
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zwraca się Pan z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustalenia Pana rezydencji podatkowej w roku 2025.
W 2025 roku przebywa Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od 1 stycznia 2025 r. do dnia złożenia wniosku, tj. 10 sierpnia 2025 r., co daje 222 dni pobytu w Polsce. W tym okresie nie przebywał Pan ani jednego dnia w Norwegii. Posiada Pan adres zameldowania w Polsce: (…) oraz adres zameldowania w Norwegii: (…).
Nie posiada Pan żadnych nieruchomości w Polsce ani w Norwegii, jednak w dniu (…) 2025 r. planuje Pan nabyć nieruchomość gruntową w miejscowości (…) (Polska) z przeznaczeniem pod budowę domu jednorodzinnego. Od (…) 2022 r. mieszka Pan z żoną (…) oraz dziećmi […] w miejscowości (…), wynajmując mieszkanie, wspólnie wychowują Państwo dzieci. Starszy syn jest uczniem Szkoły (…) w (…), młodszy jeszcze nie uczęszcza do żadnej placówki. Dzieci mają tu swoich kolegów i koleżanki, uczestniczą w zajęciach pozalekcyjnych (zajęcia sportowe). Rodzina aktywnie uczestniczy w życiu lokalnej społeczności.
W Polsce mieszkają Pana rodzice oraz dalsza rodzina - m.in. teściowie i siostra z rodziną w (…). Ma Pan również szerokie grono przyjaciół i znajomych, z którymi utrzymuje regularne kontakty towarzyskie i rodzinne. W Norwegii nie utrzymuje Pan żadnych bliskich relacji prywatnych, Pana kontakty ograniczają się wyłącznie do spraw zawodowych z przeszłości. Posiada Pan obywatelstwo polskie i paszport polski.
W roku 2025 Pana dochody brutto z tytułu zasiłku chorobowego oraz ekwiwalentu urlopowego wynoszą ok. (…) NOK, natomiast dochody ze sprzedaży kryptowalut wynoszą ok. (…) PLN. Stan majątkowy:
·samochód osobowy zarejestrowany w Polsce o wartości ok. (…) PLN,
·gotówka na rachunkach bankowych w Polsce (…) - ok. (…) PLN;
·środki w norweskim banku (…) – (…) NOK;
·środki w banku (…) EUR;
·kryptowaluty - równowartość ok. (…) USD.
Zobowiązania kredytowe:
·(…) Bank – (…) PLN;
·(…) Bank – (…) PLN;
·(…) Bank – (…) PLN.
W Polsce znajduje się Pana ośrodek interesów życiowych i gospodarczych. Tu mieszka Pana najbliższa rodzina, tu wychowują się i uczą Pana dzieci, tu ma Pan trwałe więzi towarzyskie i rodzinne. W Norwegii nie ma Pan żadnego zaplecza rodzinnego, nie posiada Pan nieruchomości ani stałego miejsca zamieszkania. Po zakończeniu zwolnienia lekarskiego (… 2025 r.) nie planuje Pan powrotu do Norwegii, a zamierza podjąć pracę w Polsce i kontynuować życie rodzinne w kraju. Ze względu na stan zdrowia (choroba …) nie może Pan wykonywać dotychczasowej pracy w Norwegii.
Pytanie
1)Czy jest Pan polskim rezydentem podatkowym w 2025 roku?
2)Czy ma Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w 2025 roku?
Pana stanowisko w sprawie
W odniesieniu do pytania: „Czy jest Pan polskim rezydentem podatkowym w 2025 roku?” uważa Pan, że tak. W 2025 roku mieszka Pan w Polsce z rodziną - żoną i dwójką dzieci. Od 1 stycznia do dnia złożenia wniosku, czyli 10 sierpnia, minęły 222 dni i cały ten czas spędził Pan w Polsce. Do końca roku również zamierza Pan tu zostać. Pana życie jest związane z Polską - tu ma Pan żonę, dzieci, rodziców, rodzeństwo, znajomych, dzieci chodzą do szkoły w (…), biorą udział w zajęciach dodatkowych, mają Państwo tu krąg przyjaciół i codzienne życie rodzinne.
W Norwegii nie ma Pan rodziny ani przyjaciół, nie ma Pan nieruchomości, nie utrzymuje tam już żadnych bliższych relacji. Wychodzi więc na to, że Pana ośrodek życia jest w Polsce, a do tego spędza Pan tu ponad 183 dni w roku.
W odniesieniu do pytania: „Czy ma Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w 2025 roku?” - również uważa Pan, że tak. Skoro w tym roku spełnia Pan warunki polskiej rezydencji podatkowej, to zgodnie z przepisami powinien Pan w Polsce rozliczać wszystkie swoje dochody - zarówno te uzyskane w Polsce, jak i za granicą. Dotyczy to więc i dochodów z Norwegii (zasiłek chorobowy, ekwiwalent urlopowy) i dochodów z Polski (np. ze sprzedaży kryptowalut).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.
Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek. Podatnik spełniający kryteria wymienione w art. 3 ust. 1a ww. ustawy, jest uznawany za osobę mającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast podatnik który tych kryteriów nie spełnia podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Odnosząc się do powyższych przepisów oraz nakreślonego zdarzenia przyszłego uznać należy, że Pana ośrodek interesów osobistych w 2025 r. będzie znajdował się w Polsce. Również silniejsze powiązania gospodarcze w tymże roku będzie miał Pan w Polsce.
Jak wynika bowiem z opisu sprawy, posiada Pan obywatelstwo polskie i paszport polski. W Polsce mieszka Pana najbliższa rodzina, tu wychowują się i uczą Pana dzieci, tu ma Pan trwałe więzi towarzyskie i rodzinne. W Norwegii nie ma Pan żadnego zaplecza rodzinnego, nie posiada Pan nieruchomości ani stałego miejsca zamieszkania. Pana stan majątkowy to m.in.: samochód osobowy zarejestrowany w Polsce, gotówka na rachunkach bankowych w Polsce, środki w norweskim banku, środki w banku (…), kryptowaluty oraz zobowiązania kredytowe (…). Ze względu na stan zdrowia (choroba …) nie może Pan wykonywać dotychczasowej pracy w Norwegii. Po zakończeniu zwolnienia lekarskiego (… 2025 r.) nie planuje Pan powrotu do Norwegii, a zamierza podjąć pracę w Polsce i kontynuować życie rodzinne w kraju. W Polsce mieszkają Pana rodzice oraz dalsza rodzina. Ma Pan również szerokie grono przyjaciół i znajomych, z którymi utrzymuje regularne kontakty towarzyskie i rodzinne. W Norwegii nie utrzymuje Pan żadnych bliskich relacji prywatnych, Pana kontakty ograniczają się wyłącznie do spraw zawodowych z przeszłości. Nie posiada Pan żadnych nieruchomości w Polsce ani w Norwegii, jednak w 2025 r. planuje Pan nabyć nieruchomość gruntową w Polsce z przeznaczeniem pod budowę domu jednorodzinnego. Od (…)2022 r. mieszka Pan z żoną oraz dziećmi w Polsce, wynajmując mieszkanie, wspólnie wychowują Państwo dzieci. Rodzina aktywnie uczestniczy w życiu lokalnej społeczności.
W świetle powyższych okoliczności, uznać zatem należy, że w Polsce w 2025 r. będzie posiadał Pan ośrodek interesów życiowych, o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W analizowanej sprawie zostanie również spełniony warunek wskazany w art. 3 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy, ponieważ jak Pan wyjaśnił w 2025 roku przebywa Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od 1 stycznia 2025 r. do dnia złożenia wniosku (w tym okresie nie przebywał Pan ani jednego dnia w Norwegii). Wyjaśnił Pan również, że po zakończeniu zwolnienia lekarskiego (… 2025 r.) nie planuje Pan powrotu do Norwegii. Zatem w 2025 roku będzie przebywał Pan w Polsce powyżej 183 dni w roku.
Wobec tego w roku podatkowym 2025, będzie Pan posiadał miejsce zamieszkania na terytorium Polski w świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że w okresie tym będzie Pan w Polsce podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, tj. w Polsce podlegał Pan będzie opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
Wobec tego Pana stanowisko, zgodnie z którym w 2025 roku jest Pan polskim rezydentem podatkowym i ma Pan w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
