Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...)

Wnioskodawca dokonuje transakcji z osobami fizycznymi z zagranicy, tj. niemającymi miejsca zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Polski, z tytułów objętych dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe transakcje nakładają na Wnioskodawcę wynikające z art. 41 ust. 4 ww. ustawy obowiązki płatnika podatku dochodowego w zakresie poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ww. ustawy.

Co do zasady, w przypadku zawierania umowy z osobą niemającą w Polsce miejsca zamieszkania Wnioskodawca żąda przedłożenia certyfikatu rezydencji podatkowej w celu poboru zryczałtowanego podatku z zastosowaniem stawki wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustalenia braku opodatkowania w Polsce zgodnie z taką umową.

Szeroki zakres współpracy z osobami będącymi nierezydentami sprawia, że Wnioskodawca otrzymuje certyfikaty rezydencji wystawiane przez administracje podatkowe wielu różnych państw. Certyfikaty te wystawiane są w sposób oraz na wzorach przyjętych przez te administracje. Co do zasady Wnioskodawca weryfikuje prawidłowość otrzymywanych certyfikatów w oparciu o art. 5a ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. sprawdza, czy certyfikat został wystawiony przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika oraz czy zawiera treść stanowiącą zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. Ponadto, w oparciu o art. 41 ust. 9a i 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (...) weryfikuje okres ważności certyfikatu.

Certyfikaty rezydencji wystawiane przez niektóre administracje podatkowe budzą następujące wątpliwości co do ich treści lub okresu ważności:

1)Certyfikaty rezydencji wystawiane na wzorach stosowanych przez austriacką administrację podatkową. Certyfikaty te składają się z:

a)części wypełnianej wyłącznie przez podmiot ubiegający się o otrzymanie certyfikatu rezydencji, w której w szczególności podmiot ten wskazuje, zgodnie z opisem poszczególnych rubryk formularza:

–swoje dane, w szczególności: nazwisko i imię /nazwę, adres;

–informacje o rodzaju i kwocie przychodu, który ma być preferencyjnie opodatkowany;

–kwotę, datę lub okres otrzymania przychodu, tj. okres, w którym otrzymał lub będzie otrzymywał powyższe przychody oraz ich przewidywaną kwotę;

–dane podmiotu wypłacającego wskazane wcześniej przychody, tj. płatnika należności;

–informacje, czy podatnik posiada silniejsze interesy osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych) z Austrią;

–oświadczenie, że wskazane dane są prawidłowe i kompletne;

–datę i podpis.

Powyższa część często wypełniana jest przez wnioskującego w indywidualny sposób, według jego wiedzy i rozumienia opisu rubryk. Według wiedzy Wnioskodawcy, opartej na analizie otrzymywanych austriackich certyfikatów rezydencji podatkowej, organ podatkowy nie dysponuje zasadniczo na moment wydania certyfikatu danymi dokumentującymi prawidłowość i zgodność ze stanem faktycznym informacji wpisanych przez wnioskującego.

W praktyce zdarza się, że kontrahent zagraniczny przedstawia Wnioskodawcy certyfikat pobrany/wystawiony ze wskazaniem innego niż Wnioskodawca podmiotu wypłacającego należność lub inny rodzaj przychodu, niż podlegający zapłacie przez Wnioskodawcę.

b)części wypełnianej przez austriacki organ podatkowy, w której organ ten potwierdza, że wnoszący o certyfikat jest rezydentem Austrii oraz że informacje dotyczące podatnika, zawarte w części wniosku wypełnianej przez podatnika, są prawidłowe. Część ta kończy się wskazaniem daty, pieczątką oraz podpisem urzędnika organu.

2)Certyfikaty rezydencji wystawiane na wzorach stosowanych przez niemiecką administrację podatkową. Certyfikaty te również składają się z:

a)części wypełnianej wyłącznie przez podmiot ubiegający się o otrzymanie certyfikatu rezydencji, w której w szczególności podmiot ten wskazuje, zgodnie z opisem poszczególnych rubryk formularza:

–swoje dane, w szczególności: nazwisko i imię /nazwę, adres;

–informację o posiadaniu centrum interesów osobistych i ekonomicznych na terenie Niemiec;

–informacje o rodzaju i kwocie przychodu, który ma być preferencyjnie opodatkowany;

–okres naliczenia przychodu, tj. okres, w którym przychody będą należne;

–dane podmiotu wypłacającego wskazane wcześniej przychody, tj. płatnika należności;

–datę i podpis.

Powyższa część często wypełniana jest przez wnioskującego w indywidualny sposób, według jego wiedzy i rozumienia opisu rubryk. Według wiedzy Wnioskodawcy, opartej na analizie otrzymywanych niemieckich certyfikatów rezydencji podatkowej, organ podatkowy nie dysponuje zasadniczo na moment wydania certyfikatu danymi dokumentującymi prawidłowość i zgodność ze stanem faktycznym informacji wpisanych przez wnioskującego.

W praktyce zdarza się, że kontrahent zagraniczny przedstawia Wnioskodawcy certyfikat pobrany/wystawiony ze wskazaniem innego niż Wnioskodawca podmiotu wypłacającego należność lub inny rodzaj przychodu, niż podlegający zapłacie przez Wnioskodawcę.

b)części wypełnianej przez niemiecki organ podatkowy, w której potwierdza on, że wnoszący o certyfikat jest rezydentem Niemiec oraz że informacje dotyczące podatnika, zawarte w części wniosku wypełnianej przez podatnika, są prawidłowe. Część ta kończy się wskazaniem daty, pieczątką oraz podpisem urzędnika.

3)Certyfikaty rezydencji wystawiane na wzorach stosowanych przykładowo przez amerykańską lub włoską administrację podatkową. W certyfikatach tych wskazywany jest rok podatkowy określony z użyciem określenia używanego dla roku kalendarzowego. Certyfikat taki zawiera następującą treść:

–dane organu podatkowego wydającego certyfikat;

–datę wydania certyfikatu;

–imię i nazwisko/nazwę podatnika, którego certyfikat dotyczy;

–identyfikator podatkowy tego podatnika;

–rok podatkowy (ang. „Tax Year”) tego podatnika;

–stwierdzenie, że podatnik ten jest rezydentem państwa wydającego certyfikat;

–imię, nazwisko i stanowisko urzędnika, który podpisał certyfikat.

Pytania

1.W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w pkt 1 i 2 powyżej, czy wskazanie przez podatnika w formularzu wniosku o wydanie certyfikatu określonego rodzaju przychodu wyklucza możliwość zastosowania go przez Wnioskodawcę do innego rodzaju przychodu objętego normą art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłacanego temu kontrahentowi?

2.W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w pkt 1 i 2 powyżej, czy wskazanie przez podatnika w formularzu wniosku o wydanie certyfikatu okresu powstania przychodu (wypłaty lub naliczenia) ma wpływ na termin ważności otrzymanego przez Wnioskodawcę certyfikatu?

3.W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w pkt 1 i 2 powyżej, czy wskazanie przez podatnika w formularzu wniosku o wydanie certyfikatu innego podmiotu wypłacającego należność wyklucza możliwość uwzględnienia go przez Wnioskodawcę w rozliczeniach z tym podatnikiem?

4.W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego w pkt 3 powyżej, czy w przypadku gdy płatnik zryczałtowanego PIT nie posiada wiedzy o roku podatkowym danego kontrahenta, który może nie pokrywać się z rokiem kalendarzowym, zasadne jest stanowisko, że dany certyfikat nie zawiera okresu ważności, co oznacza że będzie ważny przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania?

Państwa stanowisko w sprawie

W odniesieniu do pytania przedstawionego w pkt 1, w ocenie Wnioskodawcy, jak wskazano powyżej, certyfikat rezydencji stanowi wyłącznie zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika, zatem ma zastosowanie do wszelkich przychodów, do których odnosi się właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zawężenie jego stosowania do określonego w certyfikacie źródła przychodów nie znajduje uzasadnienia.

W odniesieniu do pytania przedstawionego w pkt 2, w ocenie Wnioskodawcy certyfikat rezydencji stanowi wyłącznie zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika, zatem inne dodatkowe informacje podane we wniosku o wydanie certyfikatu rezydencji – przykładowo okresu lub daty powstania przychodu – nie stanowią przesłanki do kwestionowania skuteczności poświadczenia miejsca zamieszania, o ile poświadczenie w tym zakresie nie budzi wątpliwości.

W odniesieniu do pytania przedstawionego w pkt 3, w ocenie Wnioskodawcy certyfikat rezydencji stanowi wyłącznie zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika, zatem inne dodatkowe informacje podane w certyfikacie rezydencji – przykładowo nazwa podmiotu wypłacającego wynagrodzenie – nie stanowią przesłanki do kwestionowania skuteczności poświadczenia miejsca zamieszania, o ile poświadczenie w tym zakresie nie budzi wątpliwości.

W odniesieniu do pytania przedstawionego w pkt 4, w ocenie Wnioskodawcy w każdym przypadku, w którym istnieją uzasadnione wątpliwości odnośnie okresu ważności certyfikatu rezydencji, w szczególności gdy certyfikat zawiera informację określoną jako „rok podatkowy” nazwany numerem roku kalendarzowego, płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego powinien przyjąć zasadę, według której termin ważności certyfikatu rezydencji liczony jest przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, wskazanych w ust. 1 przychodów, pobiera się w formie ryczałtu. Wysokość podatku dochodowego lub brak obowiązku poboru podatku dochodowego stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jednakże zastosowanie stawki podatku dochodowego wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku dochodowego zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 29, obowiązani są płatnicy dokonujący wypłat (świadczeń). Na Wnioskodawcy ciążą zatem obowiązki płatnika podatku dochodowego na podstawie powyższych przepisów, w tym również w zakresie pozyskiwania certyfikatów rezydencji, oceny ich treści w oparciu o obowiązujące przepisy oraz przestrzeganie terminu ich ważności.

Definicja certyfikatu rezydencji zawarta jest w art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o certyfikacie rezydencji oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Definicja nie wskazuje jakie warunki formalne powinien spełniać certyfikat rezydencji. Należy zatem przyjąć, że może on mieć dowolną formę pisemną/elektroniczną, co częściowo potwierdza również m.in. art. 41 ust. 9e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dopuszczalność stosowania kopii certyfikatów rezydencji podatkowej), o ile będzie wystawiony przez właściwy organ podatkowy obcego państwa oraz będzie zawierał w swej treści stwierdzenie o posiadaniu przez dany podmiot miejsca zamieszkania w tym państwie dla celów podatkowych. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencja) definiowane jest w poszczególnych umowach o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu. Z powyższej definicji nie wynika, by jakiekolwiek dodatkowe, inne informacje zawarte w takim dokumencie były konieczne lub dyskwalifikowały jego zastosowanie jako certyfikatu rezydencji, o ile informacje te nie są sprzeczne z istotą definiowanej wyżej treści.

Ad 1

Biorąc powyższe pod uwagę, milcząca akceptacja przez organ podatkowy rodzaju przychodu wskazanego przez podatnika w formularzu wniosku o wystawienie certyfikatu rezydencji jest informacją dodatkową, nieobjętą definicją ustawową. Jednak zamieszczenie tej informacji nie przekreśla istoty certyfikatu, jaką jest potwierdzenie przez organ podatkowy miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji) w państwie organu administracji podatkowej wydającego dany certyfikat. Miejsce to definiowane jest przy pomocy reguł zawartych we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania z zastosowaniem zasad wskazanych w Modelowej Konwencji OECD.

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych jest pojęciem autonomicznym odnoszącym się do konkretnego podmiotu oraz umowy wiążącej państwo jego zamieszkania i państwo, w którym przedkłada on certyfikat w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, wskazanie przez podatnika rodzaju źródła przychodów, w związku z którym ubiega się o otrzymanie certyfikatu rezydencji, jest informacją nadmiarową, nie objętą przytoczoną definicją prawną. Zastosowanie właściwej stawki wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub niepobranie podatku dochodowego zgodnie z taką umową, wynika wyłącznie z zapisów danej umowy, a nie z oświadczenia podatnika zawartego we wniosku o wydanie certyfikatu rezydencji. Potwierdzenie przez organ podatkowy w certyfikacie rezydencji miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w danym państwie wraz ze wskazaniem konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest wystarczające do zastosowania właściwych zapisów umowy w odniesieniu do źródła przychodów wypłacanego przez kontrahenta/płatnika w państwie źródła, w tym przypadku przez Wnioskodawcę w Polsce. Ograniczając się ściśle do informacji podanej w certyfikacie rezydencji wystawionym przez administrację podatkową państwa stosującego wzór zawierający wskazanie określonego źródła przychodów Wnioskodawca wypłacając różnego rodzaju przychody temu samemu kontrahentowi żądałby kolejnych certyfikatów rezydencji o tej samej, co do swej istoty, treści.

W ocenie Wnioskodawcy, pełniącego obowiązki płatnika podatku dochodowego, biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może on uwzględnić w odniesieniu do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego przedłożony przez podatnika certyfikat rezydencji, zawierający wskazanie danego źródła przychodów, również w przypadku wypłaty przychodów mieszczących się w innym źródle zdefiniowanym we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania łączącej Polskę z państwem organu podatkowego wystawiającego certyfikat rezydencji podatkowej.

Ad 2

Zgodnie z art. 41 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku dochodowego uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.

Certyfikat rezydencji jest zaświadczeniem wydanym przez organ administracji podatkowej. W tym kontekście, jeśli chodzi o zakres czasowy ważności certyfikatu, organ ten podpisany jest tylko pod częścią, która nie wskazuje takiego zakresu czasowego, czyli pod częściami certyfikatów austriackiego i niemieckiego, które są wypełniane przez organ podatkowy. Zatem Wnioskodawca obowiązany jest ustalić okres ważności takiego certyfikatu w oparciu o cytowany wyżej art. 41 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania – daty złożenia podpisu przez urzędnika organu podatkowego.

Zastosowanie powyższej zasady określonej w polskich przepisach podatkowych nie jest zależne od obowiązujących w innych krajach procedur dotyczących formy i treści składania wniosków o wydanie certyfikatu.

Ad 3

Biorąc powyższą argumentację pod uwagę, milcząca akceptacja przez organ podatkowy treści wniosku o wydanie certyfikatu rezydencji, również w odniesieniu do konkretnego podmiotu wypłacającego należność, którego podatnik wskazał w formularzu, jest informacją dodatkową wpisywaną przy wypełnianiu formularza, nie objętą definicją ustawową. Jednak zamieszczenie tej informacji nie przekreśla istoty certyfikatu, jaką jest potwierdzenie przez organ podatkowy miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji) w państwie organu administracji podatkowej wydającego dany certyfikat. Wskazanie konkretnego podmiotu wypłacającego wynagrodzenie w państwie źródła jest zbędne, jednak jego wskazanie nie uniemożliwia, zdaniem Wnioskodawcy, zastosowania tego certyfikatu przez innego wypłacającego/płatnika podatku dochodowego z tego samego państwa źródła przychodów.

Sytuacja powyższa może występować w obecnym stanie prawnym. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 9e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym. Zdarza się zatem, że podatnik mający wielu kontrahentów w danym państwie źródła pobiera certyfikat, wypełniając przygotowany przez władze podatkowe wzór wniosku, wskazuje jednego kontrahenta, któremu przedłoży np. oryginał wnioskowanego certyfikatu. W sytuacji gdy władze podatkowe danego państwa zamieszkania żądają wskazania we wniosku konkretnego kontrahenta, dla każdego innego kontrahenta z danego państwa źródła certyfikat rezydencji powinien być zatem wystawiany odrębnie, zawierając jednak tożsamą treść potwierdzaną przez organ podatkowy co do rezydencji wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy działanie takie, aczkolwiek zgodne z praktyką danego państwa wystawiającego certyfikat, nie musi oznaczać wadliwości kopii certyfikatu rezydencji przedkładanej kolejnemu kontrahentowi z danego państwa źródła, tj. w tym przypadku Wnioskodawcy w Polsce, o ile spełnione są wymogi wskazane w wyżej cytowanym art. 41 ust. 9e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może on uwzględnić w odniesieniu do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego przedłożoną przez podatnika kopię certyfikatu rezydencji, zawierającą dane innego polskiego płatnika podatku dochodowego, o ile kopia ta nie budzi uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym, tj. potwierdzeniem rzeczywistego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania łączącej Polskę z państwem administracji podatkowej wystawiającej ten certyfikat rezydencji.

Ad 4

Zgodnie z art. 41 ust. 9a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku dochodowego uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.

Wątpliwości Wnioskodawcy pojawiają się w odniesieniu do sytuacji, w której nie wskazano jednoznacznie okresu ważności, natomiast wpisana została informacja o roku podatkowym podatnika. Dotyczy to certyfikatów rezydencji, w których organ podatkowy wskazuje, że certyfikat dotyczy roku podatkowego określonego przy pomocy nazwy roku kalendarzowego, przykładowo – rok podatkowy 2023, 2024 itp. W takim przypadku nie jest możliwe jednoznaczne zidentyfikowanie okresu objętego rokiem podatkowym bez podjęcia dodatkowych czynności wyjaśniających.

Poszczególne państwa mogą definiować odmiennie lata podatkowe we własnym zakresie. Przykładowo w Polsce rokiem podatkowym, zgodnie z art. 11 Ordynacji podatkowej, jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. W przypadku osób fizycznych ustawa podatkowa nie stanowi inaczej, zatem rok podatkowy dla tych podatników pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Odmiennie natomiast stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników, wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z posiadanych przez Wnioskodawcę informacji wynika, że również w innych państwach rok podatkowy może być tożsamy lub różny od roku kalendarzowego. W przypadku otrzymania certyfikatu rezydencji zawierającego wskazanie w jego treści roku podatkowego Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie określić okresu, w którym dany certyfikat jest ważny. Przykładowo mogą zaistnieć co najmniej trzy warianty:

–rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym;

–rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i zaczyna się w dowolnym lub określonym miesiącu wskazanego roku kalendarzowego;

–rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i kończy się w dowolnym lub określonym miesiącu wskazanego roku kalendarzowego.

Ewentualne ustalenie faktycznego okresu ważności certyfikatu rezydencji wymagałoby w danym przypadku dodatkowych obowiązków płatnika, takich jak zapoznanie się z przepisami podatkowymi państwa wydającego certyfikat w zakresie wyznaczania i określania roku podatkowego oraz ewentualnie korespondencji z podatnikiem lub organem podatkowym podatnika w celu wyjaśnienia jaki rok podatkowy został przez niego przyjęty, o ile istnieje przewidziana w przepisach taka możliwość. Działania takie nie znajdują jednak oparcia w obowiązujących przepisach.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku dochodowego innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ww. ustawy, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku dochodowego, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania z podatnikiem.

Należyta staranność nałożona na płatnika powyższym przepisem nie oznacza nieograniczonego obowiązku weryfikowania przez płatnika wszelkich informacji o podatniku. Co do zasady należyta staranność, jak wskazano w powyższym przepisie, ma na celu badanie charakteru transakcji, istnienia powiązań z podatnikiem i weryfikowanie jego statusu jako rzeczywistego odbiorcy należności.

W ocenie Wnioskodawcy okres trwania roku podatkowego u odbiorcy należności nie zalicza się do okoliczności podlegających szczególnej weryfikacji w ramach należytej staranności. Reasumując, (...), jako płatnik podatku dochodowego w stanie faktycznym opisanym w zagadnieniu czwartym, w przypadkach niejednoznacznych nie ma obowiązku dochodzenia we własnym zakresie jaki rok podatkowy ma podatnik przedkładający certyfikat rezydencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, przypadek taki należy zinterpretować jako przedłożenie certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu jego ważności. W takiej sytuacji w celu stosowania postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z 41 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca przyjmuje okres ważności takiego certyfikatu obejmujący 12 miesięcy od dnia jego wydania.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy można znaleźć w przykładowych interpretacjach indywidualnych:

W odniesieniu do stanowisk dotyczących pytań 1, 2 i 3:

·interpretacja DKIS z 12 lipca 2019 r. sygn. 0114-KDIP2- 1.4010.154.2019.1.JC;

·interpretacja DKIS z 31 października 2024 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.783.2024.2.JK2;

·interpretacja DKIS z dnia 13 marca 2025 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.90.2025.1.JF.

W odniesieniu do pytania 4:

·interpretacja DKIS z 4 czerwca 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.153.2018.1.PW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.