
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej jest:
- prawidłowe – w części dotyczącej wydatków poniesionych na dostosowanie łazienki i toalety do potrzeb męża,
- nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 czerwca 2025 r., pismem z 27 czerwca 2025 r., pismem z 30 czerwca 2025 r. oraz pismem z 18 sierpnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W 2021 r. Pani mąż zachorował na nowotwór. W wyniku półrocznego leczenia-chemioterapii i jej skutków ubocznych przez blisko 1,5 roku nie był w stanie pracować stacjonarnie oraz samodzielnie funkcjonować. Nie był w stanie realizować podstawowych czynności życiowych - począwszy od codziennych zakupów, jak i podstawowych czynności życiowych. Następnie zachorował na kolejne dwa nowotwory (przeszedł 2 operacje - przerzuty). Kolejny okres nie mógł pracować i funkcjonować. Mąż otrzymał orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym z datą rozpoczęcia niepełnosprawności od dnia wykrycia pierwszego nowotworu, tj. od marca 2021 r.
W celu usprawnienia funkcjonowania przeprowadziła Pani w 2022 r. remont mieszkania, który polegał m.in. na wydzieleniu z kuchni pomieszczenia, w którym można przebywać oraz modyfikacji łazienki - zmiana wanny na prysznic. Ze względu na fakt, iż Pani mąż był obłożnie chory, nie uczestniczył, ani w pracach przygotowawczych, ani w samych pracach remontowych, a Pani pokryła wszystkie koszty remontu.
Niepełnosprawność Pani męża jest datowana od 16 marca 2021 r. Organ wydający orzeczenie: (...) Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (…).
Remont obejmował wyodrębnienie jednego pokoju z kuchni na potrzeby męża oraz dostosowanie łazienki i toalety poprzez usunięcie progu i wyrównanie poziomów w łazience i toalecie, usunięcie wanny i zamiana jej na prysznic. Remont obejmował również wymianę kuchni oraz remont tzw. salonu, który został połączony z kuchnią. Nie zamierza Pani wliczać żadnych kosztów niezwiązanych z dostosowaniem mieszkania np. nowej kuchni, ani sprzętu kuchennego, ani kosztów związanych z modyfikacjami salonu. Jedynie te koszty, które faktycznie były niezbędne do funkcjonowania męża. Należy dodać, iż próbowała Pani ustalić w US dokładnie szczegóły wydatków, które może Pani odliczyć, niestety pracownik odmówił Pani wsparcia w tym zakresie.
Chce Pani odliczyć wydatki na remont mieszkania za 2022 rok (rok, w którym poniesiono wydatki).
Posiada Pani faktury VAT wystawione w związku z remontem mieszkania, które obejmują: Pani dane jako kupującego, dane wystawcy dokumentu, datę wystawienia (kilka faktur od wykonawcy, wystawiane sukcesywnie w miarę postępu prac), wszystkie faktury mają rok wystawienia 2022 oraz taki sam rok płatności.
Koszt remontu został poniesiony z Pani własnych środków finansowych, nie został sfinansowany ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - w żadnej formie oraz od żadnej z ww. instytucji, ani żadnego innego źródła nie otrzymała Pani wsparcia. Mąż również nie uzyskał żadnego wsparcia.
Pani mąż przez blisko pół roku nie był w stanie poruszać się samodzielnie, nie mógł wykonywać najprostszych czynności życiowych. Do łazienki były prowadzony i przez wiele miesięcy nie był w stanie korzystać z wanny. Mycie odbywało się w łóżku. Mieszkanie przed remontem miało otwarty salon, co powodowało traumę u męża, ponieważ codziennie oglądały go dzieci. Dzieci zmuszone były do oglądania oraz słuchania męża, który wielokrotnie w trakcie choroby miał problemy urologiczne. Stąd konieczność wydzielenia z kuchni pokoju, który Pani mąż nazywał umieralnią, przy pokoju została dostosowana mini toaleta. Po zakończeniu leczenia, konieczne było wyrzucenie łóżka, ze względu na jego stan i zakup nowego.
Poczynione wydatki stanowią likwidację barier architektonicznych zapewniające realizację Pani mężowi podstawowych potrzeb życiowych.
Wyremontowane zostało mieszkanie własnościowe – mają Państwo po 50% udziałów w nieruchomości.
Nie posiada Pani z mężem i nie posiadała na moment poniesienia wydatków wskazanych we wniosku wspólności majątkowej małżeńskiej.
Wydatki nie zostały zaliczone i odliczone w jakiekolwiek formie i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Uzyskała Pani w roku podatkowym, za który chce Pani odliczyć wydatki poniesione na remont mieszkania dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ulgi osiągnięte z tytułu umowy o pracę. Wysokość dochodu ok. 80 000,00 brutto.
Pani mąż nie uzyskał w roku podatkowym, za który chce Pani odliczyć wydatki poniesione na remont mieszkania dochodów.
Jest Pani w pełni świadoma faktu, iż odliczeniu mogą podlegać jedynie wydatki związane z dostosowaniem mieszkania do potrzeb Pani męża i nie były w żaden inny sposób refundowane/zwracane/odzyskiwane przez np. PFRON i inne instytucje.
Uzupełnienie stanu faktycznego
Wszystkie faktury związane z remontem mieszkania są „wystawione” na Panią i tylko takie kwalifikowalne wydatki objęte tymi fakturami planuje Pani uwzględnić w odliczeniu.
Przepisy w sposób szczegółowy nie wskazują, jakie koszty podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zakres odliczenia oraz zaliczenie właściwych kosztów ciąży na podatniku. W związku z powyższym zamierzała Pani odliczyć jedynie koszty związane z remontem łazienki oraz toalety, tj. demontaż istniejącej armatury (wanna), usunięcie oraz położenie glazury i terakoty, montaż kabiny prysznicowej, uchwytu prysznicowego, wyrównanie podłogi-usunięcie progów, malowanie pomieszczeń.
W związku z brakiem uregulowań szczegółowych nie planowała Pani zaliczyć kosztu „przerobienia” kuchni na pokój dla Pani męża, ani zakupu czy też montażu nowej kuchni w istniejącym pomieszczeniu, ani prac budowalno-remontowych z tym związanych. Pokój dla Pani męża de facto jest zwykłym pokojem, który nie ma jakichś specjalnych modyfikacji związanych z niepełnosprawnością, ponieważ mąż wymagał pomocy nawet przy drobnych czynnościach i żadne „pomoce” fizyczne (typu drabinka łóżkowa) nie zdawały egzaminu. Pani mąż samodzielnie nie poruszał się praktycznie wcale, wymagał wsparcia nawet przy drobnych czynnościach, a próby samodzielnego poruszania się skończyły się dwukrotnie utratą przytomności i poważnymi obrażeniami.
Pomieszczenie kuchenne nie ma żadnych niestandardowych rozwiązań dla osób niepełnosprawnych.
Obecnie Pani mąż nie korzysta ze wspomagania (laska, kule, chodzik, balkonik, wózek inwalidzki) przy poruszaniu się po mieszkaniu. W trakcie choroby poruszał się jedynie w Pani asyście. Nie był w stanie poruszać się w pełni samodzielnie. Po zakończeniu każdego cyklu chemioterapii, przez okres ok. 2-3 tygodni nie poruszał się praktycznie wcale.
Lokal położony jest w miejscowości (…). Ma powierzchnię 74,2 m2. Znajduje się na drugiej kondygnacji, bez windy. Został zakupiony w 2004 r. bezpośrednio od (…). Razem z mężem są Państwo jedynymi właścicielami nieruchomości. Dysponują Państwo prawem odrębnej własności lokalu mieszkalnego. W lokalu nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Lokal zajmujemy razem z dwójką dzieci.
W Pani opinii wszystkie wydatki, będące przedmiotem Pani zapytania a związane z remontem łazienki i kuchni będą stanowić wydatki na przystosowanie mieszkania dla męża, jak i jego wyposażenia, odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez Pani męża niepełnosprawności. Tylko takie wydatki zamierza Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Pani mąż nie był w stanie samodzielnie funkcjonować. Nie był w stanie nawet samodzielnie wykąpać się, ani dotrzeć do pomieszczeń sanitarnych. Dzięki przeprowadzonym modyfikacjom, miał możliwość samodzielnie umyć się i oporządzić. Z jego niepełnosprawnością związany jest również fakt, że w trakcie zdiagnozowania pięciu nowotworów, choruje cała rodzina. Po około trzeciej chemioterapii mąż nie był w stanie samodzielnie funkcjonować. Ciągle towarzyszyły mu nudności oraz wymioty. Wielokrotne (…) spowodowały, że zaistniała wymiana nie tylko łóżka na którym spał mąż, ale również naprawy podłogi. De facto po zakończeniu choroby konieczne było nawet cyklinowanie podłogi oraz malowanie ścian w tzw. salonie. Pani zdaniem zaliczyć do wydatków należy wszystko! Przez choroby męża chorowała cała rodzina. Dzieci nie mogły normalnie funkcjonować, miały problemy z nauką, a w szczególności syn, który był w ósmej klasie i miał egzamin ósmoklasisty. Każda jedna złotówka została wydana, aby Pani mąż i cała rodzina mogła w miarę normalnie funkcjonować.
Nie ubiegali się Państwo o wsparcie w dostosowaniu lokalu ani w żadnych instytucjach do tego powołanych, ani nie otrzymali Państwo żadnego dofinasowania w zakładzie pracy, czy to w formie pożyczki, darowizny, czy innej formy wsparcia.
W odpowiedzi na pytanie: „o wskazanie jakie wydatki są przedmiotem zapytania, które chce Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, tj. remont łazienki i ubikacji, czy także remont kuchni i pokoju?” wskazała Pani:
1. zerwanie i położenia podłogi,
2. malowanie ścian oraz inne prace wykończeniowe (np. tynkowanie, instalacje elektryczne),
3. wybudowanie ściany oddzielającej pokój od nowego pokoju mężu (dotychczas kuchni),
4. zakup łóżka wraz z materacem,
4. zakup mebli kuchennych wraz z montażem,
W łazience:
1. koszty prac demontażowych - usunięcie dotychczasowej armatury, glazury, terakoty,
2. zakup prysznica i armatury wraz z montażem oraz prace hydrauliczne,
3. położenia glazury i terakoty - w tym wyrównanie podłogi.
Wskazała Pani, że wydatki na remont kuchni i pokoju zostały poczynione celem likwidacji barier architektonicznych i zapewniają realizację Pani mężowi podstawowych potrzeb życiowych.
Do czasu przygotowania pokoju, mąż użytkował tzw. salon (pokój dzienny), co de facto oznaczało, że nie było żadnego pomieszczenia dla rodziny. Pani mąż był pozbawiony intymności, co przy jego stanie oznaczało również traumę dla małoletnich dzieci.
Pytanie
1. Czy w związku z faktem, iż Pani mąż był obłożnie chory i niezdolny do samodzielnej egzystencji, wydatki związane z dostosowaniem mieszkania do potrzeb męża w ramach ulgi rehabilitacyjnej może Pani odliczyć jako małżonka osoby niepełnosprawnej, tym bardziej, że de facto Pani utrzymywała męża?
2.Czy w takim wypadku istnieje możliwość odliczenia jakichkolwiek kosztów związanych z przygotowaniem pokoju dla męża oraz kuchni?
Pani stanowisko w sprawie
W związku z poniesieniem wydatków przez Panią jako żonę małżonka, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności, wydatki związane z dostosowaniem nieruchomości do jego potrzeb może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.
Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy stanowi, że:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Art. 26 ust. 7b ww. ustawy wskazuje, że:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
W świetle art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1340), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.
Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b)znaczny stopień niepełnosprawności;
II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a)całkowitą niezdolność do pracy albo
b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że poniosła Pani wydatki na adaptację łazienki do potrzeb Pani niepełnosprawnego męża. Pani mąż posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane 16 marca 2021 r. przez (...) Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Niepełnosprawność datowana jest od marca 2021 r. Wydatki na remont mieszkania udokumentowane są fakturami imiennymi i zawierają dane wystawcy, Pani dane jako nabywcy oraz datę wystawienia. Ww. wydatki zostały sfinansowane z Pani własnych środków. Uzyskiwała Pani w 2022 r. dochody z tytułu umowy o pracę, natomiast Pani mąż nie uzyskał żadnych dochodów. W 2022 r. Pani mąż pozostawał na Pani utrzymaniu.
Wobec powyższego ma Pani prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2022 r. w związku z ponoszonymi wydatkami na cele rehabilitacyjne, które wymienione zostały w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazać należy, na art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który daje możliwość odliczania od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Rozpatrując czy wydatki poniesione przez Panią na: demontaż istniejącej armatury (wanna), usunięcie oraz położenie glazury i terakoty, montaż kabiny prysznicowej, uchwytu prysznicowego, wyrównanie podłogi-usunięcie progów oraz malowanie łazienki i toalety można zakwalifikować do tej kategorii wydatków koniecznym jest wyjaśnienie znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.
Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.
Przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej.
Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy więc jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej.
Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego - to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności.
Jednocześnie podkreślić należy, że art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania/budynku mieszkalnego odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.
Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.
W doktrynie zwraca się uwagę, że w sytuacji, kiedy niepełnosprawność danej osoby jest „niwelowana” poprzez wyposażenie mieszkania (budynku mieszkalnego) w sprzęt (choćby był to sprzęt gospodarstwa domowego) należałoby uznać takie wydatki jako podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej – por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki. PIT. Komentarz , Lex, komentarz do art. 26 ust. 1 pkt 1.
Dokonując wykładni zawartego w przytoczonym na wstępie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że: „przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej” (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.
Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań/budynków mieszkalnych, w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.
Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.
Odnosząc się zatem do art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że przepis ten nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku mieszkalnego) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.
Wskazać również należy, że przy spełnieniu warunków określonych we wskazanych wyżej przepisach osoba niepełnosprawna lub osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną może odliczyć poniesiony wydatek niezależnie od tego jakie schorzenie jest podstawą wydania orzeczenia o niepełnosprawności. Warunkiem jest wykazanie związku pomiędzy tym wydatkiem a niepełnosprawnością w taki sposób, by organy podatkowe mogły uznać, że został on poniesiony w związku z potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności oraz, że pomiędzy rodzajem poniesionego wydatku a niepełnosprawnością istnieje ścisły związek.
Wykazała Pani, że wydatki na adaptację łazienki i toalety, tj. usunięcie progów i wyrównanie poziomów (podłogi) w łazience i toalecie, demontaż wanny i jej zmiana na prysznic, usunięcie oraz położenie glazury i terakoty, montaż uchwytu prysznicowego, malowanie pomieszczeń (łazienki i toalety) były związane z niepełnosprawnością Pani męża. Wymienione powyżej modyfikacje przy adaptacji łazienki i toalety pozytywnie wpłynęły na mobilność Pani męża i - jak Pani wskazała – dzięki przeprowadzonym modyfikacjom Pani mąż ma możliwość samodzielnego umycia się – co wpływa na polepszenie jego warunków bytowych. Ponadto wskazała Pani, że poczynione wydatki stanowią likwidację barier architektonicznych zapewniając Pani mężowi realizację podstawowych potrzeb życiowych.
Zatem ww. wydatki na adaptację łazienki i toalety w lokalu mieszkalnym może Pani zaliczyć do wydatków na wyposażenie lokalu mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani męża.
W konsekwencji poniesione wydatki na adaptację łazienki i toalety może Pani odliczyć od dochodu w zeznaniu podatkowym za 2022 r.
Pani stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.
Natomiast odnosząc się do wydatków na remont kuchni i wydzielenie pokoju, wskazała Pani, że pokój dla Pani męża de facto jest zwykłym pokojem, który nie ma jakichś specjalnych modyfikacji związanych z niepełnosprawnością oraz pomieszczenie kuchenne nie ma żadnych niestandardowych rozwiązań dla osób niepełnosprawnych.
Niewątpliwie przeprowadzony przez Panią remont kuchni i wydzielenia odrębnego pokoju dla Pani męża pozytywnie wpłynął na mobilność męża, jednakże trudno doszukać się w tych wydatkach, cech mających związek z posiadaną przez Pani męża niepełnosprawnością. Dopiero bowiem spełnienie tego warunku umożliwia zaliczenie wydatków do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Sam fakt wydzielenia pokoju dla męża trudno uznać za wystarczające do zakwalifikowania tych wydatków jako wydatków związanych z posiadaną niepełnosprawnością.
Wydatków na remont kuchni i wydzielenie pokoju nie może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, bo nie stanowią wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkania określonych w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wydatki te nie miały związku z potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności Pani męża.
Zatem, w ww. części Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a,
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
