Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2025 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną, emerytką. Emerytura jest Pani jedynym stałym źródłem dochodu. W celu dorobienia do emerytury zamierza Pani wynajmować dom jednorodzinny położony w X, działka 1/1, obręb (...).

Na podstawie pisemnej umowy użyczenia zawartej z synem korzysta Pani nieodpłatnie z domu jednorodzinnego, którego Pani syn jest właścicielem. Użyczający nie pobiera żadnych opłat z tytułu użyczenia. Pani syn nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu ani nie wykorzystuje nieruchomości w celach firmowych. Dom został użyczony nieodpłatnie, a najem prowadzi Pani samodzielnie, na własny rachunek, w celach zarobkowych.

Dom „został zarejestrowany” na Panią na platformie (...) w styczniu 2025 roku, jednak pierwsze rezerwacje pojawiły się dopiero w czerwcu 2025 roku. Wynajem ma charakter okazjonalny i sezonowy – planuje Pani udostępniać dom turystom głównie w okresie wakacyjnym, podczas weekendów, przerw świątecznych i ferii zimowych. Mogą się zdarzyć rezerwacje dłuższe na 1-2 tygodnie także poza okresem wakacyjnym. Dom nie będzie wynajmowany stale, tylko z przerwami. Poza okresami najmu dom będzie użytkowany przez Pani syna i pozostałą rodzinę lub pozostanie niewykorzystany.

Wynajem domu będzie odbywał się poza zarejestrowaną działalnością gospodarczą – w sposób okazjonalny, sezonowy, nieregularny i na niewielką skalę. Wniosek dotyczy potwierdzenia, czy taki sposób wynajmu może być traktowany jako najem prywatny w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani, że nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie najmu. Wynajem będzie miał charakter nieregularny, sezonowy, w niewielkiej skali, bez zatrudniania pracowników czy podwykonawców. Nie będzie Pani świadczyć dodatkowych usług charakterystycznych dla działalności hotelarskiej, takich jak wyżywienie, sprzątanie na żądanie, pranie, wynajem sprzętu, transport gości itp. Nie będzie również prowadzone oznaczenie obiektu jako hotelu, pensjonatu ani innej formy zorganizowanego zakwaterowania. Nie będzie recepcji ani zorganizowanego systemu meldunkowego – klucze będą przekazywane gościom osobiście lub zostawiane w umówionym miejscu.

Ogłoszenia i oferty najmu będą zamieszczane wyłącznie na zewnętrznych portalach internetowych, takich jak (...) lub innych podobnych. Aktualnie oferta znajduje się wyłącznie na portalu (...), jednak w przyszłości możliwe jest dodanie ogłoszeń również na innych platformach. Wszystkie czynności organizacyjne związane z najmem (kontakt z gośćmi, zarządzanie rezerwacjami, sprzątanie, drobne naprawy) wykonuje Pani samodzielnie, osobiście i nieodpłatnie. Nie korzysta Pani z żadnego pośrednika ani firmy zarządzającej najmem.

Przychody z wynajmu planuje Pani opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, według stawki 8,5%, zgodnie z art. 6 ust. 1a oraz art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Uzupełnienie

Dom jednorodzinny, którego dotyczy wniosek, nie stanowi składnika majątku związanego z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Nieruchomość jest własnością Pani syna, a Pani korzysta z niej na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. Ani Pani, ani Pani syn nie prowadzą działalności gospodarczej związanej z tą nieruchomością. Wynajem ma charakter okazjonalny, sezonowy i odbywa się poza działalnością gospodarczą.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym, uzyskiwane przez Panią przychody z najmu domu jednorodzinnego (nieruchomości użyczonej przez syna, niemającej związku z działalnością gospodarczą), mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

2.Czy najem domu jednorodzinnego, będącego własnością Pani syna i udostępnionego Pani na podstawie umowy użyczenia, prowadzony w sposób sezonowy, okazjonalny, w niewielkiej skali i bez świadczenia usług dodatkowych, może zostać zakwalifikowany jako najem prywatny, a tym samym nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, przedstawiony najem powinien być traktowany jako najem prywatny, a uzyskiwane z niego przychody mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki 8,5%.

Najem nie nosi cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, ani nie ma charakteru zawodowego. Nie zatrudnia Pani osób trzecich, nie świadczy usług dodatkowych, nie posiada recepcji, nie stosuje oznaczenia obiektu jako pensjonatu lub hotelu, a dom jest wynajmowany okazjonalnie i sezonowo.

Fakt korzystania z nieruchomości na podstawie umowy użyczenia nie wyklucza możliwości prowadzenia najmu prywatnego oraz nie powoduje obowiązku rejestracji działalności gospodarczej. Umowa użyczenia jest dopuszczalną formą korzystania z cudzej nieruchomości. W opisanym przypadku, gdy osoba biorąca nieruchomość w użyczenie samodzielnie wynajmuje ją osobom trzecim, uzyskany z tego tytułu przychód stanowi jej przychód podlegający opodatkowaniu jako najem prywatny, ponieważ nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Pani zdaniem – przychody z najmu mogą być opodatkowane na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jeśli przychód nie przekroczy 100 000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po ewentualnym przekroczeniu tej kwoty, od nadwyżki ponad 100 000 zł ryczałt wyniesie 12,5%.

Uważa Pani również, że zgodnie z art. 15 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie będzie Pani miała obowiązku prowadzenia ewidencji przychodów, ponieważ źródłem tych przychodów będzie najem niezwiązany z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym wniosła Pani o potwierdzenie, że opisany sposób wynajmu nie stanowi działalności gospodarczej oraz że uzyskane przychody mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako najem prywatny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy:

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 przywołanej ustawy:

Źródłami przychodów są:

‒pozarolnicza działalność gospodarcza;

‒najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zgodnie z którym:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu. Umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, regulujących zasady używania rzeczy.

Zgodnie z art. 710 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

W świetle tego przepisu – cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności. Z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, więc umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą. Kodeks cywilny nie przewiduje żadnej szczególnej formy zawierania tej umowy i może ona być zawarta w dowolnej formie, np. zwykłej pisemnej, ustnej, aktu notarialnego, czynności dorozumianych. Umowa użyczenia może przewidywać prawo do wynajmowania użyczonego lokalu przez osobę biorącą lokal w użyczenie. Jeśli ta osoba jest wynajmującym, wówczas przychód z najmu jest przychodem osoby biorącej lokal w użyczenie.

Zgodnie z powyższym, stroną osiągającą przychód z najmu jest Pani. Wobec tego Pani, jako osoba wynajmująca dom na podstawie umowy najmu, jest zobowiązana do opodatkowania przychodów osiągniętych z tego tytułu.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 przywoływanej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

‒zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

‒nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, oraz

‒wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zatem podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Uchwałą NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21 stwierdzono, że:

To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (...).

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

‒prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1);

‒osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawa o podatku dochodowym” (pkt 2).

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi: 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zamierza Pani wynajmować dom jednorodzinny. Na podstawie pisemnej umowy użyczenia zawartej z synem korzysta Pani nieodpłatnie z domu jednorodzinnego, którego Pani syn jest właścicielem. Dom został użyczony nieodpłatnie, a najem prowadzi Pani samodzielnie, na własny rachunek, w celach zarobkowych.

Wskazała Pani, że nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie najmu. Wynajem będzie miał charakter nieregularny, sezonowy, w niewielkiej skali, bez zatrudniania pracowników czy podwykonawców. Nie będzie Pani świadczyć dodatkowych usług charakterystycznych dla działalności hotelarskiej, takich jak wyżywienie, sprzątanie na żądanie, pranie, wynajem sprzętu, transport gości itp. Nie będzie również prowadzone oznaczenie obiektu jako hotelu, pensjonatu ani innej formy zorganizowanego zakwaterowania. Nie będzie recepcji ani zorganizowanego systemu meldunkowego – klucze będą przekazywane gościom osobiście lub zostawiane w umówionym miejscu. Ogłoszenia i oferty najmu będą zamieszczane wyłącznie na zewnętrznych portalach internetowych, takich jak (...) lub innych podobnych. Wszystkie czynności organizacyjne związane z najmem (kontakt z gośćmi, zarządzanie rezerwacjami, sprzątanie, drobne naprawy) wykonuje Pani samodzielnie, osobiście i nieodpłatnie. Nie korzysta Pani z żadnego pośrednika ani firmy zarządzającej najmem.

Dom jednorodzinny, którego dotyczy wniosek, nie stanowi składnika majątku związanego z jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że Pani działania w zakresie krótkotrwałego wynajmowania ww. domu nie wypełniają definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem przychody uzyskiwane przez Panią z tytułu tego wynajmu należy zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym, jeśli Pani przychód łączny z najmu nie przekracza kwoty 100 000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast w przypadku, gdy przychód ten przekroczy kwotę 100 000 zł, to wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych od nadwyżki ponad tę kwotę wynosi 12,5%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.