
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 sierpnia 2025 r. (data wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A. S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Wnioskodawca prowadzi działalność, która obejmuje przede wszystkim eksploatację złóż: wapienia oraz granitu oraz ich przeróbkę i produkcję wyrobów o różnym zastosowaniu.
Akcje Spółki przez nieprzerywany okres 24 miesięcy należą w 100% do spółki kapitałowej B. LIMITED z siedzibą na Cyprze (dalej: „B.”). B. jest cypryjskim rezydentem podatkowym, podlegającym na Cyprze opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, co jest potwierdzane certyfikatami rezydencji wydawanymi przez organ podatkowy na Cyprze, które regularnie pozyskuje od B. Wnioskodawca. B. jest spółką prawa cypryjskiego zarejestrowaną w formie Limited Liability Company, tj. stanowi odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W marcu 2024 r. doszło do zmiany struktury właścicielskiej B. w wyniku nabycia 100% udziałów tego podmiotu przez nowego jedynego wspólnika. Właścicielem 100% udziałów w B. został w 2024 r. Pan C.C. (dalej: „C.C.”), który jest cypryjskim rezydentem podatkowym, podlegającym na Cyprze opodatkowaniu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Status ten został potwierdzony certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez właściwy organ podatkowy na Cyprze, który znajduje się w posiadaniu Spółki. Ponadto, od 2024 r. B. funkcjonuje pod kierownictwem nowego zarządu. Spółką kieruje Pani D.D., posiadająca wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu spółkami z branży wydobywczej oraz kompetencje niezbędne do efektywnego zarządzania B. Jednocześnie Spółka wskazuje, że na podstawie informacji uzyskanych przez Spółkę, transakcja nabycia 100% udziałów w B. została przeprowadzona w całości ze względów biznesowych. Pan C.C. zdecydował się na nabycie udziałów w B., a nie bezpośrednio akcji Spółki ze względu na szereg czynników. Jednym z kluczowych jest kwestia obowiązków związanych z nadzorem nad Spółką oraz nad jej ładem korporacyjnym. Gdyby Pan C.C. był bezpośrednim akcjonariuszem Spółki, odpowiedzialność za utrzymanie ładu korporacyjnego spoczywałaby bezpośrednio na nim. W obecnej strukturze zadania te są realizowane przez osoby zatrudnione w B. Spółka była przedmiotem kontroli celno-skarbowej obejmującej lata 2020 i 2021. Zakres kontroli dotyczył stanu faktycznego, który znacząco odbiegał od opisanego w niniejszym zdarzeniu przyszłym ze względu na zmiany w strukturze właścicielskiej B. oraz powołanie nowego zarządu B. Okoliczności te mają istotny wpływ na sposób realizacji działalności gospodarczej przez B. Z kolei niniejszy wniosek o interpretację dotyczy okresu przyszłego, z uwzględnieniem zmian w strukturze właścicielskiej B. oraz powołania nowego zarządu w B. W prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, do niezakłóconej realizacji bieżących zadań gospodarczych niejednokrotnie niezbędne jest pozyskanie odpowiedniego finansowania zewnętrznego. W związku z powyższym, Spółka zawarła z B. umowę pożyczki inwestycyjnej z dnia 26 lipca 2021 r. (dalej: „Pożyczka”) na rozwój bieżącej działalności gospodarczej i cele inwestycyjne. W związku z udzielonym finansowaniem, Wnioskodawca występuje w roli pożyczkobiorcy i zobowiązany został do zapłaty odsetek na rzecz B. mającej miejsce siedziby (rezydencji) na terytorium Cypru. Wnioskodawca zaznacza ponadto, że w ramach Pożyczki:
- brak jest cech wskazujących na charakter pożyczek partycypacyjnych (ani nie wypełniają innych przesłanek z art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawy o CIT”);
- nie przewidziano zastosowania mechanizmu ubruttowienia (tzw. mechanizm gross-up), w związku z czym podatek u źródła powinien zgodnie z umową być potrącany od kwoty należności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego (lecz z uwzględnieniem preferencji - jeśli są dostępne).
W 2025 roku będą miały miejsce wypłaty odsetek oraz dywidend na rzecz B., skutkiem czego łączna wartość należności wypłacanych na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu pożyczek i dywidend przekroczy kwotę 2 mln zł. Ponadto, w kolejnych latach planowane są dalsze wypłaty odsetek oraz dywidend na rzecz B., przy czym B. w tym czasie nieprzerwanie będzie w 100% własnością Pana C.C., osiągając okres co najmniej 24 miesięcy, a następnie pozostając własnością Pana C.C. również w dalszym okresie.
W drugiej połowie 2025 r. planowane jest ograniczenie działalności B. - jedynego akcjonariusza i pożyczkodawcy względem Spółki - w taki sposób, że jej rola zostanie ograniczona do pośredniczenia w przekazywaniu należności wypłacanych przez Spółkę (dywidend i odsetek) do udziałowca B., będącego cypryjskim rezydentem podatkowym (osobą fizyczną). W takiej sytuacji, należności te nie będą stanowić dla B. definitywnego przysporzenia majątkowego, a B. będzie jedynie pośrednikiem w ich wypłacie do C.C. B. będzie dokonywać płatności do Pana C.C. pod tożsamymi tytułami płatności, tj. dochody z tytułu dywidendy będą dystrybuowane jako dywidenda, a dochody z odsetek będą dystrybuowane jako odsetki.
W kontekście wypłaty odsetek w związku z Pożyczką, Wnioskodawca wskazuje, że w celu wypełnienia warunków ustawowych uprawniających do stosowania preferencji w zakresie podatku u źródła, w związku z odsetkami, które będą wypłacone B. w 2025 r., zamierza podjąć czynności mające na celu dochowanie obowiązku należytej staranności w celu m.in. identyfikacji czy Pan C.C. spełnia definicję "rzeczywistego właściciela" odsetek, w rozumieniu art. art. 5 pkt 33d ustawy o PIT oraz czy prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą. Spółka pozyska także aktualny certyfikat rezydencji oraz wystąpi o przedstawienie przez Pana C.C. oświadczenia wymaganego przez przepisy ustawy o PIT dla zastosowania zwolnienia.
Także na dzień wypłaty dywidend Wnioskodawca będzie podejmował czynności mające na celu dochowanie obowiązku należytej staranności, w tym będzie pozyskiwał aktualny certyfikat udziałowca B. potwierdzającego jego rezydencję podatkową na Cyprze oraz będzie wnioskował o oświadczenie Pana C.C. wymagane przez przepisy ustawy o PIT dla zastosowania zwolnienia dywidendowego.
Po przeprowadzeniu planowanego ograniczenia działalności B. - polegającego na pozbawieniu jej funkcji właściciela odsetek i dywidend oraz ekonomicznego prawa do zatrzymania należności wypłacanych przez Spółkę - oraz po dokonaniu przez Wnioskodawcę odpowiedniej weryfikacji w ramach dochowania należytej staranności, wymaganej przepisami ustawy o CIT wobec płatników podatku u źródła, zostanie ustalone, że rzeczywistym właścicielem dywidend oraz odsetek wypłacanych przez Spółkę nie będzie B., lecz Pan C.C., będący jedynym udziałowcem B.
W związku z powyższym Spółka pragnie potwierdzić prawidłowość swojego stanowiska w zakresie obowiązków płatnika, które będą na niej ciążyć w związku z wypłatą należności (dywidend oraz odsetek) przekazywanych za pośrednictwem B. do udziałowca B., będącego rezydentem podatkowym Cypru oraz rzeczywistym właścicielem tych należności. W szczególności Spółka chciałaby wiedzieć, czy możliwe jest w takiej sytuacji zastosowanie koncepcji „look-through approach”, w odniesieniu do dywidend oraz odsetek wypłacanych na rzecz B., gdy ich rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C. i zastosowania preferencyjnej stawki 5% na mocy PL-CY UPO.
Spółka jest świadoma, iż w celu stosowania preferencji podatkowych w zakresie podatku u źródła będzie zobowiązana do przeprowadzania analizy odbiorcy płatności z perspektywy wypełnienia przesłanek rzeczywistego właściciela w ramach tzw. należytej staranności na moment każdej spłaty odsetek i wypłaty należności dywidendowych. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ustalenie podmiotu posiadającego status rzeczywistego właściciela wypłacanych przez Spółkę odsetek oraz dywidend, a także kwestia, czy B. oraz Pan C.C. prowadzą na Cyprze rzeczywistą działalność gospodarczą, nie jest przedmiotem niniejszego zapytania Wnioskodawcy i powinno być traktowane wyłącznie jako element opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego.
Spółka jest również świadoma tego, że po przekroczeniu progu wypłat 2 mln zł do jednego podmiotu powiązanego, zastosowanie preferencji w podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 mln zł jest uzależnione od złożenia odpowiedniego oświadczenia Zarządu Spółki lub od pozyskania tzw. opinii o stosowaniu preferencji. Spółka wskazuje, że planowane ograniczenie działalności B. zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego głównym ani jednym z głównych celów nie będzie unikanie lub uchylanie się od opodatkowania. Zastosowanie koncepcji „look-through approach” prowadzić będzie do opodatkowania wypłacanych należności (dywidend lub odsetek) stawką 5% zgodnie z postanowieniami PL-CY UPO. Gdyby natomiast beneficjentem rzeczywistym tych należności pozostała B., możliwe byłoby zastosowanie zwolnienia lub stawki 0% względem tych należności. Tym samym, wdrożenie planowanej struktury nie będzie prowadziło do obniżenia podatku u źródła pobieranego w Polsce - przeciwnie, skutkować będzie jego podwyższeniem.
Jednocześnie całość opisanej sytuacji (jak również poszczególne płatności) nie będą miały charakteru sztucznego w rozumieniu art. 22c ustawy o CIT.
Uzupełnienie opisu sprawy
Rzeczywisty właściciel wypłacanych odsetek i dywidend - Pan C.C. nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez położony tu zagraniczny zakład. Tym samym wypłacane odsetki i dywidendy nie będą związane z działalnością Pana C.C. prowadzoną poprzez zakład w Polsce.
Pan C.C. otrzyma należności z tytułu odsetek i dywidend dla własnej korzyści, w tym samodzielnie będzie decydował o ich przeznaczeniu oraz poniesie ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych należności lub ich części, jak również nie będzie pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi.
Spółka dokonując wypłat należności z tytułu odsetek i dywidend będzie wzywać Pana C.C. do przesłania oświadczenia dotyczącego posiadania statusu rzeczywistego właściciela odsetek/dywidend. Spółka będzie również wzywać Pana C.C. do przesłania oświadczenia, że jego rezydencja nie uległa zmianie, wraz z wezwaniem do przesłania aktualnego certyfikatu rezydencji. Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu oświadczeń oraz certyfikatu rezydencji Pana C.C. za poprzedni rok, a nowy certyfikat rezydencji będzie przesyłany do Spółki, gdy tylko będzie możliwe jego uzyskanie od cypryjskiego organu podatkowego. Na ten moment nie sposób przewidzieć, czy na moment dokonania płatności Spółka będzie w posiadaniu przedmiotowych dokumentów (gdyż wydanie certyfikatu rezydencji na dany rok może nie być możliwe, jeśli płatność będzie dokonana na początku stycznia tego roku), jednak niezwłocznie będą podejmowane starania w celu uzyskania odpowiednich dokumentów i informacji. Obecnie Spółka posiada certyfikat rezydencji Pana C.C. za 2025 rok.
Spółka każdorazowo pełniąc obowiązki płatnika odsetek oraz dywidend będzie dążyła do dochowania należytej staranności, poprzez uzyskanie dokumentów, o których mowa powyżej, jak również poprzez uzyskanie dodatkowych informacji od Pana C.C., wykluczających podejrzenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania preferencji podatkowej.
Planowane jest również przygotowanie kwestionariusza weryfikacji odbiorcy należności dla celów zastosowania preferencji w podatku u źródła, który będzie przesyłany do Pana C.C. każdego roku, w którym wypłacane będą należności z tytułu odsetek i dywidend.
Zgodnie z informacjami, jakie posiada Spółka, należności z tytułu odsetek i dywidend będą rozpoznane jako przychód w deklaracji podatkowej składanej na terenie Cypru przez Pana C.C.
Pytania
1)Czy Wnioskodawca, działając w roli płatnika i wypłacając należności dywidendowe oraz odsetkowe na rzecz B., w sytuacji gdy - w związku z planowanym ograniczeniem działalności B. - rzeczywistym właścicielem tych należności będzie Pan C.C., będący osobą fizyczną posiadającą rezydencję podatkową na Cyprze, będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki 5% podatku u źródła, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b oraz art. 11 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku („PL-CY UPO”), z uwzględnieniem koncepcji „lookthrough approach”?
2)W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1 - czy Spółka będzie zobowiązana do wskazania Pana C.C. jako podatnika w informacji IFT-1R składanej za dany rok, w odniesieniu do należności odsetkowych oraz dywidendowych, których Pan C.C. będzie rzeczywistym właścicielem?
Państwa stanowisko w sprawie
1.W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w którym rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności dywidendowych oraz odsetkowych będzie Pan C.C., osoba fizyczna posiadająca rezydencję podatkową na Cyprze, Spółka będzie uprawniona do zastosowania obniżonej 5% stawki podatku u źródła, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b oraz art. 11 ust. 2 PL-CY UPO, z uwzględnieniem koncepcji „look-through approach”.
Jednocześnie Spółka uważa, że w przypadku gdy łączna wartość wypłat dokonywanych na rzecz B., których rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C. przekroczy 2 mln zł w trakcie roku, stosowanie stawki 5% od nadwyżki ponad 2 mln zł będzie możliwe tylko w sytuacji, gdy Zarząd Spółki złożył stosowne oświadczenie przewidziane przepisami ustawy o PIT lub gdy Spółka uzyska opinię o stosowaniu preferencji przewidzianą przepisami ustawy o PIT.
2. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1, Spółka będzie zobowiązana do wykazania Pana C.C. jako podatnika w informacji IFT-1R składanej za dany rok do urzędu skarbowego w odniesieniu do należności odsetkowych oraz dywidendowych, których Pan C.C. będzie rzeczywistym właścicielem.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1
Przepisy ustawy o CIT
W myśl art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, podatnicy niemający w Polsce siedziby lub zarządu, podlegają opodatkowaniu tylko od dochodów, które zostały przez nich uzyskane w Polsce. Za dochody osiągane w Polsce według art. 3 ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT uznaje się m.in. dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez m.in. osoby prawne mające siedzibę lub zarząd w Polsce, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Doprecyzowaniem powyższego przepisu jest art. 3 ust. 5 Ustawy o CIT, który wskazuje, że za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT podatek u źródła w wysokości 20% pobiera się m.in. od uzyskanych przychodów w Polsce przez podatników, niemających w Polsce siedziby lub zarządu z tytułu odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).
Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT podatek dochodowy (podatek u źródła) od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Dodatkowo, zgodnie z art. 22a Ustawy o CIT przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Stosownie do art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT m.in. osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
W myśl art. 26 ust. 1c Ustawy o CIT jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat z tych tytułów, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego:
1) jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub
2) istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
Następnie, zgodnie z art. 26 ust. 1f Ustawy o CIT, w przypadku należności z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna kwota należności, wypłacona z tych tytułów temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki lub jej zagranicznego zakładu sporządzonego na piśmie oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub ar t. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, sporządzone na piśmie oświadczenie powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności.
Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, m.in., osoby prawne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:
1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Ponadto, w myśl art. 26 ust. 7a Ustawy o CIT, art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W kontekście powyższych przepisów istotna jest również definicja rzeczywistego właściciela należności. Definicja rzeczywistego właściciela należności. Zgodnie z art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT oraz w art. 5 pkt 33d ustawy o PIT, rzeczywistym właścicielem jest podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:
a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,
b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.
Przejście na grunt przepisów ustawy o PIT w sytuacji, gdy właściciel jest osobą fizyczną. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w którym - w związku z planowanym ograniczeniem działalności B. - rzeczywistym właścicielem należności dywidendowych oraz odsetkowych wypłacanych przez Spółkę nie będzie B., lecz Pan C.C., będący osobą fizyczną posiadającą rezydencję podatkową na Cyprze, zastosowanie koncepcji „look-through approach” będzie wymagało odniesienia się do odpowiednich przepisów ustawy o PIT, jako że podatnikiem podatku u źródła będzie w takim przypadku osoba fizyczna (wypłacane należności nie będą stanowić dla B. definitywnego przysporzenia majątkowego w postaci środków pieniężnych).
Zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy o PIT podatnicy PIT niemający na terytorium Polski miejska zamieszkania podlegają opodatkowaniu tylko od dochodów, które zostały przez nich uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wśród dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w Ustawie o PIT (art. 3 ust. 2b pkt 7 Ustawy o PIT) wymieniono w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 2d Ustawy o PIT, za dochody (przychody), o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 7 Ustawy o PIT, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, uzyskiwane przez nierezydentów dochody z tytułu odsetek pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Z kolei w myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy od dywidend oraz innych przychodów wynikających z udziału w zyskach osób prawnych.
Przenosząc powyższe na grunt zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, wskazać należy, że odsetki i dywidendy wypłacane przez Wnioskodawcę będą stanowić odsetki i dywidendy, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT oraz w art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT. W konsekwencji, opisane powyżej odsetki oraz dywidendy powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z przepisami polskiej Ustawy o PIT - w związku z tym, że B. nie będzie rzeczywistym właścicielem tych należności, a będzie nim jej udziałowiec będący osobą fizyczną. Opodatkowanie tego rodzaju należności na gruncie Ustawy o PIT powinno uwzględniać również postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (PL-CY UPO).
Zgodnie z art. 30a ust. 2 Ustawy o PIT, ww. przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Na podstawie art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21”. Dodatkowo, zgodnie z art. 41 ust. 4aa Ustawy o PIT, „Przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązanie w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem”. Poprzez wymieniony certyfikat rezydencji, zgodnie z art. 5 pkt 21 Ustawy o PIT, rozumie się:
„zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika”.
Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 12 Ustawy o PIT „Jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisu zdania pierwszego nie stosuje się do wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4”.
Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 15 Ustawy o PIT ww. przepisów nie stosuje się jednak, jeżeli podatnik złożył oświadczenie, że:
1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wykładnia powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 15 Ustawy o PIT powinno dotyczyć rzeczywistego właściciela przekazywanych płatności.
Zapisy PL-CY UPO
Zgodnie z art. 10 ust. 1 PL-CY UPO dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
W myśl ust. 2 tego artykułu dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a) 0% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), która posiada bezpośrednio nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy przez nieprzerwany 24 miesięczny okres;
b) 5% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 PL-CY UPO odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże zgodnie z art. 11 ust. 2 PL-CY UPO odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.
Wpływ ustalenia rzeczywistego właściciela na stosowanie preferencji z UPO
Należy, zatem badać, który podmiot jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności w oparciu o warunki wskazane w art. 5 pkt 33d Ustawy o PIT. Ustalenie podmiotu, którego można uznać za rzeczywistego właściciela wypłacanych należności będzie determinowało z kolei zasady jego opodatkowania. Należy podkreślić, że również oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 15 Ustawy o PIT powinno dotyczyć rzeczywistego właściciela przekazywanych płatności.
Tym samym, przepisy te należy interpretować w ten sposób, że w przypadku, gdy w świetle warunków określonych w art. 5 pkt 33d Ustawy o PIT lub art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT, B. nie będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Spółkę należności (odsetek lub dywidendy), to Spółka będzie uprawniona do ustalenia rzeczywistego właściciela odsetek i zastosowania regulacji właściwych do sytuacji, w której takie należności wypłacane byłyby przez Spółkę bezpośrednio do ich rzeczywistego właściciela (tzw. look through approach). Co więcej, przenosząc powyższe na analizowane zdarzenie przyszłe, należy wskazać, że w związku z planowanym ograniczeniem działalności B. do funkcji pośredniczącej, rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności odsetkowych i dywidendowych będzie Pan C.C. - osoba fizyczna posiadająca rezydencję podatkową na Cyprze.
W rezultacie Spółka będzie zobowiązana do stosowania odpowiednich przepisów regulujących sytuację prawną pomiędzy Wnioskodawcą a rzeczywistym właścicielem wypłacanych odsetek oraz dywidend (C.C.), tj. polskich przepisów ustawy o PIT z uwzględnieniem właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, że rzeczywistym właścicielem należności wypłacanych przez Spółkę będzie udziałowiec B. - osoba fizyczna posiadająca rezydencję podatkową na Cyprze, a więc w tym samym państwie, którego rezydentem jest podmiot otrzymujący przelew z Polski, bazując na koncepcji „look through” należy zastosować preferencję właściwą dla właściciela należności. Jeśli rzeczywistym właścicielem jest osoba fizyczna, rezydent Cypru, należy zastosować stawkę podatku w wysokości 5%.
Stanowisko sądów administracyjnych, organów podatkowych oraz wytyczne MF
Prawidłowość wskazanej wykładni przepisów znajduje potwierdzenie zarówno w wyrokach sądów administracyjnych jak i interpretacjach indywidualnych.
W zakresie należności odsetkowych Wnioskodawca wskazuje na wyrażane od wielu lat stanowisko sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, m.in.:
- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 215/13), w którym Sąd stwierdził, że: „W sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2873/11). Nie oznacza to natomiast braku możliwości zastosowania postanowień umowy wobec ostatecznego odbiorcy odsetek, który jako faktyczny odbiorca jest "osobą uprawnioną do odsetek". Cechą "osoby uprawnionej do odsetek" (beneficial owner of the interest) jest ostateczne czerpanie korzyści z prawa do odsetek. Nie chodzi więc o to, aby "odbiorca odsetek" był odbiorcą bezpośrednim, ale o to, by jako odbiorca faktyczny (a nie pośrednik) był "osobą uprawnioną" do odsetek. Dotyczy to zarówno możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku w państwie źródła odsetek (art. 11 ust. 2 Umowy polsko-niemieckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania), jak też możliwości opodatkowania określonego rodzaju odsetek wyłącznie w państwie, w którym beneficjent ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (art. 11 ust. 3 Umowy polsko-niemieckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania)”.
- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 stycznia 2020 r. (sygn. I SA/ Gl 1491/19) (orzeczenie prawomocne), w którym Sąd wskazał, że „Wymaga bowiem zauważenia, że pojęcie "osoby uprawnionej do odsetek", w OECD określane jako "beneficial owner", jest różnie tłumaczone, zarówno w poszczególnych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak i w piśmiennictwie - jako "faktyczny właściciel", "rzeczywisty odbiorca" czy właśnie "osoba uprawniona do odsetek”.
- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 lutego 2020 r. (sygn. akt I SA/ Gl 1488/19), w którym Sąd stwierdził, co następuje: „Zdaniem Sądu rozumienie pojęcia "odbiorca odsetek jest ich właścicielem" należy rozumieć w ten sposób, że podmiot ostatecznie otrzymujący odsetki jest równocześnie ich właścicielem. Rozumienie takie wynika z założenia, że pod pojęciem tym nie może mieścić się sytuacja, w której odbiorca odsetek otrzymuje je nie dla własnej korzyści a jako podmiot zobowiązany do ich przekazania w całości lub części innemu podmiotowi, w tym takiemu, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim. Innymi słowy, aby doszło do spełnienia przesłanki wynikającej z ww. przepisu właściciel odsetek powinien być równocześnie ich odbiorcą końcowym. Nie chodzi więc o to, aby "odbiorca odsetek" był odbiorcą bezpośrednim, ale o to, by jako odbiorca faktyczny (a nie pośrednik) był ich właścicielem, a zatem "osobą uprawnioną" do odsetek. Innymi słowy, by ostatni podmiot w łańcuchu transakcji przelewów "odsetek" był jego właścicielem i ma siedzibę na terenie drugiego z umawiających się Państw”.
- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2017 r. (nr 1462-IPPB5.4510.1077.2016.1.PW), w której Wnioskodawca, którego stanowisko uznano za prawidłowe wskazał, że: „W przedstawionym powyżej stanie faktycznym Agent z siedzibą w Danii, nie może zostać uznany za licencjodawcę, nie jest właścicielem autorskich praw majątkowych do filmu, i nie jest rzeczywistym odbiorcą należności licencyjnych. Jego rola sprowadza się do funkcji pomocniczych polegających na wystawieniu faktury na rzecz Spółki i poboru należności licencyjnych. Spółka w celu ograniczenia ryzyka podatkowego wymaga udokumentowania przez Agenta jego rezydencji podatkowej. Jednak zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o CIT nie nakładają na płatnika obowiązku posiadania dwóch certyfikatów rezydencji.
Płatnikiem podatku od należności licencyjnych może zostać uznany tylko jeden podmiot, faktyczny właściciel praw i należności licencyjnych. Biorąc pod uwagę powyższe, wynagrodzenie dokonywane przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy z tytułu nabycia praw licencyjnych do emisji filmu podlega opodatkowaniu podatkiem od należności licencyjnych w wysokości 5% zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z Cyprem. Jednocześnie na Spółce nie ciąży obowiązek dokumentowania rezydencji podatkowej Agenta”.
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2017 r. (nr 1462-IPPB5.4510.1010.2016.1.PW), w którym Organ stwierdził, że: „Odnosząc zaprezentowany przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego do powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie rzeczywistymi właścicielami należności licencyjnych wypłacanych przez Wnioskodawcę do Spółki brytyjskiej będą spółki szwajcarskie. Spółka brytyjska będzie pełniła jedynie rolę pośrednika zobowiązanego umową licencyjną do przekazywania należności licencyjnych spółkom szwajcarskim. Stwierdzić zatem należy, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Bernie dnia 2 września 1991 r.”.
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 sierpnia 2019 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.226.2019.2.JF), w której Wnioskodawca, którego stanowisko uznano za prawidłowe wskazał, że: „W celu uproszczenia rozliczeń w ramach Grupy, ograniczenia liczby dokumentów oraz osiągnięcia efektu skali planowane jest aby jeden z podmiotów z Grupy pełnił funkcję centrum rozliczeniowego (dalej: "Centrum Rozliczeniowe"). (...) Centrum Rozliczeniowe będzie pełnić rolę pośrednika, tj. podmiotu technicznie odpowiedzialnego za rozliczenie transakcji (tzw. podmiot pełniący funkcje cost centre). Oznacza to, że rola Centrum Rozliczeniowego w łańcuchu transakcji będzie ograniczona do technicznego administrowania systemem. Centrum Rozliczeniowe nie będzie natomiast zaangażowane w merytoryczne świadczenie Usług. Oznacza to, że Usługi formalnie będą nabywane przez Spółkę od Centrum Rozliczeniowego, ale faktycznie świadczone będą przez Rzeczywistego Usługodawcę. (...) W konsekwencji, w ocenie Spółki, kwalifikacja podatkowa Wynagrodzenia za świadczenie Usług powinna zostać przeprowadzona na gruncie UPO zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a państwem siedziby Rzeczywistego Usługodawcy”.
- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 września 2019 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.241.2019.2.AJ), w której wskazano, że: „Organ interpretacyjny zgadza się bowiem z poglądem zgodnie z którym co do zasady rzeczywisty właściciel (uprawniony odbiorca) odsetek ma prawo do skorzystania z preferencji wynikających z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nawet w przypadku, gdy pomiędzy wypłacającym a uprawnionym do odsetek występuje pośrednik (przedstawiciel, powiernik) - bezpośredni odbiorca. Wynika to wprost z postanowień pkt 11 Komentarza do art. 11 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku”.
- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2023 r., ( nr 0114-KDIP2-1.4010.313.2023.2.PP, w której wskazano, że: „Mając na względzie status F. i G., a także I., J. i K. jako podmiotów, których działalność polega na udzielaniu finansowania innym podmiotom, a także znane Wnioskodawcy okoliczności co do struktury w jakiej funkcjonują ww. podmioty, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno ulegać wątpliwości, że w zakresie odsetek wypłacanych do E., powinny znaleźć zastosowanie przepisy UPO PL-Lux, ponieważ "beneficial owner" odsetek jest rezydentem podatkowym Luksemburga - a jak wskazano w uzupełnieniu opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, za BO odsetek uznać należy w tym przypadku F. i G., w odpowiedniej proporcji.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wypłaty (lub kapitalizacji) odsetek na rzecz E., przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania w wysokości 5% na podstawie art. 11 ust. 2 UPO PL-Lux - przy zastosowaniu koncepcji "look through approach”.
Podobne stanowisko dotyczące koncepcji look through approach przy wypłacie dywidendy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z 14 czerwca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.128.2022.2.AR,
- z 20 września 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.406.2023.1.PP oraz
- z 8 grudnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.483.2023.1.AW.
Sądy administracyjne również zgadzają się z możliwością zastosowania koncepcji „look through approach” w stosunku do dywidend. Tak na przykład:
- WSA w Warszawie z 14 września 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1513/23 i z 17 października 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1586/23,
- WSA w Lublinie z 8 listopada 2023 r., sygn. akt I SA/Lu 383/23 i z 9 listopada 2023 r., sygn. akt I SA/ Lu 384/23,
- NSA w wyroku z 31 stycznia 2023 r., sygn. akt II FSK 1588/20.
Powyższe wyroki potwierdzają, że w sytuacji, gdy odbiorca należności oraz podmiot trzeci, któremu należność jest dalej przekazywana, mają miejsce siedziby dla celów podatkowych w tym samym państwie - nie ma przeciwskazań, aby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania płatności przewidzianą w umowie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej z tym państwem. Wobec tego, należy podkreślić, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym dokonywane wypłaty odsetek oraz dywidend odbywają się w obrębie jednej jurysdykcji, tj. Republiki Cypru.
Spółka wskazuje również, że Minister Finansów w dniu 19 czerwca 2019 r. opublikował projekt objaśnień podatkowych dotyczących zasad poboru podatku u źródła (dalej: „Objaśnienia MF”), które poruszają kwestię będącą przedmiotem zapytania Spółki.
Jak stanowią objaśnienia MF "(...) zasadne jest uznać, że podmioty pośredniczące, a więc te, które co do zasady nie spełniają definicji rzeczywistego właściciela, nie powinny korzystać z uprawnień przyznawanych przez poszczególne UPO. Niemniej jednak z przewidzianych w UPO i prawie Unii Europejskiej (tzn. Dyrektywy PS i IR) mogą korzystać inwestorzy (udziałowcy) z kraju objętego tymi postanowieniami, jeżeli są oni podatnikami w stosunku do otrzymanej należności i spełniają inne
warunki przewidziane dla tych uprawnień (np. w określonych sytuacjach posiadają status rzeczywistego właściciela). Rozwiązanie to odpowiada koncepcji znanej pod nazwą "look through approach".
Kwestia podejścia „look-through” została również omówiona w objaśnieniach podatkowych z 25 września 2023 r. dotyczących poboru podatku u źródła (dalej: „Objaśnienia 2023”). Odniesiono się do niej w kontekście unijnych regulacji wynikających z dyrektywy parent-subsidiary (dotyczącej opodatkowania dywidend) oraz dyrektywy interest-royalties (dotyczącej opodatkowania odsetek i należności licencyjnych).
Objaśnienia 2023 przywołują orzecznictwo TSUE i wskazują, że w przypadku audytu podatkowego organy podatkowe nie są zobowiązane do ustalania rzeczywistego właściciela płatności. Obowiązek ten spoczywa na płatniku.
Ponadto Spółka wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 grudnia 2024 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.521.2024.1.DD, w której dopuszczono możliwość zastosowania koncepcji „look-through approach” pod warunkiem spełnienia trzech przesłanek określonych w Objaśnieniach 2023 r., a mianowicie:
- wykorzystanie spółek pośredniczących pomiędzy państwem płatnika a państwem odbiorcy należności będącego rzeczywistym beneficjentem nie skutkuje obniżeniem podatku u źródła pobieranym w państwie płatnika (umieszczenie tych podmiotów strukturze nie wprowadza żadnej korzyści ani ułatwienia z perspektywy podatkowej);
- występuje tożsamość płatności co do rodzaju w relacji płatnik - zagraniczna spółka pośrednicząca - zagraniczny odbiorca płatności będący rzeczywistym beneficjentem;
- całość struktury lub dana płatność nie jest sztuczna w rozumieniu art. 22c ustawy o CIT.
W ocenie Spółki, wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione w analizowanym zdarzeniu przyszłym, w związku z planowanym ograniczeniem działalności B. do roli pośrednika przy przekazywaniu należności. Struktura ta nie będzie miała charakteru sztucznego, a jednocześnie zachowana zostanie tożsamość płatności pomiędzy Wnioskodawcą, B. oraz rzeczywistym właścicielem - Panem C.C.
Zatem, w analizowanym zdarzeniu przyszłym w związku z tym, że rzeczywistym właścicielem należności będzie Pan C.C., kwalifikacja podatkowa wypłacanych przez Spółkę odsetek oraz dywidend powinna zostać dokonana z uwzględnieniem statusu rezydencji Pana C.C., z uwzględnieniem zapisów PL-CY UPO właściwych dla dywidend i odsetek wypłacanych osobie fizycznej.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, na moment każdorazowej wypłaty odsetek oraz dywidendy, Spółka dochowa również każdorazowo należytej staranności przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w polskich przepisach, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W szczególności, w związku z ustaleniem, że rzeczywistym właścicielem odsetek oraz dywidend wypłacanych przez Spółkę na rzecz B. będzie Pan C.C., Spółka będzie pozyskiwać ważne certyfikaty rezydencji podatkowej Pana C.C., do których będą przypisane wypłacane należności, a także oświadczenia Pana C.C. potwierdzające jego status jako rzeczywistego właściciela tych należności. Spółka wskazuje na niedawny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 stycznia 2025 r. (sygn. akt III SA/Wa 2385/24), w którym Sąd uchylił interpretację indywidualną, w której organ podatkowy zakwestionował możliwość zastosowania koncepcji „look-through approach”. Tym samym Sąd podzielił stanowisko skarżącej spółki. W ustnym uzasadnieniu Sąd wskazał, że: „Koncepcja look through approach w istocie sprowadza się do tego, że konsekwencje podatkowe wypłaty odsetek powinny zostać określone w odniesieniu do ich rzeczywistego właściciela. Nie należy skupiać się na tym, że odsetki są przekazywane rzeczywistemu beneficjentowi za pośrednictwem innego podmiotu”. Stanowisko to potwierdza, że przy ocenie obowiązków w zakresie podatku u źródła kluczowe znaczenie ma identyfikacja rzeczywistego właściciela należności (beneficial owner), a nie formalnego odbiorcy płatności działającego jedynie w charakterze pośrednika. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z koncepcją „lookthrough approach” w związku z planowaną wypłatą odsetek oraz dywidend na rzecz B., w odniesieniu do odsetek i dywidend, których rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C., Spółka jako płatnik będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku u źródła wynikającej z PL-CY UPO w wysokości 5%. Jednocześnie Spółka uważa, że w przypadku gdy łączna wartość wypłat dokonywanych na rzecz B., których rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C. przekroczy 2 mln zł w trakcie roku, stosowanie stawki 5% od nadwyżki ponad 2 mln zł będzie możliwe tylko w sytuacji, gdy Zarząd Spółki złożył stosowne oświadczenie przewidziane przepisami ustawy o PIT lub gdy Spółka uzyska opinię o stosowaniu preferencji przewidzianą przepisami ustawy o PIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
W świetle art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT płatnicy podatku u źródła (Spółka) dokonujący wypłat podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, są obowiązani do przesłania podatnikom oraz urzędom skarbowym w odpowiednim terminie informacji sporządzonej według ustalonego wzoru (informacja IFT-1R) w zakresie dokonanych wypłat oraz pobranego podatku.
W składanej informacji IFT-1R płatnik zobowiązany jest do wskazania podatnika (w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o PIT (Pan C.C.)) dokonanej w danym roku wypłaty.
Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku kwalifikacja podatkowa (tj. w szczególności zasady opodatkowania podatkiem u źródła) wypłacanych przez Spółkę należności odsetkowych oraz dywidendowych powinna zostać przeprowadzona na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a państwem miejsca zamieszkania (PLCY UPO) podatnika, uwzględnieniem koncepcji look through approach.
Za podatnika (w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o PIT (Pan C.C.)) podatku u źródła w zakresie dokonywanej przez Spółkę wypłaty należności dywidendowych oraz odsetkowych należy zatem uznać rzeczywistego właściciela tych należności (jednocześnie, jak wspomniano powyżej wypłacane należności nie będą stanowić dla B. definitywnego przysporzenia majątkowego w postaci środków pieniężnych).
Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za prawidłowe, w związku z planowaną wypłatą należności dywidendowych oraz odsetkowych, co do których rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C., Spółka będzie zobowiązana do wskazania jako podatnika w składanej za dany rok do urzędu skarbowego informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatnika (C.C.) podatku dochodowego od osób fizycznych niemającego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (informacja IFT-1R) rzeczywistego właściciela tych należności.
Podsumowanie
Analizując przedmiotową sprawę w świetle przedstawionych regulacji prawnych oraz orzecznictwa, należy uznać, że stanowisko Spółki jest zasadne i prawidłowe, a tym samym wypłacając należności dywidendowe oraz odsetkowe na rzecz B., będzie on uprawniony do zastosowania obniżonej 5% stawki podatku u źródła, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b oraz art. 11 ust. 2 PL-CY UPO, z tych należności dywidendowych oraz odsetkowych, w rozumieniu art. 5a pkt 33d Ustawy o PIT, będzie Pan C.C., a nie B.
Ponadto, w sytuacji, gdy B. nie będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności dywidendowych oraz odsetkowych, a ich właścicielem będzie udziałowiec B. - Pan C.C., posiadający rezydencję podatkową na Cyprze, Spółka będzie zobowiązana do wykazania Pana C.C. jako podatnika w informacji IFT-1R.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Według art. 3 ust. 2b ww. ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;
6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w art. 3 ust. 2b ww. ustawy nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.
W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).
Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
Podatek u źródła
Z treści art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym wynika, że:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.
Jednocześnie, w myśl art. 30a ust. 2 ww. ustawy:
Przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Powołany przepis stanowi o uzyskaniu certyfikatu rezydencji dla udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania, tak też wynika z definicji certyfikatu rezydencji określonej w art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Wobec tego płatnicy mogą stosować preferencyjne stawki przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku tylko pod warunkiem posiadania zaświadczenia o siedzibie lub miejscu zamieszkania osoby zagranicznej (certyfikat rezydencji), której te należności są wypłacane.
Obowiązki płatnika
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:
1)obliczenie,
2)pobranie,
3)wpłacenie
- podatku.
Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.
W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:
Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.
Zgodnie z art. 42 art. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Według art. 42 ust. 1a ustawy:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Jak stanowi natomiast art. 42 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
W myśl art. 42 ust. 6 ww. ustawy:
Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
Wymóg zachowania należytej staranności
Według art. 41 ust. 4aa ww. ustawy:
Przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązanie w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Stosownie do art. 41 ust. 12 tej ustawy:
Jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisu zdania pierwszego nie stosuje się do wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4.
Przepis art. 41 ust. 15 omawianej ustawy stanowi natomiast, że:
Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Pomocne w ustaleniu zasad należytej staranności są przepisy art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:
Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na ustalenie jego zasadności, w szczególności:
4) oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności, w związku z którą składany jest wniosek o zwrot podatku, podatnik jest podmiotem, na którym ciąży obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika, że podatnik albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności - w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
5) oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, z którą wiąże się uzyskany przychód - w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, gdy należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 5a pkt 33d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:
a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,
b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.
Weryfikacja warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak wynika z powołanych powyżej przepisów powinna się odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2.000.000 zł. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:
1)weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot;
2)weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;
3)weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).
Oceniając czy należyta staranność została w określonym przypadku dochowana należy uwzględniać także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności. Źródłem takich informacji może być m.in. prasa branżowa, doniesienia z mediów, publikowane doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym itd. W każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (dla celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy weryfikacji, o której mowa w 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Aktualne brzmienie art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności, do których można zastosować obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie, sprowadza się nie tylko do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji, ale także weryfikacji warunków zwolnienia z opodatkowania wypłacanych należności lub zastosowania preferencyjnej stawki. Podkreślenia wymaga, o czym pisano już wcześniej, że weryfikacja ta musi być dokonana z zachowaniem należytej staranności.
Zaznaczyć również należy, że omówiony powyżej art. 41 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi samodzielną podstawę składania oświadczeń co do okoliczności natury faktycznej, gdyż wystąpienie okoliczności w nim wskazanych jest warunkiem zastosowania zwolnienia (zaniechania poboru bądź zastosowania obniżonej stawki) wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zasadnym jest twierdzenie, że na gruncie przepisów w każdym przypadku stosowania zasad wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnień z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne będzie weryfikowanie statusu kontrahenta/nierezydenta i wykazywanie, że w stosunku do danych należności jest on m.in. ich rzeczywistym właścicielem oraz że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych - czy innych przesłanek wymienionych w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 omawianej ustawy.
Płatnik, który chce zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie dokonywać poboru podatku u źródła jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia/niepobrania podatku, zachowując przy tym należytą staranność.
Ponadto płatnik nie ma obowiązku pobrania podatku u źródła wg stawki podstawowej w zakresie określonym w opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d ustawy, co wynika z art. 41 ust. 12b ustawy.
Dywidendy - umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Stosownie do art. 10 ust. 1-3 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, sporządzona w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 523 ze zm.:
(1) Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
(2) Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:
a) 0 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), która posiada bezpośrednio mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy przez nieprzerwalny 24 miesięczny okres,
b) 5 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
(3) Użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.
Z powyższych przepisów wynika, że Polsce, jako państwu, z którego wypłacana jest Dywidenda, przysługuje prawo do jej opodatkowania. Jednocześnie art. 10 ust. 2 Umowy przewiduje ograniczenie wysokości podatku.
Odsetki - umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Stosownie do art. 11 ust. 1,2,4 ww. umowy:
1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.
4. Określenie "odsetki" użyte w niniejszym artykule oznacza dochód od pożyczek rządowych, obligacji lub skryptów dłużnych zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia w zyskach oraz wszelkiego rodzaju roszczeń, jak również innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego pochodzą, zrównane są z dochodami z pożyczek.
Należy jednak zauważyć, że powyższych postanowień - na mocy art. 11 ust. 5 umowy:
nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową poprzez położony tam zakład bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, korzystając ze stałej placówki, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takiej sytuacji, w zależności od konkretnego przypadku, zastosowanie mają odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Ocena skutków podatkowych Państwa sytuacji
Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, dla zastosowania art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinni Państwo jako płatnik uzyskać certyfikat rezydencji udziałowca.
W związku z tym, że udziałowiec (osoba fizyczna) jest beneficjentem dywidendy oraz odsetek od pożyczki udzielonej Spółce akcyjnej (Wnioskodawcy) przez Spółkę B. z siedzibą na Cyprze, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 2 lit. b) oraz art. 11 ust 2 umowy polsko-cypryjskiej, zgodnie z którym dywidenda oraz odsetki podlegają opodatkowaniu stawką 5% kwoty dywidendy oraz odsetek brutto (pod warunkiem posiadania przez Państwa aktualnego certyfikatu rezydencji udziałowca).
Dokonując zatem wypłaty dywidendy oraz odsetek, w stosunku do których rzeczywistym właścicielem jest udziałowiec, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 41 ust. 4aa ustawy, są Państwo uprawnieni do pobrania podatku u źródła od wypłacanych dywidend oraz odsetek stosując obniżoną stawkę podatku w wysokości 5% kwoty przychodu w przypadku, gdy łączna kwota postawionych do dyspozycji udziałowca pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu dywidendy oraz odsetek nie przekroczy kwoty 2.000.000 zł. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązani będą Państwo pobrać podatek w wysokości 19% przychodu w przypadku, gdy łączna kwota postawionych do dyspozycji udziałowca pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu dywidendy oraz odsetek przekroczy kwotę 2.000.000 zł.
Jednocześnie, nawet po przekroczeniu kwoty 2.000.000 zł w roku podatkowym w stosunku do udziałowca, mogą Państwo nadal stosować stawkę z umowy polsko-cypryjskiej. Warunkiem jest złożenie oświadczenia WH-OSP lub uwzględnienie opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d ustawy.
Przy czym, stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy - w kontekście limitu 2.000.000 zł - sumowaniu podlegają wszelkie wypłaty dokonywane w roku podatkowym na rzecz udziałowca (tego samego podatnika).
Podsumowując, jeżeli przed dokonaniem wypłaty dywidendy oraz odsetek dochowają Państwo należytej staranności poprzez weryfikację wszystkich danych przedłożonych przez udziałowca pod kątem ich zgodności i adekwatności z informacjami zawartymi w posiadanym certyfikacie rezydencji, zryczałtowany podatek należy pobrać wg stawki 5% wynikającej z umowy polsko-cypryjskiej, z uwzględnieniem art. 41 ust. 15 i art. 41d ustawy.
Skoro w analizowanej sprawie rzeczywistym właścicielem należności dywidendowych oraz odsetkowych jest/będzie Pan C.C. to powinni Państwo wskazać w formularzu IFT-1/IFT-1R jako podatnika tego rzeczywistego właściciela.
Dodatkowe informacje
Rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowej interpretacji odnosi się tylko i wyłączenie do skutków podatkowych związanych z Państwa obowiązkiem jako płatnika w stosunku do wypłacanych na rzecz B. dywidend oraz odsetek, gdy ich rzeczywistym właścicielem będzie Pan C.C. Nie odnosi się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do których obszernie odnosi się Spółka we własnym stanowisku.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji oraz wyroków Sądów Administracyjnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.
Dodatkowo wskazać należy, iż dotyczą one głownie rozstrzygnięć w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
