
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 5 sierpnia 2025 r. i 11 sierpnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W dniu 16 października 2006 r. wspólnie z mężem (…) jako konsument, zawarła Pani z … Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w …, … w … - Umowę nr … o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „…” waloryzowany kursem CHF (dalej jako: „Umowa”) o wartości 350 000,04 zł. Następcą prawnym … jest obecnie … . Kredyt został przeznaczony na sfinansowanie budowy domu jednorodzinnego na posiadanej wspólnie z mężem działce gruntu nr …, obręb …, przy ul. … . Przedmiotowa nieruchomość została wybudowana w celu zaspokojenia osobistych potrzeb mieszkaniowych i sfinansowana zgodnie z harmonogramem transz uruchamianych przez bank. Zaciągnięty kredyt został zabezpieczony hipoteką kaucyjną w wysokości 525 000,00 zł, ustanowioną na własności wyżej wymienionej działki gruntu wpisaną do KW nr …. W dniu 13 lutego 2024 r. kredyt został całkowicie spłacony poprzez zapłatę kwoty 336 535,00 zł ze środków pochodzących ze sprzedaży tej nieruchomości. Łączna wysokość wpłaconych do banku rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat wyniosła 763 625,55 zł (w tym kwoty 61 860,60 franków szwajcarskich przeliczonych po kursie NBP z dnia złożenia pozwu). Powołując się na abuzywność klauzul Umowy, wspólnie z mężem wytoczyła Pani przeciwko bankowi pozew indywidualny o nieważność Umowy, wnosząc o zasądzenie od banku kwoty 413 626,00 zł tytułem zwrotu nienależnie pobranych przez bank świadczeń w wykonaniu łączącej strony całkowicie nieważnej Umowy. Bank w dniu 24 czerwca 2025 r. zaproponował podpisanie ugody pozasądowej, aby zakończyć istniejący spór sądowy oraz zgodnie oświadczyć, że strony nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy oraz zobowiązują się do zakończenia istniejących sporów sądowych, przedmiotem których są roszczenia wynikające z Umowy. W celu ugodowego zakończenia sporu bank proponuje zwrócić Pani oraz mężowi łączną kwotę 331 700,72 zł. W proponowanej ugodzie bank oświadcza, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do wyżej wymienionej kwoty, na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu. Nadto, bank oświadcza, że wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej ugody, czy po stronie kredytobiorcy powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w ugodzie, a tym samym na Banku nie ciąży powyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualną i zamieścił o niej komunikat na swojej stronie internetowej. Uzupełniając opis stanu faktycznego, wskazuje Pani, że nie zawarła Pani żadnego innego kredytu na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Nadmienia Pani, że pomimo iż występuje Pani jako osoba fizyczna o indywidualną interpretację podatkową, zdarzenie przyszłe dotyczy ugody pomiędzy bankiem a Panią i mężem jako stroną przedmiotowej umowy kredytowej oraz ugody. Kredyt został spłacony solidarnie przez Panią i męża, zatem zwrot środków pieniężnych we wskazanej w propozycji ugody kwocie, tj. 331 700,72 zł nastąpi do Pani i do Pani męża łącznie na wspólne konto. Podnosi Pani tę kwestię, gdyż mimo iż w opisie zdarzenia przyszłego jest jednoznacznie wskazane, że stroną ugody jest Pani wspólnie z mężem, to w przesłanych pytaniach znajduje się wskazanie, jakoby kwota ugody przysługiwała w całości Pani. Rozumie Pani stan prawny, że podatnik występuje indywidualnie do Krajowej Informacji Skarbowej o interpretację podatkową, niemniej opis zdarzenia przyszłego dotyczy zawartej umowy wspólnie z Pani mężem i bank traktuje Panią i męża łącznie jako stronę umowy i ugody.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1)Czy zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości; jeśli nie, proszę wyjaśnić jaka część ww. kredytu obciąża Panią, a jaka współkredytobiorcę?
Odpowiedź: Par. 31 ust. 1 przedmiotowej umowy kredytu brzmi „Kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z Umowy”. Żadne inne zapisy przedmiotowej umowy nie wskazują na inny sposób odpowiedzialności kredytobiorców, niż solidarny i w taki też sposób umowa kredytowa była spłacana (z rachunku wspólnego).
2)Czy kwota 331 700,72 zł, którą otrzyma Pani od banku jest zwrotem na Pani rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy kredytowej przekazała Pani na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, czy jest to inna kwota – jaka (czego dotyczy)?
Odpowiedź: Tak, kwota 331 700,72 zł jest zwrotem środków pieniężnych na rzecz Pani i Pani męża (łącznie) jako strony umowy, które to środki pieniężne na mocy umowy kredytowej Pani i Pani mąż przekazaliście solidarnie na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych. Dodatkowo w opisie zdarzenia przyszłego wskazano „W proponowanej ugodzie bank oświadcza, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do wyżej wymienionej kwoty, na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny przygotowania informacji PlT-11 dla kwoty zwrotu. Nadto, bank oświadcza, że wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej ugody, czy po stronie kredytobiorcy powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w ugodzie, a tym samym na Banku nie ciąży powyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualny i zamieścił o niej komunikat na swojej stronie internetowej.”
3)Czy kwota 331 700,72zł, którą otrzyma Pani od banku mieści się w kwocie wpłacanej przez Panią podczas spłaty kredytu?
Odpowiedź: Tak, kwota 331 700,72 zł mieści się w kwocie 763 625,55 zł i zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego cyt. „Łączna wysokość wpłaconych do banku rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat wyniosła 763 625,55 zł (w tym kwoty 61 860,60 franków szwajcarskich przeliczonych po kursie NBP z dnia złożenia pozwu).”. Dodatkowo wskazuje Pani jak na wstępie, że kwota zwrotu nastąpi do Pani i do Pani męża łącznie, jako strony umowy i ugody.
4)Czy w wyniku ugody nastąpiło przewalutowanie kredytu na PLN?
Odpowiedź: Nie, w wyniku ugody nie nastąpiło przewalutowanie kredytu na PLN. Ponadto, kredyt został spłacony całkowicie, o czym mowa w opisie zdarzenia przyszłego cyt. „W dniu 13 lutego 2024 r. kredyt został całkowicie spłacony poprzez zapłatę kwoty 336 535,00 zł ze środków pochodzących ze sprzedaży tej nieruchomości.”
5)Dlaczego bank wypłaci kwotę 331 700,72zł – jakim tytułem ją wypłaci, z czego wynika ta wypłata, jaki ma charakter? W szczególności, czy jest to:
a)zwrot środków, które zostały wpłacone do banku tytułem spłaty rat kredytowo-odsetkowych, a które w wyniku ponownego przeliczenia zobowiązań kredytowych według kursów waluty przyjętych w ugodzie, zostały uznane za nadpłatę kredytu, albo
b)zwrot środków wpłaconych wcześniej do banku, które zostały w ugodzie uznane za nienależne bankowi z innych powodów (jakich?)?
Odpowiedź: Nawiązując do zapisów projektu ugody załączonego do wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, tj.:
Par. 1 ust. 2. „Kredytobiorca/y wykonując Umowę spłacił/li tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 61 860,60 CHF/479 994,26 PLN, a tytułem innych świadczeń pieniężnych 3 500,00 PLN.”,
Par. 1 ust. 5 „W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zobowiązuje się zwrócić na rzecz Kredytobiorcy/ów ustalaną przez Strony kwotę 331 700,72 PLN.”,
czyli bank zaproponował określoną kwotę zwrotu (ust. 5) w nawiązaniu do wpłaconych wcześniej przez nas środków pieniężnych (ust. 2).
W proponowanej treści ugody nie są wskazane żadne zapisy świadczące o „ponownym przeliczeniu zobowiązań kredytowych według kursów waluty przyjętych w ugodzie ”. Natomiast w załączniku nr 1 do projektu ugody umieszczone zostały zapisy wynikające bezpośrednio ze wskazań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Sądu Najwyższego o konsekwencjach potencjalnej abuzywności klauzul. Biorąc pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i sadów polskich, w znakomitej większości wyroków umowy kredytowe waloryzowane kursem walut obcych są uznane w całości za nieważne, właśnie ze względu na abuzywność stosowanych przez banki klauzul oraz bardzo często dodatkowo wskutek wadliwego prawnie procesu zawierania umów kredytowych łamiących podstawowe prawa konsumentów. Zważywszy na powyższe, w Pani ocenie jest to powód zwrotu środków nienależnie wpłaconych do banku.
6)Czy zwrot środków pieniężnych:
a)to odszkodowanie ze strony banku (jeśli tak, za jakie szkody)?
Odpowiedź: Nie. Z treści ugody nie wynikają żadne zapisy, które można uznać za odszkodowanie ze strony banku.
b)to wynagrodzenie za zaniechanie dochodzenia przez Panią roszczeń wobec banku na drodze sądowej lub odstąpienie od takich roszczeń?
Odpowiedź: Nie. W preambule projektu ugody w pkt 8 cyt. „W związku z zawarciem Ugody, Strony zgadzają się, że nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy oraz zobowiązują się do zakończenia istniejących sporów sądowych, przedmiotem których są roszczenia wynikające z Umowy.” ale ugoda nie traktuje o jakimkolwiek wynagrodzeniu za zaniechanie dochodzenia roszczeń wobec banku na drodze sądowej lub odstąpienie od takich roszczeń.
c)to zadośćuczynienie ze strony banku na Pani rzecz (jeśli tak, z tytułu jakich krzywd)?
Odpowiedź: Nie, ani w treści pozwu, ani w treści projektu ugody nie występują żadne odniesienia do zadośćuczynienia ze strony banku na Waszą rzecz.
d)to świadczenie z tytułu kredytu mieszkaniowego związanym z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania?
Odpowiedź: Nie, każda spłacana przez Was rata kapitałowo-odsetkowa wiązała się z dodatnią kwotą w części odsetkowej.
Pytanie
Czy kwota zwrotu, wynikająca z proponowanej przez bank ugody dotyczącej kredytu otrzymanego na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, kwota, która ma być zwrócona przez bank w wyniku zawarcia ugody, nie jest ani Pani dochodem, ani przychodem, lecz zwrotem niesłusznie pobranych kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat, a tym samym nie wiąże się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego.
Uzasadnienie stanowiska:
Zgodnie z Kodeksem cywilnym przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. W nawiązaniu do opisu stanu faktycznego, powołując się na abuzywność klauzul z Umowy Pani i Pani mąż wytoczyliście przeciwko bankowi pozew indywidualny o nieważność Umowy, wnosząc o zasądzenie od banku kwoty 413 626,00 zł tytułem zwrotu nienależnie pobranych przez bank świadczeń w wykonaniu łączącej strony całkowicie nieważnej Umowy. Bank proponuje podpisanie ugody, w wyniku której dokona zwrotu nienależnie pobranych świadczeń w wysokości 331 700,72 zł. Nadto, z definicji przychodu zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wywieść należy, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. Zważywszy na to, że proponowana kwota zwrotu mieści się w kwocie uiszczonych do banku rat kapitałowo-odsetkowych i innych opłat, tj. 763 625,55 zł (w tym kwoty 61 860,60 franków szwajcarskich przeliczonych po kursie NBP z dnia złożenia pozwu), uznać należy, że nie uzyska Pani, w przypadku zawarcia ugody, korzyści majątkowej, która mogłaby zostać potraktowana jako trwałe przysporzenie w Pani majątku. Tym samym, w związku ze zwrotem przez bank kwoty wynikającej z proponowanej ugody, po Pani stronie nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie wystąpi również obowiązek zapłaty podatku z tego tytułu. Takie stanowisko przedstawia także bank w treści ugody powołując się na otrzymaną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:
·dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
·dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).
W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
·pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
·pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Źródła przychodów
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Skutki podatkowe zwrotu przez bank należności stanowiącej zwrot zapłaconych kwot tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku
Jak stanowi art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):
Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp.
Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać.
Z kolei instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
Wobec powyższego, skoro jak Pani wskazała – kwota, którą bank Pani wypłaci będzie stanowić zwrot środków pieniężnych na rzecz Pani jako strony umowy, które to środki pieniężne na mocy umowy kredytowej przekazała Pani na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, a więc będzie stanowiła zwrot środków nienależnie wpłaconych do banku, to stwierdzam, że zwrot ten nie stanowić dla Pani przychodu.
Czynność ta nie spowoduje uzyskania przez Panią przysporzenia majątkowego, wzrostu Pani majątku. Otrzymana przez Panią kwota stanowić będzie zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłaciła Pani wcześniej do banku.
Pieniądze te nie będą Pani przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie będzie Pani miała obowiązku rozliczenia tych środków pieniężnych dla celów podatkowych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.
Wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób (np. Pani męża).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
