Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 18 sierpnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Córka, będąca na utrzymaniu Pani i Pani męża oraz mieszkająca z Państwem, posiada orzeczenie o niepełnosprawności - stopień lekki - zespół Aspergera. Córka nie tolerowała hałasu, trzeszczenia starej podłogi w Państwa mieszkaniu. W tym roku podłoga została wymieniona.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że przedmiotem wniosku jest 2025 r. i wymiana podłogi nastąpiła w maju i czerwcu 2025 r.

Na pytanie Organu o treści: „czy w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, uzyskała Pani, dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi? Jeżeli tak, należy wskazać z jakiego tytułu (stosunek pracy, renta, emerytura itp.)?”, wskazała Pani, że uzyskuje dochody ze stosunku pracy.

Córka urodziła się 1 sierpnia 2002 r.

Na pytanie Organu o treści: „przez jaki podmiot (nazwa organu orzekającego) zostało wydane orzeczenie o niepełnosprawności Pani córki; jaka jest data wydania tego orzeczenia; na jaki okres zostało wydane ww. orzeczenie o niepełnosprawności; od kiedy datowana jest niepełnosprawność Pani córki zgodnie z wydanym orzeczeniem; z tytułu jakiego schorzenia orzeczono niepełnosprawność córki?”, wskazała Pani, że orzeczenie wydał Miejski Ośrodek Orzekania o Niepełnosprawności, data wydania – 14 grudnia 2023 r., ważność do 31 grudnia 2026 r., niepełnosprawność od wczesnego dzieciństwa, schorzenie 12-C, zespół Aspergera.

Na pytanie Organu o treści: „czy ww. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Pani córki obowiązywało w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, a jeśli nie, to należy doprecyzować, czy orzeczenie to obowiązywało w dacie poniesienia wydatków, będących przedmiotem analizy wniosku?”, wskazała Pani, że tak.

Na pytanie Organu o treści: „czy Pani córka pozostawała na Pani utrzymaniu w roku podatkowym, w których chce Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej?”, wskazała Pani, że tak.

Na pytanie Organu o treści: „czy wydatki związane z wymianą podłogi będą stanowić wydatki na przystosowanie mieszkania, jak i jego wyposażenia, stosownie do indywidualnych potrzeb wynikających z rodzaju posiadanej przez Pani córkę niepełnosprawności i ułatwiających wykonywanie przez Pani córkę czynności życiowych? Jeśli tak, proszę opisać w jaki sposób?”, wskazała Pani, że tak, córka jest bardzo wrażliwa na dźwięki, skrzypienie podłóg bardzo utrudniało jej funkcjonowanie.

Mieszkanie jest współwłasnością Pani męża, nie macie rozdzielności majątkowej.

Na pytanie Organu o treści: „czy Pani córka w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek uzyskała dochody (opodatkowane lub zwolnione z podatku)? Jeśli tak, to w jakiej wysokości i z jakiego tytułu? Ponadto, czy dochód Pani dziecka (córki) nie przekroczył w poszczególnych latach podatkowych, których dotyczył wniosek, dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2025 r. poz. 420), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego?”, wskazała Pani, że nie.

Na pytanie Organu o treści: „jakiego rodzaju wydatków związanych z remontem podłogi dotyczy Pani wniosek? Czy wniosek dotyczy materiałów związanych z remontem, czy również usług?”, wskazała Pani, że dotyczy materiałów.

Na pytanie Organu o treści: „czy wydatki, o których mowa we wniosku, które zamierza Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, zostały poniesione z Pani własnych środków finansowych i nie zostały/nie zostaną sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały/nie zostaną zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie?”, wskazała Pani, że nie.

Na pytanie Organu o treści: „czy wydatki, o których mowa we wniosku, które zamierza Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, zostały/zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub zostały/zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub zostały/zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?”, wskazała Pani, że nie.

Na pytanie Organu o treści: „czy posiada Pani dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków będących przedmiotem analizowanego wniosku, zawierające w szczególności Pani dane identyfikujące jako kupującego (odbiorcę towaru i usługi) i dane sprzedającego (towar i usługę), rodzaj zakupionego towaru i usługi oraz kwotę zapłaty (np. faktury VAT); w przypadku posiadania paragonu fiskalnego, należy wskazać czy poza paragonem fiskalnym posiada Pani jakikolwiek dokument, który świadczy o poniesieniu wydatku (np. potwierdzenie przelewu)?”, wskazała Pani, że tak, są to imienne faktury na męża.

Pytanie

Czy taki koszt można odliczyć jako ulga na przystosowanie mieszkania dla osoby niepełnosprawnej?

Pani stanowisko w sprawie

Według Pani, koszt wymiany podłogi powinien być odliczony, potraktowany jako przystosowanie mieszkania dla osoby niepełnosprawnej.

Córka bardzo źle znosi wszelkiego rodzaju dźwięki, typu skrzypienie, tupanie, odgłosy stukania itp. Wymiana podłogi bardzo poprawiła jej komfort psychiczny. Wcześniej bywała bardzo rozdrażniona po dłuższym pobycie w domu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Art. 26 ust. 7c ww. ustawy wskazuje, że:

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji, podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Z art. 26 ust. 7e ww. ustawy wynika, że:

Wysokość renty socjalnej od 1 marca 2024 r. wynosi 1780 zł 96 gr, zatem dwunastokrotność tej kwoty w grudniu 2024 r. wynosi 21 371 zł 52 gr.

Art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1837 ze zm.) stanowi, że do grupy I zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W przypadku wydatków na rehabilitację niepełnosprawnego dziecka faktura może być wystawiona na dziecko niepełnosprawne lub na rodzica, który utrzymuje dziecko niepełnosprawne.

W rozpatrywanej sprawie należy podkreślić, że przepis art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.) stanowi:

Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, jest zatem posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo dokonywania odliczeń wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne przysługuje podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną, jak i podatnikowi mającemu na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, w tym będącą jego dzieckiem, pod warunkiem, że dochody tej osoby – poza enumeratywnie wymienionymi w art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –  nie przekroczyły dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Wydatek musi być udokumentowany, np. rachunkiem lub fakturą, z którego będą wynikać dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Podatnik odliczający wydatki rehabilitacyjne dotyczące osoby niepełnosprawnej będącej na jego utrzymaniu powinien wykazać właściwemu organowi podatkowemu, iż faktycznie osoba niepełnosprawna jest na jego utrzymaniu: podatnik zapewnia środki do życia, ponosi koszty związane z wyżywieniem, mieszkaniem oraz innymi potrzebami osoby niepełnosprawnej. Sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, w tym przekazywanie jej doraźnej pomocy materialnej w trudnych sytuacjach życiowych, nie jest równoznaczne z jej utrzymywaniem, tj. stałym zapewnieniem środków do życia, ponoszeniem kosztów związanych z wyżywieniem, mieszkaniem i innymi potrzebami. Z uwagi na to, iż w przepisach nie określono sposobu, w jaki podatnik powinien wykazać ten stan rzeczy, mają w tym względzie zastosowanie ogólne zasady postępowania dowodowego.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów je ustanawiających należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do korzystania z przedmiotowej ulgi przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści wniosku wynika, że córka, będąca na utrzymaniu Pani i Pani męża oraz mieszkająca z Państwem, posiada orzeczenie o niepełnosprawności - stopień lekki - zespół Aspergera. Orzeczenie o niepełnosprawności wydał Miejski Ośrodek Orzekania o Niepełnosprawności, data wydania – 14 grudnia 2023 r., ważność do 31 grudnia 2026 r. Córka urodziła się 1 sierpnia 2002 r. Niepełnosprawność córki jest od wczesnego dzieciństwa, schorzenie 12-C, zespół Aspergera. Pani córka w roku podatkowym, którego dotyczy wniosek nie uzyskuje dochodów (opodatkowanych lub zwolnionych z podatku). Córka jest bardzo wrażliwa na dźwięki, skrzypienie podłóg bardzo utrudniało jej funkcjonowanie. W  maju i czerwcu 2025 r. podłoga została wymieniona. Wydatki na remont podłogi obejmują materiały budowlane. Wydatki na wymianę podłogi są udokumentowane imiennymi fakturami wystawionymi na Pani męża. Między Panią i Pani mężem nie ma rozdzielności majątkowej.

Rozpatrując kwestię czy wydatki, o których mowa we wniosku (wymiana starej trzeszczącej podłogi), można zakwalifikować do wydatków na cele rehabilitacyjne wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki, koniecznym jest wyjaśnienie znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

W doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy więc jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego - to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności.

Jednocześnie podkreślić należy, że art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu, ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania/budynku mieszkalnego odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji, czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.

Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne- znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

Jak wynika z wniosku, Pani córka posiada orzeczenie o niepełnosprawności - stopień lekki - zespół Aspergera. Córka nie tolerowała hałasu, trzeszczenia starej podłogi w mieszkaniu. Córka jest bardzo wrażliwa na dźwięki, skrzypienie podłóg bardzo utrudniało jej funkcjonowanie. Córka bardzo źle znosi wszelkiego rodzaju dźwięki, typu skrzypienie, tupanie, odgłosy stukania itp. Wymiana podłogi bardzo poprawiła jej komfort psychiczny. Wcześniej bywała bardzo rozdrażniona po dłuższym pobycie w domu.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać na różnicę w kwalifikacji wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a pkt 1 i pkt 3 cytowanej ustawy, gdyż wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, nie muszą mieć indywidualnego charakteru.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, „iż nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.

W świetle przedstawionych okoliczności wskazane we wniosku wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania (wymiana starej trzeszczącej podłogi) stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki, mogą podlegać odliczeniu w ramach, tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Z treści wniosku wynika, że przedmiotowe wydatki zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki, ułatwiających wykonywanie jej funkcji życiowych.

Zatem, na gruncie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wskazane wydatki dotyczące wymiany podłogi, można uznać, stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki. W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do ich odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 i ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, będzie Pani mogła odliczyć od dochodu w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pani męża).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).