Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej powstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości działek położonych B,

-prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Wnioskodawczyni w czasie trwania małżeństwa, objętego ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej razem z mężem zakupiła (…) czerwca 2018 r. nieruchomość A.

(…) października 2018 r. zostało wydane pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego na powyższej nieruchomości, którego budowę Wnioskodawczyni ukończyła wraz z mężem (…) kwietnia 2021 r.

(…) maja 2021 r. (…) wydał zaświadczenie o przystąpieniu do użytkowania.

W tym samym roku, tj. 2021 Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego dwie działki gruntu nr X oraz Y (stanowiące jedną nieruchomość) położone A.

1)(…) września 2022 r. ustanowiona została w małżeństwie Wnioskodawczyni rozdzielność majątkowa, prawomocna z dniem (…) marca 2023 r.,

2)(…) lutego 2023 r. orzeczony został rozwód małżeństwa Wnioskodawczyni, który uprawomocnił się (…) lutego 2023 r.,

3)(…) czerwca 2023 r. pomiędzy byłymi małżonkami została zawarta przedwstępna umowa podziału majątku wspólnego, w ramach której były mąż Wnioskodawczyni miał otrzymać nieruchomości wchodzące w skład majątku wspólnego, m.in. działki gruntu – nieruchomość położoną B,

4)(…) czerwca 2023 r. Wnioskodawczyni udzieliła byłemu mężowi notarialnego pełnomocnictwa do m.in. administrowania nieruchomościami, w których posiada udziały, a które objęte były uprzednio wspólnością majątkową małżeńską, w tym do zbycia nieruchomości i odbioru ceny sprzedaży, m. in. nieruchomości położonej B,

5)(…) kwietnia 2024 r. doszło do zbycia udziałów i przeniesienia własności nieruchomości – działek położonych B, nabytych w 2021 r., cena sprzedaży wyniosła (…), którą w całości pobrał i zatrzymał były mąż Wnioskodawczyni,

6)(…) września 2024 r. doszło do zbycia nieruchomości (przeniesienia własności zabudowanej nieruchomości mieszkalnej) A, nabytej w 2018 r. przez małżonków, w udziałach wynoszących po 1/2, cena zbycia to (…),

7)(…) września 2024 r. zawarta została umowa notarialna podziału majątku, w której ustalono, że prawo własności nieruchomości wchodzących uprzednio w skład majątku wspólnego (z wyłączeniem nieruchomości A, gdzie udziały w prawie własności nieruchomości wyniosły po 1/2) oraz środki ze zbycia nieruchomości B przypadają w całości byłemu mężowi Wnioskodawczyni.

W wyniku nieodpłatnego podziału majątku wspólnego małżonków, zgodnie z aktem notarialnym z dnia (…) września 2024 r. (…), załączonym do wniosku ORD-IN, Wnioskodawczyni nabyła:

(…).

Sprzedaż nieruchomości B oraz nieruchomości położonej A nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieruchomości B oraz nieruchomości położonej A nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań marketingowo-reklamowych w celu znalezienia nabywców. Sprzedażą nieruchomości B zajmował się wyłącznie były mąż Wnioskodawczyni, który posiadał pełnomocnictwo m.in. do administrowania nieruchomością, rozporządzenia udziałem Wnioskodawczyni, jak również zawarcia umowy sprzedaży oraz odbioru ceny sprzedaży. Wnioskodawczyni nie brała żadnego udziału w sprzedaży ww. nieruchomości, na jakimkolwiek etapie transakcji.

Sprzedaż nieruchomości położonej A została zlecona profesjonalnemu biuru nieruchomości, które podjęło działania w celu znalezienia nabywcy.

Wnioskodawczyni przed sprzedażą nieruchomości B nie podejmowała żadnych działań mających na celu podniesienie wartości, typu: doprowadzenie mediów, wytyczenie dróg dojazdowych, ogrodzenie, wystąpienie o warunki zabudowy itp. Sprzedaż organizował były mąż Wnioskodawczyni.

W odniesieniu do sprzedaży nieruchomości A była to sprzedaż domu jednorodzinnego, który Wnioskodawczyni wybudowała wraz z mężem, wykończyła oraz zamieszkiwała w nim w trakcie trwania małżeństwa.

Wskutek rozwodu Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęła decyzję o sprzedaży domu za pośrednictwem biura nieruchomości, dzięki czemu w niedługim czasie znaleziono nabywcę ww. nieruchomości, zaś Wnioskodawczyni za uzyskane środki ze sprzedaży zapewniła sobie lokal do zamieszkania oraz zabezpieczenie finansowe na przyszłość.

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem, w trakcie trwania małżeństwa oraz obowiązywania ustawowej wspólności majątkowej, zbyła dwie działki, położone (…), nabyte (…) czerwca 2021 r. Pierwsza z nich została sprzedana (…) lipca 2022 r. za kwotę (…), natomiast druga (…) sierpnia 2022 r. za kwotę (…).

Działki te zostały nabyte z zamiarem budowy domu letniskowego. Nie były w żaden sposób wykorzystywane od momentu nabycia do chwili ich sprzedaży.

Powodem sprzedaży był zakup innej działki, położonej bliżej domu letniskowego byłej teściowej Wnioskodawczyni w miejscowości (…), gdzie ostatecznie zrealizowana została budowa domu letniskowego, który zgodnie z późniejszym podziałem majątku wspólnego przypadł byłemu mężowi. Środki ze sprzedaży działek (…) zostały przeznaczone na ten cel, to jest zakup działki (…) i budowę domu letniskowego.

Wnioskodawczyni posiada obecnie mieszkanie (…), które zostało nabyte ze środków uzyskanych ze sprzedaży domu A. Zakup ten miał na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, mieszkanie służy wyłącznie celom mieszkaniowym i nie jest przeznaczone do sprzedaży w przyszłości. Nabycie nieruchomości było konieczne, ponieważ po sprzedaży domu Wnioskodawczyni nie miałaby innego miejsca zamieszkania.

Pytania

1. Czy z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości działek położonych B, z której cała cena sprzedaży przypadła w ramach podziału majątku wspólnego byłemu mężowi, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do opodatkowania 1/2 ceny sprzedaży (której nie pobrała) podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności zabudowanej nieruchomości położonej A, nabytej w roku 2018 – Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do opodatkowania 1/2 ceny sprzedaży podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż po jej stronie nie wystąpi przychód do opodatkowania z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w prawie własności działek położonych B, z uwagi na fakt, iż cała cena sprzedaży przypadła byłemu mężowi w ramach zarówno przedwstępnej umowy podziału majątku wspólnego, jak i ostatecznej umowy podziału majątku wspólnego, zawartej już po sprzedaży ww. nieruchomości w 2024 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli sprzedaż następuje przed upływem 5 lat podatkowych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Ze względu na fakt, iż zbycie po stronie Wnioskodawczyni nie miało charakteru odpłatnego, zatem po jej stronie nie wystąpi przychód do opodatkowania.

Zgodnie z uzasadnieniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 marca 2014 r., sygn. I SA/GI 1413/13 każde z małżonków jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego. W przypadku podziału majątku wspólnego, ustalenie wartości udziałów ma kluczowe znaczenie dla ewentualnego obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, z uwagi na to, że z tytułu sprzedaży 1/2 udziału prawa własności nieruchomości Wnioskodawczyni nie otrzymała ustalonej ceny (która w całości przypadła jej byłemu mężowi w ramach podziału majątku), zaś Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnej rekompensaty rzeczowej lub finansowej w ramach podziału majątku wspólnego po jej stronie nie wystąpi obowiązek w podatku dochodowym PIT.

Ad 2.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że sprzedaż 1/2 udziału w prawie własności zabudowanej działki nabytej w 2018 r., położonej A, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT), ponieważ upłynął 5-letni okres od dnia nabycia gruntu, niezależnie od daty zabudowania gruntu budynkiem mieszkalnym.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości oraz ww. praw majątkowych decydujące znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1-3 powołanej ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości.

Budynek trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony.

Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Dyrektor KIS w interpretacji z 27 października 2023 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.577.2023.1.PS) podkreślił, że dla nieruchomości, na której wybudowano budynek, pięcioletni termin nie jest liczony odrębnie dla nabycia gruntu i wybudowanego budynku, lecz od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto grunt na własność.

Podobnie, interpretacja indywidualna z 19 września 2024 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.546.2024.1.PS) wskazuje, że budynek stanowi część składową gruntu, więc data nabycia nieruchomości odnosi się do daty nabycia prawa własności gruntu, niezależnie od późniejszej budowy.

Jednolite jest również stanowisko sądów administracyjnych w tym zakresie:

Wyrok WSA w Warszawie z 26 listopada 2019 r. (III SA/Wa 452/19):

Sąd orzekł, że budynek wybudowany na gruncie staje się jego częścią składową nie może być zbywany osobno, więc liczy się data nabycia gruntu: Nieruchomość jako całość nabyta została z chwilą zakupu gruntu. Budynek wybudowany później nie zmienia tej daty.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2022 r. (II FSK 317/22) potwierdził: „(...) dla ustalenia momentu nabycia nieruchomości zabudowanej liczy się data nabycia gruntu nawet jeśli budynek powstał później”.

Uwzględniając powyższe za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, że dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia działki budowlanej, tj. 2018 r., niezależnie od daty wybudowania domu.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia gruntu, zatem nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z taką sprzedażą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podkreślić należy, że powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak wynika z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku zatem odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią udziałów w nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy ich odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

W szczególności art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Zatem, pojęcie „nabycie” należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie, której doszło do przysporzenia majątkowego. Tym samym, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Ponadto, stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego:

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym.

Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek. Zatem w sytuacji, gdy najpierw dochodzi do nabycia gruntu, a dopiero później wybudowany zostanie budynek, istotnym z podatkowego punktu widzenia jest moment nabycia gruntu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w czasie trwania małżeństwa, objętego ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej razem z mężem zakupiła Pani (…) czerwca 2018 r. nieruchomość A. (…) października 2018 r. zostało wydane pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego na powyższej nieruchomości, którego budowę ukończyła Pani wraz z mężem (…) kwietnia 2021 r. (…) maja 2021 r. (…) wydał zaświadczenie o przystąpieniu do użytkowania. W tym samym roku, tj. 2021 wraz z mężem nabyła Pani do majątku wspólnego dwie działki gruntu nr X oraz Y (stanowiące jedną nieruchomość) położone B. (…) września 2022 r. ustanowiona została w Pani małżeństwie rozdzielność majątkowa, prawomocna z dniem (…) marca 2023 r. (…) lutego 2023 r. orzeczony został rozwód Pani małżeństwa, który uprawomocnił się (…) lutego 2023 r. (…) czerwca 2023 r. pomiędzy Panią a byłym małżonkiem została zawarta przedwstępna umowa podziału majątku wspólnego, w ramach której Pani były mąż miał otrzymać nieruchomości wchodzące w skład majątku wspólnego, m.in. działki gruntu – nieruchomość położoną B. (…) czerwca 2023 r. udzieliła Pani byłemu mężowi notarialnego pełnomocnictwa do m.in. administrowania nieruchomościami, w których posiada Pani udziały, a które objęte były uprzednio wspólnością majątkową małżeńską, w tym do zbycia nieruchomości i odbioru ceny sprzedaży, m.in. nieruchomości położonej B. (…) kwietnia 2024 r. doszło do zbycia udziałów i przeniesienia własności nieruchomości – działek położonych B, nabytych w 2021 r., cena sprzedaży wyniosła (…), którą w całości pobrał i zatrzymał Pani były mąż. (…) września 2024 r. doszło do zbycia nieruchomości (przeniesienia własności zabudowanej nieruchomości mieszkalnej) A, nabytej w 2018 r. przez małżonków, w udziałach wynoszących po 1/2. (…) września 2024 r. zawarta została umowa notarialna podziału majątku, w której ustalono, że prawo własności nieruchomości wchodzących uprzednio w skład majątku wspólnego (z wyłączeniem nieruchomości A, gdzie udziały w prawie własności nieruchomości wyniosły po 1/2) oraz środki ze zbycia nieruchomości B przypadają w całości Pani byłemu mężowi. Sprzedaż nieruchomości B oraz nieruchomości położonej A nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomości przy A oraz nieruchomości położonej A nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Nie podejmowała Pani żadnych działań marketingowo-reklamowych w celu znalezienia nabywców. Sprzedażą nieruchomości przy B zajmował się wyłącznie Pani były mąż, który posiadał pełnomocnictwo m.in. do administrowania nieruchomością, rozporządzenia Pani udziałem, jak również zawarcia umowy sprzedaży oraz odbioru ceny sprzedaży. Nie brała Pani żadnego udziału w sprzedaży ww. nieruchomości, na jakimkolwiek etapie transakcji. Sprzedaż nieruchomości położonej A została zlecona profesjonalnemu biuru nieruchomości, które podjęło działania w celu znalezienia nabywcy. Przed sprzedażą nieruchomości B nie podejmowała Pani żadnych działań mających na celu podniesienie wartości, typu: doprowadzenie mediów, wytyczenie dróg dojazdowych, ogrodzenie, wystąpienie o warunki zabudowy itp. Sprzedaż organizował Pani były mąż. W odniesieniu do sprzedaży nieruchomości A była to sprzedaż domu jednorodzinnego, który wybudowała Pani wraz z mężem, wykończyła oraz zamieszkiwała w nim w trakcie trwania małżeństwa. Wskutek rozwodu podjęła Pani wraz z mężem decyzję o sprzedaży domu za pośrednictwem biura nieruchomości, dzięki czemu w niedługim czasie znaleziono nabywcę ww. nieruchomości, zaś Pani za uzyskane środki ze sprzedaży zapewniła sobie lokal do zamieszkania oraz zabezpieczenie finansowe na przyszłość. Wspólnie z mężem, w trakcie trwania małżeństwa oraz obowiązywania ustawowej wspólności majątkowej, zbyła Pani dwie działki, położone w miejscowości (…), nabyte (…) czerwca 2021 r. Pierwsza z nich została sprzedana (…) lipca 2022 r., natomiast druga (…) sierpnia 2022 r. Działki te zostały nabyte z zamiarem budowy domu letniskowego. Nie były w żaden sposób wykorzystywane od momentu nabycia do chwili ich sprzedaży. Powodem sprzedaży był zakup innej działki, położonej bliżej domu letniskowego Pani byłej teściowej w miejscowości (…), gdzie ostatecznie zrealizowana została budowa domu letniskowego, który zgodnie z późniejszym podziałem majątku wspólnego przypadł Pani byłemu mężowi. Środki ze sprzedaży działek (…) zostały przeznaczone na ten cel, to jest zakup działki (…) i budowę domu letniskowego. Posiada Pani obecnie mieszkanie (…), które zostało nabyte ze środków uzyskanych ze sprzedaży domu A. Zakup ten miał na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, mieszkanie służy wyłącznie celom mieszkaniowym i nie jest przeznaczone do sprzedaży w przyszłości. Nabycie nieruchomości było konieczne, ponieważ po sprzedaży domu nie miałaby Pani innego miejsca zamieszkania.

Wskazuję, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Według art. 31 § 1 wskazanej wyżej ustawy:

Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: