Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A. (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. W 2003 r. została zawarta umowa spółki B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka” lub „B.”), której wspólnikami zostali Wnioskodawca wraz z małżonką. Kapitał zakładowy Spółki wyniósł 50.200 zł i został pokryty wkładami pieniężnymi, przy czym Wnioskodawca objął 238 udziałów o łącznej wartości nominalnej 47.600 zł. Pozostałe udziały o wartości 2.600 zł zostały objęte przez małżonkę Wnioskodawcy. Dodatkowo, Wnioskodawca był wspólnikiem spółki UDS spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „UDS”), w której posiadał 2.149 udziałów stanowiących 99% kapitału zakładowego UDS (dalej jako: „Udziały UDS”). W 2016 r. doszło do podwyższenia kapitału zakładowego B. z dotychczasowej wysokości 50.200 zł do wysokości 124.750.000 zł., tj. o 124.700.000 zł poprzez ustanowienie 623.500 nowych udziałów o wartości nominalnej 200 zł każdy. Wnioskodawca objął 623.210 udziały w podwyższonym kapitale zakładowym w zamian za wkład niepieniężny w postaci Udziałów UDS o łącznej wartości nominalnej 1.074.500 zł oraz o łącznej wartości rynkowej 124.642.000 zł. Rynkowa wartość Udziałów UDS będących przedmiotem wkładu niepieniężnego została określona w wycenie sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Nominalna wartość udziałów w Spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci Udziałów UDS wyniosła 124.642.000 zł odpowiadając tym samym wartości rynkowej udziałów UDS określonej w wycenie rzeczoznawcy majątkowego. W efekcie, Wnioskodawca posiada obecnie w Spółce 623.448 udziały o łącznej wartości nominalnej 124.689.600 zł. Obecnie rozważane jest dobrowolne umorzenie części udziałów Wnioskodawcy w Spółce na zasadzie przewidzianej w art. 199 § 1 i 6 Kodeksu Spółek Handlowych, przy czym umorzenie nastąpi z czystego zysku Spółki. Zgodnie z bilansem sporządzanym na dzień 31 marca 2025 r., Spółka posiada zysk z lat ubiegłych w wysokości 25.133.805,06 zł.

Pytanie

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić koszt uzyskania przychodu w związku z dobrowolnym umorzeniem części udziałów w Spółce?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów w Spółce powinien zostać ustalony na zasadzie przewidzianej w art. 22 ust. 1f pkt 1 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy.

Na wstępie należy wskazać, że dobrowolne umorzenie udziałów na zasadzie określonej w art. 199 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych polega na nabyciu udziałów przez Spółkę w celu ich umorzenia, przy czym umorzenie może być przeprowadzone poprzez obniżenie kapitału zakładowego, jak również z czystego zysku.

Zgodnie z art. 199 § 6 KSH, umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.

W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że skoro dobrowolne umorzenie polega na zbyciu udziałów przez wspólnika na rzecz spółki, a następnie na wypłacie wynagrodzenia, to również dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, dobrowolne umorzenie udziałów powinno być kwalifikowane jako odpłatne zbycie udziału.

Oznacza to, że przychód uzyskany w następstwie dobrowolnego umorzenia udziałów będzie przychodem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT, zgodnie z którym za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2021 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.481.2021.1.DJ, Dyrektor KIS stwierdził, że: w przypadku umorzenia dobrowolnego osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia należy zakwalifikować do kapitałów pieniężnych - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 Ustawy o PIT, przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych. Innymi słowy, w świetle powołanych wyżej przepisów, konsekwencje dobrowolnego umorzenia udziałów na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych będą analogiczne jak w przypadku odpłatnego zbycia udziałów. W powyższym zakresie, przychód powstanie w momencie przeniesienia na spółkę własności udziałów w celu ich umorzenia. Ustalenie kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów zależy z kolei od sposobu w jaki doszło do objęcia (nabycia) zbywanych (umarzanych) udziałów. W sytuacji, gdy umarzane udziały zostały objęte w zamian za wkład pieniężny, koszt uzyskania przychodu ustala się w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, z wykupu przez emitenta obligacji, a także z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów; Z kolei w sytuacji, gdy umarzane udziały zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodu powinien zostać ustalony w oparciu o art. 22 ust. 1f pkt 1 Ustawy o PIT. Zgodnie z powołanym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca albo art. 17 ust. 1 pkt 9 - jeżeli zbywane udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również w zamian za wkład niepieniężny w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej. W przedstawionym opisie stanu faktycznego, przy określaniu wysokości kosztu uzyskania przychodu nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 7ca, ponieważ przepis ten odnosi się do przychodu z odpłatnego zbycia wierzytelności dotyczącej prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, koszt uzyskania przychodu z tytułu umorzenia udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny należy ustalić w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Niemniej, biorąc pod uwagę, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, do podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce oraz wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Udziałów UDS doszło w 2016 r., to przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów zastosowanie powinien znaleźć art. 17 ust. 1 pkt 9 w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2016 r. Zgodnie z tym przepisem, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny. W konsekwencji, skoro zgodnie z art. 22 ust. 1f koszt uzyskania przychodu ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 Ustawy o PIT to oznacza to, że nominalna wartość udziałów w Spółce objęta w zamian za wkład niepieniężny będzie stanowiła wysokość kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nominalna wartość udziałów w Spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci Udziałów UDS wyniosła 124.642.000 zł. odpowiadając tym samym wartości rynkowej udziałów UDS określonej w wycenie rzeczoznawcy majątkowego.

Powyższe oznacza, że w przypadku planowanego dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce, za koszt uzyskania przychodów należy przyjąć nominalną wartość udziałów w Spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów UDS. Przy czym, w sytuacji, gdy umorzeniu ulegnie jedynie część udziałów w Spółce, wysokość kosztu uzyskania przychodów powinna być określona w odpowiedniej proporcji do umarzanych udziałów.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2025 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.70.2025.2.TR, Dyrektor KIS wskazał, że „koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia (w celu dobrowolnego umorzenia) udziałów objętych przez Państwa w 2015 r. należało ustalić na dzień odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem brzmienia art. 22 ust. 1f pkt 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego w 2015 r., tj. w szczególności w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2017 r. sygn. 0112-KDIL3-3.4011.57.2017.1.WS, Dyrektor KIS wskazał, że: W sytuacji umorzenia udziałów (akcji) objętych za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (w tym np. w postaci udziałów (akcji), co ma miejsce w niniejszej sprawie), celem określenia wysokości kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia - zgodnie z powyższym przepisem - należy odwołać się do przepisu art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. W myśl powołanego przepisu: w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a - jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również za wkład w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 20 czerwca 2017 r. sygn. 0112-KDIL3-3.4011.55.2017.1.AK

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)

W art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W pojęciu odpłatnego zbycia udziałów, którym posługuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, mieści się zarówno sprzedaż udziałów, jak również dobrowolne umorzenie udziałów uregulowane przepisami Kodeksu spółek handlowych.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziału. Tryb umarzania udziału reguluje art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. z 2024 r. poz. 18 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Wartość wynagrodzenia otrzymanego w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów spółki kapitałowej zaliczona jest do przychodów z kapitałów pieniężnych określonych w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 17 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy:

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawą dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów z umorzenia dobrowolnego udziałów oraz odpłatnego zbycia udziałów są zatem następujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

• art. 22 ust. 1f ww. ustawy:

• art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy:

• art. 23 ust. 1 pkt 38c ustawy:

Jak wynika z treści powołanych przepisów, odnoszą się one do:

• kosztów dotyczących objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny (art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
• wydatków na objęcie udziałów (akcji) w sposób inny niż za wkład niepieniężny (art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy);
• wydatków na nabycie udziałów (akcji) (art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy)

i wskazują jako moment ich podatkowego rozliczenia moment odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38c, gdy do zbycia dochodzi w ramach wymiany udziałów (czyli w istocie poprzez wniesienie ich aportem do innej spółki). Celem tych przepisów jest odsunięcie w czasie rozliczenia kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem praw wspólnika w spółce do momentu utraty statusu wspólnika.

W przypadkach, których dotyczy art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy, to przesunięcie jest związane z formą uzyskania tego prawa - nabycie udziałów lub objęcie ich za wkład pieniężny nie daje bowiem podstaw do rozpoznania przychodu na moment zostania wspólnikiem.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem „wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)”. Zgodnie z językowym znaczeniem tego pojęcia „wydatek” to „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś” (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, www.sjp.pwn.pl). Synonimami „wydatku” są „nakład, koszt, suma, opłata, wysiłek” (www.synonimy.pl). Wydatki, o których mowa w omawianym przepisie, mają być przy tym poniesione na konkretny cel: „na objęcie lub nabycie udziałów (akcji)”.

Jednym z elementów cechujących kategorię kosztów uzyskania przychodów jest ich „poniesienie przez podatnika”, czyli możliwość przypisania faktu poniesienia kosztów do osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodów mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika - wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku realizowanych czynności i dotyczących go zdarzeń. Poniesienie kosztów jest co do zasady związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu. Kosztami uzyskania przychodów jako „wydatek na objęcie/nabycie udziałów” będzie w szczególności zapłata ceny objęcia/nabycia udziałów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W Pana przypadku udziały zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w 2016 roku. Przepisy obowiązujące w 2016 r. przewidywały, że objęcie udziałów w spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny skutkuje powstaniem przychodu, którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2016 roku stanowił:

Aby prawidłowo ocenić, czy uprawnienie to uległo zmianom, należy prześledzić zmiany art. 22 ust. 1f ustawy.

Przywołana treść przepisu została zmieniona ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1550) z dniem 1 stycznia 2017 r. Zgodnie z art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.:

Ustawa zmieniająca z 5 września 2016 r. zmieniła też brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dotychczas obowiązujących przepisach ustawodawca przyjął rozwiązanie, że przychodem była wartość nominalna otrzymanych w zamian za wkład udziałów. Po nowelizacji przychodem jest wartość wkładu określona w statucie albo w umowie spółki, a w razie ich braku w innym dokumencie o podobnym charakterze. Z uwagi na uchylenie pkt 9a w ust. 1 w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne było dostosowanie brzmienia art. 22 ust. 1f, gdyż odwoływał się do uchylanej jednostki redakcyjnej.

Wyżej wymieniona ustawa zmieniająca weszła w życie 1 stycznia 2017 r., z zastrzeżeniem wyjątków w niej wskazanych (art. 9 ustawy zmieniającej). Ustawodawca przewidział przy tym - w art. 4 ustawy zmieniającej - tzw. przepisy przejściowe (intertemporalne), które stanowią, że:

Zgodnie z regulacjami zawartymi w przepisie przejściowym koszty uzyskania przychodów ze zbycia udziałów (akcji) objętych przed 1 stycznia 2017 r. określa się na podstawie przepisów obowiązujących w roku objęcia tych udziałów (akcji).

Zatem legislator zróżnicował zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w zależności od sposobu nabycia sprzedawanych udziałów.

Z wniosku wynika, że nabył Pan udziały w 2003 r. w zamian za wkład pieniężny oraz w 2016 r. w zamian za wkład niepieniężny.

W tym miejscu zacytuję brzmienie art. 30b ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym:

Po myśli natomiast art. 30b ust. 7a ww. ustawy:

Z treści ww. przepisów wynika jednoznacznie, że opisana powyżej zasada first in - first out (FIFO) dotyczy przypadków, gdy nie jest możliwa identyfikacja poszczególnych, posiadanych przez udziałowców udziałów w spółce kapitałowej. A contrario, nie powinna być ona stosowana w tych sytuacjach, gdy podatnik potrafi przypisać rzeczywisty koszt nabycia.

Mając na uwadze ww. przepisy wskazuję, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku zbycia udziałów w spółce z o.o. objętych w różny sposób i po różnej cenie nie ustanowił, w jakiej kolejności podatnik powinien zbywać posiadane przez siebie udziały. Zatem wybór, w jakiej kolejności ma być przeprowadzona ta procedura, zależy od udziałowca posiadającego udziały w spółce z o.o., które mają być przedmiotem zbycia. W tym miejscu podkreślam, że powyższy sposób ustalania kolejności zbycia udziałów dotyczy sytuacji, gdy znany jest koszt nabycia udziałów będących przedmiotem zbycia.

W przypadku sprzedaży/zbycia w celu umorzenia udziałów nabytych za wkład pieniężny, kosztami uzyskania przychodu będą wydatki na nabycie, określone w cyt. art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku sprzedaży/zbycia w celu umorzenia udziałów nabytych za wkład niepieniężny, koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia (w celu dobrowolnego umorzenia) udziałów objętych przez Pana w 2016 r. należy ustalić na dzień odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem brzmienia art. 22 ust. 1f pkt 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego w 2016 r., tj. w szczególności w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionych przez Pana kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że - moim zdaniem - teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.