Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy działów specjalnych produkcji rolnej. Uzupełniła go Pani pismem z 14 lipca 2025 r. (wpływ 17 lipca 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (przedstawiony ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)
Zwraca się Pani o interpretację indywidualną w sprawie odchowu piskląt kur nieśnych (interpretacje, które przełożyła Pani do Urzędu Skarbowego, potwierdzające Pani stanowisko: z 10 października 2014 r. Nr ILPB1/415-659/14-5/IM; Nr IPPB1/415-340/14-2/KS oraz Nr ILPB1/4511-1-307/15-2/IM). Organ podatkowy opiera się na interpretacji z 20 października 2023 r. Nr 0112-KDIL2-4011.614.2023.1.MM, z którą nie może się Pani zgodzić.
Jest Pani rolnikiem, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nie widnieje w KRS, ani w ewidencji działalności w Urzędzie Gminy. Prowadzi Pani działy specjalne produkcji rolnej - wylęg piskląt, tucz brojlera.
Od minimum 20 lat przepisy norm szacunkowych działów specjalnych produkcji rolnej nie uległy zmianie, wobec tego nie ma w normach szacunkowych naliczania podatku od odchowu kurek nieśnych od pisklaka jednodniowego do wieku przed dojrzałością ptaka jako kury, czyli do 16 tygodnia życia.
Art. 7 Konstytucji RP stanowi, organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, tzn. organy państwowe nie mogą działać poza prawem, a więc wykonywać czynności, które nie są uregulowane przez przepisy prawa.
Ponadto, organy do wydawania interpretacji i organy podatkowe winny zastosować art. 2 Ordynacji podatkowej, czyli rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika, a jednak, w Pani ocenie, tak się nie rozstrzyga wątpliwości (jak z powyższych przepisów wynika, jedno prawo, a interpretacja i opodatkowanie różne w całym kraju).
Pani działalność rolnicza polega na dokonaniu inkubacji w swoim zakładzie wylęgu drobiu, opłaceniu podatku od wylężonych piskląt, następnie dokonaniu odchowu tych piskląt kur nieśnych linii żeńskiej do 12-14 tygodni życia, a następnie ich sprzedaży w drobnej ilości rolnikom indywidualnym w ilości nieprzekraczającej 300 szt.
Wobec tego, nie ma Pani obowiązku, zgodnie z ustawą z 4 listopada 2022 r. o systemie identyfikacji rejestracji zwierząt, czyli nie musi Pani uzyskiwać numeru weterynaryjnego identyfikacji WNI od Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej, aby zostać również zarejestrowana w ARMiR jako hodowca kur nieśnych, gdyż takiej produkcji Pani nie prowadzi.
Kura odchówka do 20 tygodnia życia nie jest uznana za kurę nioskę, ponieważ nie rozpoczęła jeszcze okresu nieśności.
Art. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, zawiera definicję kury nioski - jest to dorosły ptak płci żeńskiej z gatunku kura, który osiągnął dojrzałość nieśną i jest utrzymywany w celu produkcji jaj nieprzeznaczonych do wylęgu.
Wynika z powyższej normy prawa, że takiej produkcji Pani nie posiada, nie posiada identyfikacji weterynaryjnej, czyli numeru stada, który jest potrzebny przy sprzedaży jaj, aby zachowywać bezpieczeństwo dla klienta. Stado kur nieśnych, czyli producent jaj konsumpcyjnych podlega kontroli urzędowej PIW, obligatoryjnie zobowiązany jest do reżimu sanitarnego oraz badań jaj oraz wymazów podeszwowych z obiektu hodowlanego.
Wobec powyższego, odchów kurek w Pani gospodarstwie nie może być kwalifikowane jako kura nieśna, która produkuje jaja.
Według Pani, odchów piskląt kurek nieśnych stanowi, zgodnie z przepisem art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych PIT-6 dochodu rocznego nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak hodowla, odchów piskląt jednodniowych do 16 tygodni.
W związku z powyższym, jeżeli odchowane pisklęta nieśne do 16 tygodnia życia, które zostaną sprzedane rolnikom indywidualnym, nie są drobiem rzeźnym lub drobiem nieśnym, to do działalności tej nie będą miały zastosowanie zasady ustalenia dochodu przy zastosowaniu norm szacunkowych. Zasady te miałaby zastosowanie tylko do hodowli kur niosek produkujących jaja dla celów spożywczych, natomiast kury nioski reprodukcyjne wyłącznie produkujące jaja do rozrodu.
Skoro, w związku z odchowem kurek nieśnych dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to tym samym nie podlegają one wykazaniu w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu na formularzu PIT-36. Jednocześnie nie ciążą na Pani obowiązki przewidziane przez ustawodawcę w treści art. 43 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według Pani Urzędu Skarbowego, jest Pani hodowcą kur niosek. Nie może się Pani zgodzić z takim bezprawnym poglądem i dlatego wnioskuje Pani o indywidualną interpretację.
Nadmienia Pani, że logicznym jest, że podatnik za tak krótki czas odchowu nie może ponosić podatku od 1 sztuki kury 7 zł, gdzie pisklak kosztuje 5 zł i dodatkowo koszty odchowu (pasza, ogrzewanie, praca, profilaktyka weterynaryjna), a sprzedaż jest w granicach 20 zł.
Uzupełnienie wniosku
Prowadzi Pani gospodarstwo rolne wraz z mężem .... w myśl ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1176 ze zm.).
Działy specjalne produkcji rolnej prowadzi Pani od 1993 r., tzn. Zakład Wylęgu Drobiu istnieje Pani jako podatnik Urzędu Skarbowego, natomiast tucz brojlera jest w ewidencji skarbowej i ewidencji weterynaryjnej jako XY. Jest Pani pełnomocnikiem męża XY. Całość gospodarstwa stanowi wspólność majątkową. Małżonkowie wspólnie również rozliczają PIT-36.
Kurki odchowane jako ogólnoużytkowe sprzedaje Pani wyłącznie osobom fizycznym w ilościach od 5 szt. do 20 szt., którzy prowadzą gospodarstwa rolne. W latach poprzednich nie było potrzeby dokonywać odchowu kurek niosek ogólnoużytkowych, gdyż starsze pokolenie zakupywało od Pani bezpośrednio z Zakładu Wylęgu Drobiu, natomiast obecnie praktycznie nie ma już takiej sprzedaży ze względu na ekonomię odchowu kurek niosek ogólnoużytkowych.
Nie sprzedaje Pani kurek odchowanych ogólnoużytkowych na fermy drobiu przedsiębiorcom, gdyż jest to kurka ogólnoużytkowa rasy ...., która nie nadaje się do produkcji towarowej na fermy, produkuje mało jaj, jest kurą ogólnoużytkową, typową na wieś.
Osobiście wykonuje Pani wszystkie etapy związane z hodowlą kurek niosek ogólnoużytkowych poprzez: inkubację piskląt niosek, własny transport na fermę własną, poprzez żywienie i sprzedaż. Zaznacza Pani, że nie zatrudnia pracowników.
Przedmiotowe kurki nieśne ogólnoużytkowe pochodzą z własnej inkubacji jaj, z własnego Zakładu Wylęgu Drobiu w ..., nie stanowią zakupu.
Pisklęta tych kurek hodowane są na własnej fermie we własnym gospodarstwie rolnym w ...
Ilość zadeklarowanych w US to 10 000 szt. i od tylu sztuk opłaciła Pani podatek.
Okres odchowu, przetrzymywania jest różny, natomiast nie dłuższy jak 14 tygodni. Zaczyna Pani sprzedaż od 10 tygodnia życia odchowu kurek typowo na wieś.
Pozyskuje Pani klientów dzięki długiemu okresowi pracy w Zakładzie Wylęgu Drobiu, poprzez plakaty w Zakładzie i gospodarstwie rolnym. Po 35 latach pracy w drobiarstwie, wszyscy rolnicy wiedzą, że lęży Pani pisklęta kurki nieśne do zagrody wiejskiej i małą ilość ich odchowuje.
Rozliczenie za sprzedaż odchowanych kurek wiejskich następuje gotówkowo przy sprzedaży.
Przychód z sprzedaży kurek wynosi w granicach 180 tys., natomiast dochód z tych kurek jest w granicach 20 tys.
W imieniu męża XY prowadzi Pani działalność rolniczą polegającą na hodowli kurcząt rzeźnych brojlera oraz w 2024 r. prowadzili Państwo odchów kurek nieśnych ogólnoużytkowych. Są Państwo osobami fizycznymi. Podatek należny z działów specjalnych zapłacili Państwo za 2024 r. według norm szacunkowych jako kura nioska, natomiast w rozliczeniu PIT-36 nie wykazali Państwo odchowu tych kurek nieśnych ogólnoużytkowych.
Pytania (pytanie Nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy przychody ze sprzedaży polegającej na odchowie piskląt kurek nieśnych typowo wiejskich po dwóch miesiącach a przed dojrzałością i nieśnością jaj z własnej hodowli, należy uznać za przychody z działalności rolniczej, o których mowa art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy odchów przedmiotowych kurek typowo wiejskich, należy zaliczyć do działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Odchów kurek nieśnych jest działalnością rolniczą, gdzie przychody z tej działalności stanowią wyłączenia przedmiotowe.
Art. 2 ust. 1 pkt 1 przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Działalnością rolniczą jest chów zwierząt, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt, w trakcie których następuje ich biologiczny co najmniej przez okres dwóch miesięcy - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.
Wyżej wymieniony odchów kurek nieśnych typowo wiejskich nie jest działem specjalnym produkcji rolnej, bowiem w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak hodowla piskląt kurek ogólnoużytkowych do odchowu.
Liczebność produkcji odchowu kurek nieśnych ogólnoużytkowych nie można stosować zarówno dla kur niosek, jak i kurczaków rzeźnych ze względu na różnicę podatku oraz przepisów dotyczących kur dorosłych niosek, o czym pisała Pani wcześniej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Zgodnie art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym ,,załącznikiem nr 2”.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.
Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego – stanowiąca załącznik nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – określa, jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. W pkt 6 Tabeli wymienia się:
Drób nieśny powyżej 80 szt.:
a) kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym),
b) kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym),
c) gęsi (w stadzie reprodukcyjnym),
d) kaczki (w stadzie reprodukcyjnym),
e) indyki (w stadzie reprodukcyjnym),
f) kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).
Załącznik nr 2 pozwala także na określenie, czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa, czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji – do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy odchowem drobiu a jego sprzedażą jest krótszy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia, na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania hodowanego drobiu.
Podkreślam, że okres przetrzymywania hodowanych zwierząt i roślin ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy hodowlą z własnej inkubacji i sprzedażą jest krótszy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.
Na podstawie powołanych uregulowań prawnych oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzam, że odchów hodowlanych piskląt kurek nieśnych, gdzie okres odchowu, przetrzymywania jest różny, natomiast nie dłuższy jak 14 tygodni, a sprzedaż zaczyna Pani od 10 tygodnia życia odchowu kurek typowo na wieś, to ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy hodowlą z własnej inkubacji drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślam przy tym, jak już wyżej wskazano, że nie ma w tym przypadku znaczenia, na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób, zaś istotny jest tylko okres przetrzymywania hodowli drobiu.
Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że – zgodnie z przepisami ustawy – zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.
W przypadku drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 6 załącznika nr 2 do ustawy). Określając liczebność stada, ustawodawca określił je ogólnie, przez odwołanie się do pojęcia drobiu rzeźnego lub nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju, czy przeznaczenie. Nie wyłącza z tej wielkości kurcząt. Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Mimo że wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, stwierdzam, że wobec niewyłączenia kurcząt z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia.
Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, np. wyroki NSA z 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 2106/10; z 5 sierpnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1632/15.
Reasumując – prowadzona przez Panią działalność rolnicza jest zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:
Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.
Na podstawie art. 43 ust. 3 wskazanej ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:
1) zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji;
2) zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji;
3) rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.
W myśl pierwszego zdania art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.
Zauważam więc, że przy ustalaniu dochodu z działu specjalnego produkcji rolnej w rozliczeniu rocznym - w sytuacji zmieniającej się ilości jednostek produkcji w trakcie roku podatkowego i zawiadomienia o tym fakcie (zgodnie z obowiązującymi przepisami) naczelnika urzędu skarbowego, właściwe jest przyjmowanie za podstawę szacowania dochodu ilości jednostek produkcji, z uwzględnieniem zmian w trakcie roku podatkowego i normy szacunkowej wynikającej z powołanych przepisów proporcjonalnie do okresu, w których określona ilość jednostek produkcji u Pani występowała. Obliczenie następuje zatem przy zastosowaniu właściwej normy, proporcjonalnie do okresu, w którym działalność w określonym rozmiarze była przez Panią prowadzona.
Wobec powyższego, Pani stanowisko, zgodnie z którym odchów kurek nieśnych jest działalnością rolniczą, gdzie przychody z tej działalności stanowią wyłączenia przedmiotowe, uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – przedmiotowa interpretacja dotyczy Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani męża.
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Końcowo wskazuję, że Minister Finansów działając na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2014 r. Nr IPPB1/415-340/14-2/KS (na którą powołuje się Pani na potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska w sprawie) wydał w 23 marca 2016 r. zmienioną interpretację indywidualną: DD9.8222.2.13.2016.BRT.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.