Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lipca 2025 r. (wpływ 29 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Wspólnota Gruntowa (...) (dalej: Wspólnota) została zorganizowana na podstawie ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych z dnia 29 czerwca 1963 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 169, z późn. zm.) na podstawie decyzji Wydziału (...) z dnia 29 stycznia 1964 r., stosownie do art. 1 i 8 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Na podstawie art. 18 powyższej ustawy zatwierdzono w dniu 14 lutego 2007 r. statut spółki: Wspólnoty (...) − utworzonej dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej w mieście (...). Z dniem, w którym decyzja o zatwierdzeniu statutu spółki stała się ostateczna, spółka nabywa osobowość prawną.

Nazwa spółki i skład zarządu spółki oraz obszar wspólnoty gruntowej i wykazy uprawnionych do korzystania z tej wspólnoty podlegają z urzędu wpisowi do ewidencji gruntów. Wszelkie późniejsze zmiany w obszarze wspólnoty gruntowej i w wykazie osób uprawnionych, jak również zmiana statutu i zmiany w składzie osobowym zarządu, zgłasza do ewidencji zarząd spółki.

Artykuł 1 ust. 1 ww. ustawy określa, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne o określonych przymiotach. Uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej polega na korzystaniu z nieruchomości stanowiącej przedmiot wspólnoty zgodnie z jej przeznaczeniem, m.in. poprzez pobieranie pożytków z użytków rolnych i leśnych.

Zgodnie z § 1 Statutu Spółki, spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej pod nazwą Wspólnota zwana dalej „Spółką”, posiada osobowość prawną i działa na podstawie statutu. Terenem działalności Spółki są grunty wspólne, położone na obszarze miasta (...). Przedmiotem działalności Spółki jest sprawowanie zarządu nad Wspólnotą i jej racjonalnie zagospodarowanie. Mimo, że Spółka posiada osobowość prawną nie jest właścicielem gruntów, lecz są one wyłącznie własnością członków Wspólnoty. Wspólnota czerpie przychody z dzierżaw gruntów udziałowcom rolnikom. Ponadto osiąga przychody ze sprzedaży trawy.

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 703). Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne - o określonych przymiotach (art. 1 ust. 1 ww. ustawy). Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty (art. 6 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych).

Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w ułamkowych częściach w sposób wymieniony w art. 9 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Utworzenie spółki następuje w drodze uchwały powziętej większością głosów uprawnionych do udziału we wspólnocie przy obecności przynajmniej ich połowy (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Jeżeli w skład wspólnoty wchodzą również lasy, grunty leśne lub nieużytki przeznaczone do zalesienia (art. 6 ust. 2 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych), do zagospodarowania takich gruntów może być utworzona odrębna spółka (art. 14 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka ta jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Członkami spółki są osoby uprawnione do udziału we wspólności gruntowej - art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Członkami spółki mogą być również posiadacze gruntów przyległych do wspólnoty gruntowej na warunkach określonych w statucie - art. 16 ust. 1 tejże ustawy.

Za zobowiązania spółki odpowiada spółka całym swoim majątkiem stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

Członkowie spółki odpowiadają za zobowiązania spółki tylko do wysokości wartości ich udziałów w tej wspólnocie, jeżeli chodzi jednak o zobowiązania spółki utworzonej do zagospodarowania gruntów określonych w art. 1 ust. 2 - odpowiednio do wysokości udziału w korzyściach osiąganych z tych gruntów (art. 20 ust. 2 ww. ustawy).

W przypadku wspólnot gruntowych, mamy do czynienia ze szczególnym rodzajem współwłasności, do którego, ze względu na regulację zawartą w ustawie o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, nie znajdują zastosowania przepisy o współwłasności z Kodeksu cywilnego.

Osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę dla sprawowania zarządu nad gruntami wspólnoty. Spółka, choć posiada osobowość prawną, nie jest właścicielem gruntów lub odrębnym od współużytkowników przedsiębiorcą.

Zauważyć należy, że spółka w momencie jej powołania nie staje się właścicielem gruntu wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Grunty te stanowią w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Oznacza to, że dochód z dzierżawy czy sprzedaży gruntów będących wyłączną własnością wspólnoty nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jako dochód spółki. Zatem, obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i uiszczenia podatku ciąży na każdej osobie fizycznej uprawnionej do udziału we wspólnocie gruntowej.

Wspólnota gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które przysługuje osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne.

Członkowie wspólnoty nie posiadają zatem wszystkich praw wynikających z przepisów Kodeksu cywilnego, dotyczących współwłasności rzeczy, gdyż jest to współwłasność szczególnego rodzaju i rządząca się przepisami ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Członek wspólnoty nie może zbyć udziału osobie spoza wspólnoty, a jedynie wspólnota może dokonać zbycia gruntów za zgodą wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Zatem wszelkiego rodzaju przychody uzyskane przez wspólnotę stanowią dochód, będący wyłączną własnością jej członków.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że przychody spółki z tytułu dzierżawy gruntów pomniejszone o koszty zarządu spółki nie stanowią dochodu spółki, lecz osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej.

W 2023 r. jako spółka będąca spółką dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej w miejscowości (...) wypłaciła swoim udziałowcom podział z zysku z lat poprzednich jako inne świadczenie o charakterze finansowym z podziału pożytku. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) Spółka wypłaciła świadczenie na rzecz swoich udziałowców z dzierżaw oraz ze sprzedaży płodów rolnych − trawy. Od wyżej wypłaconego świadczenia płatnik zapłacił podatek dochodowy w wysokości 19% i złożył deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT-8AR. Po zakończonym roku podatkowym płatnik, czyli spółka przekazała osobom, którym wypłaciła świadczenie finansowe, jak również do właściwego Urzędu Skarbowego, informację o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

Złożona została także deklaracja CIT-8 i z tytułu uzyskanych dochodów Wspólnota Gruntowa uiściła podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 9%. Na dochód, który został opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych, składał się dochód:

a)dzierżawy części gruntów rolnych;

b)sprzedaż płodów rolnych − generalnie trawy;

c)sprzedaż działki gruntu rolnego;

d)odsetki od lokat bankowych.

Pytania

1.Czy zgodnie z art. 30b ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 poz. 1128 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” Spółka postąpiła zgodnie z przepisami i złożyła do Urzędu Skarbowego informację o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C dla członków wspólnoty wykazując te dochody w części E i zapłaciła podatek dochodowy?

2.Czy Spółka zarządzająca Wspólnotą nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych ponieważ uzyskiwane przychody z dzierżawy gruntów, sprzedaży płodów rolnych, oraz incydentalnej sprzedaży działki gruntu rolnego nie są jej dochodami. Czy w związku z powyższym powinna składać do Urzędu Skarbowego zeznanie podatkowe CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe, oraz uiszczać podatek dochodowy od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 1 w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób pranych pytanie Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 140). Z definicji za wartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne - o określonych przymiotach.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty. Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w ułamkowych częściach w sposób wymieniony w art. 9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład wspólnoty.

Natomiast z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że wspólnota gruntowa stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje spółka, utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału. Zauważyć jednak należy że spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Analiza przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wyraźnie wskazuje, że majątek wspólnoty stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej.

Wspólnota gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które to prawo przysługuje osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne. Stąd też uzyskiwane przez wspólnotę przychody stanowią przychody osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Przychód z tego tytułu należy zatem przypisać członkom wspólnoty.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlej a opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku:

• tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
• obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.): Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35,41 i 42e tej ustawy. Ustawodawca nie nałożył jednak obowiązków płatnika na spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej, dokonujące podziału pożytków na poszczególnych członków wspólnoty gruntowej.

Zatem w związku z wypłatą na rzecz osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej dochodu, Spółka nie była zobowiązana do poboru od wypłaconych kwot podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzyskane przez członków wspólnoty dochody nie są dochodami z kapitałów pieniężnych. W szczególności nie są dochodami z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, od których płatnik powinien pobrać 19% podatek dochodowy.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z dywidend i innych przychodów r z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 4 cytowanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, pkt 1-11 oraz Ub-13 z zastrzeżeniem ust. 4d, 5,10,12 i 21.

Wskazane przepisy nie znajdą w sprawie zastosowania, ponieważ jak wyjaśniono już wyżej to nie spółka uzyskuje dochody opodatkowane podatkiem dochodowym, ale poszczególni członkowie wspólnoty gruntowej. Wszelkiego rodzaju przychody uzyskane przez wspólnotę stanowią dochód, będący wyłączną własnością jej członków.

Również wskazany we wniosku przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania w opisanej sytuacji. Zgodnie z tym przepisem:

Od dochodów uzyskanych:

1) z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających;

2) z odpłatnego zbycia udziałów (akcji);

3) z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni;

4) z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny;

5) z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych

- podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Przepis ten dotyczy zatem ściśle określonych dochodów zaliczanych do dochodów z kapitałów pieniężnych. Natomiast w omawianej sprawie zyski, które zostały podzielone i wypłacone udziałowcom pochodziły ze sprzedaży płodów rolnych , dzierżawy gruntów rolnych, sprzedaży działki rolnej .

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. I tak, w myśl art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 333 z późn. zm.):Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z. wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Za gospodarstwo rolne - w myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy uważa się: Obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Gospodarstwem rolnym, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym są więc wyłącznie wymienione wyżej grunty o powierzchni przekraczając! j 1 ha, będące własnością lub znajdujące się w posiadaniu określonego podmiotu. Tym samym, dla przychodu członka Wspólnot i z tytułu sprzedaży płodów rolnych , dzierżawy gruntów rolnych, incydentalnej sprzedaży działki gruntu rolnego - zastosowanie znajduje art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 140 ze zm.). Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne - o określonych przymiotach.

Z art. 6 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Wielkość udziałów we wspólnocie gruntowej normuje art. 9 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym:

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych:

Natomiast, z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że:

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że wspólnota gruntowa stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje spółka, utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału. Zauważyć jednak należy, że spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Analiza przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wyraźnie wskazuje, że majątek wspólnoty stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Wspólnota gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które to prawo przysługuje osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne.

Stąd też uzyskiwane przez wspólnotę przychody stanowią przychody osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Przychód z tego tytułu należy zatem przypisać poszczególnym członkom wspólnoty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku:

• tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
• obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e tej ustawy.

Ustawodawca nie nałożył jednak obowiązków płatnika na spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej, dokonujące podziału pożytków na poszczególnych członków wspólnoty gruntowej.

Uzyskane przez członków wspólnoty dochody nie są dochodami z kapitałów pieniężnych. W szczególności nie są dochodami z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, od których płatnik powinien pobrać 19% podatek dochodowy.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 4 cytowanej ustawy:

Wskazane przepisy nie znajdą w sprawie zastosowania, ponieważ jak wyjaśniono już wyżej to nie spółka uzyskuje dochody opodatkowane podatkiem dochodowym, ale poszczególni członkowie wspólnoty gruntowej. Wszelkiego rodzaju przychody uzyskane przez wspólnotę stanowią dochód, będący wyłączną własnością jej członków.

Również wskazany we wniosku przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2023 (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) nie znajdzie zastosowania w opisanej sytuacji. Zgodnie z tym przepisem:

Przepis ten dotyczy zatem ściśle określonych dochodów zaliczanych do dochodów z kapitałów pieniężnych. Natomiast w omawianej sprawie zyski, które zostały podzielone i wypłacone członkom wspólnoty (udziałowcom) pochodziły – jak sami Państwo wskazali –ze sprzedaży płodów rolnych , dzierżawy gruntów rolnych, sprzedaży działki rolnej .

W związku z powyższym, nie byli Państwo zobowiązani do poboru, od wypłaconych kwot (zysku) na rzecz osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej, podatku dochodowego od osób fizycznych. Przychody te powinny zostać rozliczone samodzielnie przez poszczególnych członków wspólnoty gruntowej. Nie byli Państwo również zobowiązani do przesłania członkom wspólnoty i właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego żadnych deklaracji i informacji podatkowych tj. PIT-8C i PIT-8AR.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazuję, iż interpretacja nie odnosi się sposobu rozliczenia otrzymanych dochodów przez członka Wspólnot z tytułu sprzedaży płodów rolnych, dzierżawy gruntów rolnych, incydentalnej sprzedaży działki gruntu rolnego – oraz zastosowania w sprawie art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na który powołuje się Spółka we własnym stanowisku. Odnosi się ściśle do zadanego we wniosku pytania. Członkowie wspólnoty chcąc uzyskać interpretację odnośnie swoich obowiązków winni wystąpić z indywidualnymi wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.