Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 16 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lipca 2025 r. (wpływ 28 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy określenia na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustawą PIT, momentu nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustaw, w przypadku gdy zbywana nieruchomość:

1)została nabyta pierwotnie do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżonków;

2)w trakcie trwania małżeństwa doszło do zawarcia umowy małżeńskiej - rozdzielności majątkowej, a nieruchomość przeszła do majątku osobistego jednego z małżonków;

3)finalnie doszło do rozwiązania umowy majątkowej małżeńskiej - rozdzielności majątkowej, a nieruchomość została zwrotnie darowana przez małżonka do majątku wspólnego małżonków i powyższy stan prawny nieruchomości zostaje niezmieniony do dnia złożenia niniejszego wniosku.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy następującego stanu faktycznego:

1.Dnia (…) lipca 2014 r. małżonkowie S i C L. nabyli przed zastępcą notarialnym (…) nieruchomość zlokalizowaną przy ul. (…);

2.Dnia (…) marca 2017 r. doszło do zawarcia przed notariuszem (…) umowy majątkowej małżeńskiej (rep. A (…)) i ustanowienia rozdzielności majątkowej.

3.Dnia (…) marca 2017 r. małżonkowie przed notariuszem (…) zawarli również umowę o częściowy podział majątku wspólnego i umowę o ustanowienie służebności mieszkania (rep. A …). Zgodnie z umową małżonkowie dokonali częściowego podziału majątku wspólnego nabytego przez nich w czasie obowiązywania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w ten sposób, że prawo własności nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (…) nabyła na wyłączną własność C. L.

4.Dnia (…) grudnia 2020 r. małżonkowie stanęli przed notariuszem (…) i zawarli kolejną umowę majątkową małżeńską (rep. A (…)) i rozwiązali umowę małżeńską majątkową z dnia (…) marca 2017 r. ustanowią aktem rep. A (…) i od dnia (…) grudnia 2020 r. obowiązuje ich ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

5.Dnia (…) lipca 2021 r. C. L. stanęła przed notariuszem (…) i dokonała darowizny (rep. A (…)), zgodnie z którą darowała ze swego majątku osobistego do majątku wspólnego małżonków S i C L. prawo własności nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (…)

6.Nieruchomość do dnia dzisiejszego przynależy do majątku wspólnego małżonków L. w ramach ustroju ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej.

Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego, ponieważ małżonkowie rozważają sprzedaż nieruchomości. Określenie momentu nabycia nieruchomości jest istotne dla stwierdzenia powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, nie wywołuje skutku w postaci obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Ponadto w piśmie z 24 lipca 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1)posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.),

2)prowadzi działalność gospodarczą w obszarze doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Przyszła sprzedaż nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy z punktu widzenia art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, do momentu nabycia nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (…) przez S. L. doszło w dniu (…) lipca 2014 r. - daty pierwotnego nabycia nieruchomości przez małżonków czy też w dniu (…) lipca 2021 r. - daty dokonania darowizny przez C. L. z jej majątku osobistego na rzecz majątku wspólnego małżonków?

2.Czy zbycie nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (…) w 2025 lub 2026 roku przez małżonków L. będzie źródłem przychodów i wywoła skutek w postaci obowiązku zapłaty podatku dochodowego w stosunku do małżonków w rozumieniu ustawy o PIT, w szczególności art. 30e ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy do ustawowej przesłanki nabycia nieruchomości wynikającej z ustawy o PIT doszło w chwili pierwotnego jej nabycia w następstwie aktu notarialnego z dnia (...) lipca 2014 r.

Kwestia określenia momentu nabycia zbywanej nieruchomości częściowo została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwałą z 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17. Zgodnie z sentencją powołanej wyżej uchwały „dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. Podobne stanowisko zostało przytoczone w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 15 maja 2017 r., II FPS 2/17 gdzie stwierdzono, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 k.r.i.o. nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Obowiązek podatkowy nie mógł zatem powstać, pierwszy raz w chwili zakupu nieruchomości wraz żoną, z którą łączyła go wspólność majątkowa, oraz drugi raz w wyniku podziału majątku. Niewłaściwe zatem jest wskazanie przez Sąd administracyjny pierwszej instancji, że datą nabycia nieruchomości jest data wydania orzeczenia o podziale majątku, a nie data rzeczywistego jej nabycia przez małżonków.

Należy zwrócić uwagę, że również w podobnym stanie faktycznym orzekał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18 dotyczącym darowizny nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku objętego wspólnością ustawową. Zdaniem Sądu skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy PIT od daty czy to ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej, czy też przeniesienia pojedynczego składnika z majątku osobistego jednego z nich do wspólnego majątku małżonków. Nie ma zatem podstaw prawnych, aby termin nabycia przez żonę nieruchomości liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, a należy przyjąć jako datę nabycia przez nią nieruchomości datę jej nabycia przez męża, skoro została na mocy umowy darowizny objęta wspólnością małżeńską. W ocenie Sądu jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku osobistego jednego z nich do majątku wspólnego obojga małżonków jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT nieruchomości i innych praw majątkowych przez drugiego małżonka. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej.

W ocenie Sądu konsekwencje podatkowe darowizny z majątku odrębnego do majątku wspólnego winny być identyczne, jak w przypadku umownego rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej w trybie art. 48 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Mając na uwadze wszystko powyższe, w opinii Wnioskodawcy przyjąć należy, że termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło pierwotne nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Ponadto w piśmie z 24 lipca 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko do pytania nr 2.

W ocenie Wnioskodawcy zbycie nieruchomości zlokalizowanej przy ul. (…) nie będzie źródłem przychodów Wnioskodawcy i nie wywoła skutku w postaci obowiązku zapłaty podatku dochodowego w rozumieniu ustawy o PIT, w szczególności art. 30e ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej  (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że (…) lipca 2014 r. małżonkowie nabyli nieruchomość do wspólności małżeńskiej. (…) marca 2017 r. doszło do zawarcia przed notariuszem umowy majątkowej małżeńskiej i ustanowienia rozdzielności majątkowej. W tym samym dniu małżonkowie przed notariuszem zawarli również umowę o częściowy podział majątku wspólnego i umowę o ustanowienie służebności mieszkania. Zgodnie z umową małżonkowie dokonali częściowego podziału majątku wspólnego nabytego przez nich w czasie obowiązywania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w ten sposób, że prawo własności nieruchomości nabyła na wyłączną własność Pana małżonka. (…) grudnia 2020 r. małżonkowie zawarli kolejną umowę majątkową małżeńską i rozwiązali umowę małżeńską majątkową z (…) marca 2017 r. i od (…) grudnia 2020 r. obowiązuje ich ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. (…) lipca 2021 r. Pana małżonka dokonała darowizny, zgodnie z którą darowała ze swego majątku osobistego do majątku wspólnego małżonków prawo własności nieruchomości. Nieruchomość do dnia dzisiejszego przynależy do majątku wspólnego małżonków w ramach ustroju ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej. Małżonkowie rozważają sprzedaż nieruchomości w 2025 bądź 2026 r.

W tym miejscu konieczne jest także powołanie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809), normujących stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak stanowi art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

W myśl art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć - jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.1071) - podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Stosownie do art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Strony mogą dokonać umownego podziału majątku nie zachowując reguły równych udziałów, co może być wynikiem wzajemnego obrachunku obejmującego splot interesów osobistych, majątkowych, rodzinnych, biznesowych i innych wykraczających poza ramy majątku dorobkowego.

Nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży znajduje się obecnie we wspólności majątkowej małżeńskiej. Jednak do tej wspólności wniesiona została w formie darowizny przez Pana małżonkę z majątku odrębnego (...) lipca 2021 r. Zatem ustalić należy, czy wniesienie nieruchomości do majątku wspólnego stanowiło dla Pana nowe nabycie w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Analogiczne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 933/18 dotyczącym darowizny nieruchomości z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku objętego wspólnością ustawową. Zdaniem Sądu:

W ocenie Sądu:

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, że skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy, wyzbyła się prawa do tej rzeczy. Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości lub prawa majątkowego wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Odnosząc powyższe wnioski do przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że włączenie w 2021 r. do majątku wspólnego małżonków nieruchomości, stanowiącej uprzednio majątek osobisty Pana małżonki, nie stanowiło nabycia tej nieruchomości przez Pana w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia przez Pana nieruchomości jest zatem data jej nabycia przez Pana małżonkę.

W konsekwencji, dla określenia czy w przedmiotowej sprawie upłynął okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy ustalić w jakiej dacie miało miejsce nabycie (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) tej nieruchomości do majątku odrębnego Pana małżonki.

Jak wynika z wniosku, (…) lipca 2014 r. zakupiliście Państwo przedmiotową nieruchomość w ramach wspólności małżeńskiej. (…) marca 2017 r. doszło do ustanowienia rozdzielności majątkowej i częściowego podziału majątku wspólnego, w wyniku którego prawo własności przedmiotowej nieruchomości nabyła na wyłączną własność Pana małżonka.

W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej, przewidzianej w art. 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa. Powyższe oznacza, że w momencie zakupu nieruchomości w 2014 r. do majątku wspólnego, Pana małżonka była współwłaścicielem całej nieruchomości. Późniejsze czynności prawne związane z ustanowieniem w 2017 r. rozdzielności majątkowej oraz częściowym podziałem majątku wspólnego, nie mają w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia przez Pana małżonkę prawa własności nieruchomości.

Zatem prawo własności przedmiotowej nieruchomości przysługiwało Pana małżonce nieprzerwanie od (...) lipca 2014 r. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując za datę nabycia przez Pana przedmiotowej nieruchomości należy uznać datę jej pierwotnego nabycia w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 2014 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych już upłynął. Wobec powyższego, nienastępująca w ramach działalności gospodarczej przyszła sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie wywoła dla Pana skutku w postaci obowiązku zapłaty podatku z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie określone skutki prawne.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Wobec powyższego, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Pana, a nie dla Pana małżonki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.