe.

Zgadzam się więc z Panem, że w przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa jednak na Podatniku.

Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika m.in., że:

·prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą,

·nabył Pan m.in. lokal mieszkalny w stanie deweloperskim - do samodzielnego wykończenia,

·podejmuje Pan działania mające na celu wyremontowanie, wykończenie oraz wyposażenie tego lokalu - celem umożliwienia prowadzenia w nim działalności gospodarczej (wynajmu na cele mieszkalne) i uzyskiwania z tego tytułu przychodów,

·prace wykończeniowe i wyposażenie lokalu mieszkalnego następują przed oddaniem lokalu mieszkalnego do użytkowania przez najemców, ale po jego odbiorze i uzyskaniu zezwolenia na użytkowanie (po formalnym oddaniu lokalu mieszkalnego do użytkowania),

·zamierza Pan odliczyć koszty poniesione w związku z wykończeniem lokalu i zakupem wyposażenia środka trwałego, jakim jest lokal mieszkalny przystosowywany przez Pana do prowadzenia w nim działalności (na wynajem).

Zauważam więc, w myśl pierwszego zdania art. 22 ust. 8 powołanej ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Z przepisu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi m.in.:

·stanowić własność lub współwłasność podatnika,

·zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

·być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

·przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,

·być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotne jest również to, że stosownie do treści art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ze względu na to, że - jak podkreśla Pan we wniosku:

stan deweloperski lokalu uniemożliwia bowiem Panu prowadzenie działalności gospodarczej,

konieczne jest poniesienie wydatków związanych z wykończeniem lokalu oraz jego wyposażeniem.

- wskazuję, że regulacje zawarte w art. 22g ust. 1 pkt 1 oraz w art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądzają, że:

·art. 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane - cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

·art. 22g ust. 3 tej ustawy:

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Nie budzi więc wątpliwości, że przytoczona wyżej definicja: „ceny nabycia”, określa przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej. Katalog kosztów, wymieniony we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, niewymienione w tym przepisie, które będą miały wpływ na wartość początkową środka trwałego, jeżeli koszty te będą związane z jego nabyciem, przystosowaniem do działalności oraz zostaną poniesione do dnia jego przekazania do używania.

Przedmiot Pana wniosku stanowi określenie, czy wydatki ponoszone przez Pana - opisane we wniosku, tj. wydatki na prace wykończeniowe i wydatki na wyposażenie lokalu mieszkalnego - będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i będą możliwe do odliczenia?

Z tego powodu muszę również wskazać, że art. 22d ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje, że:

1.Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

2.Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Ustawodawca - używając w wyżej wskazanej regulacji terminu „składnik majątku” - dopuszcza więc, w odniesieniu do składników majątku, o wartości początkowej w dniu przyjęcia do używania równej lub niższej niż 10 000 zł, których okres użytkowania jest dłuższy niż jeden rok, możliwość niekwalifikowania ich do środków trwałych. Dokonując kwalifikacji podatkowej w wyżej wskazanym zakresie, pod uwagę bierze się wartość jednostkową pojedynczej sztuki kompletnego i zdatnego do używania nabytego składnika majątku.

Zgodnie natomiast z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Z wyżej powołanych przepisów wynika zatem, że jeżeli zakupiony składnik majątku spełnia warunki do uznania go za środek trwały, ale jego wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, to wówczas Podatnik może, w zależności od dokonanego wyboru:

·nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tego składnika majątku trwałego i zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania, lub

·dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego albo w miesiącu następnym, lub

·dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych.

Stwierdzam więc, że skoro - jak zaznaczył Pan w złożonym wniosku:

·podejmuje Pan działania mające na celu wyremontowanie, wykończenie lokalu mieszkalnego oraz jego wyposażenie celem umożliwienia prowadzenia w nim działalności gospodarczej (wynajmu na cele mieszkalne) i uzyskiwania z tego tytułu przychodów,

·z uwagi na planowane przeznaczenie lokalu do celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej - wynajem na cele mieszkalne, konieczne jest poniesienie wydatków związanych z wykończeniem lokalu oraz jego wyposażeniem. Stan deweloperski lokalu uniemożliwia bowiem Panu prowadzenie działalności gospodarczej

- to opisane przez Pana wydatki, które poniósł/poniesie Pan na wykończenie tego lokalu („prace wykończeniowe”) powinien Pan uwzględnić w wartości początkowej środka trwałego - lokalu mieszkalnego.

Na powyższe nie ma bowiem wpływu fakt, że: „prace następują przed oddaniem lokalu mieszkalnego do użytkowania przez najemców, ale po jego odbiorze i uzyskaniu zezwolenia na użytkowanie (po formalnym oddaniu lokalu mieszkalnego do użytkowania)”, gdyż - jak wynika z definicji środka trwałego zawartej w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi on być „kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia (go) do używania”. A - zgodnie z Pana wskazaniem:

Stan deweloperski lokalu uniemożliwia bowiem Panu prowadzenie działalności gospodarczej.

Orzecznictwo (tytułem przykładu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 20 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Wr 638/19), odnosząc się do poruszonej wyżej kwestii, potwierdza bowiem, że:

(…) zgodnie z art. 22a ust. 1 PDOFizU, środki trwałe powinny być kompletne oraz zdatne do używania w dniu przyjęcia do używania. Oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie. Na kompletność i zdatność do użytku należy patrzeć przede wszystkim przez pryzmat wykorzystywania środków trwałych na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Środek trwały kompletny to środek niemający braków, całkowity. Środek trwały zdatny do użytku to rzecz nadająca się do wypełnienia przeznaczonych jej funkcji. Warunkiem koniecznym uznania danego przedmiotu za środek trwały jest jego wykorzystywanie przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Przez wykorzystywanie na potrzeby działalności należy rozumieć taką sytuację, w której dane rzeczy służą do prowadzenia działalności gospodarczej lub ułatwiają podatnikowi jej prowadzenie, przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki (w:) A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 22a, pkt 14 i 18). Uwzględniając powyższe uwagi, należy stwierdzić, że zawarty w art. 22a ust. 1 PDOFizU zwrotu „przyjęcie do używania” należy rozumieć w ten sposób, że środek trwały czy wartość niematerialna i prawna zostaną „przyjęte do używania”, jeśli podatnik rozpocznie ich faktyczne użytkowanie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą lub gdy odda je do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (umowa leasingu).

Z tego powodu nie mogę zgodzić się z Pana twierdzeniem, że:

(…) wydatki poniesione przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na prace wykończeniowe, które zostały przeprowadzone po oddaniu środka trwałego do używania (pozwolenie na użytkowanie) w celu jego dostosowania do możliwości wynajmu, będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów tej działalności gospodarczej.

Skutkiem powyższego, wydatki ponoszone przez Pana na opisane we wniosku prace wykończeniowe nie będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i nie będą możliwe do odliczenia, ponieważ od 1 stycznia 2023 r. zaliczanie do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych będących lokalami mieszkalnymi nie jest już możliwe (art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnosząc się natomiast do wydatków, które poniósł/poniesie Pan na wydatki na wyposażenie lokalu mieszkalnego zaznaczam, że wydatki te mogą przez Pana zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio, jeżeli ich wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przekracza 10 000 zł lub jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne, jeżeli dana rzecz - element wyposażenia - posiada cechy środka trwałego oraz jego wartość początkowa przekracza 10 000 zł.

Z tego powodu zgadzam się z Panem, że opisane we wniosku wydatki ponoszone przez Pana na wyposażenie lokalu mieszkalnego będą stanowiły koszt uzyskania przychodów dla prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i będą możliwe do odliczenia (dany wydatek - alternatywnie: będzie stanowił odrębny - od lokalu mieszkalnego - środek trwały lub na mocy art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub będzie mógł stanowić dla Pana koszt uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania).

Pana stanowisko uznaję więc za:

·prawidłowe - w zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na wyposażenie lokalu mieszkalnego,

·nieprawidłowe - zakresie odnoszącym się do wydatków ponoszonych przez Pana na prace wykończeniowe lokalu mieszkalnego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczam, że:

·przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania,

·przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku,

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.